Ούτε Νo Politica, ούτε σούζα στον Όρμπαν -Αλλιώς ονειρευόμαστε τις κερκίδες

Στις ελληνικές οπαδικές κερκίδες τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί ο άγραφος κανόνας να υπάρχει μια παλαιστινιακή σημαία σε κάποιο πέταλο όταν οι ομάδες μας αγωνίζονται στην Ευρώπη εναντίον κάποιας ισραηλινής. Όχι στο πλαίσιο “οπαδικής καζούρας”, αλλά πολιτικά, ως αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό και τον αγώνα του.

Αυτό έγινε φέτος και στον αγώνα του ΠΑΟ με τη Μακάμπι και σε αυτόν της ΑΕΚ με τη Χάποελ. Θλιβερή εξαίρεση αποτέλεσε όμως η χτεσινή εικόνα στο ΣΕΦ, στον αγώνα Ολυμπιακός – Μακάμπι Τελ Αβίβ για την ευρωλίγκα, όπως διακρίνουμε μια ελληνική σημαία, όχι όμως και της Παλαιστίνης.

Δεν ξέρουμε αν αυτό οφείλεται στη διεύρυνση του δόγματος no politica ή απλώς στην εβραίκή καταγωγή του κόουτς Μπλατ, που έχει δικαιολογήσει ανοιχτά τις πρακτικές του κράτους – δολοφόνου . Είναι όμως θλιβερό σε κάθε περίπτωση, ιδίως αν σκεφτούμε πως σε αντίστοιχες περιστάσεις στο πρόσφατο παρελθόν, η εικόνα ήταν αυτή:

Να παίζει η ομάδα, με τη φανέλα της οποίας εκτελέστηκε ο κομμουνιστής Νίκος Γόδας, εναντίον της ισραηλινής Μακάμπι και οι οπαδοί της να σηκώνουν τη γαλανόλευκη και καμία παλαιστινιακή σημαία. Οι συγκρίσεις με οπαδούς άλλων ομάδων (βλ. Σέλτικ), αναπόφευκτες.#OLYMTA #OlympiacosBC pic.twitter.com/vJZp3Ucqob

— Steve2112 (@Steve2112R40) October 25, 2018

Την ίδια στιγμή στην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ υποδεχόταν στο Europa League την ουγγρική Βίντι – που είχε παίξει και με την ΑΕΚ στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ το καλοκαίρι. Μαζί της ταξίδεψε και ο ακροδεξιός (φασίστας) πρωθυπουργός της χώρας Βίκτορ Ορμπάν, που βρέθηκε στα επίσημα του γηπέδου, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίδραση εναντίον του. Είναι ντροπή όμως μια προσφυγική ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ να μην αντιδρά ενάντια σε ένα φασίστα που υψώνει τείχος ενάντια στους μετανάστες.

Κι αυτό αφορά τους οπαδούς, γιατί απ΄τη διοίκηση δεν υπήρχαν, έτσι κι αλλιώς, μεγάλες προσδοκίες. Είναι εντελώς σίγουρο κι αποδεδειγμένο στο παρελθόν πως οι δυο ομάδες έχουν λαϊκή βάση και προέλευση και πολυάριθμους αντιφασίστες οπαδούς με προοδευτικά αντανακλαστικά, που όμως δεν εκφράζονται στο γήπεδο. Το ερώτημα λοιπόν δεν αφορά στενά αυτούς αλλά τους πάντες. Θα αφήσουμε τα πέταλα να γίνουν σφηκοφωλιές που εκκολάπτουν το φίδι του φασισμού; Αυτές τις κερκίδες θέλουμε; Και πότε θ’αλλάξουν οι συσχετισμοί για να πάρουν πόδι τα χρυσαύγουλα κι η απολίτικη αποχαύνωση  απ΄το γήπεδο;