Εκτός από τα μνημόνια, υπάρχει και το gay-pride

-Ανάμεσα στους επίσημους φορείς που στηρίζουν το σημερινό Gay Pride είναι και η πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών, με το γνωστό, “προοδευτικό” ρόλο που έχει παίξει ιστορικά ανά την υφήλιο και στη χώρα μας, σε μια σειρά γεγονότα. Στην ίδια σελίδα με τους χορηγούς, θα βρει κανείς τη Vodaphone, το Δήμο Αθηναίων, το Ίδρυμα Μποδοσάκη, κτλ.

Ο σφιχτός εναγκαλισμός της παρέλασης από μονοπωλιακές επιχειρήσεις κι εμβληματικούς φορείς του πολιτικού συστήματος (δες πχ εδώ κι εδώ), οδηγεί μαθηματικά στην ενσωμάτωση του θεσμού, στην αφαίρεση κάθε επικίνδυνης κι ουσιαστικής αιχμής από τα αιτήματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.

Στον αντίποδα, η απόρριψη της χορηγίας της “Eldorado” -της πολυεθνικής που σκορπίζει το θάνατο στις Σκουριές- μετά το σχετικό ντόρο που δημιουργήθηκε, δείχνει πως υπάρχουν τουλάχιστον κάποια θετικά αντανακλαστικά και μια σχετική διαπάλη στους κόλπους των συμμετεχόντων. Γιατί όμως αυτές οι ευαισθησίες είναι επιλεκτικές και δεν αγγίζουν κι άλλα ονόματα -όπως αυτό της πρεσβείας; Εκτός από το σεξισμό, υπάρχει κι ο ιμπεριαλισμός..

-Η περιφέρεια Αττικής φωτίστηκε χτες το βράδυ, λόγω της ημέρας, με τα χρώματα της παρδαλής σημαίας που έχει γίνει σήμα κατατεθέν της παρέλασης. Από αύριο μπορεί να επιστρέψει συμβολικά στο μαύρο σκοτάδι, για την πιστή εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης.

“Μπορεί να εφαρμόζουμε μνημόνια, αλλά θα αφήσουμε πίσω μας έργο στα κοινωνικά δικαιώματα”. Αυτό περίπου είπε προκλητικά ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, για την κυβέρνηση. Οι πολιτικοί πρόγονοι της “κυβερνώσας Αριστεράς” έλεγαν σε ένα παλιό τους σύνθημα ότι “εκτός από τον ιμπεριαλισμό, υπάρχει κι η μοναξιά” χωρίς να βλέπουν τη μεταξύ τους σύνδεση, την οργανική σχέση αιτίου-αιτιατού μεταξύ της αλλοτρίωσης και του εκμεταλλευτικού συστήματος. Χτες, ο Τσακαλώτος είπε ουσιαστικά πως “εκτός από τα μνημόνια, υπάρχει και το gay pride”, πουλώντας κοινωνική ευαισθησία, για να ρίξει στάχτη στα μάτια.

Προφανώς το πρόβλημα δεν είναι να αναδεικνύει κανείς τις ποικίλες διακρίσεις εις βάρος ατόμων, με κριτήριο τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, και να κινητοποιείται για την εξάλειψή τους. Το πρόβλημα είναι όταν εξαφανίζει το ταξικό κριτήριο μες στην “πολλαπλή συγκρότηση της ταυτότητας κάθε ανθρώπου”. Και όταν αποσυνδέει ένα ειδικό ζήτημα από το γενικό πλαίσιο που το γεννά και το καθορίζει. Όταν χάνει οικειοθελώς την ουσία του πράγματος, και αφήνει την κοινότητα και τις διεκδικήσεις της έρμαιο στα χάδια των κρατούντων, προσφέροντάς τους άλλοθι κι ένα βολικό τρόπο να χτίσουν τη λεζάντα τους και το “κοινωνικό τους πρόσωπο”.

Κι αυτή είναι η ουσία που πρέπει να προβληματίσει όσους συμμετέχουν καλόπιστα στο σημερινό δρώμενο που είναι στημένο ώστε να θυμίζει σόου παρά μαχητική διαδήλωση.