Μερκελισμός καπούτ – Alles kaputt!

Τι μας περιμένει;

Η «αιώνια καγκελάριος» Άνγκελα Μέρκελ κάθεται στα συντρίμμια της πολιτικής της καριέρας. Ο διχασμός που έσπειρε καθ’ όλη την διάρκεια της καγκελαρίας της, έφτασε στο ίδιο της το κόμμα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η – κατά ομολογία του στην βουλή – νέα φίλη του Αλέξη μας, υιοθετεί την ακροδεξιά ατζέντα ενός κυβερνητικού εταίρου, του Χόρστ Σέχοφερ.

Το κακόμοιρο προλεταριάτο

Ο Σέχοφερ είναι πρόεδρος των Χριστιανοκοινωνιστών, του αδελφού κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών. Ο Χριστιανισμός και των δύο είναι αξιοθαύμαστος. Οι Χριστιανοκοινωνιστές υποχρεώνουν όλους τους δημοσίους υπαλλήλους να κρεμάσουν το «σύμβολο της κουλτούρας», τον σταυρό, στα γραφεία τους και τάζουν, όπως και το κόμμα της Μέρκελ, την σωτηρία του κόσμου – μετά θάνατον βεβαίως βεβαίως.

Προφανώς για να έρθει η ώρα του θανάτου λίγο πιο νωρίς, έχουν αποφασίσει από κοινού μνημόνια στην υγεία. Ο συντάκτης γνωρίζει ονομαστικά δύο περιπτώσεις και με ανώνυμη καταγγελία ιατρών άλλες δέκα, όπου τα μνημόνια αυτά οδήγησαν καρκινοπαθείς στην καθυστερημένη διάγνωση της ασθένειας τους. Βλέπετε στο σύστημα Μέρκελ ο ιατρός επιβραβεύεται αν κάνει λίγες εξετάσεις και τιμωρείται χρηματικά αν «γράψει» πολλές μαγνητικές. Τώρα αν αυτή η άρνηση εξετάσεων έχει ως αποτέλεσμα ένας ασθενής να διαγνωστεί πολύ αργά με καρκίνο, τότε απλά ο ιατρός με πένθιμο ύφος του ανακοινώνει ότι «κρίμα, ποιος θα το φανταζόταν». Ενίοτε η άρνηση εξέτασης έρχεται από την ρεσεψιόν ενός ιατρείου ή των έκτακτων του νοσοκομείου – χωρίς καν ο ασθενής να έχει την δυνατότητα να δει ιατρό. Α, ήσουν τελικά έκτακτη περίπτωση; Τι κρίμα… Ατύχησες φιλαράκο, τι να κάνουμε;

Το προλεταριάτο της Γερμανίας – ναι υπάρχει – είναι καταδικασμένο στην φτώχια μέσω επιδομάτων. Πως γίνεται αυτό; Σαφώς και τους δίδεται ένα ποσό κάθε μήνα που έχει την κωδική ονομαστία Χάρτς 4. Το ποσό αυτό υπερβαίνει μάλιστα τον ελάχιστο μηνιάτικο μισθό των Ελλήνων. Αλλά… υπάρχουν πολλά αλλά.

Το ποσό αυτό δίδεται ως αντικαταστατό του επιδόματος ανεργίας 2 που υπήρχε πριν. Συνδεδεμένο με το Χάρτς 4 είναι επίσης το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, δηλαδή η πανάκριβη ιατρική περίθαλψη. Στην Γερμανία δεν υπάρχουν – όπως στην Ελλάδα – ιδιώτες ιατροί, αλλά κυρίως οι συμβεβλημένοι με το κρατικό σύστημα υγείας. Οπότε ο άνεργος που μένει πάνω από έναν χρόνο χωρίς εργασία αναγκάζεται να γραφτεί στο Χαρτς 4. Πριν όμως λάβει χρήματα θα πρέπει να ρευστοποιήσει όλα του τα περιουσιακά στοιχεία. Είναι παντρεμένος; Ουπς… τότε θα κάνουν φτερά και τα περιουσιακά του συζύγου. Το ίδιο θα συμβεί αν σε ηλικιωμένο ζευγάρι ένας από τους δυο πέσει σε κώμα και χρειαστεί να μπει σε ίδρυμα. Τα κάπως ανθρώπινα ιδρύματα είναι – όπως όλα που σχετίζονται με την υγεία – πανάκριβα. Η διαφορά της «αποθήκη ανθρώπων» με το λίγο πιο ανθρώπινο περιβάλλον πληρώνεται με την προσωπική περιουσία του συζύγου. Στην πράξη ως περιουσία λογίζονται και ασφάλειες ζωής, ακόμη και αν η πρόωρη διάλυσή τους κοστολογείται όσο το μεγαλύτερο κομμάτι των καταβληθέντων δόσεων. Φυσικά και δικαιούται ο ιδιώτης ασφαλιστής να επικαλεστεί, ακόμη και σε ώριμη προς αποπληρωμή ασφάλεια ζωής, την «αδυναμία πληρωμής συμφωνηθέντων». Με βάση μια πρόσφατη απόφαση του ανώτατου συνταγματικού δικαστηρίου προέχει το δικαίωμα του επενδυτή να διατηρήσει την βιωσιμότητα της επιχείρησης του.

Για όλα αυτά τα δεινά – υπάρχουν και πολλά άλλα όπως έλλειψη παιδικών σταθμών, έλλειψη προσωπικού στα νοσοκομεία, χαλασμένοι δρόμοι …. – δεν φταίει η νεοφιλελεύθερη πολιτική ατζέντα αλλά φυσικά … «οι τεμπέλιδες του νότου και οι πρόσφυγες!». Αυτό πάντως μαθαίνει ο μέσος Γερμανός από τα ΜΜΕ του. Τι και αν θα έχει δυσκολία την Παρασκευή μετά τις 12 το μεσημέρι να βρει ιατρό, αφού αυτός έχει πάει να ξεκουραστεί σπίτι του. Τι και αν πχ στο κρατίδιο της Βαυαρίας η εύρεση εστιατορίου ή ξενοδοχείου μετά της 9 μμ αποτελεί έναν από τους άθλους του Ηρακλή. Οι Γερμανοί δουλεύουν περισσότερο απ’ όλους – τον κόσμο και όχι στον κόσμο (φυσικά). Μερικοί όντως δουλεύουν πολύ και πληρώνονται πολύ λίγα. Πρόκειται για τον στρατό του προλεταριάτου. Δεν βρίσκουν μόνιμες εργασίες αλλά μόνο πρόσληψη από εταιρίες ενοικιάσεως εργαζομένων. Αυτοί οι νεοσκλάβοι της τέταρτης ισχυρότερης οικονομίας του πλανήτη πληρώνονται μονάχα όταν και αν ο ιδιοκτήτης τους βρει κάπου να τους στείλει. Μερικοί απ’ αυτούς πρέπει να δεχτούν και χρηματικές ποινές, αν πχ στην νέα πόλη όπου βρίσκονται για ένα τρίμηνο εργασίας ως κούριερ του ταχυδρομείου, ο ενοικιαστής τους εκφράσει παράπονα.

Και για φανταστείτε πόσο εύκολο είναι αυτό. Αφού για κάθε πακέτο που πάει ο διανομέας σε πελάτη πολυεθνικής τύπου άμαζον, ο εργοδότης λαμβάνει κάπου 1,20 Ευρώ. Διότι ο εργοδότης είναι απλά υπεργολάβος ενός τμήματος των πάλαι ποτέ κρατικών ταχυδρομείων. Αυτό το κομμάτι πλέον είναι στα χέρια ιδιώτη που αντί να προσλάβει ο ίδιος εργαζόμενους, απλά παίρνει υπεργολάβο που κι αυτός με τη σειρά του απλά νοικιάζει από τρίτη εταιρία τον εργαζόμενο. Εκεί λοιπόν που πριν από τις αποκρατικοποιήσεις είχαμε ένα ταχυδρομείο που πλήρωνε έναν εργαζόμενο, τώρα τον μισθό του ενός εργαζόμενου τον μοιράζονται και άλλοι τρεις.

Σαφώς και ο εργαζόμενος θα πρέπει να φροντίσει να μην αρρωστήσει. Αφού η ασθένεια – με εντολή και του εναπομείναντα κρατικού τμήματος των ταχυδρομείων – οδηγεί στην απόλυση. Όπως οδηγεί στην απόλυση ενός οδηγού των ταχυδρομείων και η απώλεια της άδειας οδήγησης. Λογικό, θα σπεύσουν να πουν οι φιλελεύθεροι της παρέας. Πόσο λογικό είναι όμως να υποχρεωθεί ο διανομέας να μοιράσει 200 πακέτα σε οχτώ ώρες; Πόσο λογικό να τιμωρείται ο οδηγός όταν το όχημα που δίνει ο εργοδότης δεν τηρεί της υποχρεώσεις ασφαλούς οδήγησης; Ξέχασα – ο εργοδότης είναι η ιερή αγελάδα της υπόθεσης – ο επενδυτής.

Μέσα σε αυτό το πολιτικό χάος που αποτελεί – όσον αφορά την διατήρηση του – την μεγάλη «επιτυχία» της Μέρκελ, (ανα)γεννήθηκε και στην Γερμανία ο ναζισμός. Ακούει στο όνομα Αλτερνατίβα για την Γερμανία, κοινώς AfD. H AfD προπαγανδιστικά δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αναπαράγει τις επικεφαλίδες του κίτρινου τύπου, τα κλισέ και φυσικά την καταδίκη του Ευρωπαϊκού νότου και των προσφύγων ως υπαίτιων για την φτώχια εκατομμυρίων Γερμανών. Θα πείτε, μα είναι ηλίθιοι οι ψηφοφόροι; Δεν βλέπουν τι γίνεται πραγματικά; Δεν έμαθαν ότι η Γερμανία ΔΕΝ έδωσε ζεστό χρήμα στην Ελλάδα αλλά αντιθέτως έβγαλε κέρδη δισεκατομμυρίων από τόκους εγγυήσεων προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Δεν ξέρουν ότι τα αεροδρόμια, οι δρόμοι και τα λιμάνια στην Ελλάδα πέφτουν στα χέρια Γερμανικών κρατικών εταιριών;

Όχι – δεν το έχουν καταλάβει αφού δεν τους το λένε μήτε οι δημοσιογράφοι τους αλλά φυσικά δεν τους το λένε και οι πολιτικοί. Πρωτοστάτες και εμπνευστές αυτού του χάους δεν είναι οι Μερκελιστές ούτε και ο παμπόνηρος αυτός Σόιμπλε. Η αρχή έγινε από τους Σοσιαλδημοκράτες του Σρέντερ μόλις μια οχταετία μετά την ένωση της Γερμανίας! Ένωση; Ποια ένωση; Το ανατολικό κομμάτι, η πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι το νέο Ελ Ντοράντο όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις. Στις υψηλές θέσεις διοίκησης τοποθετήθηκαν δημόσιοι υπάλληλοι από την δυτική Γερμανία. Τα εργοστάσια έκλεισαν…. και για όλα τα δεινά βρέθηκε ως φταίχτης ο Μαρξ! Αφού λοιπόν βρέθηκαν οι φταίχτες, Νοτιοευρωπαίοι, πρόσφυγες και ο… Μαρξ, πρέπει κατά το προτεσταντικό αλλά και το καθολικό χριστιανικό έθιμο να ακολουθήσει η τιμωρία! Όσοι φταίνε δεν έχουν δικαίωμα για έλεος. Διότι αν τους δείξουμε ελεημοσύνη θα φρακάρουμε τον δρόμο για την μετά θάνατον σωτηρία.

Μπρος στον δρόμο που χάραξε ο Όρμπαν

Με όλα αυτά τα δεδομένα πολλοί Γερμανοί βλέπουν την κίνηση του Σέχοφερ να εκβιάσει την Μέρκελ, με αφορμή το θέμα των προσφύγων, ως «μαγκιά». Πάνω από 60% των Γερμανών συμφωνούν με τον εγκλεισμό τους σε προσωρινά καμπ. Δεν βλέπουν τίποτα παράλογο στον ορισμό των εν λόγω καμπ ως μέρος όπου «εικονικά δεν υπάρχει είσοδος στην χώρα». Ο όρος «εικονικά» επιτρέπει την άμεση απέλαση χωρίς δικαίωμα σε αίτηση ασύλου και προσφυγής στην δικαιοσύνη. Πώς να προσφύγεις στη δικαιοσύνη ενός κράτος στο οποίο «εικονικά» δεν μπήκες ποτέ;

Η Μέρκελ δεν δείχνει να ενοχλείται απ’ το γεγονός ότι ο Σέχοφερ δήλωσε δημόσια πως «αυτή η γυναίκα δεν μπορεί να με διώξει από την κυβέρνηση αφού εγώ την έκανα καγκελάριο». Στην λογική της Μέρκελ τίποτα δεν μετράει περισσότερο από την παραμονή της στην καρέκλα. Διαπίστωσε ότι με την ατζέντα του Σέχοφερ υπάρχει πιθανότητα να σταματήσει την άνοδο της Αλτερνατίβας. Λογικό – αφού ο Σέχοφερ απλά αντιγράφει την Αλτερνατίβα και συνδυάζει τις θέσεις της με τη ρητορική Όρμπαν και Τραμπ. «Διαβολικά λογικό και μάλλον για το καλό όλων μας» θα έλεγε ο Αλέξης μας, αν καταλάβαινε το παιχνίδι.

Πολλοί εξωτερικοί παρατηρητές περίμεναν μέχρι την τελευταία στιγμή ένα «στοπ» στον κατήφορο Μέρκελ και Σέχοφερ. Ανέμεναν το βέτο του άλλου κυβερνητικού εταίρου, των Σοσιαλδημοκρατών. Απογοητεύτηκαν – την Πέμπτη το βράδυ όταν η αρχηγός της SPD ανακοίνωσε ότι το κόμμα της συμφωνεί με απελάσεις εξπρές και με όλα τα λοιπά μέτρα του Σέχοφερ κατά προσφύγων και μεταναστών. Η Αντρέα Νάλες τόνισε ότι οι σοσιαλδημοκράτες πέτυχαν και έναν στόχο τους. Μέχρι το τέλος της χρονιάς η Γερμανική κυβέρνηση θα νομοθετήσει ένα πλαίσιο σύμφωνα με το οποίο οι επιχειρήσεις θα μπορέσουν να επιλέξουν μέσα από τις στρατιές των δύστυχων προσφύγων, τους πιο καλά και άρτια εκπαιδευμένους. Ε, αυτούς θα τους πάρουν στην Γερμανία και θα τους δώσουν λίγα λεφτά για μισθό. «Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» το λένε οι σοσιαλδημοκράτες το δωράκι τους προς την εργοδοσία.

Σημειώνεται ότι η όλη φασαρία γίνεται για 16.000 πρόσφυγες και μετανάστες που εισήλθαν στην Γερμανία μέσω Αυστρίας και πιθανότατα προέρχονται από Ελλάδα και Ιταλία.

Που πάμε λοιπόν;