Η Ακρόπολη, οι “τεμπέληδες φύλακες” και ο νεο-φιλελέ λαϊκισμός

Χτες και σήμερα το μεσημέρι, ο αρχαιολογικός χώρος της Ακρόπολης έκλεισε μερικές ώρες νωρίς το απόγευμα, για να προστατευτούν οι τουρίστες, όπως συμβαίνει κάθε φορά που επικρατεί καύσωνας ή δύσκολες καιρικές συνθήκες. Αυτό δεν εμπόδισε το φιλελέ εσμό στο twitter και διάφορα social media, να ξεσπάσει ενάντια στους “τεμπέληδες φύλακες” και τα “βύσματα” που έκλεισαν το χώρο για να κάθονται και να φύγουν πιο νωρίς. Υπόψη πως όσοι τα γράφουν λογίζονται ως σοβαροί κι υπεύθυνοι, μαχητές του εύκολου λαϊκισμού και δε συμμαζεύεται.

Καταρχάς, οι “τεμπέληδες φύλακες” της Ακρόπολης είναι στη μεγάλη πλειοψηφία τους συμβασιούχοι, που από το Νοέμβρη θα είναι πάλι στην ανεργία (χωρίς να παίρνουν όλοι ταμείο) και δουλεύουν έξι μέρες την εβδομάδα, χωρίς αργίες και Σαββατοκύριακα. Οι συμβασιούχοι είναι κάθε χρόνο και λιγότεροι, αφού το Υπουργείο ψάχνει να κόψει από τη μύγα ξίγκι κι αυτό δεν επηρεάζει μόνο τη σωστή φύλαξη αλλά και την καθαριότητα, όπως διαπιστώνει κανείς με μια απλή περιήγηση στην Ακρόπολη και τους Αρχαιολογικούς χώρους πέριξ αυτής (Αρχαία και Ρωμαϊκή Αγορά, Στύλοι του Ολυμπίου Διός κ.ά.). Πολλές φορές οι εργαζόμενοι καλούνται να εργαστούν συνεχόμενες ώρες, χωρίς να έχουν πάντα επαρκή προστασία από τον ήλιο, κλιματιζόμενα φυλάκια ή τη δυνατότητα να κάνουν διαλείμματα και να μοιραστούν ένα πόστο με τους συναδέλφους τους.

Όλα αυτά συμβαίνουν στην καρδιά της Αθήνας και του ιστορικού κέντρου της, αφορούν τη βιτρίνα της πόλης και τη λεγόμενη “βαριά βιομηχανία της οικονομίας”, δηλαδή τον τουρισμό. Καταλαβαίνει κανείς δηλαδή τι συμβαίνει στους άλλους χώρους που δε δέχονται τόσες χιλιάδες επισκέπτες σε καθημερινή βάση και εγκαταλείπονται στην τύχη τους, για να κερδίσει έδαφος η θέση της εκμετάλλευσής τους από ιδιώτες, η φύλαξη από ιδιωτικές εταιρίες σεκιούριτι κοκ.

Όλα αυτά δεν οφείλονται στο “υπερμέγεθες, δυσκίνητο δημόσιο”, όπως λέει το στερεότυπο, αλλά στα τεράστια κενά που έχουν οι εφορείες κι όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι, όπου ισχύει το “κάθε πέρυσι και καλύτερα”. Παρόλα αυτά δεν προβάλλονται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ κι αποκρύπτονται οι πραγματικές τους αιτίες, αφού δεν υπηρετούν το γνωστό κλισέ για τους κακούς δημόσιους υπαλλήλους που φταίνε για όλα.

Μετά από το γενικό πλαίσιο για τους “τεμπέληδες φύλακες”, ας δούμε και το ειδικό ζήτημα που προέκυψε. Ο χώρος της Ακρόπολης δεν έχει πολύ εύκολη πρόσβαση, αφού πρέπει να ανέβει πρώτα κανείς στο λόφο, ακόμα κι αν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον ανελκυστήρα, για να γλιτώσει τα τελευταία μέτρα της διαδρομής. Ο χώρος είναι εκτεθειμένος στον ήλιο και στους ανέμους, χωρίς να υπάρχει κανένα δέντρο, σκιές και μέρη για να ξεκουραστούν οι επισκέπτες.

Η διακοπή του ωραρίου γίνεται ακριβώς για να προστατέψει τους τουρίστες και όχι για να τους αποκλείσουν την πρόσβαση στο χώρο. Κατά τη διάρκεια της διακοπής, οι φύλακες παραμένουν στο χώρο για όση ώρα προβλέπει το ωράριό τους, εκτός κι αν η υπηρεσία κρίνει πως δεν είναι απαραίτητη η παρουσία τους και δώσει άλλη εντολή. Σε κάθε άλλη περίπτωση, παραμένουν στο πόστο τους, σε αντίθεση με όσα φαντάζονται και διαδίδουν “υπεύθυνα” οι “φιλελεύθερες φωνές” των social media.

Πέρυσι η Ακρόπολη και οι πέριξ χώροι (που τώρα παρέμειναν ανοιχτοί) έκλεισαν ελάχιστες μέρες, για λίγες μόνο ώρες, παρά τον παρατεταμένο καύσωνα, και τις θερμοκρασίες που χτυπούσαν συχνά 40 ακόμα και 45 βαθμούς. Δε γνωρίζουμε αν είχαν αντιδράσει και τότε με τον ίδιο τρόπο κι αν ήθελαν τους χώρους ανοιχτούς, για να δούμε μαζικές λιποθυμίες, να ξεσκαρτάρουμε την ήρα από το στάρι και να ξεχωρίσουν οι πραγματικά άριστοι τουρίστες, που έχουν αντοχές.

Σε κάθε περίπτωση, το βασικό πρόβλημα είναι πως η λογική τους πάσχει από ανίατες αντιφάσεις. Ακόμα και με το δικό τους αφήγημα, ακόμα κι αν δε βλέπει κανείς τους αρχαιολογικούς χώρους ως δημόσιο αγαθό, αλλά ως βιτρίνα, βαριά βιομηχανία και αποκλειστικά ως μέσο εσόδων, η κατάσταση στους αρχαιολογικούς χώρους είναι απαράδεκτη και “φωνάζει” για άμεσες προσλήψεις και περισσότερο προσωπικό. Αλλά δε γεννήθηκε ακόμα “φιλελές” που θα πει και θα στηρίξει κάτι τέτοιο…