Το σεξισμό βαθιά κατάλαβέ τον…

Η ΦΙΦΑ έδωσε ντιρεκτίβα -δηλ οδηγία, που δεν είναι ακριβώς υποχρεωτική- στα κανάλια που καλύπτουν τις διοργανώσεις της και συνεργάζονται για την τηλεοπτική παραγωγή- να μην εστιάζουν τόσο συχνά στις ωραίες γυναίκες στις κερκίδες, γιατί αυτό καλλιεργεί τα σεξιστικά στερεότυπα. Έτσι θα χάσουμε τα αήττητα κλισέ στις μεταδόσεις για τις “ωραίες παρουσίες στις κερκίδες”, που λένε μηχανικά, σχεδόν από υποχρέωση, οι εκφωνητές -είτε το πιστεύουν είτε όχι- κάθε φορά που οι κάμερες ζουμάρουν σε κάποια εμφανίσιμη γυναίκα.

Μισό λεπτό όμως, για να μη χάσουμε την μπάλα. Προκειμένου να μην υπάρχουν -ή να μειωθούν δραματικά- αυτά τα σεξιστικά πλάνα, θα έχουμε μόνο πλάνα αδρών ή ίσως πλάνα ηλικιωμένων και όχι τόσο ωραίων γυναικών -που είναι ζήτημα με ποια κριτήρια μπορεί να το ορίσει κανείς. Τα κανάλια δηλαδή θα αποφεύγουν να μας δείχνουν γυναίκες, για να καταπολεμήσουν το σεξισμό… Μια άλλη πιο δραστική ιδέα θα ήταν να απαγορευτεί εντελώς η είσοδός τους στα γήπεδα και να γυρίσουμε στο “αγνό, ολυμπιακό ιδεώδες” και τους Ολυμπιακούς της αρχαιότητας -ίσως και τους πρώτους της σύγχρονης εποχής- που η γυναίκα ήταν εντελώς αποκλεισμένη από τους αγώνες.

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι τι δείχνει κανείς, αλλά τι υπάρχει στην πραγματικότητα. Το πρόβλημα είναι η στάση που καλλιεργεί συστηματικά ο “χειραφετημένος δυτικός κόσμος” για τη γυναίκα ως συμπληρωματικό στοιχείο, ως μαζορέτα, ως γλάστρα -πχ στις κληρώσεις της ΦΙΦΑ με τις παρουσιάστριες-μοντέλα- ως διακοσμητικό στοιχείο που να μη λέει πολλά. Ακόμα κι ως πορνοστάρ -που ασφαλώς αναζητούν διαφήμιση από το Μουντιάλ, παίζοντας με τους όρους του παιχνιδιού, που καθορίζει το σύστημα.

Το πρόβλημα είναι η ουσία όχι το φαίνεσθαι. Κι είναι το λιγότερο αν θα το δείχνουμε ή όχι -ή αν θα το δείχνουμε λιγότερο, σε… “λογικά πλαίσια”