Ανακοίνωση των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ στην Κύπρο, σχετικά με τις εξελίξεις και τις προωθούμενες αλλαγές στην Παιδεία
Η επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση Αναστασιάδη στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, στον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης “κλείνοντας” το μάτι στην ιδιωτική, πρέπει να βρει απέναντι της το σύνολο των εργαζομένων της Κύπρου.
Η επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση Αναστασιάδη στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, στον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης “κλείνοντας” το μάτι στην ιδιωτική, πρέπει να βρει απέναντι της το σύνολο των εργαζομένων της Κύπρου.
Η κυβέρνηση πιστή στις επιταγές της Ε.Ε. και του κεφαλαίου εφαρμόζει έναν “εξορθολογισμό” όπως ονόμασαν τα σχέδια για υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, δίνοντας παράλληλα κίνητρα για επενδύσεις στην ιδιωτική παιδεία. Ταυτόχρονα, θέλοντας να κρύψουν την φύση των μεταρρυθμίσεων που προωθούν για τον χαρακτήρα της εκπαίδευσης, υποδεικνύουν ως δήθεν πρόβλημα τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, τους μισθούς τους, που με τόσο κόπο κατακτήθηκαν. Ο στόχος τους διπλός. Από την μια να υποβαθμίσουν την δημόσια παιδεία και από την άλλη να τσακίσουν δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων του κλάδου. Ουσιαστικά θέλουν να περιορίσουν την συνδικαλιστική δράση, ώστε να μην ορθώνεται καμία αντίσταση, κανένας αγώνας απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν.
Την ίδια στιγμή που καταργούν “περιττές” όπως τις ονομάζουν δραστηριότητες (μουσικές – αθλητικές εκδηλώσεις κτλ) εκτός διδακτικών ωρών, δηλαδή την μοναδική ανάσα των μαθητών από το σχολείο – εξεταστικό κέντρο που έχουν διαμορφώσει, στέλνουν στην ανεργία εκατοντάδες εκπαιδευτικούς. Συνέπεια αυτού θα είναι η περιπλάνηση από σχολείο σε σχολείο για εκατοντάδες άλλους, σε τμήματα με 25 και 30 μαθητές, στερώντας την δυνατότητα να παράξουν ουσιαστικό εκπαιδευτικό έργο, καθώς θα βρίσκονται στο κυνήγι ωρών χωρίς να μπορούν να εστιάσουν στον μαθητή της τάξης τους, χωρίς να μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους, να μορφώσουν δηλαδή ολόπλευρα και να διαπαιδαγωγήσουν την νέα γενιά. Γι αυτό κι εμείς παλεύουμε για ένα σχολείο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων.
“Η μόρφωση δεν είναι κονσέρβα να πουλιέται, δικαίωμα μας είναι με αγώνες κατακτιέται”
Ο “εξορθολογισμός” τους, δηλαδή οι περικοπές σε όλες τις κοινωνικές παροχές όπως η παιδεία σήμερα, η υγεία, αλλά και το ξεπούλημα των κρατικών οργανισμών είναι ο πυρήνας της πολιτικής της ΕΕ και του κεφαλαίου ντόπιου και ξένου που θέλει τα κέρδη του να μεγαλώνουν, πάει μαζί με το κούρεμα των καταθέσεων, την διάλυση του Συνεργατισμού, την περικοπή μισθών και οφελημάτων, την κατάργηση δικαιωμάτων όπως της Κυριακής αργίας, την ελαστική απασχόληση και την δουλειά χωρίς δικαιώματα για όσο και όποτε θέλει ο εργοδότης.
Χτυπώντας τα συντεχνιακά – συνδικαλιστικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, η κυβέρνηση επιτίθεται συνολικά στο δικαίωμα του συνδικαλισμού και της οργάνωσης των εργαζομένων. Προσπαθώντας να απαξιώσουν την συνδικαλιστική δράση, επιδιώκουν την απομάκρυνση των εργαζομένων από τις επιτροπές αγώνα, τους συλλόγους εργαζομένων, τις συντεχνίες.
Μας θέλουν απαθείς στην εφαρμογή των μέτρων της αντιλαϊκής πολιτικής τους, διασπασμένους απέναντι στις περικοπές και τον εργασιακό μεσαίωνα που προωθούν.
Απαιτείται να προσπεράσουμε τη χρεοκοπημένη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», των αλλεπάλληλων διαλόγων και προτάσεων προς το Υπουργείο, χωρίς οργάνωση και συμμετοχή των εργαζομένων, χωρίς σύγκρουση με τον πυρήνα της αντιλαϊκής πολικής, την ανταγωνιστικότητα στην οικονομία, το αντιδραστικό περιεχόμενο του σημερινού σχολείου και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ.
Οι εργαζόμενοι δε δοκίμασαν ακόμα τη δύναμη τους!
Μεγάλοι και δυνατοί θα μοιάζουν όσο είμαστε γονατισμένοι!
Καλούμε τους εκπαιδευτικούς να απορρίψουν τις προτάσεις της κυβέρνησης.
Παλεύουμε μαζί τους για:
- Άμεσους διορισμούς μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα για την κάλυψη των αναγκών.
- Αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολείων όλων των βαθμίδων.
- Επιστροφών των αποκοπών που έγιναν λόγω Μνημονίου.
- Καμία αλλαγή των συνδικαλιστικών κεκτημένων του κλάδου.
Οι αγώνες των εργαζομένων δείχνουν ότι το εργατικό-λαϊκό κίνημα είναι όρθιο, ζωντανό, υπάρχουν μαχητικές δυνάμεις. Ότι μπορεί να γίνει δύναμη ανατροπής, μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί, να γίνει πιο μαχητικό και ρωμαλέο, αμφισβητώντας την κυριαρχία των εκμεταλλευτών, των επιχειρηματικών ομίλων.
Γιατί το νέο, το σύγχρονο, το πρωτοπόρο για την εργατική τάξη και την νεολαία βρίσκεται στο δρόμο της ανατροπής του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος.
Αυτόν το δρόμο έχουν συμφέρον να βαδίσουν οι εργαζόμενοι σήμερα.