Εργατικό ή “οικογενειακό” κέντρο Κατερίνης – Τέρμα τα νόθα συνέδρια με αντιπροσώπους-μαϊμούδες
Η απερχόμενη διοίκηση του εργατικού κέντρου πήγε να οργανώσει ένα ακόμα νόθο συνέδριο, με “μαϊμούδες” αντιπροσώπους, που κανείς δεν γνωρίζει από πού και πως εκλέχτηκαν, αν πραγματοποιηθήκαν αρχαιρεσίες στα σωματεία τους, με βάση την εργατική νομοθεσία και τις καταστατικές αρχές.
Είναι αστείο και παράλληλα προκλητικό οι εργατοπατέρες της διοίκησης του εργατικού κέντρου Κατερίνης να εγκαλούν το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, για νοθείες σε αρχαιρεσίες σωματείων και συνδικάτων. Περισσεύει το θράσος αυτών των ανθρώπων που δρουν με την γκεπελίστικη λογική “πες, πες, κάτι θα μείνει στο τέλος”. Μιλούν για νοθείες οι μέντορες των παρανομιών και όλων των παραβιάσεων αρχών λειτουργίας των εργατικών σωματείων και συνδικάτων. Αυτοί που ευτελίζουν όλες τις διαδικασίες δράσης και λειτουργίας των σωματείων, με στόχο την μετατροπή τους σε σωματεία σφραγίδες, ουσιαστικά απενεργοποιημένα.
Αυτό που επιδιώκουν είναι να καταγράφονται πλασματικοί, νοθευμένοι συσχετισμοί δύναμης στα συνδικαλιστικά όργανα και να υποτάσσουν αυτόν τον ψεύτικο συσχετισμό στους σχεδιασμούς της μεγαλοεργοδοσίας, του κεφαλαίου. Το κεφάλαιο, οι μεγαλοεργοδότες έχουν ταξικό συμφέρον από ένα απονεκρωμένο εργατικό κίνημα, αφοπλισμένο από τα ταξικά του χαρακτηριστικά, παροπλισμένο από αγώνες, διεκδικήσεις, αμφισβητήσεις, με αδρανείς σωματεία, απαξιωμένα, σχεδόν διαλυμένα.
Αυτό το “έργο” παράγουν με το ανάλογο αντίτιμο οι εργατοπατέρες (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΜΕΤΑ – ΣΥΡΙΖΑ) για αυτό πολεμάνε με λύσσα και βάζουν εμπόδια στο ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ που ανορθόδοξα και παράνομα προσπαθούν να το αποκλείσουν από τα όργανα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Αυτό συνέβηκε και στο συνέδριο του εργατικού κέντρου Κατερίνης το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου, όπου η απερχόμενη διοίκηση του εργατικού κέντρου πήγε να οργανώσει ένα ακόμα νόθο συνέδριο, με “μαϊμούδες” αντιπροσώπους, που κανείς δεν γνωρίζει από πού και πώς εκλέχτηκαν, αν πραγματοποιηθήκαν αρχαιρεσίες στα σωματεία τους, με βάση την εργατική νομοθεσία και τις καταστατικές αρχές.
Για αυτό έχουν εξαφανίσει τα πρακτικά των σωματείων και δεν τα εμφανίζουν πουθενά, γιατί από εκεί θα φανεί το μέγεθος των παρανομιών τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι κάλεσαν εργαζόμενο να έρθει να ψηφίσει, ο οποίος άνθρωπος όχι τόσο πονηρεμένος και δασκαλεμένος φαίνεται, είπε δημόσια, ότι εμείς δεν είχαμε δικαστικό αντιπρόσωπο στις εκλογές (αν έγιναν και αυτές). Υπάρχουν όλα τα στοιχεία για αυτό που λέμε.
Στην βάση αυτή αυθαίρετα αποκλείστηκαν από το συνέδριο του εργατικού κέντρου 6 αντιπρόσωποι από το συνδικάτο ιδιωτικών υπάλληλων “Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ”.
Ένα συνδικάτο που έχει ζωή και δράση και συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ. Εξέλεξε αντιπροσώπους μέσα από ζωντανές και ανοιχτές διαδικασίες για όλους, κατάφερε να κάνει υποδειγματικές εκλογές όπως αποφασίστηκε στην Γενική εκλογοαπολογιστική συνέλευση και ορίζει το καταστατικό του συνδικάτου.
Στις αρχαιρεσίες του συνδικάτου τριπλασιάστηκε και παραπάνω η συμμέτοχη των ψηφισάντων από τις προηγούμενες αρχαιρεσίες, έγιναν εγγραφές νέων μελών και κυρίως νέων ανθρώπων, αύξησε τα μέλη του το συνδικάτο και κατάφερε να βγάλει περισσότερους αντιπροσώπους για το συνέδριο του εργατικού κέντρου, αντιπρόσωποι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Αυτό είναι που ενόχλησε την απερχόμενη διοίκηση του εργατικού κέντρου (ΠΑΣΚΕ) γιατί καταλάβαινε ότι έχανε τον απόλυτο συσχετισμό στην νέα διοίκηση που θα εκλεγόταν και έπρεπε με οποιοδήποτε τρόπο να αποκλείσει τους αντιπροσώπους του ΠΑΜΕ όπως και προσπαθεί να κάνει.
Τα ασφαλιστικά μέτρα που έκανε ξεδιάντροπα στο συνδικάτο έπεσαν στο κενό, αφού καμιά απόφαση δεν υπήρξε και παρόλα αυτά, ετσιθελικά, πραξικοπηματικά, απέκλεισε τους αντιπροσώπους του ΠΑΜΕ, για να προχωρήσει σε ένα ακόμα νόθο συνέδριο.
Αυτά τα γεγονότα κατήγγειλαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και της κοινωνικής συμμαχίας το Σάββατο 15 Σεπτέμβριου και απαίτησαν να γίνουν δεκτοί οι αντιπρόσωποι του ΠΑΜΕ στο συνέδριο του εργατικού κέντρου, χωρίς νόθους αντιπροσώπους.
Αντί αυτού εμποδίστηκαν να μπουν μέσα στο εργατικό κέντρο όταν άνθρωποι της απερχόμενης διοίκησης φράκαραν την πόρτα, για να μην μπουν μέσα οι αντιπρόσωποι του ΠΑΜΕ και όταν δεν το κατάφεραν αυτό μετά την δυναμική παρέμβαση του ΠΑΜΕ προχώρησαν σε φθηνούς θεατρινισμούς που έχουν οικογενειακή σφραγίδα.
Άνθρωπος της διοίκησης του εργατικού κέντρου που τυγχάνει να είναι άντρας της πρόεδρου του Εργατικού Κέντρου που αυτή ουσιαστικά διαδέχτηκε τον πατέρα της που χρόνια πριν ήταν εκείνος πρόεδρος, βλέποντας τον κόσμο του ΠΑΜΕ να μπαίνει μέσα στο εργατικό κέντρο, εκεί που ήταν όρθιος, με ένα ζογκλερικό που θα τον ζήλευαν οι ηθοποιοί του είδους, σωριάζεται κάτω και αρχίζει μετά να εξελίσσεται το θέατρο του παραλόγου.
Αφού δεν δέχτηκαν γιατρό που βρισκόταν στον χώρο εκείνη την ώρα από το ΠΑΜΕ και προσφέρθηκε να τον δει, να δώσει τις πρώτες βοήθειες όπως έπρεπε να κάνει, αντί να πάρουν τηλέφωνο απευθείας το ΕΚΑΒ, αυτοί πήρανε πρώτα την αστυνομία (γιατί άραγε;).
Από εδώ και πέρα ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του, αφού πούμε πως όταν πήγε στο νοσοκομείο ο εν λόγω κύριος ξαναζωντάνεψε όπου υπέγραψε γρήγορα και έφυγε από το νοσοκομείο.
Είναι περιττό να σχολιάσουμε όλα τα ψευδή που γράφουν οι ανακοινώσεις τους που δείχνουν και τον πανικό τους.
Κανένας δεν χειροδίκησε σε κανέναν, καμιά απειλή δεν υπήρχε στην δικαστικό που ήρθε να κάνει τις εκλογές, της τονιζόταν ότι υπάρχουν νόθοι αντιπρόσωποι, να μη νομιμοποιήσει τις παρανομίες -ας βγει η ίδια να πει αν απειλήθηκε από κανέναν- και φυσικά δεν υπήρχαν “άγνωστοι” φουσκωτοί που ήρθαν με κάποιο λεωφορείο από τη Θεσσαλονίκη.
Και όχι μόνο αυτό, έστησαν μια βιομηχανία διώξεων και μηνύσεων αργότερα και μήνυσαν στο σωρό 16 συναγωνιστές, συνδικαλιστές του ταξικού κινήματος και της κοινωνικής συμμαχίας με στόχο τον εκφοβισμό τους.
Μεταξύ αυτών που μηνύθηκαν ήταν μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ και δικηγόρος που εκπροσωπούσε τους 6 εκλεγμένους αντιπρόσωπους από το συνδικάτο ιδιωτικών υπάλληλων “Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ”.
Αποτελεί μια κατάπτυστη κίνηση που ενορχηστρώθηκε από πολύ ψηλά, από στελέχη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ) και δείχνει πόσο στριμωγμένοι αισθάνονται, τώρα που το ΠΑΜΕ ξεσκεπάζει τις βρωμιές και τις νοθείες τους.
Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι με τέτοια μέτρα θα μπορέσουν να σταματήσουν την δράση του ΠΑΜΕ των δυνάμεων της κοινωνικής συμμαχίας.
Πιο ατσαλωμένοι από ποτέ και με περισσότερο ταξικό πείσμα το ΠΑΜΕ δεν θα επιτρέψει να γίνει ένα ακόμα νόθο συνέδριο και με αυθαίρετους αποκλεισμούς.
Η ανασύνταξη του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος προϋποθέτει να τελειώνουμε με όλες εκείνες τις ξεπουλημένες συνδικαλιστές πλειοψηφικές ηγεσίες (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΜΕΤΑ – ΣΥΡΙΖΑ) που χάριν ιδιαίτερων προνομίων που απολαμβάνουν προώθησαν και προωθούν τον κοινωνικοεταιρισμό μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα με στόχο την υποταγή της εργατικής τάξης, των εργαζομένων γενικότερα, στις αξιώσεις του κεφαλαίου στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του.
Με αυτόν τον τρόπο αποδυναμώθηκαν οι εργατικοί – λαϊκοί αγώνες, απομαζικοποιηθηκάν, απονευρώθηκαν, απογυμνώθηκαν από τα ταξικά τους χαρακτηριστικά. Έτσι πιο εύκολα πέρασαν μέτρα που έχουν κάνει κόλαση την ζωή των εργαζομένων, που ζουν στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα, με μισθούς πείνας και χωρίς δικαιώματα.
Ο κάθε εργαζόμενος όπου και να δουλεύει με οποιαδήποτε σύμβαση εργασίας, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, να κάνουν δική τους υπόθεση τον αγώνα ενάντια στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Ώστε εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, συνδικαλιστικές οργανώσεις όλων των βαθμίδων, να γίνουν πραγματικά κάστρα αντίστασης πάλης και αγώνα, ουσιαστικοί συμπαραστάτες των εργαζομένων που θα βρίσκουν αποκούμπι σε αυτά.
Να εμπιστευτούν τον ίδιο τους τον εαυτό και μέσα από την οργάνωση, την ταξική συσπείρωση να βάλουν εμπόδια στις εφαρμοζόμενες πολιτικές που μας φτωχαίνουν και εξαθλιώνουν και παράλληλα να ανοίγουν τον δρόμο της φιλολαϊκής εξόδου σε σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου.
Αυτόν τον αγώνα θέλουν να ματαιώσουν, να εμποδίσουν, γιατί εκεί βρίσκεται η κοινωνική προοπτική για τη λαϊκή ευημερία και πρόοδο. Ματαιοπονούν όμως.
Παναγιώτης Σαββίδης