Πέντε μύθοι για το Μενίδι, τους Ρομά και τους Κομμουνιστές
Κάποιοι είναι έτοιμοι να ψάξουν ακόμα και το γονίδιο της εγκληματικότητας, εντοπίζοντάς το σε συγκεκριμένες φυλές. Οτιδήποτε, αρκεί να βγει λάδι το σύστημα που επιστρατεύει ακόμα και το έγκλημα για τα κέρδη του και το αστικό κράτος που ανέχεται αν δε διευθύνει το οργανωμένο έγκλημα.
–Οι κομμουνιστές αδιαφορούν για την εγκληματικότητα και τη ζωή των ντόπιων κι αποφεύγουν να σχολιάσουν το θέμα, για να μην τους πουν ρατσιστές.
Κι όμως, οι κομμουνιστές στο Μενίδι ήταν που έθεσαν αυτό ακριβώς το θέμα, της εγκληματικότητας, προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, για να εισπράξουν την αδιαφορία και την άρνηση της δημοτικής αρχής. Η οποία σηκώνει τώρα το θέμα υποκριτικά, ψηφοθηρικά και -προπαντός- σε λανθασμένη βάση, στοχοποιώντας τους Ρομά, ενώ κάνει πλάτες στα φασισταριά της χρυσής αυγής, για να χύνουν ελεύθερα το ρατσιστικό τους δηλητήριο. Όχι μόνο ενάντια στους μετανάστες ή όσους έχουν άλλο χρώμα δέρματος, αλλά κι ενάντια στους εργάτες που αγωνίζονται, όποτε χρειαστεί, ως δύναμη κρούσης των αφεντικών.
–Το ΠΑΜΕ λουφάζει και δεν κάνει καμία κινητοποίηση, ενώ σε άλλη περίπτωση, θα είχε ξεσηκώσει τον κόσμο με πορείες, απεργίες, κτλ.
Το ταξικό κίνημα δραστηριοποιήθηκε από την πρώτη στιγμή και προχτές προχώρησε σε κινητοποίηση στο Μενίδι, στοχεύοντας στη ρίζα του προβλήματος και βάζοντάς το στη σωστή του διάσταση.
Τα κέρδη και η φτώχεια γεννάνε τη μαφία, όλοι στον αγώνα για άλλη κοινωνία.
-Αν οι κομμουνιστές ήταν στα πράγματα, θα έσπαγαν το απόστημα με βίαιες, σταλινικές μεθόδους, υποχρεωτικούς εκτοπισμούς πληθυσμών, κοκ.
Αν κάποιος θέλει να μάθει ποια ήταν η τύχη των Ρομά στη Σοβιετική Ένωση, δεν έχει παρά να διαβάσει σχετικά ένα άρθρο στον 902 και να κάνει τις συγκρίσεις, που είναι καταλυτικές σε κάθε τομέα της καθημερινότητας: υγεία, παιδεία, εργασία.
–Οι Ρομά ζουν με αυτόν τον τρόπο από άποψη και δεν είναι διατεθειμένοι να ενσωματωθούν ομαλά στο κοινωνικό σύνολο, ακολουθώντας κάποιους κανόνες.
Είναι η άθλια υποκρισία της αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Να γκετοποιείς μια φυλή, να την αποκλείεις από τις ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση, την εργασία, να υψώνει γύρω της διάφορα τείχη και περιορισμούς, κι ύστερα να αγανακτείς για την αντικοινωνική, εχθρική τους συμπεριφορά, να κάνεις αυθαίρετες γενικεύσεις, τσουβαλιάζοντας με ευκολία, όπως κάνουν οι φασίστες -αλλά να βγάζεις αφρούς, εάν σου λένε πως συμφωνείς μαζί τους.
Πόσο μάλλον, όταν υπάρχουν μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν πως η κατάσταση δεν ήταν πάντα έτσι.
–Η εγκληματικότητα πηγαίνει χέρι-χέρι με τους Ρομά και την κουλτούρα τους.
Με το ίδιο σκεπτικό, μπορούμε να στοχοποιήσουμε διάφορες περιοχές και τοπικές κοινωνίες: από την Κρήτη, όπου οι μπαλωθιές πέφτουν για ψύλλου πήδημα, και υπάρχουν χωριά που έχουν συνδέσει το όνομά τους με τα ναρκωτικά, μέχρι τη Μάνη. Κι ύστερα να ψάξουμε και το γονίδιο της εγκληματικότητας και να το αποδώσουμε σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές κατηγορίες. Οτιδήποτε, αρκεί να βγει λάδι το σύστημα που επιστρατεύει ακόμα και το έγκλημα για να αυξήσει τα κέρδη του, και το αστικό κράτος που στην καλύτερη ανέχεται -αν δε διευθύνει- το οργανωμένο έγκλημα και το εμπόριο ναρκωτικών. Το σύστημα της εκμετάλλευσης, που εγκληματεί χρόνια τώρα ενάντια στις ζωές μας και χρησιμοποιεί τον ευτελισμό τους ως ασπίδα για τη διαιώνισή του, που χρησιμοποιεί το “δαίρει και βασίλευε” για να αποκρύψει την ταξική διαίρεση της κοινωνίας και την ασυμφιλίωτη πάλη που γεννιέται στους κόλπους της.