9 αξιοπερίεργα για τον Γκράουτσο Μαρξ

Σαν σήμερα το 1977 έφευγε από τη ζωή ένας από τα γνωστότερα μέλη των θρυλικών αδελφών Μαρξ, του διασημότερου γκρουπ της αμερικανικής φαρσοκωμωδίας , κατορθώνοντας τη δύσκολη για πολλούς συναδέλφους τους μετάβαση από την εποχή του βωβού στον ομιλούντα κινηματογράφου, ενώ κατέγραψε στο ενεργητικό του και πολλές πετυχημένες σόλο εμφανίσεις στην καριέρα του.

Με αφορμή την επέτειο θυμόμαστε μερικές άγνωστες πτυχές της ζωής του Μαρξ, από το χορό του στο καταφύγιο του Χίτλερ μέχρι το διάστημα που σιτίζονταν με…μαριχουάνα:

Αρνήθηκε να παίξει σε ταινία του Φελίνι

Μια συνεργασία Φελίνι και Γκράουτσο Μαρξ θα είχε αφήσει σίγουρα εποχή, δεν πραγματοποιήθηκε ωστόσο ποτέ. Δυο φορές ο Ιταλός σκηνοθέτης, θέλοντας να ακούσει την αυθεντική φωνή του ηθοποιού κι όχι την ντουμπλαρισμένη στο ιταλικό σινεμά,  είχε προτείνει στον κωμικό να συμμετάσχει σε ταινίες του, στην Ιουλιέτα των Πνευμάτων (1965) και το “Σατυρικόν” (1965). Στην πρώτη περίπτωση μάλιστα είχε ήδη ανακοινωθεί το όνομά του στο καστ, με τον Μαρξ τελικά να υπαναχωρεί όταν έμαθε πως τα γυρίσματα απαιτούσαν να βρεθεί για ένα χρόνο στη Ρώμη. Παρόλα αυτά, ο Φελίνι συνέχισε να θαυμάζει το Μαρξ, έχοντας μάλιστα και μπλουζάκι με στάμπα την κωμική ατάκα “Hello, I must be going”

Αντιπαθούσε το κρίκετ

Το τυπικό βρετανικό σπορ δεν ενθουσίαζε καθόλου τον Μαρξ, που ήταν αντίθετα ένθερμος φίλος του μπέιζμπολ. Κάποτε σε επίσκεψή του στη Βρετανία το 1954 τον κάλεσαν να δει ένα παιχνίδι, στο οποίο οι θεατές ήταν λίγοι και τα χειροκροτήματα σποραδικά. Κάποια στιγμή που τον πλησίασε ένας θεατής του είπε αστειευόμενος: “Εσύ είσαι ο τύπος που κάνει όλη τη φασαρία;” Αργότερα χαρακτήριζε το κρίκετ “θαυμάσια θεραπεία για την αϋπνία” και πως “αν δεν μπορείς να κοιμηθείς εδώ, στ’ωαλήθεια χρειάζεσαι ψυχαναλυτή”.

Είχε πολύ κακή σχέση με το γιο του

Τον Αύγουστο του 1937 ο Γκράουτσο έχασε αγώνα τένις από το γιο του Άρθουρ, περνώντας έκτοτε βδομάδες κάνοντας μαθήματα στο τένις κλαμπ του Μπέβερλι Χιλς. Κάλεσε φίλους του στη ρεβάνς, την οποία έχασε και πάλι. Όταν ο γιος του το 1950 δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο “Η οδύσσεια του Γουίλι Μπράουν” βασισμένο στις εμπειρίες του στο χώρο του τένις εφήβων, στο οποίο είχε διακριθεί ο πατέρας του τον προέτρεψε “να το σκίσει”, ενώ εξοργίστηκε ακόμα περισσότερο για το επόμενο βιβλίο του “Η Ζωή με το Γκράουτσο”, με αποτέλεσμα οι δυο άνδρες για χρόνια να μη μιλιούνται παρά μόνο μέσω των δικηγόρων τους.

Θεωρούσε τον Γούντι Άλεν τον καλύτερο σκηνοθέτη της γενιάς του

Σε συνέντευξή του το 1972, ο Γκράουτσο Μαρξ δήλωνε: “Λένε πως ο Άλεν πήρε πράγματα από τους αδερφούς Μαρξ. Τίποτε δεν πήρε. Ίσως 20 χρόνια πριν να του είχε δοθεί μια έμπνευση. Σήμερα είναι αυθεντικός. Ο καλύτερος, ο πιο αστείος.

Χόρεψε στο καταφύγιο του Χίτλερ στο Βερολίνο

Το 1964 επισκέφτηκε το Ανατολικό Βερολίνο, όπου επισκέφτηκε το χωριό Ντόρνουμ όπου είχε γεννηθεί η μητέρα του, Εκεί ανακάλυψε πως όλοι οι εβραϊκοί τάφοι είχαν καταστραφεί από τους ναζί. Ο Γκράουτσο νοίκιασε αμάξι με σοφέρ και ζήτησε από τον οδηγό να τον πάει στο καταφύγιο όπου αυτοκτόνησε ο Χίτλερ. Φορώντας το χαρακτηριστικό μπερέ του ανέβηκε στα ερείπια και άρχισε να χορεύει τσάρλεστον για λίγα λεπτά. “Κανείς δε γέλασε”, είπε η κόρη του Ντουόν Χόλετ, που ήταν παρούσα στο συμβάν.

Ήταν καλός κιθαρίστας

Ο Γκράουτσο δεν ήταν ο μοναδικός αδερφός με μουσικό ταλέντο, καθώς ο Τσίκο Μαρξ έπαιζε πιάνω και ο Χάρπο έπαιζε άρπα. Ο Γκράουτσο όμως προτιμούσε την κιθάρα, παιρνώντας ώρες εξασκώντας έργα του Ραχμάνινοφ, ενώ ήταν και φίλος του κλασικού κιθαρίστα Αντρές Σεγκόβια. Μάλιστα εμφανίζεται να παίζει κιθάρα και σε μια από τις ταινίες του, τα “Φτερά Αλόγου” το 1932.

Ήταν φίλος τον Μπιτλς, των Κουίν και της βασίλισσας της Αγγλίας

Με τους πρώτους συναντήθηκε στο Λος Άντζελες το 1964 στην περίφημη συναυλία τους στο Χόλιγουντ, ενώ τη δεκαετία του ’70 τραγούδησε μπροστά στο Φρέντι Μέρκιουρι και τη βασίλισσα Ελισάβετ. Δυο δίσκοι των Κουίν “A night at the opera” και “A day at the races” φέρουν τίτλους από ταινίες των αδερφών Μαρξ.

Ήταν ετοιμόλογος και στην πραγματική του ζωή.

Παρότι στον Γκράουτσο αποδίδονταν συχνά ατάκες που δεν είχε πει, κάτι το οποίο σχολίασε και ο ίδιος το 1974, γνωστές έγιναν και κάποιες ατάκες που δεν είχε πει σε ταινίες, αλλά στην πραγματική ζωή. Κάποτε στο Μόντρεαλ ένας ιερέας του έτεινε το χέρι λέγοντας ” Σε ευχαριστώ για όλη τη χαρά που έδωσες στον κόσμο” και εκείνος ανταπέδωσε τη χειραψία λέγοντας “Κι εγώ θέλω να σε ευχαριστήσω για όλη τη χαρά που πήρες από τον κόσμο”.

Έτρωγε κατά λάθος μαριχουάνα για ένα ολόκληρο καλοκαίρι.

Η τουλάχιστον αυτό ισχυρίστηκε σε γράμμα που απέστειλε στο δεκανέα Τζερόουν Ντάροου το 1943, όταν του ζητήθηκε να γράψει εμψυχωτική επιστολή στα αμερικανικά στρατεύματα που στάθμευαν στο Σουρινάμ. Εκεί ανέφερε μεταξύ άλλων “Την περασμένη άνοιξη είχα την εξυπνάδα να φυτέψω έναν “κήπο της νίκης” (σ.τ.Ε, οικιακό κήπο οπωρολαχανικών κατά την προτροπή της αμερικανικής κυβέρνησης στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο, για να ξεπεραστούν οι ελλείψεις αγροτικών προϊόντων). Ως τώρα έχω αναθρέψει μια οικογένεια από τυφλοπόντικες, αρκετά σαλιγκάρια για να δουλέψει ένα γαλλικό εστιατόριο για κανέναν αιώνα και ένα περίεργο φυτό που έτρωγα όλο το καλοκαίρι νομίζοντας πως είναι λαχανικό. Ωστόσο, τις τελευταίες βδομάδες δυσκολευόμουν να μείνω ξύπνιος και διαπίστωση πως μασουλούσα μαριχουάνα όλο τον περασμένο Ιούλιο”.

Με πληροφορίες από telegraph.co.uk

Δύσκολες Νύχτες