Πινοσέτ έχουμε πολλούς, Αγιέντε βρήκαμε;

Ότι οι δεξιοί δουλεύουν για τον Τσίπρα και δε θέλουν να έρθει ο Κούλης είναι φως φανάρι. Κι ο Κατρούγκαλος είχε πει πως το μνημόνιο είναι η πολιτική του Πινοτσέτ στη Χιλή, εννοούσε όμως πως το εφάρμοζαν παρά τη θέλησή τους και τώρα μπορούν να πανηγυρίζουν πως μας έβγαλαν από αυτό. Ενώ ο Καραγκούνης ζηλεύει τη δόξα του ακροδεξιού Τσιάρτα και χρησιμοποιεί ανοιχτά ως πρότυπο το ασφαλιστικό σύστημα μιας στρατιωτικής χούντας και της πρώτης χώρας όπου παρενέβη το ΔΝΤ με τις θαυμαστές του συνταγές. Το επόμενο βήμα μπορεί να είναι πχ μια δήλωση πως θα κατεβάσουν τα τανκς στους δρόμους που παλιότερα εφαρμόστηκε και στη χώρα μας με επιτυχία, για να δει τι επικοινωνιακό αντίκτυπο θα έχει.

Η κυβέρνηση βολεύεται με το ρόλο του Αγιέντε, που ταιριάζει γάντι στον Αλέξη, γιατί κι αυτός είναι Σωτήρας (Σαλβαδόρ). Ο ένας αντιστάθηκε με το όπλο στο χέρι, ο άλλος με τον έρπη στα χείλη. Ο ένας μπήκε στο στόχαστρο της CIA, ο άλλος παίρνει πράκτορες του DIV στη φρουρά του. Ο ένας ήθελε να πάρει τον έλεγχο των επιχειρήσεων από τα χέρια των ΗΠΑ και των μονοπωλίων τους, ο άλλος τα περιμένει να έρθουν να επενδύσουν σε μια σημαιοστολισμένη πόλη με αστέρια, γη και ύδωρ. Ο ένας συνεργαζόταν με τους κομμουνιστές, ο άλλος με τους ΑΝΕΛ. Και ήταν στο ίδιο κόμμα με το Λαφαζάνη που έφτιαξε τη Λαϊκή Ενότητα αλλά δεν κατάλαβε τίποτα από την πικρή αλήθεια της Unidad Popular.

Πραγματικά σα δύο σταγόνες νερό που η μια είναι μολυσμένη. Άλλος κανείς για το ρόλο του Αγιέντε;