Λαϊκή Συσπείρωση Ηλιούπολης – Λαϊκή επαγρύπνηση για την προστασία κι αξιοποίηση της δημόσιας γης

Η Λαϊκή Συσπείρωση Ηλιούπολης πραγματοποιεί αύριο το πρωί εκδήλωση για την προστασία κι αξιοποίηση της δημόσιας γης στο Δήμο και προσκαλεί τους δημότες και τους δημόσιους φορείς με το παρακάτω κείμενο.

Η δημόσια γη στην πόλη μας, φαίνεται να γλίτωσε από την Σκύλα των Καταπατητών άλλα είναι ορατός ο κίνδυνος να  την καταπιεί η Χάρυβδη της ΕΤΑΔ και του Υπερταμείου.

Τον  Μάρτη του 2018  ο Άρειος  Πάγος αποφάσισε τελεσίδικα για τον χαρακτήρα της δημόσιας γης. Μετά από πολλές παλινωδίες η δικαιοσύνη αποφάνθηκε επιτέλους, μετά από 40 χρόνια για τον δημόσιο χαρακτήρα της εναπομένουσας καταπατημένης γης. Ένα μέρος της μόνο, της καταπατημένης γης, που δεν πρόλαβαν οι Νασταίοι καταπατητές και οι κληρονόμοι τους να ξεπουλήσουν, που έσωσαν και περιφρούρησαν οι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις της δεκαετίας του `80 κάτω από την αποφασιστική καθοδήγηση της δημοτικής αρχής του αείμνηστου κομμουνιστή δημάρχου Δημήτρη Κιντή.

Το 1982 ο αγωνιζόμενος λαός και η δημοτική αρχή Δημήτρη Κιντή εξαναγκάζουν το κεντρικό κράτος και την κυβέρνηση να καταγράψει την καταπατημένη γη ως δημόσια περιουσία. Αφήνοντας όμως ανοιχτό το ζήτημα κατοχύρωσης της ιδιοκτησίας στις… τελικές αποφάσεις της δικαιοσύνης.

Η τότε Δημοτική αρχή δεν μένει με σταυρωμένα χέρια, δεν αναμένει την απόφαση της δικαιοσύνης. Γνωρίζει ότι στον πυρήνα του αστικού δικαίου δεν βρίσκεται η προστασία της κοινωνικής άλλα της ατομικής ιδιοκτησίας… Γνωρίζει  το χαρακτήρα του αστικού κράτους, των κυβερνήσεων που το υπηρετούν… Δεν έχει αυταπάτες για το που γέρνει η πλάστιγγα.

Γι’ αυτό επιμένει στην ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα, στις de facto κινηματικές και δυναμικές κινητοποιήσεις για την άμεση κατοχύρωση των χρήσεων της δημόσιας γης υπέρ των οξυμένων αναγκών της πόλης και των κατοίκων της. Δεν περιμένει το κράτος και τα δικαστήρια να αποφασίσουν. Πιστεύει στη  δύναμη και το δίκιο του λαϊκού παράγοντα και τον θέλει πρωταγωνιστή. Πιστεύει στην ανατρεπτική δράση των πολλών και όχι των προσώπων, ως δύναμη της κοινωνικής εξέλιξης και γι΄ αυτό ακουμπάει με θάρρος στην λαϊκή πρωτοβουλία.

Έτσι, παρά και ενάντια στην αδράνεια των Κυβερνήσεων και της δικαιοσύνης -που συνήθως σέρνεται όταν πρέπει να αποφασίσει για τα λαϊκά συμφέροντα-  η πόλη με την δύναμη και την πάλη του λαού κρατιέται ανοιχτή. “Ντύνεται” με πλήθος από υποδομές όπως σήμερα τις γνωρίζουμε.

Είναι τα δεκάδες σχολεία στην πόλη, τα νηπιαγωγεία, οι παιδικοί σταθμοί, οι αθλητικοί χώροι, τα πάρκα και οι παιδικές χαρές, ο κινηματογράφος, το Πνευματικό Κεντρο, το ΙΚΑ, ο ΟΠΕ κλπ. Υποδομές που το πιθανότερο η νεότερη γενιά να μην γνωρίζει καν την αφετηρία τους.

Είναι λοιπόν αυτού του είδους η λαϊκή παρέμβαση και η πολιτική δράση που κράτησε  ανοιχτό τον ορίζονται της περιφρούρησης της δημόσιας γης μέχρι τις μέρες μας. Είναι αυτή η πολιτική που σφράγισε την πόλη και δεν επέτρεψε σε καμιά από τις επόμενες δημοτικές αρχές να αποστασιοποιηθεί από το ζήτημα της προστασίας της δημόσιας περιουσίας.

Μπαίνοντας στην δεκαετία του ’90 αυτή η στρατηγική για την περιφρούρηση και αξιοποίηση της δημόσιας γης υποχώρησε. Ο ρόλος του λαϊκού παράγοντα αποδυναμώνεται. Οι Δημοτικές αρχές (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) που ακολουθούν, μετά τον Δημήτρη Κιντή, ούτε πιστεύουν, ούτε θέλουν τον λαό πρωταγωνιστή στα κοινά της πόλης.

Είναι άλλωστε και η ιστορική περίοδος των σοσιαλιστικών ανατροπών που αποδυναμώνουν το κομμουνιστικό κίνημα και απονευρώνουν το ριζοσπαστισμό του λαϊκού και εργατικού κινήματος. Η εποχή που “…βγάζει βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε και είμαστε το παρατράγουδο στα ωραία άσματα…”! Το άσμα “του τέλους της ιστορίας”, της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, ο “εθνικός στόχος” της ΟΝΕ που προβάλλεται  ως “η νέα εποχή”. Στις αστικές επιδιώξεις ο ριζοσπαστισμός του λαϊκού παράγοντα και του οργανωμένου κινήματος του δεν είναι ανεκτός. Γι’ αυτό και βλέπουμε σε αυτήν την περίοδο να παίρνει το πάνω χέρι ο κοινωνικός εταιρισμός στο κίνημα, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και η σαπίλα του, η διαβούλευση, τα τραπέζια και οι διάδρομοι της συνεννόησης με την εξουσία. Οι ιδιωτικοποιήσεις και “το χρηματιστήριο αξιών” δεσπόζουν στο ημερολόγιο του λεγόμενου εκσυγχρονισμού που τότε μας κατακλύζει.

Στη δε τοπική διοίκηση και τους Δήμους κάνει την εμφάνιση του μια νέα “γιάπικη” φουρνιά “αυτοδιοίκητων στελεχών” που κλείνει σε όλες τις πτώσεις τα ιδεολογήματα του “εκσυγχρονισμού και των αναδιαρθρώσεων”.

Είναι όλοι αυτοί που πότε “ως αντάρτες” και πότε με την ευλογία των κομμάτων τους (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ) προετοίμασαν ή αγκάλιασαν στην συνέχεια όλες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Από τον Καποδίστρια στον Καλλικράτη και σήμερα στον Κλεισθένη. Αναδιαρθρώσεις που διαμόρφωσαν τους δήμους ως επιχείρηση και το μακρύ χέρι του κράτους.

Σε αυτή την περίοδο οι σφετεριστές της δημόσιας γης ξανά κερδίζουν έδαφος, επανακάμπτουν στις άνομες διεκδικήσεις τους με τη στήριξη τρανών πολιτειακών και πολιτικών παραγόντων, αποσπούν θετικές αποφάσεις από αστικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια, η Μάλοβιτς –κληρονόμος των Νασταίων- μπαίνει στην διοίκηση της Κτηματικής Υπηρεσίας!

Η δε Κτηματική Υπηρεσία (ΚΕΔ) ενώ σκληραίνει την στάση της απέναντι σε εύλογες απαιτήσεις του δήμου για νέες παραχωρήσεις οικοπέδων για τις ανάγκες της πόλης, στις ανοίκειες επιθέσεις των καταπατητών είτε ποιεί την νήσσαν, είτε κρατά στάση αναμονής μέχρι την… τελεσίδικη απόφαση των δικαστηρίων!!!

Με χαρακτηριστικότερο ότι μέχρι και σήμερα επιτρέπει το κράτος και οι κυβερνήσεις στους καταπατητές Νασταίους να εμπορεύονται τα καταγραμμένα δημόσια κτήματα όπως είναι  το Οικοδομικό Τετράγωνο της Κεντρικής πλατείας που περιλαμβάνει το Super Market “ΑΒ Βασιλόπουλος” και τα πέριξ καταστήματα καθώς και τα καταστήματα στο Οικοδομικό Τετράγωνο του Πνευματικού Κέντρου στην Kάτω Ηλιούπολη.

Αλήθεια με ποιο τρόπο η χτεσινή ΚΕΔ και η σημερινή ΕΤΑΔ περιφρουρεί το δημόσιο συμφέρον όταν επιτρέπει ακόμη και σήμερα οι κληρονόμοι των Νασταίων να εκμισθώνουν χώρους που 36 από αυτούς, είναι καταγραμμένοι ως δημόσιοι;

Πώς γίνεται δε και μετά την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου να αποσπούν θετικές δικαστικές αποφάσεις υπέρ τους για ενοίκια σε οικήματα που δεν τους ανήκουν;

Ας μας απαντήσει κάποιος υπεύθυνος (ΕΤΑΔ, υπ. Οικονομικών, δημοτική αρχή) αν το Super Market “ΑΒ Βασιλόπουλος” διατηρεί ακόμη ενοικιοστάσιο με τους Νασταίους και αν ναι, πώς προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον;

Σε ποιους κάνουν πλάτες οι ιθύνοντες της ΕΤΑΔ, του Υπερταμείου και του υπουργείου Οικονομικών;

Ποιος ευνοείται από τη διαρκή “ασύγγνωστη αμέλεια” του κράτους και των φορέων του και τι μαγειρεύουν για το μέλλον;

Ποιο αλισβερίσι στήνεται με τα συγκεκριμένα οικοδομικά τετράγωνα, τα φιλέτα της δημόσιας γης στην καρδιά της πόλης;

Προειδοποιούμε το λαό και τους φορείς της πόλης μας ότι η ένταξη  της δημόσιας γης στην ΕΤΑΔ, θυγατρική του Υπερταμείου, με όραμα καθώς λέει “την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και την απομείωση των οικονομικών υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας” δεν προμηνύει θετικές εξελίξεις στην υπόθεση των δημόσιων οικοπέδων. Όπως δεν προμηνύει καλές εξελίξεις και η τακτική διεκδίκησης που χαράζει η δημοτική αρχή.

Η δημοτική αρχή μη αμφισβητώντας την επιχειρηματική αντιμετώπιση της δημόσιας περιουσίας από την μεριά της ΕΤΑΔ επιλέγει με την τακτική «των γνωριμιών» να αποσπάσει μέρος των οικοπέδων.

Παρακολουθούμε με βαθιά ανησυχία το Δήμαρχο χέρι-χέρι με τον κ. Κοκοτίνη, τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στο Δημοτικό Συμβούλιο, με επαφές και κυβερνητικές γνωριμίες να διεκδικεί τα 4 μεγάλα οικόπεδα σε Χαλικάκι, πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, οικόπεδα στο ΙΚΑ). Αφήνοντας για αργότερα και “αφού ημερέψει το θηρίο”, τα δεκάδες άλλα οικόπεδα που είναι αναγκαία για τις ανάγκες της πόλης και ήδη η ΕΤΑΔ κίνησε την εμπορευματοποίηση τους.

Σιωπά επικίνδυνα η δημοτική αρχή για τα μεγάλα Οικοδομικά Τετράγωνα, φιλέτα στην πόλη. Δεν ενεργοποιεί εργαλεία που έχει στα χέρια της για την προστασία τους, όπως είναι αυτό του χαρακτηρισμού τους ως χρήσεων γης, τέτοιων που έχουμε ανάγκη στην πόλη (πχ σχολεία, πράσινο, προνοιακή, πολιτιστική-αθλητική χρήση κλπ) που δε θα επιτρέψει αύριο εύκολα την εμπορευματοποίηση τους. Αντί να ενισχύει την πολιτική βάση των διεκδικήσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, απονευρώνει και σαλαμοποιεί τις διεκδικήσεις του.

 Ως Λαϊκή Συσπείρωση καλούμε:

Τη δημοτική αρχή να αντιληφθεί ότι η δημόσια περιουσία κατοχυρώθηκε ως αποτέλεσμα των αγώνων του λαού και όχι με  τα “κονέ” των κυβερνητικών διαδρόμων. Ο δημόσιος χαρακτήρας της -αν δε στεγάσει έγκαιρα και σχεδιασμένα ανάγκες της πόλης και των κατοίκων της– με ενημέρωση και ενεργοποίηση του λάου της πόλης και των φορέων της, δεν προστατεύεται από την επικείμενη εμπορευματοποίησή της. Μια πολιτική που την σηματοδοτεί με σαφήνεια ο χαρακτήρας του Υπερταμείου και η πολιτική των κυβερνήσεων σημερινής και αυριανής.

Καλούμε το λαϊκό κίνημα της πόλης και τους φορείς του να πάρουν στην ευθύνη τους την περιφρούρηση και αξιοποίηση των δημόσιων οικοπέδων. Είναι η ώρα και πάλι ο λαϊκός παράγοντας να βάλει την δική του σφραγίδα, να αποτρέψει νέες αντιδραστικές εξελίξεις.

Να απαιτήσει να σταματήσει το ξεπούλημα και η εμπορευματοποίηση των δημόσιων οικοπέδων στην πολύ από την ΕΤΑΔ. Να απαιτηθεί τώρα από την Κυβέρνηση να παραδοθεί η γη που περιφρουρήθηκε με τους αγώνες του λαού ώστε να καλυφτούν οι ανάγκες της πόλης σε υποδομές που είτε λείπουν είτε υπολείπονται των αναγκών.     

Να απαιτήσουμε την αξιοποίηση τους άμεσα για σχολική στέγη, νηπιαγωγεία, νέους παιδικούς σταθμούς, ΚΑΠΗ, για επιπρόσθετα οργανωμένους αθλητικούς- πολιτιστικούς χώρους, χώρους πρασίνου κλπ. Την χρηματοδότηση τέτοιων αναγκών από το ΠΔΕ, να καταγράφουν συγκεκριμένα αυτές οι ανάγκες και διεκδικήσεις στον επικείμενο προϋπολογισμό και  το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου.

Να χαρακτηριστούν ως πολιτιστική χρήση τα Οικοδομικά Τετράγωνα σε κεντρική πλατεία και πλατεία Κάτω Ηλιούπολης, να μπει ο Δήμος στα επιμίσθια των καταστημάτων, να απαιτηθούν από τους Νασταίους κληρονόμους τα επιμίσθια που χρόνια τώρα απολαμβάνουν παρανόμως.

ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ