Οι βρικόλακες στα χρόνια της αδηφαγίας : Για τα μάτια μας και μόνο

‘’ Τα μίντια είναι μέσο διασκέδασης το οποίο προορίζεται να καταναλωθεί σαν φαγητό, να ξεχαστεί και να περάσουμε στο επόμενο πιάτο’’

Αυτά είναι τα λόγια του θεατρικού συγγραφέα και ποιητή Ουίσταν Ώντεν τα οποία ηχούν ήπια στα αυτιά μας για την στάση των ΜΜΕ τα τελευταία δύο 24ωρα.

Μια μεγάλη καταστροφή ήταν βούτυρο στο ψωμί τους και μάλιστα αναπάντεχο μέσα στο κατακαλόκαιρο.

‘’Η πρώτη μεγάλη πυρκαγιά του καλοκαιριού’’ έγραφε σε σούτερ σε ειδήσεις μεγάλου καναλιού με γνωστή αντικυβερνητική γραμμή. Μιλούσαν για τα δάση που φλεγόταν σαν να μιλούσαν για τις φωτιές του Κλήδονα στην γιορτή του ‘Αϊ –Γιαννιού.

Σύσσωμα τα κανάλια βρέθηκαν στις περιοχές με τη φωτιά να καίει τους πρώτους οικισμούς στην Κινέτα. Να παίρνουν τα πρώτα πλάνα και μαρτυρίες. Να στήνεται το γνωστό πανηγύρι αλληλοκατηγοριών. Οι συζητήσεις για τα αυθαίρετα, την κυβέρνηση, τον κρατικό μηχανισμό, την κατάσταση της πολιτικής προστασίας να μπαίνουν πάλι σε πρώτο πλάνο.

Σε περιοχές που έπρεπε να είχαν εκκενωθεί έβλεπες αμάξια γεμάτα δημοσιογράφους και εικονολήπτες ‘’για την σωστή σας ενημέρωση και μόνο’’ να ξεκινούν ένα οδοιπορικό μέσα στα φλεγόμενα σπίτια. Και εσύ αναρωτιέσαι τι βλέπεις; Ο δημοσιογράφος να ρωτά τον εικονολήπτη αν θεωρεί επικίνδυνο να συνεχίσουν ή όχι και ο εικονολήπτης να του λέει προχώρα (Σε ποιο εξάμηνο διδάσκουν τους εικονολήπτες πότε μια φωτιά είναι επικίνδυνη ή όχι ;), η σύνδεση είναι ζωντανή και αν είμαστε λίγο τυχεροί μπορεί να δούμε άνθρωπο-δαδί μπροστά μας…

Δεν βρίσκουν  αλλά ξεπετάγεται μια γριούλα και οι δημοσιογράφοι μόνο που δεν πετούν χαρτοπόλεμο από την χαρά τους . Η γριούλα κλαίει γοερά κατά της κυβέρνησης, κατά της πυροσβεστικής, κατά όλων. Την φορτώνουν στο αμάξι μαζί τους και της κολλούν στην κυριολεξία την κάμερα στα μούτρα. Το φοβερό ; Συνεχίζουν το οδοιπορικό και την ζωντανή σύνδεση μέσα στις φλόγες, τάχα για να διασώσουν άλλους (Σε ποιο εξάμηνο της δημοσιογραφίας γίνεται μάθημα για την ασφαλή εκκένωση περιοχών σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης;). Και εσύ μένεις στην οθόνη και λες τι βλέπω ;

Τι βλέπεις ; Πού να δεις στο ίντερνετ σε λίγες ώρες….Ψεύτικες φωτογραφίες από άλλες χώρες και τα πρώτα απανθρακωμένα πτώματα από την δικιά σου χώρα. Έτσι φόρα παρτίδα ρε βρυκόλακα! Αφού την γλίτωσαν οι ως άνω δημοσιογράφοι και η γριούλα δεν ήθελες να τα δεις ; Α, δεν ήθελες ; Όχι ; Μα δεν συγκινείσαι με τίποτα πια ;

Μα στην τηλεόραση δεν δείχνουν τέτοια.. Ναι, ρε γαμώτο δεν δείχνουν.. Κάτσε να το στήσουμε κάπως. Να πάλι ένα άλλο ζευγαράκι εικονολήπτη και δημοσιογράφου μέσα στην νύχτα και την καταχνιά, περιτριγυρισμένοι από καμένα αυτοκίνητα. Πουθενά υπεύθυνοι και συνεργεία όχι μόνοι τους. Ούτε καν ειδοποίησαν.. εικάζω.. δημοσιογράφος να μιλά να μιλά και να προχωρά ανάμεσα στα αυτοκίνητα, ξαφνικά και εντελώς τυχαία.. σκύβει να δει μέσα σε ένα και αναφωνεί ‘’Νεκρός!’’ και ο εικονολήπτης λέει ..αυθόρμητα. ‘’Όχι Θεούλη μου ‘’… Εντάξει θα βάλουμε πίξελς αλλά δείχνουμε αρκετά σοκαρισμένοι. Είναι ωραίο το σοκ στην τηλεόραση. Το άλλο πρωί θα πάμε στο πάνελ του σταθμού μας και θα συγκινηθούμε και θα συγκινήσουμε… Βρικόλακες…

Εσύ ξυπνάς με ένα κεφάλι καζάνι, ντύνεσαι για την δουλειά σου, παίρνεις το πρώτο καφέ της ημέρας ακούς τον βρικόλακα με το απανθρακωμένο πτώμα και έπειτα έρχονται και άλλες και άλλες ιστορίες. Πού είναι η γιαγιά ; Πού είναι το εγγόνι ; Τι σκότωσε ο Άϊ –Γιώργης ;

Ανοίγεις κινητό και βλέπεις ένα κύμα αλληλεγγύης, το αναμενόμενο ποστ για τα αγγελούδια που χάθηκαν, για εικόνες που δεν κάηκαν στις φλόγες, τον Αμβρόσιο που λέει τα γνωστά του και την αναμενόμενη οργή των πληκτρολόγων που λένε και αυτοί τα δικά τους και 15 λεπτά δημοσιότητας ενός random νέου παπά που ανταπαντά στον Αμβρόσιο. Τι βλέπεις ; Γιατί ;

Οι πρώτοι διασωθέντες θρηνούν για τις ανθρώπινες απώλειες, τις περιουσίες τους, για τους γείτονες, τα κατοικίδια. Η Ζωζώκα και ο Ψινάκης για τις βίλες τους. Αρμόδιοι και αναρμόδιοι ανεβοκατεβάζουν τον αριθμό νεκρών, τραυματιών και εξαφανισμένων.

Ένας ατελείωτος μαραθώνιος ενημέρωσης… που δεν προσφέρει καμία ουσιαστική και ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΜΕΝΗ πληροφορία. Αναμάσημα στο αναμάσημα και εσύ κατσίκα.

Μπαίνεις ιντερνέτ και αρχίζουν να ουρλιάζουν οι λύκοι. ’’Σιωπή τώρα δεν είναι ώρα για ευθύνες έχουμε νεκρούς’’ και οι σάλπιγγες από παντού και συντονισμένα ρίχνουν το σύνθημα της αυθόρμητης αλληλεγγύης.

‘’Όλοι μαζί μπορούμε’’ και να τώρα βλέπουμε την καφετέρια κοντά στις αποθήκες να έρχεται με νερά και τρόφιμα για τους πληγέντες… Να δώσουμε και εμείς από το άλλο κανάλι ένα τηλέφωνο και μέρος για τη συγκομιδή προϊόντων και εμείς νοιαζόμαστε και κυρίως γκουχ! μην τυχόν και δεν προλάβουμε να δείξουμε και εμείς προφίλ αλληλεγγύης!

Επίσης, μας έκραξαν κάποια στιγμή που ρίξαμε διαφημίσεις… Τώρα με την αλληλεγγύη μπορούμε να αναφέρουμε όλους μας τους χορηγούς που συγκεντρώνουν τρόφιμα για τους πληγέντες όσες φορές θέλουμε.. Έλα πάμε !

Τι λέει ότι θα δώσει η κυβέρνηση ; Τι ψίχουλα ; Πολλά ; Πού θα τα βρει ; Να καλά! Ρε μας δουλεύουν!

Ρε άσε μας σας είδαμε και εσάς στην εξουσία τόσα χρόνια

Ρε βγάλτε το σκασμό έχουμε νεκρούς !

Ρε άσε μας και εσύ!

Ρε οι Ρώσοι φταίνε!

Ρε ποιοι Ρώσοι ; Οι Τούρκοι φταίνε όπως και το 2007!

Παιδιά, εγώ ξέρω έρχονται τα Νεφελίμ. Το έλεγε ..

Ο Γέροντας Παϊσιος ;

Όχι, ρε ο Φουράκης ο ταξιτζής!

Α, καλά!

Ρε παιδιά οι νεκροί πόσοι πήγαν ; Έφτασαν τις προσδοκίες των πυροσβεστών και του Δημάρχου ή ακόμα; Άντε γιατί 50 δεν μας φτάνουν! Πως ανακαλύψαμε άλλους 26 ; Πω πω ! Να πάμε, να πάμε. Τους κακόμοιρους δεν βρήκαν το πορτάκι; Δεν μου λέτε εσείς κύριε πυροσβέστα που τους βρήκατε ήταν τρομαγμένοι; Σφιχταγκαλιασμένοι ;Υπήρχαν μάνες με μωρά ; Πόσο σφιχτά τα κράταγαν καθώς λαμπάδιαζαν ; Σαν βόες μωρή τσουράπω σαν βόες…

Ο πόνος της γέννας είναι δεύτερος σε σειρά μετά το πόνο από κάψιμο. Ο πόνος της γέννας είναι σαν να σου σπάνε 22 κόκκαλα ταυτόχρονα λένε οι γιατροί, σκέψου λίγο πριν το ανοίξεις και πεις πόσο σφιχτά το αγκάλιαζε το παιδί της ..Σκέψου λίγο …

Ναι, πείτε μας λίγο κυρία μου πώς σωθήκατε από τις φλόγες ; Να σας πω βγάλτε λίγο τα γυαλιά ηλίου θέλω να δω απόγνωση, δάκρυ μην κρατάτε τα δάκρυα σας, σας παρακαλώ περνάμε δύσκολες στιγμές.

Στα κοινωνικά δίκτυα, θρήνος, οδυρμός, αλληλεγγύη ανάκατα με ψεύτικους τραπεζικούς λογαριασμούς και ψεύτικα μέρη συγκομιδής τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης. Καλή η αλληλεγγύη μάνα μου, αλλά τι να κάνω δεν βγαίνω..

Τρίτη μέρα μαραθωνίου σήμερα και σιγά σιγά αρχίζεις να καταλαβαίνεις ποιες ιστορίες θα αποτελέσουν καλεσμένες σε ευρύχωρους καναπέδες σε μεσημεριανές εκπομπές κοινωνικού περιεχομένου. Αυτός που έχασε τα παιδιά του, ο άλλος που έχασε την γυναίκα αλλά έσωσε το γιό του. Να βρούμε και καμιά φίλη της ηθοποιού που δεν την βρίσκουμε βρε παιδιά, σε περίπτωση που δεν την βρούμε αλλιώς δεν έχει θέμα. Τι την ίδια ; Μπα, δεν ήταν πολύ δημοφιλής τελευταία.

Ρε θα ανέβει αν βρεθεί τελικά ζωντανή ξέρεις πόσοι θα της κάνουν αίτημα φιλίας στα κοινωνικά δίκτυα;

Δείτε –δείτε τρίτη μέρα φρίκης ..80 νεκροί..187 τραυματίες και πολλοί –πολλοί εξαφανισμένοι. Δείτε πόνο, βλέπετε συνεχώς τις οθόνες, το ατελείωτο μαραθώνιο που σας προσφέρουμε, μη το χάσετε, ζούμε τραγικές στιγμές  και μην ξεχνάτε ο χορηγός μας σας αγαπά και είναι αλληλέγγυος και η περιοχή σας θα αναστυλωθεί.. .έρχονται επενδύσεις στην περιοχή.. Εσείς απλά κοιτάξτε την οθόνη και όλα καλά.