Κυριακή 14 Οκτώβρη 2018 – Τι… παίζει σήμερα;

Μουσική

«Σαν να είναι ο κόσμος πολύ μικρός και ο Γκάτσος πολύ μεγάλος…»

Στις 14 Οκτωβρίου, Μανώλης Μητσιάς και Αγαθή Δημητρούκα θα βρεθούν στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ της Βοστόνης για να γιορτάσουν την εγκατάσταση του αρχείου του Νίκου Γκάτσου με τη συναυλία «Ο Γκάτσος που αγάπησα», στην οποία συμμετέχει απαγγέλοντας και ερμηνεύοντας τα τραγούδια του και η Καρυοφιλλιά Καραμπέτη.

«Ο Μανώλης [Μητσιάς] είχε αρχικά την ιδέα για ένα πρόγραμμα με τραγούδια αποκλειστικά του Γκάτσου κι ενός συγκεκριμένου συνθέτη, για το οποίο, όμως, υπήρχε κάποιο εμπόδιο. Έτσι, σ’ εκείνο το πρώτο τηλεφώνημα, καταλήξαμε να είναι πολλοί οι συνθέτες κι εγώ βρήκα τον τίτλο που ενθουσίασε τον Μανώλη και με τον οποίο ταυτίζομαι και η ίδια και, όπως αποδείχτηκε, κάθε θεατής κι ακροατής. Στο επόμενο τηλεφώνημα ο Μανώλης είχε την ιδέα να καλέσει την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη για τα κείμενα και τα ποιήματα που θα παρεμβάλλονταν στα τραγούδια. Η Καρυοφυλλιά δέχτηκε κι ευτυχώς πείσθηκε να τραγουδήσει -τα τραγούδια τα γνώριζε ήδη- και είναι συγκλονιστική.

Η επιλογή έγινε βάσει του βιβλίου, ακολουθώντας τη χρονολογική σειρά ώστε να διαφαίνεται η στιχουργική πορεία, αλλά και με κάποιες μεταθέσεις για λόγους ροής.

Όλα τα τραγούδια είναι γνωστά και χιλιοπαιγμένα από τον Μητσιά και τους μουσικούς του. Είναι τραγούδια που παρηγορούν, διδάσκουν, ενθαρρύνουν και, ως ένα βαθμό, συγκροτούν την παραδαρμένη ψυχή του σημερινού Έλληνα». Αγαθή Δημητρούκα

Δείτε σχετικά: «Σαν να είναι ο κόσμος πολύ μικρός και ο Γκάτσος πολύ μεγάλος…» – Η Αγαθή Δημητρούκα και ο Μανώλης Μητσιάς μιλούν με αφορμή τη «μετακόμιση» του αρχείου του Γκάτσου στο Harvard

Θέατρο

Άγριος Σπόρος, του Γιάννη Τσίρου

Η πετυχημένη παράσταση της Ομάδας Νάμα, Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, συνεχίζεται στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ για 4η συνεχόμενη χρονιά.

Κοινωνικό δράμα με πικρό χιούμορ στο παρακμιακό πλαίσιο ενός ελληνικού επαρχιακού τοπίου. Ένα τοπίο όπου η ανυπακοή σε διατάξεις και νόμους αποτελεί καθημερινή άσκηση επιβίωσης, όπου οι τυχόν κατηγορούμενοι δεν κατανοούν ποτέ με ακρίβεια τους λόγους για τους οποίους κατηγορούνται και όπου οι προκαταλήψεις, όπως όλων μας άλλωστε, μετατρέπουν μισές αλήθειες σε ακράδαντα κατηγορητήρια.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:

Με την αυτοσχέδια καντίνα που έστησε ο Σταύρος σε μια απόμερη παραλία προσπαθεί να φέρνει βόλτα τα χρέη που τον έχουν ζώσει πουλώντας σουβλάκια τα καλοκαίρια στους λιγοστούς τουρίστες. Όμως η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού γερμανού θα φέρει φέτος τα πάνω κάτω. Οι σε βάρος του υποψίες απ’ τους γερμανούς που κατέφθασαν στην περιοχή διχάζουν στην αρχή το χωριό, αλλά όλοι σιγά-σιγά θα θυμηθούν ότι η καντίνα είναι αυθαίρετη, το φυσικό τοπίο παραβιάζεται, η γεννήτρια δημιουργεί ηχορύπανση, το χοιροστάσιό του, που βρωμάει, δεν έχει και άδεια και… πάει λέγοντας. Άσε που αυτός είναι κι ο σφάχτης της περιοχής. Οι υποψίες που με τα συμφραζόμενα και τις προκαταλήψεις έγιναν βεβαιότητες θα μείνουν μετέωρες όταν οι έρευνες θα στραφούν αλλού. Τίποτα όμως δεν θα είναι όπως πριν. Μόνο η ακλόνητη πεποίθηση του Σταύρου, που θα παλεύει αενάως με νύχια και με δόντια, πως οι άλλοι ευθύνονται για όλα.

Παραγωγή: Ομάδα Νάμα
Κείμενο: Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Σκηνικά, Κοστούμια, Δ/νση Παραγ.: Γιώργος Χατζηνικολάου
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική & Επιμέλεια ήχου: Στέλιος Γιαννουλάκης
Φωτογραφίες: Δημήτρης Στουπάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Περίκλεια Χονδροπούλου

Δημόσιες Σχέσεις/Βοηθός Παραγωγής: Μαρία Αναματερού

Διανομή
Σταύρος: Τάκης Σπυριδάκης
Χαρούλα: Χριστίνα Μαριάννου
Αστυνομικός: Ηλίας Βαλάσης

Σάββατο 9:15μμ
Κυριακή 6:00μμ
Τετάρτη 9:15 μμ έως τέλος Οκτωβρίου
και από Νοέμβριο στις 6:15μμ
Από 12/11/18 και Δευτέρα στις 6:15μμ

Εισιτήρια: viva.gr — Μειωμένα εισιτήρια μπορείτε να προμηθευτείτε μόνο από το ταμείο του θεάτρου.

Facebook Page Θέατρο Επί Κολωνώ: https://www.facebook.com/epikolono.gr/

***

«Άρης»: 2ος κύκλος παραστάσεων, στον Τεχνοχώρο Cartel

Το έργο «Άρης» βασίζεται στη ζωή και τους αγώνες του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, του  Άρη Βελουχιώτη, που ταυτίστηκε με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη γερμανοϊταλική κατοχή. Με τη ζωή και τη δράση του, με τις ηρωικές πράξεις του, έγραψε διδακτικές – και πλούσιες σε περιεχόμενο – σελίδες στην ιστορία του λαϊκού μας κινήματος.

Πρωί 16 Ιουνίου 1945, σταματάει η καρδιά του Πρωτοκαπετάνιου της Αντίστασης. Εδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του. Ο Αρης πέθανε εκεί πάνω στα βουνά, που τόσο αγαπούσε και ήταν η ζωή του. Το νεκρό σώμα του, δε βρέθηκε ποτέ. Ούτε το κομμένο κεφάλι του, αυτό που εκτέθηκε σε δημόσια θέα από τους διώκτες του, στους φανοστάτες της κεντρικής πλατείας των Τρικάλων. Είχε την εντιμότητα τη μοναδική: Του αγωνιστή και του παλικαριού, να πεθάνει.

Η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (Απρίλιος 1945) διέγραψε τον Αρη και τον αποκήρυξε, χωρίς να δώσει την απόφαση στη δημοσιότητα.

Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ το 2011 αποφάσισε την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη, θεωρώντας ότι είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας, ενώ τον Ιούνιο του 2018 αποφάσισε την ολόπλευρη (και κομματική) αποκατάσταση του.

Ο Αρης, το «ΠΑΙΔΙ της Λιάκουρας, σπαθί του Γερανοβουνιού κι αητός της Γκιώνας», αυτός που δεν «ήξερε μαθές από χαρτιά και μπερδεμένα λόγια», αυτός που «με το σπαθί του γύρναγε του κόσμου τις σελίδες και διάβαζε ολόισια την καρδιά χωρίς πολλά τερτίπια μ’ ένα ΝΑΙ, μ’ ένα ΟΧΙ», χρόνια φυλαγμένος στις καρδιές μας, στη σκέψη και στις συζητήσεις μας, «έρχεται» μ’ ένα φανάρι αναμμένο, καλεσμένος μιας ανάγκης. Της ανάγκης του «θέλω», της ανάγκης του «μπορώ», της ανάγκης του «εμείς».

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης

Στον ρόλο του Άρη ο Τάσος Σωτηράκης

Συγγραφέας Σοφία Αδαμίδου

Ο ηθοποιός Θοδωρής Τσουανάτος και ο μικρός Πέτρος Φλωράκης «έδωσαν» τις φωνές τους.

Σκηνικά – κοστούμια: Ομάδα Cartel.

Μουσική: Villagers of Ioannina City (VIC). Το τραγούδι «Αρη μου», σε στίχους Αγλαϊας Κλάρα, μελοποίησε και ερμηνεύει η Ερωφίλη. Το μουσικό κομμάτι της έναρξης και του τέλους είναι του Βασίλη Καραγιάννη.

Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη

Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας

Επιμέλεια video: Ηλίας Φλωράκης

Ειδικά Εφέ: Προκόπης Βλασερός

Φωτογραφίες: Δήμητρα Ψυχογυιού

Σκίτσο αφίσας: Γιώργος Γούσης

Σχεδιασμός αφίσας: Νικολέτα Διολή

Εκτέλεση Παραγωγής: Φαίη Τζήμα

Μέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 9 μμ. — Από 12 Οκτώβρη 2018 μέχρι 27 Γενάρη 2019

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ γενική είσοδος, 8 ευρώ μειωμένο, 5 ευρώ για ανέργους. — Προπώληση: www.viva.gr

Τόπος: Τεχνοχώρος Cartel (Μικέλη 4 & Αγ. Άννης Βοτανικός -Στάση μετρό Ελαιώνας- τηλ. 693 989 8258)

Facebook page: https://www.facebook.com/CartelTexnoxoros

Website: http://www.carteltexnoxoros.com

***

Ριχάρδος Β’ – Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά

Ο Ριχάρδος Β’ ήταν ένας από τους πιο αινιγματικούς Άγγλους βασιλιάδες, που μετατράπηκε από τον Σαίξπηρ σε μια συναρπαστική, συγκινητική, μελέτη ενός τραγικού ήρωα.

Από τέλος Σεπτεμβρίου και για 20 μόνο παραστάσεις, ο Τάσος Νούσιας φορά το κοστούμι του αλαζόνα βασιλιά, βουτώντας στα άδυτα της ψυχοσύνθεσης του, ενσαρκώνοντας παράλληλα και τους κύριους αντιπάλους του.

Ένας ακατάλληλος βασιλιάς, μια ψυχή ποιητική, ένας τραγικός ήρωας

Η παράσταση «Ριχάρδος Β’-Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά» αποτελεί μια πιο συμπυκνωμένη εκδοχή του Σαιξπηρικού «Ριχάρδος Β’». Ξεκινά, δε, από το τέλος: Ο Ριχάρδος έχει χάσει το θρόνο του από τον αντίπαλό του τον Μπόλιμπροκ. Φυλακισμένος πια, απογυμνωμένος από αξιώματα και προνόμια, βιώνει το σκοτάδι και την απόλυτη μοναξιά. Ώσπου ένας απροσδόκητος επισκέπτης εμφανίζεται στο παράθυρο της φυλακής, βγάζοντάς τον από τον λήθαργο. Ισχυρίζεται πως είναι ο πρώην σταβλίτης του και γίνεται η αφορμή ώστε ο έκπτωτος βασιλιάς να ζήσει ξανά νοερά το ένδοξο παρελθόν του και ν’ αναλογιστεί το ζοφερό παρόν του.

Φωνές από το παρελθόν αρχίζουν να ζωντανεύουν στη συνείδησή του. Ψευδαισθήσεις πλημμυρίζουν τον μικρόκοσμο της φυλακής του. Καθώς ο Ριχάρδος αναμετράται με τα αίτια του ξεπεσμού και της καθαίρεσής του, τον βλέπουμε να ταλαντεύεται μεταξύ παραληρήματος και διαύγειας, αμφιβολίας και αλαζονείας, χιούμορ και αυτολύπησης. Ο επισκέπτης, ο οποίος φαίνεται πως έχει μια μυστηριώδη δύναμη, προτρέπει τον Ριχάρδο ν’ αντιμετωπίσει κατάματα τη θνητή αλλά και την ηθική του υπόσταση.
Πλέον, αναζητά απάντηση σε μια τελευταία-ίσως την πιο καθοριστική-ερώτηση: «Τώρα που τα έχασα όλα, ποιος είμαι;»

Και ενώ έχει χάσει τα πάντα και ο θάνατος πλησιάζει, ίσως τελικά μπορέσει να συναντήσει την ψυχή του.

Ο Σαίξπηρ έχει καταφέρει, όσο λίγοι συγγραφείς στην παγκόσμια δραματουργία, να περιγράψει μέσω της διήγησης των μύθων του, το εσωτερικό δράμα του ταξιδιού της ψυχής των ηρώων του. Τα έργα του δεν αφορούν μόνο τη λειτουργία της ανθρώπινης υπόστασης, αλλά μπορούν να ερμηνευτούν ως ιερά, ονειροπόλα ακόμα και μυστικιστικά.

Μετάφραση: Κ. Καρθαίος
Σκηνοθεσία-δραματουργία-σκηνογραφία: Marlene Kaminsky
Κατασκευή σκηνικού και σκηνικών αντικειμένων: Ρούλης και Γιώργος Αλαχούζος
Πρωτότυπη μουσική: Constantine
Σχεδιασμός φωτισμού: Σεσίλια Τσελεπίδη
Φωτογραφίες: Δημοσθένης Γαλλής
Κινηματογράφηση trailer : Γιώργος Γεωργόπουλος – Multivision
Εκτέλεση παραγωγής: Πάνος Αγγελόπουλος
Δημόσιες σχέσεις: Βάσω Σωτηρίου-WeWill
Social mediamanager: Χριστίνα Αντωνοπούλου

Παίζουν: Τάσος Νούσιας, Αλέξανδρος ΦΙλιππόπουλος
Φωνή της Βασίλισσας: Μάιρα Μηλολιδάκη

Πρεμιέρα: Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου στο Άλφα.Ιδέα (28ης Οκτωβρίου 37, Αθήνα, www.alfaidea.gr)
Μέχρι 11 Νοεμβρίου

Κάθε Τετάρτη και Σάββατο στις 21.00
και Κυριακή στις 19.00
Διάρκεια: 90 λεπτά
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ (προπώληση), 15 ευρώ (ταμείο),  12 ευρώ (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, μαθητικό)

***

«Οδός Αβύσσου αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, στο θέατρο «Όλβιο»

Η παράσταση «Οδός Αβύσσου αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, συνεχίζει το δεύτερο κύκλο της στο θέατρο «Όλβιο» από τις 12 Οκτώβρη.

Η «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, του συγγραφέα που χαρακτηρίστηκε ο Μάξιμ Γκόργκι της Ελλάδας, διασκευάστηκε για το θέατρο από την Σοφία Αδαμίδου και παρουσιάστηκε πέρσι με μεγάλη επιτυχία σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη. Μια παράσταση που αγκαλιάστηκε από κοινό και κριτικούς, συνεχίζει την πορεία και φέτος, που συμπληρώνονται 42 χρόνια από το θάνατό του Μενέλαου Λουντέμη (22/1/1977) και 72 χρόνια από τη λειτουργία της Μακρονήσου ως στρατοπέδου συγκέντρωσης «εθνικής αναμόρφωσης».

Οι κάτοικοι της οδού Αβύσσου σαν σύγχρονες Αντιγόνες παίρνουν το δρόμο το δύσκολο, το δρόμο της αρετής και της δικαιοσύνης και ας γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτός ο δρόμος είναι που τους οδηγεί στο βωμό που έχουν φτιάξει για αυτούς οι σύγχρονοι Κρέοντες.

«Η φρίκη της Μακρονήσου» -όπως ο ίδιος ο Λουντέμης γράφει- «δεν χωράει σε βιβλία. Διαβάζεται μόνο μες στα μάτια των τρελών της. Μόνο τ’ αυτιά του Λαυρίου πρόφτασαν ν’ αρπάξουν κάτι ξεφτίδια απ’ τις φωνές… Στην αρχή, γιατί αργότερα ράγισαν κι αυτά και δεν άκουαν πια τίποτα. Κι έτσι απόμειναν μόνο οι σκύλοι -με το προφητικό τους ένστικτο- να σκορπούν απ’ τους καρβουνοσωρούς τις οιμωγές τους, σαν μαύρους οιωνούς που έβγαιναν απ’ τα σπλάχνα του προαιώνιου ζώου… Απ’ το Λαύριο οι δήμιοι φαίνονταν μικροί… Και ήταν για να σαστίζεις πως τόσο μικροί δήμιοι κάνανε τόσο μεγάλα εγκλήματα. Μα το έγκλημα ποτέ δεν μετριέται με τον πήχη. Γιατί ποτέ δεν έχει το ανάστημα του κακούργου. Πάντα είναι μεγαλύτερό του. Γιατί ένας πραγματικός κακούργος ποτέ δεν κάνει μόνο ένα έγκλημα. Πόσο μάλλον στη Μακρόνησο όπου είχε καταργηθεί η τιμωρία. Γιατί κι αυτό έγινε στη Μακρόνησο. Χωρίσανε το έγκλημα απ’ τον κολασμό και αντιστρέψανε τους όρους. Ρίξανε τον κολασμό στα θύματα και τον έπαινο στους κακούργους. Έτσι τους βοήθησαν να κάνουν το έγκλημα ψυχαγωγία και πρωινή γυμναστική. Όταν ένας άνθρωπος συνηθίζει να διασκεδάζει με το αίμα που τρέχει, με τίποτα πια στο εξής δεν μπορεί να διασκεδάσει…».

Το έργο του Λουντέμη αποτελεί αναμφισβήτητα ραψωδία αναστάσιμη των ανθρώπων που αγωνίζονται για ν’ αλλάξει ο κόσμος. Η «πένα» του έχει αμεσότητα, λυρισμό, δύναμη και ρεαλισμό. Όπως ο ίδιος υποστήριζε, δεν τον ενδιέφερε η Τέχνη για την τέχνη, αλλά η καταγραφή της πραγματικότητας και η κατάδειξη της κοινωνικής ανισότητας. «Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα, αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά;».

Συντελεστές
Θεατρική διασκευή: Σοφία Αδαμίδου

Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη

Μουσική – κιθάρα: Νότης Μαυρουδής

Σκηνικά: Ντέιβιντ Νεγρίν

Σχεδιασμός φωτισμού: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου

SoundDesign: Μανώλης Μανουσάκης

Κίνηση: Στέφανι Τσάκωνα

Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Καραμάνη

Σκηνοθεσία Video: Γιώργος Κορδέλλας

Videoartcinematography: Δημήτρης Ζόγκας, Παναγιώτης Ανδρεαδάκης

Φωτογραφία: Γιάννης Πρίφτης

Βοηθός σκηνογράφου: Νάσια Πλέτση

Παραγωγή: ΦΩΣart

Τους ρόλους ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης: Χάρης Μαυρουδής, Δημήτρης Μαύρος, Χριστόδουλος Στυλιανού, Νότης Παρασκευόπουλος, Στέλιος Γεράνης.

Τη φωνή του «δανείζει» ο Βασίλης Μπισμπίκης.

Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Παρασκευή 21:00 // Σάββατο 19:00 // Κυριακή στις 18:00

Εισιτήρια: Γενική είσοδος στο ταμείο: 15€

Μειωμένο:10€ // Προπώληση: Από 10 €

Προπώληση στο viva.gr και …επίσης και στα φυσικά σημεία πώλησης της Viva (μετά από τηλεφώνημα στο 11876) EKO, PUBLIC, βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, Seven Spots, ΙΑΝΟΣ, Reload και Media Markt.

Θέατρο OLVIO

Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίου 7, Βοτανικός, 118 55

– Τηλ: (+30) 210 3414118, σε περίπτωση ανάγκης καλέστε 6973247721

– Ωρες κράτησης εισιτηρίων: 17:00 – 21:00

– e-mail: [email protected]

***

«Γυναίκες του Παπαδιαμάντη» στο Θέατρο ΧΩΡΑ

«Το Τίμημα», του Άρθουρ Μίλλερ, στο Θέατρο Ιλίσια
Το αριστουργηματικό έργο του Άρθουρ Μίλλερ «Το Τίμημα», από τα γνωστότερα έργα του, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, γραμμένο το 1967 και πολυανεβασμένο σε θεατρικές σκηνές παγκοσμίως, ήταν από τα αγαπημένα έργα του Άρθουρ Μίλλερ, καθώς είναι και το μόνο έργο που αποφάσισε να σκηνοθετήσει. Σκιαγραφεί τους χαρακτήρες του περίτεχνα να προσπαθούν να ισορροπήσουν και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, σε ένα κόσμο χωρίς δικαιοσύνη, όπου το παρελθόν καθορίζει το παρόν σε μια πραγματικότητα χωρίς λογική.

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή του Ιλίσια για να ερμηνεύσει τον Ρωσοεβραίο παλαιοπώλη Gregory Solomon, την πηγή του κωμικού στο έργο, τον ρόλο που κινεί τα νήματα της δράσης. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης και ο Χρήστος Σαπουντζής  ενσαρκώνουν τα δύο αδέλφια που συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσουν το παρελθόν τους. Μαζί τους η Ρένια Λουιζίδου στο ρόλο της γυναίκας, η οποία διεκδικεί τη ζωή της που τόσα χρόνια βρίσκεται σε αναμονή.

Οι ήρωες του έργου εκπρόσωποι μιας κοινωνίας που κάποτε φαινόταν να αλλάζει, ώστε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευαισθησία και τη δύναμη, το δίκαιο και την ανάγκη… Μιας κοινωνίας που τελικά δεν έχει αλλάξει και τόσο, αλλά πρέπει να συνεχίσει να πιστεύει στη δύναμη της αλλαγής γιατί αλλιώς έχει πεθάνει…

Διάρκεια: 120 λεπτά // Μέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη στις 19:00 // Πέμπτη στις 21:00 // Παρασκευή στις 21:00 // Σάββατο στις 21:00 // Κυριακή στις 19:00

Θέατρο Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασιλίσσης Σοφίας, τηλ. 210 7210045

Έκθεση

Κινηματογράφος

Προβολή ταινίας για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σόμπιμπορ

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον γιορτασμό της 75ης επετείου από την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης  Sobibor θα προβληθεί η ρωσική ταινία μεγάλου μήκους “Sobibor” την Κυριακή 14 του Οκτώβρη, ώρα 19:00, με τους Konstantin Khabensky και Christopher Lambert σε πρωταγωνιστικούς ρόλους (2018, Ρωσία, πολεμικό δράμα, διάρκειας – 110 λεπτά, στα ρωσικά με ελληνικούς υπότιτλους, 16+),  στον κινηματογράφο ΣΤΟΥΝΤΙΟ new star art cinema (Σταυροπούλου 33 και Σπάρτης, Πλατεία Αμερικής).

Η προβολή διοργανώνεται   από την new star  και την Cinema Production με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας “Rossotrudnichestvo”.

Η είσοδος είναι δωρεάν.

Η ταινία μιλάει για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σόμπιμπορ, το οποίο βρισκόταν στην επικράτεια της κατεχόμενης Πολωνίας, και αναφέρει την ηρωική πράξη του σοβιετικού αξιωματικού Αλεξάντρ Πετσέρσκι, ο οποίος ξεκίνησε την εξέγερση εκεί.

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης Σόμπιμπορ λειτούργησε από τον Μάη του 1942 έως τον Οκτώβρη του 1943. Σύμφωνα με διάφορες πηγές, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του Σόμπιμπορ από 150.000 έως 250.000 Εβραίοι από την Πολωνία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες εξοντώθηκαν εκεί. Το στρατόπεδο έπαψε να υπάρχει μετά την εξέγερση των κρατούμενων υπό την ηγεσία του σοβιετικού αξιωματικού Αλεξάντρ Πετσέρσκι.

Το Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει… στην Ικαρία

O Δήμος Ικαρίας ολοκληρώνοντας τις προβολές στον θερινό δημοτικό κινηματογράφο, που διοργάνωσε φέτος για  4η συνεχή θερινή περίοδο, ενημερώνει ότι από τις αρχές Οκτωβρίου διοργανώνει – στην ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο– για πρώτη φορά ένα χειμερινό κύκλο κινηματογραφικών προβολών (κάθε Παρασκευή και Δευτέρα) πάντα με ελεύθερη είσοδο για όλους, ανοίγοντας ένα παράθυρο σε αξιόλογα κινηματογραφικά έργα, προσφέροντας μια πολιτιστική διέξοδο στις πολιτιστικά «κρύες νύχτες του χειμώνα».

Η πρωτοβουλία αυτή της Δημοτικής Αρχής, σε συνδυασμό με την προσπάθεια αναβάθμισης των υποδομών (π.χ νέο προβολικό σύστημα στον θερινό,  δημιουργία χειμερινής αίθουσας προβολών) αποδεικνύει τον ουσιαστικό ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει ένας Δήμος, κόντρα στη ραγδαία εμπορευματοποίηση και την πολιτιστική υποταγή.

Ταυτόχρονα παραχωρείται δωρεάν η χρήση του χώρου σε όσους συλλόγους  ενδιαφέρονται (Κινηματογραφική λέσχη – συλλόγους γονέων, κλπ) για την παρουσίαση ενός παραλλήλου προγράμματος προβολών.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου & Δευτέρα 15 Οκτωβρίου – Ώρα έναρξης 20:30
Το Φεστιβάλ της Δράμας Ταξιδεύει… στην Ικαρία

Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας αναγνωρίζοντας την ανάγκη για την περαιτέρω προβολή της μικρού μήκους εντάσσει στον ετήσιο προγραμματισμό του τη διοργάνωση προβολών ταινιών μικρού μήκους σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.  Εδώ και δεκαέξι χρόνια, οι βραβευμένες και διακριθείσες ταινίες του ετήσιου Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, εντάσσονται σ’ ένα «μακρύ ταξίδι» επαφής με το κινηματογραφόφιλο κοινό, που κάθε χρόνο αποδεικνύει το ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέρον του για το «μικρό».

Η Γερμανία, η Αίγυπτος, η Κύπρος, η Σερβία, η Ιταλία, η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, καθώς και 60 πόλεις της ελληνικής περιφέρειας έχουν αποτελέσει σταθμούς, λιμάνια και προορισμούς του ταξιδιού του Φεστιβάλ Δράμας.   Η θέση του Φεστιβάλ Δράμας στο εγχώριο κινηματογραφικό τοπίο, ως το κορυφαίο φεστιβάλ στο είδος του, αλλά και η διεθνής του αναγνώριση συμβάλλουν σημαντικά στην επιτυχία των ‘ταξιδιών’ του, που καίριο σκοπό έχουν την προβολή και διάδοση του έργου των νέων κινηματογραφιστών.

Ο Πατέρας του Στρατιώτη: Η επική ταινία του Rezo Chkheidze, ένα από τα αριστουργήματα του Σοβιετικού κινηματογράφου – Από 27/9 σε επανέκδοση από τη NEW STAR

Ο Πατέρας του Στρατιώτη (Jariskatsis mama)
Σοβιετική Ένωση – 1965 – 83’- Έγχρωμο – Α/Μ

Σκηνοθεσία: Rezo Chkheidze – Σενάριο: Suliko Jgenti

Πρωταγωνιστούν: Sergo Zakariadze, Vladimir Privaltsev, Aleksandr Nazarov

Όταν το 1964 ο σκηνοθέτης Rezo Chkheidze ετοίμαζε την επική ταινία του ίσως να μην είχε φανταστεί και ο ίδιος πόσο αριστουργηματική θα ήταν και πόσο διαχρονική.

Μια από τις καλύτερες ταινίες για τον πόλεμο του Σοβιετικού λαού εναντίον του φασισμού. Μια πραγματικά συγκινητική ιστορία που σκηνοθετεί ο Rezo Chkheidze με μοναδικό τρόπο, ώστε η ταινία να χαρακτηρίζεται έως σήμερα ως ένα από τα αριστουργήματα του Σοβιετικού κινηματογράφου.

Η σκληρότητα του πολέμου πάνω στους ανθρώπους, που μπορούν να είναι τόσο δημιουργοί, όσο και καταστροφείς, φανερώνεται μέσα από τη δραματική ιστορία ενός ηλικιωμένου αγρότη από τη Γεωργία. Ο γέρος βρίσκεται στο δρόμο για το νοσοκομείο, όπου νοσηλεύεται ο στρατιώτης γιος του.

Όμως πριν εκείνος καταφέρει να φτάσει εκεί, ο γιος του έχει ήδη φύγει για το μέτωπο. Ο πατέρας, χωρίς να μπορεί να επιστρέψει πίσω στο χωριό του, μαζί με το Σοβιετικό στρατό θα φτάσει μέχρι το Βερολίνο, μέχρι τη νίκη κατά του φασισμού.

***

Προβάλλεται για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το δεύτερο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα,«Τσε: Ο επαναστάτης» (2008).

Αμέσως μετά την Κουβανική Επανάσταση, ο Τσε είναι πιο διάσημος από ποτέ. Ξαφνικά τα ίχνη του χάνονται μέχρι που εμφανίζεται στη Βολιβία. Εκεί θα οργανώσει μια μικρή ομάδα από Κουβανούς συντρόφους και Βολιβιανούς νεοσύλλεκτους με σκοπό να ξεκινήσουν τη μεγάλη επανάσταση της Λατινικής Αμερικής. Η Βολιβιανή επιχείρηση καταλήγει σε αποτυχία και οδηγεί τον Τσε στον θάνατο.

Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ

Παραγωγή: Λόρα Μπίκφορντ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο

Σενάριο: Πίτερ Μπάκμαν

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Πίτερ Άντριους

Σχεδιασμός Παραγωγής: Αντσόν Γκόμεζ

Μουσική: Αλμπέρτο Ιγκλέσιας

Με τους: Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Κάρλος Μπαρδέμ, Ντεμιάν Μπισίρ, Χοακίμ Ντε Αλμέιντα, Εντουάρντ Φερνάντεζ, Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν, Όσκαρ Χαενάδα, Καλίλ Μέντεζ, Ελβίρα Μίνγκεζ, Ματ Ντέιμον, Τζόρντι Μογιά, Φράνκα Ποτέντε.

Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ

Διάρκεια: 131′

Έτος Παραγωγής: 2008.

«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Πηγή αστείρευτης έμπνευσης και αιτία βαθιάς αισθητικής συγκίνησης, το Ωραίο, αποτυπώνεται οπτικά στα αρχαία έργα τέχνης, συνιστώντας μια διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα στην ιστορία της ανθρώπινης δημιουργίας.

Η νέα περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αναδεικνύει τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής σε ετερογενή κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα από τη νεολιθική περίοδο μέχρι την ύστερη αρχαιότητα, αξιοποιώντας το εξαιρετικά ευρύ χρονολογικό φάσμα που καλύπτουν οι συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Τριακόσιες σαράντα αρχαιότητες από τις πλούσιες συλλογές του σε συνδυασμό με σύγχρονα ψηφιακά μέσα, προσφέρουν μια αισθητική πανδαισία και υπόσχονται ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο αισθητικές απολαύσεις.

«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Η περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αποτελεί το τελευταίο μέρος της εκθεσιακής τριλογίας που σχεδιάστηκε για να τιμήσει την επέτειο των 150 χρόνων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τη θεμελίωση του εμβληματικού κτιρίου που το στέγασε.

Η τριλογία άνοιξε το 2015 με την έκθεση «”Ένα όνειρο ανάμεσα σε υπέροχα ερείπια…” Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος-19ος αιώνας», όπου μεταξύ άλλων αναδείχθηκε το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η ανάγκη για την ίδρυση του Εθνικού Μουσείου, και συνεχίστηκε με τις «Οδύσσειες», μια έκθεση που αποτύπωσε αφαιρετικά και συμβολικά τη διαχρονική προσπάθεια του ανθρώπου για δημιουργία και εξέλιξη.

Η έννοια του Ωραίου, την οποία πραγματεύεται η τρίτη στη σειρά έκθεση, συνιστά τον ιδανικό επίλογο, αφού η καλλιέργεια έρωτος προς τας καλάς τέχνας ήταν θεμελιώδης ανάμεσα στους καταστατικούς σκοπούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΒΔ 31.7.1893). Επικεντρωμένη στην πνευματικότερη και υψηλότερη στιγμή της ανθρώπινης δημιουργίας, η έκθεση υποστηρίζει την αισθητική ενατένιση, καλώντας ταυτόχρονα τους θεατές να διερευνήσουν την πνευματική βάση των αισθητικών επιλογών.

Το εκθεσιακό αφήγημα αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη

Στην «Αιώνια αισθητική» παρουσιάζονται επιλεγμένα αντικείμενα της καθημερινότητας, που καταγράφουν τις συνεχείς εναλλαγές και τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής στην ανθρώπινη διαχρονία. «Το ωραίο και το επιθυμητό» επιχειρεί μια ουσιαστική προσέγγιση στις αισθητικές προτιμήσεις των αρχαίων κοινωνιών με βάση όσα αποκαλύπτουν οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για την ομορφιά και τα αρχαιολογικά ευρήματα που αφορούν την ένδυση, την κόμμωση, τα κοσμήματα και τον καλλωπισμό. Το τρίτο μέρος με τίτλο «Προβάλλοντας το σώμα» παρακολουθεί την έκφραση του ωραίου στην εικαστική απόδοση του ανθρώπινου σώματος από τη νεολιθική περίοδο μέχρι τους ιστορικούς χρόνους. Στο τέλος, «Η ατέρμονη αναζήτηση»αποσκοπεί στον αισθητικό στοχασμό ως προς τη σημασία του ωραίου και την αξία του για τον άνθρωπο.

Την έκθεση θα πλαισιώσουν καθ’ όλη τη διάρκειά της πολλά πειραματικά εργαστήρια. Επιστήμονες, καλλιτέχνες και τεχνίτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα προσφέρουν την ειδική τους γνώση για να εξηγήσουν στους επισκέπτες τις πειραματικές τους προσεγγίσεις στην υφαντική της νεολιθικής περιόδου, το ένδυμα στο Αιγαίο κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., τη μυκηναϊκή ενδυμασία, την πολυχρωμία των αρχαίων γλυπτών και την απόδοση του Ωραίου στην αρχαία ελληνική μουσική.

Την έκθεση συνοδεύει επιστημονικός κατάλογος στα ελληνικά, έκδοση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Θα επακολουθήσει σύντομα και η αγγλική έκδοση.

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 26 Μάη.

Ώρες λειτουργίας (θερινό ωράριο ως 31/10):

Δευτέρα 13.00-20.00

Τρίτη – Κυριακή 8.00-20.00

«Τό θέμα εἶναι τ ώ ρ α τί λές. Η ζωή και το έργο του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη»
Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία παρουσιάζει την έκθεση «Τό θέμα εἶναι τ ώ ρ α τί λές. Η ζωή και το έργο του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη».

Έντεκα ενότητες, κάθε μία από τις οποίες αντιστοιχεί σε μία ποιητική συλλογή, κτίζουν την αφήγηση του βίου και του έργου του Μανόλη Αναγνωστάκη και επιχειρούν να αναδείξουν το αποτύπωμά του, πρωτίστως στο πεδίο της ποίησης και του πολιτισμού· συνάμα όμως και σε εκείνο της πολιτικής συμμετοχής και της κοινωνικής παρουσίας. Συστήνουν, με άλλα λόγια, την ποιητική και πολιτική ηθική του Αναγνωστάκη.

«Τό θέμα εἶναι τ ώ ρ α τί λές. Η ζωή και το έργο του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη»

Ποιήματα, κριτικά δοκίμια, άρθρα, χειρόγραφα, προσωπικά αντικείμενα και οπτικοακουστικά τεκμήρια, τα οποία προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του ποιητή –όπως το ταξινόμησε ο γιος του, ο Ανέστης– αλλά και από τις συλλογές του Κέντρου Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης, του Μουσείου Μπενάκη, των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας και του Αρχείου της ΕΡΤ, μας ταξιδεύουν στους σταθμούς της προσωπικής και συλλογικής πορείας του Μανόλη Αναγνωστάκη, όπως αυτή διαμορφώθηκε δυναμικά μέσα στις πολιτικές, τις κοινωνικές και τις πνευματικές συγκρούσεις των χρόνων 1940-1974, καθώς και στη μεταπολιτευτική περίοδο.

Η έκθεση εγκαινιάστηκε τη Δευτέρα 12 Φλεβάρη, θα διαρκέσει έως τα τέλη Οκτώβρη του 2018, ενώ εντάσσεται στο πρόγραμμα της διοργάνωσης «Αθήνα Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018» της UNESCO.

Εκθεσιακός χώρος του Ιδρύματος της Βουλής

Βασ. Σοφίας 11 (είσοδος από Σέκερη), Αθήνα 106 71

τηλ.: 210-3735253

Ώρες λειτουργίας:

Καθημερινά 9.00-16.00, Πέμπτη 9.00-20.00, Σαββατοκύριακο 10.00-15.00

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από 4 ηπείρους, στο Moυσείο Μπενάκη Παιχνιδιών
Το Moυσείο Μπενάκη Παιχνιδιών με πυρήνα την συλλογή της Μαρίας Αργυριάδη, η οποία συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες της Ευρώπης, παρουσιάζει παιχνίδια, βιβλία, έντυπα, ρουχισμό και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Αμερική.

Η ελληνική συλλογή περιλαμβάνει βρεφικά και παιδικά παιχνίδια και άλλα αντικείμενα από τους αρχαίους έως τους νεότερους χρόνους: χειροποίητα παραδοσιακά παιχνίδια, πανηγυριώτικα και εμπορικά παιχνίδια του 20ού αι., επιτραπέζια παιχνίδια, καθώς και ομαδικά παιχνίδια δρόμου και παιδικά έθιμα. Ξεχωρίζουν τα παιχνίδια που έφτιαξαν μέλη των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρων Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων), αναβιώσεις αυτών που έπαιζαν ως παιδιά.

Η ευρωπαϊκή συλλογή αποτελείται από αστικά και λαϊκά παιχνίδια από το 18ο έως τον 20ό αι., κυρίως από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, καθώς και από ευρωπαϊκές κούκλες με φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ – Λεωφ. Ποσειδώνος 14 & Τρίτωνος 1, 175 61 Παλ. Φάληρο

Μέρες και ώρες λειτουργίας: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00 – 18:00

Επικοινωνία: τηλ. 213 0258498