Εσείς “εξωτερική ανάθεση” κάνατε;

Αν κάθε εικόνα αντιστοιχεί σε χίλιες λέξεις χίλιες , τότε τι γίνεται με την «Μεγάλη Εικόνα» ; Να μια απάντηση : Μεγάλη Εικόνα δεν πρέπει να υπάρχει στη σκέψη των απλών ανθρώπων της καθημερινότητας. Χιλιάδες μικρές εικόνες ΝΑΙ , αλλά ΠΟΤΕ ΜΙΑ μεγάλη και μοναδική !

Στη συστημική προπαγάνδα τα δουλοπρεπή μέσα ενημέρωσης «την  παλεύουν» με μικρές αποσπασματικές εικόνες . Το ίδιο κάνουν και αντίστοιχοι  οι πολιτικοί διαχειριστές : Μας παραπέμπουν από το «επιμέρους/ειδικό» , στο «γενικό»  στηριγμένοι στην αλληλουχία των γεγονότων και την ταχύτητα  της  παρα- πληροφορίας στη σύγχρονη εποχή !

Το συμπέρασμά τους είναι αποστομωτικό : Οι υποτελείς τάξεις συτής της κοινωνίας φταίνε και γι’ αυτό θα βρίσκονται σε μια  αέναη διαδικασία «διοίκησης», επιτήρησης και σωφρονισμού .

Κυρίως όμως –οι υποτελείς αυτού του κόσμου -δεν πρέπει να συνοψίσουν ποτέ στη σκέψη τους τα βασικά δεδομένα αυτής της «Μεγάλης Εικόνας».

Μια ματιά από ψηλά και όχι αφ υψηλού μας δείχνει :

·         Την  συγκέντρωση της ιδιοκτησίας και του πλούτου στις ελίτ του παγκόσμιου καπιταλισμού να είναι μια διαρκής διαδικασία/ρεβάνς  .

·         Την εκποίηση –ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου να  παρουσιάζεται σαν  ένα καθημερινό «αυτονόητο» γεγονός.

·         Την απόλυτη υπερ-εκμετάλλευση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της ανθρωπότητας με αποτέλεσμα την καταστροφή του πλανήτη .

·         Την μείωση της αμοιβής εργασίας  να παίρνει χαρακτήρα χιονοστιβάδας , δίχως τέλος .

·         Την αποξένωση , τον  οριστικό και αμετάκλητο διχασμό των εργαζόμενων από την ίδια  την παραγωγική διαδικασία.

·         Τον διαχωρισμό/αντίθεση ανάμεσα στην χειρονακτική και την πνευματική εργασία να παίρνει νέες μορφές διευρύνοντας το μεταξύ τους χάσμα .

Με δύο κουβέντες η Μεγάλη Εικόνα σ έναν κόσμο που αλλάζει είναι : Η συγκέντρωση ιδιοκτησίας / πλούτου σε μια μικρή παγκόσμια ελίτ , με παράλληλη καταστροφή του πλανήτη , απ’ τη μια , η ασύδοτη δράση κάθε «εργοδότη που σέβεται τα κέρδη του» ….. πάλι απ’ τη μια !

Να ένα σύγχρονο παράδειγμα «μοντέρνας»  δουλείας  στα δεδομένα της « Νέας Επιχειρηματικότητας» :Η «Εξωτερική ανάθεση» , το Out Sourcing, που λέγαμε και στο χωριά μας ! Out Sourcing παντού !  Σε Δημόσιες και Ιδιωτικές επιχειρήσεις , ιδιαίτερα στις τελευταίες !

Αναθέτουμε για παράδειγμα την καθαριότητα στις επιχειρήσεις μας σε μια εταιρεία που εκδίδει κάθε μήνα τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών .Εμείς οι σύγχρονοι εργοδότες αυτό πληρώνουμε και έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο από κάθε άποψη .

Εκείνη μας «παρέχει»  εργαζόμενους με συμβάσεις αγνώστου σε εμάς περιεχόμενου .Ως συνήθως είναι συμβάσεις κάποιων ωρών , ημέρας , μήνα ,  εξαμήνου . Με επίσημα ωράρια τρίωρο , τετράωρο που είναι πάντα στην πράξη οκτάωρο και βάλε . Τους «αμείβει» δε  με 250 € το μήνα , τους αλλάζει «εταιρεία» κάθε έξι μήνες (επινοικίαση σε τρίτους) και στο τέλος τους αφήνει  απλήρωτους .

Μη λέμε πολλά ,  το Out Sourcing είναι η χαρά , η ξεγνοιασιά και το γλέντι κάθε «μοντέρνου» επιχειρηματία …Είναι επίσης μια νέα έκφραση στο εργασιακό γίγνεσθαι ,  σε γλώσσα και μετάφραση καθόλου «ξύλινη».

Ποια συλλογική σύμβαση , ποιος κατώτατος μισθός η ημερομίσθιο , ποιες αναγνωρισμένες τριετίες , ποια ασφαλιστική κάλυψη;  Η «εξωτερική ανάθεση» είναι – μία μόνο – σύγχρονη και αποτελεσματική μέθοδος – επαγγελματική σχέση  που πολλαπλασιάζει κέρδη για λίγους καταδικάζοντας στην απόλυτη  φτώχεια και την  εξάρτηση τους πολλούς  . Κυρίως όμως κατατείνει στο κύριο :  Στο να διατηρεί «υγιή» την «επιχειρηματικότητα»!

Αυτή άλλωστε είναι η μέγιστη ταξική συνεισφορά των δύο βασικών συστημικών πολιτικών δυνάμεων Σύριζα και Νέας Δημοκρατίας στο μεγάλο κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τις διεθνείς ελίτ  .

Για όσους δεν κατάλαβαν μέσα από αυτό το ελάχιστο , αλλά ακραίο , παράδειγμα της «εξωτερικής ανάθεσης» : Ο κόσμος –ιδιαίτερα αυτός της εργασίας- βρίσκεται καιρό τώρα  μπροστά στην πραγματικότητα ενός νέου ολοκληρωτισμού Παγκοσμιοποιημένος Καπιταλισμός των ελίτ λέγεται η νέα -όσο και οι λάσπες – πραγματικότητα .

Και αυτός διαθέτει νέα εργασιακά δεδομένα , νέα φασίζουσα πολιτική κάλυψη και φυσικά «νέα» και όχι παλιά και ξύλινη γλώσσα .

Πρόκειται ταυτόχρονα  για τον θρίαμβο της γενικευμένης αποξένωσης ! Τον απόλυτο διαχωρισμό του εργαζόμενου/μοναδικού παραγωγού από το ίδιο το αποτέλεσμα της δουλειάς του, του ίδιου του ανθρώπινου γένους από το φυσικό του περιβάλλον και τους συνανθρώπους του !

Και είναι ακριβώς εδώ που αρχίζει να κάνει «πάρτι» η αποξένωση , ο ατομισμός , ο ρατσισμός , η μισαλλοδοξία , οι εθνικισμοί , ο φασισμός…

Κοντολογίς :

Αν το πούμε «μοντέρνα» …….. θα είναι Out Sourcing.

Αν το πούμε «λαικίστικα» …….. θα είναι κατώτατος μισθός 751 €.

Όσοι όμως σκεφτόμαστε να το πούμε Ταξικά πρέπει να «θίξουμε» το ζήτημα της ιδιοκτησίας και της σχέσης των πραγματικών παραγωγών με αυτήν . Έτσι «ξύλινα» , έτσι  απλά !

Η εργατική τάξη δεν μπορεί να «εκχωρήσει»  με εξωτερική ανάθεση (Out Sourcing) αυτό που είναι σήμερα ζήτημα «ζωής η θανάτου» :

Το επιτακτικό δεδομένο της απελευθέρωσής της !

Σήμερα που ο ομαλός  «μεταβολισμός» ανθρώπου – φύσης βρίσκεται ιστορικά στη χειρότερη «διαταραχή» του. Σήμερα είναι ανάγκη να ξεφύγουμε από την διαχειριστική αυταπάτη μιας νέας αναδιανομής και να αγωνιστούμε για την οριστική και αμετάκλητη ενότητα ανθρώπου –φύσης σε ένα πραγματικά ανώτερο επίπεδο.

Την σοσιαλιστική κοινωνία στην πορεία για τον κομμουνισμό .

Ας μην παίζουμε άλλο με τις λέξεις και τις έννοιες που αυτές αντιπροσωπεύουν.

Ας παραμείνουμε ξύλινοι-ταξικοί !

Ας μιλήσουμε πιο καθαρά για την Κομμουνιστική μας ιδιότητα –ιδιαιτερότητα.

Ας ξεχωρίσουμε κι ας ξεκαθαρίσουμε με παλιούς και νέους λογαριασμούς.

Κι ας αποφασίσουμε χωρίς αναθέσεις.

Η ζούγκλα δεν παλεύεται και οι συνθήκες δεν ωριμάζουν αλλιώς …

Π.Α.ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ .