Καταγγελία από τη ΔΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ «ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ» για διαγραφή εκλεγμένων της από το Σωματείο

Στη διαγραφή από το Σωματείο των εκλεγμένων μελών με το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ προχώρησε το Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στις επιχειρήσεις «Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης», πρώην «Καρφούρ – Μαρινόπουλος – DIA», όπως καταγγέλλει η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις «Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτη».

Συγκεκριμένα, η ΔΑΣ καταγγέλλει πως της γνωστοποιήθηκε ότι οι Άχμετ Μουσταφά, Πέτρος Τσίγκας και Στέλιος Στύλας είναι διαγραμμένοι από το σωματείο. (Παρακάτω έγγραφο)

Σημειώνει ότι αυτή η Γενική Συνέλευση που επικαλούνται στις 6/11/16 δεν έγινε ποτέ και τονίζει ότι «είναι καιρός να γυρίσουμε την πλάτη στους εργοδοτικούς, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας για να δυναμώσουμε την αντιπαράθεση, να πετάξουμε έξω τους ανθρώπους της εργοδοσίας από το συνδικαλιστικό κίνημα».

Η ανακοίνωση της ΔΑΣ έχει ως εξής:

«Εσείς συνάδελφοι γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα ότι αυτή η Γενική Συνέλευση που επικαλούνται στις 6/11/2016 δεν έγινε ποτέ, δεν καλεστήκατε ποτέ, δεν αναρτήθηκε στον ιστότοπο του σωματείου, ούτε στάλθηκε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο των καταστημάτων ως είθισται.

Γιατί όμως η πλειοψηφία ενεργεί λες και το σωματείο είναι τσιφλίκι της, καταπατώντας κατάφωρα το καταστατικό λειτουργίας του;

1ον. Το αμέσως επόμενο διάστημα το επιχειρησιακό σωματείο πηγαίνει σε εκλογές και θέλοντας να κρατήσουν το σωματείο ως δεκανίκι της εργοδοσίας, διαγράφουν τα εκλεγμένα μέλη με το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ, που μοναδικό τους μέλημα είναι και η μαζικοποίηση του σωματείου, οργάνωση των εργαζομένων, με σκοπό να σταματήσει αυτό που βιώνουμε καθημερινά σε κάθε κατάστημα, αποθήκη, γραφεία, την εκμετάλλευση δηλαδή, με την εντατικοποίηση, τις απλήρωτες ώρες, τα κομμένα ρεπό, τις καταστρατηγήσεις των προγραμμάτων, τις αλλαγές αδειών για “να βγει η δουλειά” κλπ.

2ον. Φοβούνται “σαν ο διάολος το λιβάνι” τις μαζικές διαδικασίες, να συζητούν και να αποφασίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι το πώς θα απαντήσουν σε όλη αυτήν την επίθεση που δεχόμαστε, κάτι που όσοι συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ τους καλούσαμε (και έχουμε αποδείξεις, κύριοι της πλειοψηφίας, για αυτό) επανειλημμένως. Για αυτό και η τελευταία πραγματική Γενική Συνέλευση έγινε στις 22/11/2015 και αυτήν προσπάθησαν με προβοκάτσιες να τη διαλύσουν.

3ον. Θέλουν να έχουν “το ελεύθερο” να υπογράφουν συμβάσεις για εμάς, χωρίς εμάς, όπως έπραξαν στις 30/1/2018 χωρίς καμία ενημέρωση των εργαζομένων που τάχα εκπροσωπούν, μια επαίσχυντη επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση και έναν κανονισμό εργασίας πίσω από κλειστές πόρτες μαζί με το έτερο εργοδοτικό σωματείο του Σκλαβενίτη, κομμένα και ραμμένα στα πλαίσια των μνημονιακών νόμων και των αναγκών της εταιρείας για περαιτέρω ξεζούμισμά μας.

Μια σύμβαση που επί της ουσίας μειώνει το βασικό μισθό, εφόσον προβλέπει την ενσωμάτωση των επιδομάτων και εταιρικές παροχές που ανά πάσα στιγμή μπορεί να κοπούν.

4ον. Δίνουν τα διαπιστευτήριά τους καθημερινά στη νέα εργοδοσία όπως έδιναν και στην προηγούμενη.

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τη μείωση του μισθού μας το 2012, που η πλειοψηφία έριχνε ανάθεμα σε όλους, έλεγε ότι το κυνηγά δήθεν δικαστικά, ρίχνοντας έτσι στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και καλλιεργώντας αυταπάτες για να μην οργανώσει έναν αγώνα, μια κινητοποίηση για να επιστραφούν οι μισθοί και τα επιδόματά μας;

Τις μαζικές απολύσεις το 2015 όπου οι περιφερειακοί της εταιρείας εκβίαζαν μεμονωμένα τους εργαζόμενους να υπογράψουν οικειοθελή αποχώρηση και στο κάλεσμα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ προς την πλειοψηφία, απαντούσαν ότι αυτά είναι φήμες και δεν ισχύουν, βάζοντας ουσιαστικά πλάτη στην εκκαθάριση της εταιρείας από παλιές συμβάσεις, έχοντας βάλει και την υπογραφή τους στα παραπάνω σχέδια, κάτι που αποδείχθηκε από την τρίμερη συνάντηση κλαδικών σωματείων, εταιρείας και υπουργείου Εργασίας, όπου η εταιρεία έφερε πρακτικά με τις υπογραφές των Θ. Χόρτη (τότε πρόεδρου) και Μ. Μαυράκη (τότε γραμματέα)!

Μας εγκαλούν ότι ταχθήκαμε κατά της συμφωνίας.

Ποιοι; Αυτοί που όταν ήμασταν απλήρωτοι ήταν άφαντοι και σε άλλες πολιτείες.

Αυτοί που όταν “βάρεσε κανόνι” η προηγούμενη εργοδοσία κρυβόντουσαν.

Αυτοί που τελικά εμφανίστηκαν ξανά πίσω από τις κλειστές πόρτες των συμφωνιών και στα δικαστήρια θέλοντας να παραδώσουν τα δικαιώματά μας στην εργοδοσία.

Κάτι που απέτρεψαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, πρωτοπόροι εργαζόμενοι που κινητοποιήθηκαν για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα, να μην απολυθεί συνάδελφος, να μη χαθεί κανένα δικαίωμα. Για αυτά αγωνίστηκαν και με αυτά εξουσιοδότησαν τα κλαδικά σωματεία για να τοποθετηθούν νομικά στη συμφωνία εξυγίανσης.

Ας μας πουν, οι κύριοι της πλειοψηφίας, ποιον εκπροσωπούσαν στα δικαστήρια τότε, όταν πήγαιναν με τους διευθυντές, τους περιφερειακούς και τα άλλα μεγαλοστελέχη της “ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ” που μας είχαν κάνει το βίο αβίωτο τόσα χρόνια, που μας απέλυαν, που μας μετάφεραν από δω και από εκεί με σκοπό να παραιτηθούμε.

Εκπροσωπούσαν εμάς ή τα αφεντικά σαν καλά τσιράκια που είναι;

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η επίθεση στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ είναι ενορχηστρωμένη από την εργοδοσία βάζοντας μπροστά ανθρώπους που εξαγοράστηκαν και βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Στόχος είναι να ανοίξει ο δρόμος για περαιτέρω επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων.

Είναι καιρός να γυρίσουμε την πλάτη στους εργοδοτικούς, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας για να δυναμώσουμε την αντιπαράθεση, να πετάξουμε έξω τους ανθρώπους της εργοδοσίας από το συνδικαλιστικό κίνημα.

Μοναδικό όπλο μας είναι η ενότητά μας, μακριά από διαχωρισμούς που καλλιεργεί η εργοδοσία και τα δύο σωματεία της επιχείρησης, σε παλιούς και νέους, σε ωρομίσθιους και μισθωτούς, σε Μαρινοπουλαίους και Σκλαβενιταίους σε 4ωρους – 5ωρους – 6ωρους και 8ωρους. Είναι η συλλογική οργανωμένη πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, μαζί με τους συναδέλφους μας σε όλο τον κλάδο, μαζί με όλους τους εργαζόμενους. Με τη συμπόρευσή μας με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, την Επιτροπή Αγώνα εργαζομένων “ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ”, με την οργάνωσή μας στα ταξικά κλαδικά σωματεία, θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε καλύτερους όρους εργασίας, τη ζωή με δικαιώματα που μας αξίζει.

Απαιτούμε:

Κατάργηση των πολλών μορφών συμβάσεων που υπάρχουν στην επιχείρηση και τη μετατροπή τους σε μια συλλογική σύμβαση για όλους, με 8ωρο και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, κατώτερο μισθό 920 ευρώ. Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής-αργίας».

Πηγή: 902