Παρασκευή 2 Νοέμβρη 2018 – Τι… παίζει σήμερα;
Μουσική, Θέατρο, Κινηματογράφος, Εικαστικά, Βιβλίο, Εκθέσεις και άλλες εκδηλώσεις – προτάσεις για έξοδο.
Τηλεόραση – Μουσική
“Στα τραγούδια λέμε ναι” και στη Φωτεινή Βελεσιώτου και στην παρέα της λέμε ναι!
Παρασκευή 2 Νοεμβρίου στις 22.00 – ΕΡΤ1
Ο Μιχάλης Μαρίνος και η Ναταλία Δραγούμη υποδέχονται μία από τις πιο ιδιαίτερες τραγουδίστριες της εποχής μας, την Φωτεινή Βελεσιώτου!
Την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου, σας προσκαλούμε σε ένα μουσικό ταξίδι χωρίς διόδια αλλά με πραγματικές και βαθιές ερμηνείες σπουδαίων τραγουδιών! Από τις “Μέλισσες” και τα “Διόδια” της προσωπικής της δισκογραφίας αλλά και τα κλασικά τραγούδια κορυφαίων δημιουργών (Μάνος Ελευθερίου, Ηλίας Ανδριόπουλος, Σταύρος Ξαρχάκος, Βασίλης Τσιτσάνης, Αρλέτα κ.ά.) μέχρι ανατολίτικες μελωδίες και αγαπημένα τραγούδια του σήμερα!
Για την Φωτεινή Βελεσιώτου μας μιλάει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο ο Γιώργος Νταλάρας.
Συνοδοιπόροι της Φωτεινής στα τραγούδια οι Haig Yazdjian, Αναστασία Μουτσάτσου, Ζαχαρίας Καρούνης, Σαββέρια Μαργιολά, Κωνσταντίνα Πάλλα, Γιάννης Παπαγεωργίου, Σωτήρης Μπαλλάς και ο μουσικός Ηλίας Κατελάνος. Μαζί μας, επίσης, η χρυσή ολυμπιονίκης Βούλα Πατουλίδου, ο γνωστός καρδιοχειρουργός Σωτήρης Πράπας, οι δημοσιογράφοι Αθηνά Καμπάκογλου, Θανάσης Συλιβός και Θανάσης Γιώγλου, οι σκηνοθέτες Δημήτρης Αδάμης και Ειρήνη Ιακώβου, οι ηθοποιοί Σπυρίδων Ιωάννου και Χρυσαλένα Χριστοπούλου, ο στιχουργός Γιώργος Γκώνιας, και η παλιά μαθήτρια της Φωτεινής (ως έκπληξη της βραδιάς), Λία Βούλγαρη.
Σκηνοθεσία: Kοσμάς Φιλιούσης
Διεύθυνση Ορχήστρας: Mανόλης Ανδρουλιδάκης
Συντακτική Ομάδα:
Έφη Γαλώνη, Θεόφιλος Δουμάνης, Αλέξανδρος Καραμαλίκης
Οργάνωση Παραγωγής: Eλένη Φιλιούση
Θέατρο
«Άρης»: 2ος κύκλος παραστάσεων, στον Τεχνοχώρο Cartel
Το έργο «Άρης» βασίζεται στη ζωή και τους αγώνες του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, του Άρη Βελουχιώτη, που ταυτίστηκε με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη γερμανοϊταλική κατοχή. Με τη ζωή και τη δράση του, με τις ηρωικές πράξεις του, έγραψε διδακτικές – και πλούσιες σε περιεχόμενο – σελίδες στην ιστορία του λαϊκού μας κινήματος.
Πρωί 16 Ιουνίου 1945, σταματάει η καρδιά του Πρωτοκαπετάνιου της Αντίστασης. Εδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του. Ο Αρης πέθανε εκεί πάνω στα βουνά, που τόσο αγαπούσε και ήταν η ζωή του. Το νεκρό σώμα του, δε βρέθηκε ποτέ. Ούτε το κομμένο κεφάλι του, αυτό που εκτέθηκε σε δημόσια θέα από τους διώκτες του, στους φανοστάτες της κεντρικής πλατείας των Τρικάλων. Είχε την εντιμότητα τη μοναδική: Του αγωνιστή και του παλικαριού, να πεθάνει.
Η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (Απρίλιος 1945) διέγραψε τον Αρη και τον αποκήρυξε, χωρίς να δώσει την απόφαση στη δημοσιότητα.
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ το 2011 αποφάσισε την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη, θεωρώντας ότι είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας, ενώ τον Ιούνιο του 2018 αποφάσισε την ολόπλευρη (και κομματική) αποκατάσταση του.
Ο Αρης, το «ΠΑΙΔΙ της Λιάκουρας, σπαθί του Γερανοβουνιού κι αητός της Γκιώνας», αυτός που δεν «ήξερε μαθές από χαρτιά και μπερδεμένα λόγια», αυτός που «με το σπαθί του γύρναγε του κόσμου τις σελίδες και διάβαζε ολόισια την καρδιά χωρίς πολλά τερτίπια μ’ ένα ΝΑΙ, μ’ ένα ΟΧΙ», χρόνια φυλαγμένος στις καρδιές μας, στη σκέψη και στις συζητήσεις μας, «έρχεται» μ’ ένα φανάρι αναμμένο, καλεσμένος μιας ανάγκης. Της ανάγκης του «θέλω», της ανάγκης του «μπορώ», της ανάγκης του «εμείς».
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης
Στον ρόλο του Άρη ο Τάσος Σωτηράκης
Συγγραφέας Σοφία Αδαμίδου
Ο ηθοποιός Θοδωρής Τσουανάτος και ο μικρός Πέτρος Φλωράκης «έδωσαν» τις φωνές τους.
Σκηνικά – κοστούμια: Ομάδα Cartel.
Μουσική: Villagers of Ioannina City (VIC). Το τραγούδι «Αρη μου», σε στίχους Αγλαϊας Κλάρα, μελοποίησε και ερμηνεύει η Ερωφίλη. Το μουσικό κομμάτι της έναρξης και του τέλους είναι του Βασίλη Καραγιάννη.
Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη
Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας
Επιμέλεια video: Ηλίας Φλωράκης
Ειδικά Εφέ: Προκόπης Βλασερός
Φωτογραφίες: Δήμητρα Ψυχογυιού
Σκίτσο αφίσας: Γιώργος Γούσης
Σχεδιασμός αφίσας: Νικολέτα Διολή
Εκτέλεση Παραγωγής: Φαίη Τζήμα
Μέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 9 μμ. — Από 12 Οκτώβρη 2018 μέχρι 27 Γενάρη 2019
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ γενική είσοδος, 8 ευρώ μειωμένο, 5 ευρώ για ανέργους. — Προπώληση: www.viva.gr
Τόπος: Τεχνοχώρος Cartel (Μικέλη 4 & Αγ. Άννης Βοτανικός -Στάση μετρό Ελαιώνας- τηλ. 693 989 8258)
Facebook page: https://www.facebook.com/CartelTexnoxoros
Website: http://www.carteltexnoxoros.com
***
«Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης»
Για δεύτερη χρονιά, ο Θανάσης Παπαγεωργίου ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Στοά, ερμηνεύοντας την θρυλική και πολυαγαπημένη μορφή του ρεμπέτικου τραγουδιού, τον Μάρκο Βαμβακάρη.
Η Νάνσυ Τουμπακάρη συνέθεσε έναν τρυφερό μονόλογο με τίτλο «Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης», που βασίζεται στην αυτοβιογραφία του Μάρκου όπως τη διηγήθηκε στην Αγγελική Βέλλου – Κάιλ το 1969, τρία χρόνια πριν πεθάνει.
Ηθοποιός και συνθέτης «συναντιούνται» στη σκηνή, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση κι ένα ταξίδι στις δύσκολες εποχές που έζησε και βίωσε ο Μάρκος Βαμβακάρης.
«Με αφορμή τη γνωριμία μας με την ίδια τη βασανισμένη ζωή του Μάρκου, του μεγαλύτερου ίσως συνθέτη του ρεμπέτικου τραγουδιού, που αποζητά, μέσα από την απαρίθμηση των “εγκλημάτων” του, να συγχωρεθεί από τον κόσμο, παρακολουθούμε την δυσκολότερη πορεία της σύγχρονης Ελλάδας, από το 1912 και την καταστροφή του 1922, μέχρι τη δικτατορία του 1967. Αλλά ταυτόχρονα, αντιλαμβανόμαστε την εξέλιξη και τη μετεξέλιξη της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής μουσικής, με τις βαθιές επιδράσεις που υπέστη από τη μουσική των προσφύγων που ήρθαν από τη Μικρά Ασία το 1922», σημειώνει ο Θανάσης Παπαγεωργίου.
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και την Κυριακή στις 19.00. Διάρκεια 95′
Θέατρο Στοά – Μπισκίνη 55, Ζωγράφου
Τηλ.. κρατήσεων 210 7702830
***
«Οδός Αβύσσου αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, στο θέατρο «Όλβιο»
Η παράσταση «Οδός Αβύσσου αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, συνεχίζει το δεύτερο κύκλο της στο θέατρο «Όλβιο» από τις 12 Οκτώβρη.
Η «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, του συγγραφέα που χαρακτηρίστηκε ο Μάξιμ Γκόργκι της Ελλάδας, διασκευάστηκε για το θέατρο από την Σοφία Αδαμίδου και παρουσιάστηκε πέρσι με μεγάλη επιτυχία σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη. Μια παράσταση που αγκαλιάστηκε από κοινό και κριτικούς, συνεχίζει την πορεία και φέτος, που συμπληρώνονται 42 χρόνια από το θάνατό του Μενέλαου Λουντέμη (22/1/1977) και 72 χρόνια από τη λειτουργία της Μακρονήσου ως στρατοπέδου συγκέντρωσης «εθνικής αναμόρφωσης».
O «φακός» του Μενέλαου Λουντέμη εστιάζει σε δύο από τους κρατούμενους αγωνιστές. Είναι οι πρωταγωνιστές-θύματα αυτής της ενορχηστρωμένης θηριωδίας, ο Γιώργης και ο Παναής. Δεμένοι χέρι χέρι με τις χειροπέδες σ’ όλη τη διάρκεια της εξορίας τους, μέσα στη φρίκη της Μακρονήσου εξακολουθούν και παραμένουν άνθρωποι. Βοηθάνε και σώζουν στο καΐκι το δεσμοφύλακά τους από βέβαιο πνιγμό, θυμούνται τις μανάδες τους και σκέφτονται τις αγαπημένες τους, προσπαθούν να κάνουν καλύτερο άνθρωπο τον Στελάρα ή Μελιτζάνα, αυτόν τον λαϊκό άνθρωπο, τον μικροαπατεώνα -που προσποιείται το βασανιστή τους στο Μακρονήσι, που επηρεάζεται βαθύτατα από την ανθρωπιά τους και πάνω απ’ όλα εξακολουθούν και επιμένουν να περπατάνε με τα δύο πόδια σε πείσμα των βασανιστών τους που τους θέλουν να περπατάνε με τα τέσσερα σαν άγρια θηρία, δεν υπογράφουν δήλωση και ονειρεύονται τον καλύτερο και δικαιότερο κόσμο για τον οποίο αγωνίζονται…
Οι κάτοικοι της οδού Αβύσσου σαν σύγχρονες Αντιγόνες παίρνουν το δρόμο το δύσκολο, το δρόμο της αρετής και της δικαιοσύνης και ας γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτός ο δρόμος είναι που τους οδηγεί στο βωμό που έχουν φτιάξει για αυτούς οι σύγχρονοι Κρέοντες.
«Η φρίκη της Μακρονήσου» -όπως ο ίδιος ο Λουντέμης γράφει- «δεν χωράει σε βιβλία. Διαβάζεται μόνο μες στα μάτια των τρελών της. Μόνο τ’ αυτιά του Λαυρίου πρόφτασαν ν’ αρπάξουν κάτι ξεφτίδια απ’ τις φωνές… Στην αρχή, γιατί αργότερα ράγισαν κι αυτά και δεν άκουαν πια τίποτα. Κι έτσι απόμειναν μόνο οι σκύλοι -με το προφητικό τους ένστικτο- να σκορπούν απ’ τους καρβουνοσωρούς τις οιμωγές τους, σαν μαύρους οιωνούς που έβγαιναν απ’ τα σπλάχνα του προαιώνιου ζώου… Απ’ το Λαύριο οι δήμιοι φαίνονταν μικροί… Και ήταν για να σαστίζεις πως τόσο μικροί δήμιοι κάνανε τόσο μεγάλα εγκλήματα. Μα το έγκλημα ποτέ δεν μετριέται με τον πήχη. Γιατί ποτέ δεν έχει το ανάστημα του κακούργου. Πάντα είναι μεγαλύτερό του. Γιατί ένας πραγματικός κακούργος ποτέ δεν κάνει μόνο ένα έγκλημα. Πόσο μάλλον στη Μακρόνησο όπου είχε καταργηθεί η τιμωρία. Γιατί κι αυτό έγινε στη Μακρόνησο. Χωρίσανε το έγκλημα απ’ τον κολασμό και αντιστρέψανε τους όρους. Ρίξανε τον κολασμό στα θύματα και τον έπαινο στους κακούργους. Έτσι τους βοήθησαν να κάνουν το έγκλημα ψυχαγωγία και πρωινή γυμναστική. Όταν ένας άνθρωπος συνηθίζει να διασκεδάζει με το αίμα που τρέχει, με τίποτα πια στο εξής δεν μπορεί να διασκεδάσει…».
Το έργο του Λουντέμη αποτελεί αναμφισβήτητα ραψωδία αναστάσιμη των ανθρώπων που αγωνίζονται για ν’ αλλάξει ο κόσμος. Η «πένα» του έχει αμεσότητα, λυρισμό, δύναμη και ρεαλισμό. Όπως ο ίδιος υποστήριζε, δεν τον ενδιέφερε η Τέχνη για την τέχνη, αλλά η καταγραφή της πραγματικότητας και η κατάδειξη της κοινωνικής ανισότητας. «Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα, αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά;».
Συντελεστές
Θεατρική διασκευή: Σοφία Αδαμίδου
Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη
Μουσική – κιθάρα: Νότης Μαυρουδής
Σκηνικά: Ντέιβιντ Νεγρίν
Σχεδιασμός φωτισμού: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου
SoundDesign: Μανώλης Μανουσάκης
Κίνηση: Στέφανι Τσάκωνα
Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Καραμάνη
Σκηνοθεσία Video: Γιώργος Κορδέλλας
Videoartcinematography: Δημήτρης Ζόγκας, Παναγιώτης Ανδρεαδάκης
Φωτογραφία: Γιάννης Πρίφτης
Βοηθός σκηνογράφου: Νάσια Πλέτση
Παραγωγή: ΦΩΣart
Τους ρόλους ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης: Χάρης Μαυρουδής, Δημήτρης Μαύρος, Χριστόδουλος Στυλιανού, Νότης Παρασκευόπουλος, Στέλιος Γεράνης.
Τη φωνή του «δανείζει» ο Βασίλης Μπισμπίκης.
Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Παρασκευή 21:00 // Σάββατο 19:00 // Κυριακή στις 18:00
Εισιτήρια: Γενική είσοδος στο ταμείο: 15€
Μειωμένο:10€ // Προπώληση: Από 10 €
Προπώληση στο viva.gr και …επίσης και στα φυσικά σημεία πώλησης της Viva (μετά από τηλεφώνημα στο 11876) EKO, PUBLIC, βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, Seven Spots, ΙΑΝΟΣ, Reload και Media Markt.
Θέατρο OLVIO
Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίου 7, Βοτανικός, 118 55
– Τηλ: (+30) 210 3414118, σε περίπτωση ανάγκης καλέστε 6973247721
– Ωρες κράτησης εισιτηρίων: 17:00 – 21:00
– e-mail: [email protected]
***
«Γυναίκες του Παπαδιαμάντη» στο Θέατρο ΧΩΡΑ
«Σα να ΄χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κ΄ οι καημοί του κόσμου…»
Ύστερα από τη μεγάλη επιτυχία της και τη μεγάλη απήχηση σε κοινό και κριτικούς, η παράσταση «ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ» επιστρέφει γιαδεύτερη θεατρική σεζόν, στο Θέατρο ΧΩΡΑ, από τις 11 Οκτωβρίου 2018.
Η Νένα Μεντή συναντά τον Πέτρο Ζούλια και μαζί με την ΄Ερση Μαλικένζου, την Ευγενία Δημητροπούλου, την Χριστιάννα Ματζουράνη, την Μαριάννα Τουντασάκη και την Έφη Σακελλαρίου ζωντανεύουν με ανεπανάληπτο τρόπο τις ηρωίδες του Σκιαθίτη συγγραφέα!
Οι γυναίκες στον Παπαδιαμάντη, μοναχικές αλλά δυναμικές φιγούρες, παλεύουν με τη φύση, τη ζωή, το θάνατο, με τη χαρά και τη λύπη. Μάνες, γυναίκες, κόρες ξενιτεμένων, ναυτικών ή χαμένων ανδρών που συμμαχούν για να κερδίσουν την επιβίωση, το παρόν και το μέλλον των παιδιών τους, αποτελούν το δραματουργικό καμβά αυτής της σκηνικής δημιουργίας με αρωγό το δημοτικό τραγούδι, την παράδοση και το θρησκευτικό πνεύμα του συγγραφέα.
Με προεξάρχουσα γυναίκα-ηρωίδα τη Φραγκογιαννού-Φόνισσα, που αποτελεί το βασικό πρόσωπο της παράστασης αλλά και της παπαδιαμαντικής δημιουργίας, στήνεται ένας χορός από κωμικά και δραματικά περιστατικά ζωής γυναικών στις αρχές του 20ου αιώνα, σε ένα απομονωμένο νησί της Ελλάδας.
Οι μελωδίες και η ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων μπερδεύονται με το πένθιμο πνεύμα της Σταύρωσης και του Πάσχα, η χαρά της γέννας συναντά με το πόνο του θανάτου. Η μαγεία και η δεισιδαιμονία διασταυρώνονται τη θρησκοληψία και την προκατάληψη.
Πλούσιο το υλικό των υπέροχων διηγημάτων του συγγραφέα ζωντανεύει μπροστά μας μια σειρά από μοναδικά πορτραίτα ηλικιωμένων και νεαρών γυναικών. Κοινός τους στόχος η επιβίωση, κόντρα στα εμπόδια, τη φτώχια και τις απώλειες μιας δύσκολης ζωής. Μια δύσκολη εποχή που ακουμπά σε πολλά ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας… «Σα να ΄χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κ΄ οι καημοί του κόσμου», όπως λέει ο Παπαδιαμάντης.
Η πολυσχιδής προσωπικότητα της Φραγκογιαννούς γίνεται το όχημα για να ταξιδέψει κανείς μέσα στο πέλαγο της παπαδιαμαντικής αφήγησης. Στο τιμόνι καπετάνιος, για το θεατρικό ταξίδι στέκει η «γραία» γυναίκα που φτάνει να σκοτώσει για να χαρίσει ζωή και γίνεται δολοφόνος για να ακουμπήσει την αγιοσύνη και την αγνότητα του Θεού, θύτης και θύμα στη διαχρονική ανθρώπινη περιπέτεια.
Ταυτότητα Παράστασης:
Κείμενο- σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνικά – Κοστούμια: Αναστασία Αρσένη
Φώτα: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική επιμέλεια: Παναγιώτης Αυγερινός
Πρωταγωνιστούν:
Νένα Μεντή, ΄Ερση Μαλικένζου,Χριστιάννα Ματζουράνη, Ευγενία Δημητροπούλου, Μαριάννα Τουντασάκη, Έφη Σακελλαρίου.
Χώρος: Θέατρο ΧΩΡΑ
Αμοργού 20, Κυψέλη
Τηλέφωνο, 2108673945
Πρεμιέρα: 11 Οκτωβρίου 2018
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη στις 20:00, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00,
Κυριακή στις 19:00
Parking με 3 ευρώ (πλησίον του θεάτρου, Αμοργού 18)
Επίσημος δικτυακός τόπος θεάτρου: www.choratheatro.gr
Facebook Page: https://www.facebook.com/choratheatro/
***
«Ο Μαρξ στο Σόχο» στο Θέατρο Άλμα
Ο Άγγελος Αντωνόπουλος σκηνοθετεί και ερμηνεύει τον μονόλογο του Χάουαρντ Ζιν «Ο Μαρξ στο Σόχο», στην κεντρική σκηνή του θεάτρου «Άλμα», με αφορμή τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ. Η αυλαία ανοίγει την Παρασκευή 12 Οκτώβρη.
Ο Χάουαρντ Ζιν, ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας, παρουσιάζει μια φανταστική επάνοδο του Μαρξ στη σημερινή εποχή. Δυστυχώς όμως οι αρχές του άλλου κόσμου, όποιες κι αν είναι, τον έστειλαν από γραφειοκρατικό λάθος, όχι στο Σόχο του Λονδίνου όπου είχε ζήσει, αλλά …στο Σόχο της Νέας Υόρκης. Ο Μαρξ «επανεμφανίζεται», λοιπόν, σήμερα στη Νέα Υόρκη, το κέντρο του καπιταλισμού, για «να αποκαταστήσει το όνομά του». Με χιούμορ αλλά και με παράπονο, ο Γερμανός διανοούμενος, που σημάδεψε την παγκόσμια Ιστορία, θυμάται με συγκίνηση και αγάπη την οικογένειά του, «ξεκαθαρίζει» τις περίφημες ρήσεις του, νοσταλγεί και συνδιαλέγεται με τους άλλους μεγάλους της εποχής του και τελικά διαπιστώνει ότι τίποτα δεν άλλαξε στον κόσμο τα τελευταία εκατό χρόνια.
Μετάφραση: Άρης Λασκαράτος
Σκηνοθεσία: Άγγελος Αντωνόπουλος
Δραματουργική επεξεργασία: Άγγελος Αντωνόπουλος
Σκηνικά- Κοστούμια: Γιώργος Ασημακόπουλος
Επιμέλεια σκηνικού : Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί-video : Βασίλης Κλωτσοτήρας
Eπεξεργασία video Νίκος Γιαβρόπουλος
Μουσική επιμέλεια-Οργάνωση παραγωγής : Βάνα Πεφάνη
Φωτογραφίες : Παύλος Φυσάκης
Δημιουργικό έντυπου υλικού : Γιάννης Καρδάσης
Μέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.30. Προπώληση εισιτηρίων, στο ταμείο του θεάτρου «Άλμα» (Αγίου Κωνσταντίνου και Ακομινάτου 15-17, Μεταξουργείο, τηλέφωνο ταμείου 210.5220.100) και στο www.viva.gr. Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά χωρίς διάλειμμα.
***
Οι 12 Ένορκοι στο Θέατρο Αλκμήνη
Κάθε ψηφοφορία τους είναι και μία μάχη, αλλά…
μία μάχη που πρέπει να κερδηθεί με μόνο όπλο την αλήθεια!
Ποια θα είναι η ετυμηγορία τους;
Και με τι «κόστος» για τον καθέναν από τους 12;
Οι 12 Ένορκοι του Ρέτζιναλντ Ρόουζ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, η sold-out παράσταση των τελευταίων χρόνων, έχοντας αποσπάσει βραβεία, εξαιρετικές κριτικές και το ενδιαφέρον περισσότερων από 80.000 θεατών, συνεχίζει για 5η χρονιά!
Το ατμοσφαιρικό θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ μετατρέπεται για άλλη μια χρονιά σε δικαστικό μέγαρο, φέρνοντας ενόρκους και θεατές αντιμέτωπους με τις συνειδήσεις τους.
Υπόθεση
Στη Νέα Υόρκη του 1957, ένα αλλοδαπό αγόρι 16 χρόνων κατηγορείται για φόνο. Η τύχη του είναι στα χέρια 12 ενόρκων οι οποίοι θα αποφασίσουν αν είναι ένοχο. Σ’ αυτή την περίπτωση η θανατική ποινή είναι υποχρεωτική. Οι 12 άντρες, κλειδωμένοι σ’ ένα δωμάτιο, άλλοτε ταυτίζονται κι άλλοτε συγκρούονται. Πρέπει να αποφασίσουν ομόφωνα για τη ζωή ενός ανθρώπου, αντιμετωπίζοντας, ο καθένας από αυτούς, τη συνείδησή του αλλά και τις συνειδήσεις των υπολοίπων. Οι 12 ένορκοι αντικατοπτρίζουν τις προκαταλήψεις της κοινωνίας μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται βίαια μπροστά στα μάτια του θεατή.
Κείμενο: Reginald Rose
Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη & Νότης Παρασκευόπουλος
Σκηνικά: David Negrin
Κοστούμια: Κική Μήλιου
Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Περού
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα & Κατερίνα Κωνσταντέλλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Δανάη Ανεζάκη
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ρασσιάς
Γραφιστική επιμέλεια: Γιάννης Στιβανάκης
Promo video: Κώστας Γεραμπίνης
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Οι 12 ένορκοι (αλφαβητικά):
Νίκος Βατικιώτης, Τάσος Γιαννόπουλος, Σωτήρης Δούβρης, Μάνος Ζαχαράκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Τρύφων Καρατζάς*, Θανάσης Κουρλαμπάς, Περικλής Λιανός, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Κωνσταντίνος Μπάζας, Τάσος Παπαδόπουλος, Ορέστης Τρίκας
*Διπλή διανομή με τον Παντελή Παπαδόπουλο
Στον ρόλο του φύλακα o Αλέξης Σταυριανός
Τη φωνή της χαρίζει η Νένα Μεντή
Είδος: Δικαστικό Δράμα
Παραγωγή: A PRIORI www.a-priori.gr
Με ελληνικούς κ αγγλικούς υπέρτιτλους κάθε Πέμπτη, από αρχές Νοέμβρη
Στο ταμείο του θεάτρου διατίθενται εισιτήρια για ΑΜΕΑ μαθητές-φοιτητές και ανέργους.
***
«Το Τίμημα», του Άρθουρ Μίλλερ, στο Θέατρο Ιλίσια
Το αριστουργηματικό έργο του Άρθουρ Μίλλερ «Το Τίμημα», από τα γνωστότερα έργα του, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, γραμμένο το 1967 και πολυανεβασμένο σε θεατρικές σκηνές παγκοσμίως, ήταν από τα αγαπημένα έργα του Άρθουρ Μίλλερ, καθώς είναι και το μόνο έργο που αποφάσισε να σκηνοθετήσει. Σκιαγραφεί τους χαρακτήρες του περίτεχνα να προσπαθούν να ισορροπήσουν και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, σε ένα κόσμο χωρίς δικαιοσύνη, όπου το παρελθόν καθορίζει το παρόν σε μια πραγματικότητα χωρίς λογική.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή του Ιλίσια για να ερμηνεύσει τον Ρωσοεβραίο παλαιοπώλη Gregory Solomon, την πηγή του κωμικού στο έργο, τον ρόλο που κινεί τα νήματα της δράσης. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης και ο Χρήστος Σαπουντζής ενσαρκώνουν τα δύο αδέλφια που συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσουν το παρελθόν τους. Μαζί τους η Ρένια Λουιζίδου στο ρόλο της γυναίκας, η οποία διεκδικεί τη ζωή της που τόσα χρόνια βρίσκεται σε αναμονή.
Οι ήρωες του έργου εκπρόσωποι μιας κοινωνίας που κάποτε φαινόταν να αλλάζει, ώστε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευαισθησία και τη δύναμη, το δίκαιο και την ανάγκη… Μιας κοινωνίας που τελικά δεν έχει αλλάξει και τόσο, αλλά πρέπει να συνεχίσει να πιστεύει στη δύναμη της αλλαγής γιατί αλλιώς έχει πεθάνει…
Διάρκεια: 120 λεπτά // Μέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη στις 19:00 // Πέμπτη στις 21:00 // Παρασκευή στις 21:00 // Σάββατο στις 21:00 // Κυριακή στις 19:00
Θέατρο Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασιλίσσης Σοφίας, τηλ. 210 7210045
***
“Μαγιακόφσκι” – Aπό τη νεαρή ηλικία μέχρι τη δραματική στιγμή της αυτοκτονίας του
Λίγα λόγια για την παράσταση
Η παράσταση αφηγείται τη συναρπαστική ζωή του μεγάλου Ρώσου ποιητή Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, από τη νεαρή ηλικία μέχρι τη δραματική στιγμή της αυτοκτονίας του. Μέσα από το πλούσιο καλλιτεχνικό του έργο: Ποίηση – κείμενα για την τέχνη – επιστολές – άρθρα – ομιλίες – σελίδες ημερολογίου – ζωντανεύει ο ποιητής και η εποχή του. Η καλλιτεχνική πρωτοπορία, οι μεγάλες στιγμές της ποίησής του, παθιασμένοι έρωτες και απογοητεύσεις, οι στιγμές της Οκτωβριανής Επανάστασης, οι συγκρούσεις, ο παράφορος χαρακτήρας του, η απομόνωση του, το τραγικό φινάλε.
Όλα τα παραπάνω, σε ένα θεατροποιημένο οδοιπορικό, που δίνει το στίγμα μιας επαναστατικής – καλλιτεχνικής στάσης ζωής, σε μια κορυφαία ιστορική στιγμή της ανθρωπότητας.
Λίγα λόγια από το σκηνοθέτη:
“Ο Μαγιακόφσκι είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές του 20ου αιώνα. Έχει γράψει συγκλονιστικούς στίχους, που χαράζονται στο μυαλό ανεξίτηλα. Οι σκέψεις του, οι απόψεις του, τα κείμενά του, είναι επίκαιρα μέχρι και σήμερα.
Η παράστασή μας δίνει, εκτός των άλλων, την ευκαιρία στο κοινό να έρθει σε επαφή με το σπουδαίο έργο του ποιητή, με έναν τρόπο ζωντανό, θεατρικό, κατανοητό για όλους.
Η ζωή του Μαγιακόφσκι, ενός παράφορου επαναστάτη, παθιασμένου με τη ζωή και τον έρωτα, είναι μια πρόκληση και μια ευκαιρία για μια απολαυστική και πλούσια σε πληροφορίες, θεατρική παράσταση.
Παρουσιάζοντας τη ζωή του, τη σκέψη του και την εκπληκτική του ποίηση, ερχόμαστε σε επαφή με μιαν άλλη εποχή, σταθμό στην παγκόσμια ιστορία της ανθρωπότητας. Μια εποχή με οράματα και ιδανικά, όπου οι άνθρωποι αφιέρωναν όλη τη ζωτική ορμή τους στον αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον. Ελπίζουμε οι στίχοι του Μαγιακόφσκι να μας συγκινήσουν, να μας ζεστάνουν, να μας εμπνεύσουν και να ρίξουν φως στην ασπρόμαυρη εποχή μας.”
Κώστας Νταλιάνης
Πρεμιέρα 26 Οκτωβρίου 2018
Είδος: θεατρικός μονόλογος
Μεταφράσεις:, Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, Άρης Αλεξάνδρου, Γιάννης Ρίτσος, Γιώργης Σαραντής, Κώστας Νταλιάνης, Εβίτα Παπασπύρου
Ερμηνεύει: Εβίτα Παπασπύρου
Σκηνοθεσία: Κώστας Νταλιάνης
Δραματουργική επεξεργασία: Κώστας Νταλιάνης
Κείμενο παράστασης: Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
Σκηνικά-Κοστούμια: Μοντέρνοι Καιροί
Μουσική: Ντμίτρι Σοστακόβιτς
Σχεδιασμός φωτισμών: Κώστας Νταλιάνης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Στέφανος Τσιμπουρλάς, Γιάννης Πετρίδης
Διδασκαλία ρωσικών: Μαρία Μάργαρη
Φωτογραφίες: Κατερίνα Αρβανίτη
Γραφίστας: Πάνος Κυρόγλου
Video: Κωνσταντίνος Ξενάκης
Παραγωγή: Μοντέρνοι Καιροί
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παραστάσεις : Κάθε Παρασκευή στις 9 μ.μ. στο θέατρο “Βαφείο”, Ευρυμέδοντος 4, Κεραμεικός
Έναρξη : 26 Οκτωβρίου 2018
Λήξη: 25 Ιανουαρίου 2019
Προπώληση εισιτηρίων www.viva.gr εισιτήρια στα 7 ευρώ
Κινηματογράφος
Πάνω από 10 συμμετοχές σε Διεθνή Φεστιβάλ. Ειδικά Βραβεία Κριτικής επιτροπής (22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αριζόνα, 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Long Island). Βραβείο Καλύτερου Ξένου Ντοκυμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφο St Trope.
Το ανατρεπτικό ιστορικό ντοκιμαντέρ του Camilo Tavares «Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια», ένα ιστορικό θρίλερ που παρέχει αποδείξεις για τη χειραγώγηση και τη χρηματοδότηση των επενδύσεων από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης, για τη διεξαγωγή του στρατιωτικού πραξικοπήματος στη Βραζιλία το 1964, προβάλλεται ξανά από τη New Star, από την Πέμπτη 1 του Νοέμβρη 2018 στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ και STUDIO new star art cinema
Δείτε το trailer της ταινίας:
“Εξαιρετικό αρχειακό ντοκιμαντέρ που εξετάζει τους τοπικούς παράγοντες και την εμπλοκή των ΗΠΑ, που κατέστησαν τη Βραζιλία στρατιωτική δικτατορία… Καθηλωτικό Ντοκυμαντέρ” . The Hollywood Reporter
“Η ανάμειξή των Ηνωμένων Πολιτειών στη Νοτιοαμερικανική πολιτική ξεσκεπάζεται εντελώς στο «Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια». Ένα ντοκυμαντέρ που ανοίγει τα μάτια και χαίρει επιδοκιμασίας.” Variety
“«Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια» προσφέρει μια ενδελεχή εικόνα των πολιτικών μηχανισμών. Μια συναρπαστική εμβάθυνση στα αμερικανικά κυβερνητικά σχέδια και τα σχέδια της CIA.” ScreenDaily
«Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΙΗΡΚΕΣΕ 21 ΧΡΟΝΙΑ»
Βραζιλία, 2012 – Διάρκεια 77΄
Σκηνοθεσία: Camilo Tavares.
Φωτογραφία: Andre Macedo.
Μουσική: Ντίνο Βισέντε.
“Ένας θησαυρός!” –Estado // “Μία αληθινή ταινία.” –Filmmaker // “Excellent, gripping story” -The Hollywood Reporter USA
“Revelator deserves fest” -Variety- USA // “Fascinating” –ScreenDaily- USA // “A gem” – Luiz Carlos Merten -Estado
“A real movie” – Nelson Pereira dos Santos – Filmmaker // “Hard-hitting, helps to build the country’s history” – Luis Nassif -Carta Maior
Από το γεμάτο εναλλαγή ιστορικό και ακατέργαστο οπτικό υλικό των περίπου 600 ωρών που γύρισε σε διάστημα 30 ετών, ο Αστέρης Κούτουλας συμπυκνώνει μέσα σε μιάμιση ώρα στιγμές που παρουσιάζουν την αυθεντική εικόνα του «πνευματικού αναρχικού» Μίκη Θεοδωράκη. Ο δημιουργός παντρεύει στην ταινία του πολλές προσωπικές στιγμές του καλλιτέχνη με ιστορικό υλικό, πλάνα τεκμηρίωσης με μυθοπλασία και τη μουσική του Θεοδωράκη με τον αντίκτυπό της σε νέους καλλιτέχνες της κλασικής μουσικής, της τζαζ, της electro ή της rap. Μια ταινία-δοκίμιο, που δεν ακολουθεί μια χρονολογική σειρά, αλλά παρουσιάζεται σε μια ιδιόμορφη χρονική μίξη επιτρέποντας στον θεατή να ζήσει συναρπαστικές, εύθυμες, μυστηριώδεις, αλλά και πολύ χαρακτηριστικές στιγμές από την «on the road» ζωή ενός μοναδικού και χαρισματικού καλλιτέχνη. Στο παράλληλο σύμπαν της ταινίας –εμπνευσμένης από τη μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του Μίκη Θεοδωράκη– οι σκέψεις γίνονται εικόνα, προβληματισμοί, πίνακες μιας αγνής θεότητας, μιας ερωτικής ιερότητας, μιας μυστηριακής αγάπης.
ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ
Μια ταινία docufiction του Αστέρη Κούτουλα
Στους κινηματογράφους 25 Οκτωβρίου 2018
Διανομή: NEW STAR
“Ταξιδεύοντας με τον Μίκη” του Αστέρη Κούτουλα: Στους κινηματογράφους από την New Star στις 25 Οκτώβρη
Συντελεστές/Ηθοποιοί (επιλογή):
Μίκης Θεοδωράκης
Marina – Sandra von Ruffin
Akar – Στάθης Παπαδόπουλος
Panaretos – Carlos Rodriguez
Sofia Pintzou, Rafika Chawishe, Maria Kousouni, Kat Voltage, Katharina Hein, Inka Neumann, Rosa Merino Claros, Stella Kalafati, Constantine Isaiah, Marilyn Rose κ.ά.
Μουσικοί (επιλογή): Air Cushion Finish, Αλέξια, Anna RF, Bejarano & Microphone Mafia, Çiğdem Aslan, Deerhoof, Francesco Diaz, Γιάννης Ζώτος, Γιώργος Θεοδωράκης, Κώστας Θωμαΐδης, Eves Karydas, Johanna Krumin, Zülfü Livaneli, Melentini, Γιώργος Νταλάρας, Πέτρος Πανδής, Μαρία Παπαγεωργίου, Dulce Pontes, Άννα Ρεζάν, Henning Schmiedt, Sebastian Schwab, Μαρία Φαραντούρη κ.ά.
Σκηνοθεσία: Αστέρης Κούτουλας
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Σενάριο: Αστέρης & Ίνα Κούτουλα
Κάμερα: Μάικ Γερανιός
On the Road Kamera (1987-2017): Aστέρης Κούτουλας
Μοντάζ: Κλεοπάτρα Δημητρίου & Γιάννης Σακαρίδης
Mίξη Μουσικής & Mastering: Αλέξανδρος Καρόζας
Ήχος: Αλέξανδρος Καρόζας & Klaus Salge
Kοστούμια: Heike Hartmann & Annabell Johannes
Mακιγιάζ: Johanna Rosskamp
Διεύθυνση Παραγωγής: Μάρσια Τζιβάρα
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Aχιλλέας Γκατσόπουλος
Καλλιτεχνική Οργάνωση & Συμβουλευτική: Ινα Κούτουλα , DomQuichotte, James Chressanthis (ASC) & Klaus Salge
Συμπαραγωγοί: Schott Music, Γιάννης Σακαρίδης & EΡΤ
Παραγωγοί: Αστέρης Κούτουλας & Ίνα Κούτουλα
Διάρκεια: 88 λεπτά / Έγχρωμο, DCP / Διανομή: NEW STAR
Παγκόσμια Πρεμιέρα στο γερμανικό φεστιβάλ Internationale Hofer Filmtage 2017.
Ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» στην πραγματικότητα παρουσιάζει την γέννηση μιας ταινίας από το πνεύμα της μουσικής. Ως παιδί προσφύγων του ελληνικού εμφυλίου, μεγάλωσα με την μουσική του Θεοδωράκη και τους στίχους του Ρίτσου και του Ελύτη. Για μένα ως Έλληνας της διασποράς, η «Ελλάδα της Τέχνης» υπήρξε ανέκαθεν το «σπίτι» μου, η «πατρίδα» μου.
Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» συνοψίζει μια οπτική προσέγγιση, μια «καταδίωξη», την δημιουργία ενός πεδίου στον ορίζοντα μέσα, πέρα, προς και από τον κόσμο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη. Είναι μια υβριδική ταινία για μια υβριδική ζωή, που τρέχει υποδειγματικά μεταξύ δύο αντίθετων πόλων: της περιφέρειας και του κέντρου, της Ελλάδας και της Γερμανίας, της Ευρώπης και των άλλων ηπείρων, των ιδιωτικών στιγμών και της δημόσιας παρουσίας, του ασπρόμαυρου και του έγχρωμου, της προσωπικής γκαρνταρόμπας (backstage) και της μεγάλης σκηνής. Ως καλλιτέχνης του Βερολίνου είχα πάντα μπροστά στα μάτια μου το Τείχος και γυρισμένη την πλάτη μου στην βερολινέζικη ουδέτερη ζώνη (No Man’s Land). Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Αστέρης Κούτουλας
Ο Μίκης
Λίγα λόγια από τον Μίκη
Η μεγάλη ποικιλία του μουσικού μου έργου ήταν ο συνεκτικός καμβάς και συγχρόνως το αίνιγμα που έπρεπε να λύσει ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας στην καινούργια του ταινία ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ, ώστε από αυτή την φανταστική ποικιλία τόπων, ανθρώπων και ήχων να συνθέσει ένα ενιαίο και αυτοτελές έργο.
Κιόλας μέσα από το πρώτο έργο του Αστέρη, το ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΗΔΕΙΑ (Recycling Medea), διέκρινα την ιδιαίτερη προσωπική του ματιά, που πραγματικά ήταν μια ευτυχής έκπληξη για μένα, γιατί μου αποκάλυπτε εντελώς νέους εκφραστικούς τρόπους στη διαχείριση της ζωής και του έργου μου.
Σας διαβεβαιώ, ότι αυτή η παραδοχή δεν ήταν εύκολη για μένα λόγω του όγκου του έργου μου και της πολυτάραχης ζωής μου μέσα από τους δύσκολους δρόμους της σύγχρονης ιστορίας μας. Κι ακόμα γιατί ήταν επόμενο να έχω καταλήξει στους δικούς μου προσωπικούς κωδικούς ως προς την φιλοσοφία και την αισθητική, όπως σμιλεύτηκαν μέσα από τις εμπειρίες και τις σκέψεις μου.
Αντιθέτως όμως, θα έλεγα ότι αντί να με απωθήσουν οι νέοι ορίζοντες που άνοιγε με βάση τη ζωή και το έργο μου στον τομέα της κινηματογραφικής σκηνοθεσίας, με πλούτισαν ψυχικά, πνευματικά και διανοητικά, γιατί με βοήθησαν να δω τον εαυτό μου και το έργο μου με το ανανεωμένο και τολμηρό βλέμμα του σήμερα και του αύριο.
Θα ‘λεγα ότι αυτή η προσέγγιση με κάνει να νοιώθω νέος ανάμεσά σας, καθώς συντρίβει τα δεκάδες χρόνια με τα οποία με έχει φορτώσει η αδάμαστη ζωή μου.
Μίκης Θεοδωράκης
Ο Μίκης Θεοδωράκης με τον Αστέρη Κούτουλα (1981)
Λίγα λόγια από την συγγραφέα Ιωάννα Καρατζαφέρη
«Το δώρο»
… Η βραδιά στο σπίτι του Μίκη ανήκε στην προβολή της ταινίας του Αστέρη Κούτουλα, αφιερωμένη στον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει ορχήστρες σε μουσικούς χώρους, στάδια, θέατρα και αλλού, με πλήρεις ορχήστρες σε διάφορες πόλεις του κόσμου, με ακροατές κάθε φορά και μιας άλλης εθνικότητας, φυλής και πολιτισμού να συνωστίζονται, να τραγουδούν, άλλοτε στη γλώσσα του συνθέτη και του ποιητή που είχε μελοποιήσει τους στίχους του, ή μεταφρασμένα στη δική τους γλώσσα, ακόμα και στα Ιμαλάια, που σε κάποια κορυφή πέντε μουσικοί παίζουν με τα δικά τους παραδοσιακά όργανα τη μουσική Θεοδωράκη.
Η ιδιοφυΐα του σκηνοθέτη Αστέρη Κούτουλα να διαμοιράσει τον χρόνο διάρκειας της ταινίας σε εξάλεπτες παρουσιάσεις του Μίκη να διευθύνει τις ορχήστρες δεν διαχωρίζεται από την καλλιτεχνική του επιδίωξη να ταυτιστεί μαζί του. Παρακολουθούσαμε την εξέλιξη της ταινίας καθηλωμένοι στις θέσεις μας, έχοντας ανάμεσά μας δυο δημιουργούς που δεν αφήνουν κανένα κενό ανάμεσα στη δημιουργία και την παρουσίασή της ενώπιον σ’ ένα κοινό, κάθε φορά διαφορετικό. Ο Θεοδωράκης, καθισμένος αναπαυτικά, παρακολουθούσε μ’ ένα πλατύ, ευτυχισμένο χαμόγελο να απλώνεται στο πρόσωπό του, απολαμβάνοντας ευτυχισμένες μουσικές αναμνήσεις από το παρελθόν, διάσπαρτες στον χρόνο και τον χώρο.
Τον έβλεπα, με τα εσωτερικά μου μάτια, να ψηλώνει καθώς από νέος συμπλήρωνε κάθε του πεντάγραμμο, να απογειώνεται, να αγκαλιάζει με τα μακριά του χέρια τον κόσμο, τον Αστέρη να τον απαθανατίζει μέσα από μια άλλη μεικτή έκφραση τέχνης και τεχνολογίας, και τα έργα των δυο δημιουργών να σμίγουν και να γίνονται ένα σώμα, στιβαρό και αδιάσπαστο σαν διαμάντι.
Η ταινία του Αστέρη Κούτουλα, όπως και η δική του Μήδεια, γεννούσαν μέσα μου, κρυφά από τους άλλους, την ελπίδα για έναν άλλο κινηματογράφο, χωρίς εγκλήματα, όπλα, πολεμικές ιαχές και καταστροφικές επιδρομές.
Το δώρο μεγάλωνε και απογειωνόταν και ο Θεοδωράκης έλεγε στην ταινία πως από μικρός ήθελε να πετάξει στο Διάστημα, όπως τα πουλιά, και δεν καταλάβαινε γιατί δεν μπορούσε.
Είχαμε μείνει όλοι, χωρίς να εξαιρείται ούτε ο Μίκης, εκστατικοί και από δέος, μην μπορώντας να αγκαλιάσουμε τον ίδιο, τον χειροκροτήσαμε όπως και τον Αστέρη.
Αυτό δεν ήταν δώρο, ήταν θεία κοινωνία.
«Το δώρο» της Ιωάννας Καρατζαφέρη – © diastixo.gr
Βιογραφικό του σκηνοθέτη
Ο Αστέρης Κούτουλας γεννήθηκε στην Οραντέα της Ρουμανίας από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες. Το 1968 μετακόμισε οικογενειακά στην Δρέσδη της τότε Ανατολικής Γερμανίας και σπούδασε γερμανική Φιλολογία την Λειψία. Από το 1981 εργάζεται ως συγγραφέας, δημοσιογράφος και μεταφραστής. Υπήρξε εκδότης της σειράς «Bizarre Städte» (1987-1989) και του περιοδικού Sondeur (1990-1991). Aπό το 1986 εργάζεται ως μάνατζερ διοργάνωσης συναυλιών, από το 1989 ως παραγωγός event και μουσικών δρώμενων και παράλληλα ως παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Είναι στενός συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη από το 1981. Είναι εμπνευστής του Hellas Filmbox Berlin, του μεγαλύτερου φεστιβάλ ελληνικών ταινιών και ελληνικής θεματολογίας της Ευρώπης. Η ταινία «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» είναι μέρος της τετραλογίας «Θάνατος» (Thanatos Tetralogy). Τα άλλα μέρη είναι το «Ανακυκλώνοντας την Μήδεια» του 2014, το «Ηλέκτρα» που τα γυρίσματα μόλις ξεκινούν και το «Αντιγόνη» που θα ακολουθήσει. Ζει και εργάζεται μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας.
Χειμερινός κύκλος κινηματογραφικών προβολών στην Ικαρία
O Δήμος Ικαρίας ολοκληρώνοντας τις προβολές στον θερινό δημοτικό κινηματογράφο, που διοργάνωσε φέτος για 4η συνεχή θερινή περίοδο, ενημερώνει ότι από τις αρχές Οκτωβρίου διοργανώνει – στην ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο– για πρώτη φορά ένα χειμερινό κύκλο κινηματογραφικών προβολών (κάθε Παρασκευή και Δευτέρα) πάντα με ελεύθερη είσοδο για όλους, ανοίγοντας ένα παράθυρο σε αξιόλογα κινηματογραφικά έργα, προσφέροντας μια πολιτιστική διέξοδο στις πολιτιστικά «κρύες νύχτες του χειμώνα».
Η πρωτοβουλία αυτή της Δημοτικής Αρχής, σε συνδυασμό με την προσπάθεια αναβάθμισης των υποδομών (π.χ νέο προβολικό σύστημα στον θερινό, δημιουργία χειμερινής αίθουσας προβολών) αποδεικνύει τον ουσιαστικό ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει ένας Δήμος, κόντρα στη ραγδαία εμπορευματοποίηση και την πολιτιστική υποταγή.
Η ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού Δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο
Ταυτόχρονα παραχωρείται δωρεάν η χρήση του χώρου σε όσους συλλόγους ενδιαφέρονται (Κινηματογραφική λέσχη – συλλόγους γονέων, κλπ) για την παρουσίαση ενός παραλλήλου προγράμματος προβολών.
«Τσε: Ο Αργεντίνος»
Από την προηγούμενη βδομάδα κυκλοφορεί για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το πρώτο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ, «Τσε: Ο Αργεντίνος» (2008), για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα. Θα ακολουθήσει και το δεύτερο μέρος, με τον τίτλο: «Τσε: Ο επαναστάτης».
Για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το πρώτο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ, «Τσε: Ο Αργεντίνος» (2008), για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα.
Στο πρώτο μέρος ο θεατής παρακολουθεί την καθοριστική γνωριμία του Τσε με τον Φιντέλ και την απόφασή του να τον ακολουθήσει στην Κούβα. «Φύγαμε μια νύχτα του 1956 από το Μεξικό με προορισμό την Κούβα με ένα σαπιοκάραβο και 82 άντρες…».
Ξεχωρίζει η καθηλωτική ερμηνεία του Μπενίσιο Ντελ Τόρο ως Τσε. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές που ο ηθοποιός έχει αναφερθεί στην πολύχρονη μελέτη του για την προσωπικότητα του Τσε Γκεβάρα, για την επανάσταση στην Κούβα, για την επαφή και γνωριμία του με Κουβανούς που είχαν πάρει μέρος στην Επανάσταση. Η σκηνοθεσία του Στίβεν Σόντερμπεργκ κερδίζει το θεατή.
***
Προβάλλεται για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το δεύτερο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα,«Τσε: Ο επαναστάτης» (2008).
Αμέσως μετά την Κουβανική Επανάσταση, ο Τσε είναι πιο διάσημος από ποτέ. Ξαφνικά τα ίχνη του χάνονται μέχρι που εμφανίζεται στη Βολιβία. Εκεί θα οργανώσει μια μικρή ομάδα από Κουβανούς συντρόφους και Βολιβιανούς νεοσύλλεκτους με σκοπό να ξεκινήσουν τη μεγάλη επανάσταση της Λατινικής Αμερικής. Η Βολιβιανή επιχείρηση καταλήγει σε αποτυχία και οδηγεί τον Τσε στον θάνατο.
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ
Παραγωγή: Λόρα Μπίκφορντ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο
Σενάριο: Πίτερ Μπάκμαν
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Πίτερ Άντριους
Σχεδιασμός Παραγωγής: Αντσόν Γκόμεζ
Μουσική: Αλμπέρτο Ιγκλέσιας
Με τους: Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Κάρλος Μπαρδέμ, Ντεμιάν Μπισίρ, Χοακίμ Ντε Αλμέιντα, Εντουάρντ Φερνάντεζ, Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν, Όσκαρ Χαενάδα, Καλίλ Μέντεζ, Ελβίρα Μίνγκεζ, Ματ Ντέιμον, Τζόρντι Μογιά, Φράνκα Ποτέντε.
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Διάρκεια: 131′
Έτος Παραγωγής: 2008.
Πρόγραμμα προβολών του STUDIO new star art cinema
ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 33 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Τηλ 210-8640054
Εισ.: € 7.00,
Παιδ.-φοιτ./ άνω των 65 & Εκπαιδευτικοί/Ατέλεια/Στρατιωτικο €5.00,
Άνεργοι €3.00. Οικογενειακό πακέτο τριών ατόμων €10.00.
Κάθε ΔΕΥΤΕΡΑ τα δύο άτομα € 7,00, κάθε ΤΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ €5.00.
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο
Ώρες προβολών από 1/11/18 έως 7/11/2018
1) ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ του ΑΣΤΕΡΗ ΚΟΥΤΟΥΛΑ
ΠΕΜΠΤΗ-ΚΥΡΙΑΚΗ 20.00
2) Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΙΗΡΚΕΣΕ 21 ΧΡΟΝΙΑ του CAMILO TAVARES
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 17.00
3) LORO του ΠΑΟΛΟ ΣΟΡΕΝΤΙΝΟ
ΠΕΜΠΤΗ εως ΚΥΡΙΑΚΗ 21.30
4) ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 18.15
5) ΑΝΥΠΑΚΟΗ
ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 22.00
6) ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ του ΙΡΑΜ ΧΑΚ
ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 20.00
7) Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΚΤΑΚΤΩΡ του ΤΣΑΡΛΥ ΤΣΑΠΛΙΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ 15.00
Πρόγραμμα και ώρες προβολών του ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ(ΜΕΤΡΟ Βικτώρια) Τηλ.210 8220008, 210 8220023 Εισ.:€7.00,
Παιδ.-φοιτ./ άνω των 65 & Εκπαιδευτικοί/Ατέλεια/Στρατιωτ ικό €5.00,
για ανέργους €3.00,οικογενειακό πακέτο τριών ατόμων €10.00
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο
Ώρες Προβολών από απο 1/11 εως 7/11/18
1) Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΙΗΡΚΕΣΕ 21 ΧΡΟΝΙΑ του CAMILO TAVARES
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 19.30
2) ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ του ΑΣΤΕΡΗ ΚΟΥΤΟΥΛΑ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 18 .00
3) «RASHOMON»του ΑΚΙΡΑ ΚΟΥΡΟΣΑΟΥΑ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 21.00
Έκθεση
«Στενή κι αδιάβατος, τραχεία η οδός. Νίκος Πλουμπίδης 1902- 1954» – Έκθεσης του Ιδρύματος της Βουλής με αρχειακό υλικό για τον Νίκο Πλουμπίδη
Η έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής περιλαμβάνει ποικίλα τεκμήρια της περιόδου (φωτογραφίες, έγγραφα, έντυπα κ.ά.), καθώς και πολλά προσωπικά αντικείμενα του Νίκου Πλουμπίδη, όπως το χαρακτηριστικό λευκό κουστούμι που φορούσε κατά τη διάρκεια της δίκης του. Τα τεκμήρια προέρχονται από τη συλλογή του καθηγητή Δημήτρη Πλουμπίδη, τις συλλογές της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, το Ιστορικό Αρχείο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και την Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος.
Εγκαινιάστηκε την Τρίτη 2 του Οκτώβρη η έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία “Στενή κι αδιάβατος, τραχεία η οδός. Νίκος Πλουμπίδης 1902-1954”
Η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα ελεύθερη»
Την έκθεση για τον Νίκο Πλουμπίδη επισκέφθηκε και ξεναγήθηκε σ’ αυτήν από τους επιμελητές της ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας.
Διάρκεια έκθεσης: 2 Οκτώβρη 2018 – 13 Γενάρη 2019
Χώρος εκδηλώσεων της Βουλής των Ελλήνων: Αμαλίας 22 -24 (είσοδος από οδό Σουρή)
Ώρες λειτουργίας: καθημερινά, 10.00 – 19.00). Είσοδος ελεύθερη για το κοινό.
«Τιμή μου εγώ, πάνω από όλα, έχω την τιμή του Κόμματος». Λόγια του Νίκου Πλουμπίδη, που στις 14 Αυγούστου 1954, εκτελέστηκε στη θέση Αγία Μαρίνα στο Δαφνί. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν: «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του».
Ο Νίκος Πλουμπίδης συνελήφθη στις 25 Νοέμβρη του 1952. Η δίκη του ξεκίνησε στις 24 Ιούλη 1953. Μαζί του δίκαζαν ερήμην και τους Ν. Ζαχαριάδη, Γ. Ιωαννίδη, Β. Μπαρτζιώτα, Μ. Πορφυρογένη, Π. Ρούσο, Λ. Στρίγγο, Μ. Βλαντά, Γ. Βοντίτσιο – Γούσια κ.ά. Βασική κατηγορία ήταν η «παράβαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπείας. Η δίκη ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα 3 Αυγούστου του 1953, με την έκδοση της απόφασης. Ο Πλουμπίδης και η καθοδήγηση του ΚΚΕ καταδικάστηκαν δύο φορές σε θάνατο.
Οπως για τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του, έτσι και για τον Πλουμπίδη δολοφόνοι ήταν η αστική τάξη σε συνεργασία με τους Αμερικανούς συμμάχους της.
Στις 25/7/1952, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στηριζόμενο – σε μεγάλο βαθμό – και σε πληροφορίες στελεχών από την Ελλάδα, καθώς και στην πρωτοβουλία του Πλουμπίδη να δημοσιοποιήσει επιστολή με την οποία αναλάμβανε την ευθύνη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, ενώ υπεύθυνος ήταν ο Μπελογιάννης, βγάζει απόφαση «για τον Νίκο Πλουμπίδη (Μπάρμπα)», με την οποία τον διαγράφει, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα σκληρούς, άδικους και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς.
Ο Πλουμπίδης, απομονωμένος και χαρακτηρισμένος από την ηγεσία του Κόμματος, όχι μόνο δεν το αποκήρυξε, αλλά και το υπεράσπισε μέχρι την τελευταία του πνοή. Στην άδικη κατηγορία ο Νίκος Πλουμπίδης απάντησε γράφοντας: «Τιμή μου εγώ πάνω απ’ όλα έχω την τιμή του Κόμματος (…) Εγώ εκείνα που δίδασκα τα εφάρμοζα πρώτος εγώ. Ημουν πιστός στο Κόμμα τότε που με ανέβαζε στα ανώτατα αξιώματά του, είμαι πιστός και τώρα που, καλά ή κακά, δίκαια ή άδικα, με κατηγορεί και με στιγματίζει. Θα παραμείνω για πάντα πιστός και θα πεθάνω κομμουνιστής.
Ο εχθρός δουλεύει και δουλεύει με πολλά μέσα για να διαλύσει το Κόμμα, να σπείρει τη σύγχυση στις μάζες και να στρέψει τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος ενάντια στην ηγεσία. Αυτό που επείγει δεν είναι η ανασκευή της κατηγορίας. Αυτό θα το κάνει το Κόμμα αργότερα, αλλά η διαφύλαξη της ενότητας του Κόμματος και της εμπιστοσύνης στην ηγεσία του Κόμματος (…) Κρατιέμαι με τα δόντια στη ζωή και θα δώσω ακόμα δύο μάχες. Τη μάχη της δίκης και τη μάχη του εκτελεστικού αποσπάσματος (…) Πάντως, πιστεύω ότι το Κόμμα θα επανεξετάσει εν καιρώ το ζήτημα».
Η 9η Ολομέλεια (1958) διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να στηρίζει την κατηγορία του προβοκάτορα και του χαφιέ και αποφάσισε την αποκατάστασή του.
Εικαστικά
Έκθεση εικαστικών δημιουργών για τα 100χρονα του ΚΚΕ
Έκθεση έργων 53 σύγχρονων εικαστικών δημιουργών που εμπνεύστηκαν από την 100χρονη πορεία του ΚΚΕ θα πραγματοποιηθεί από τις 15 Οκτώβρη έως τις 10 Νοέμβρη στην πρώην Αποθήκη Στρατού στην Α’ Προβλήτα του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα 15 Οκτώβρη, στις 6.30 μ.μ., και θα χαιρετίσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.
Οι 53 σύγχρονοι Ελληνες εικαστικοί δημιουργοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό ανταποκρίθηκαν στη δημόσια πρόσκληση της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για τη δημιουργία πρωτότυπων καλλιτεχνικών έργων με θέμα τα 100 χρόνια από την ίδρυση του Κόμματος.
Η οργανωτική επιτροπή ευχαριστεί θερμά όλους τους καλλιτέχνες που στηρίζουν την έκθεση προς τιμήν των 100 χρόνων του ΚΚΕ τόσο με την παρουσίαση των έργων τους όσο και με την ανεκτίμητη βοήθειά τους στα πρακτικά ζητήματα της διοργάνωσης. «Δίνουμε ξανά το ραντεβού μαζί τους στους πολύμορφους αγώνες για τον επαναστατικό μετασχηματισμό του κόσμου.
Κι εδώ ένα μεγάλο μέρος ευθύνης αναλογεί και στους καλλιτέχνες, γιατί η αληθινή, μεγάλη τέχνη μπορεί να καλλιεργήσει στον άνθρωπο τη βαθύτερη συνείδηση της ανθρωπιάς του, της δύναμής του να υποτάξει τη φύση και την κοινωνία στις ανάγκες του, να κάνει τον άνθρωπο δημιουργό της μοίρας του», σημειώνει.
Η έκθεση θα λειτουργεί Τρίτη – Κυριακή και ώρες 5.30 μ.μ. με 9 μ.μ. και Δευτέρες για πρωινές επισκέψεις κατόπιν ραντεβού για φορείς και σχολεία (email επικοινωνίας για ραντεβού: [email protected]).
Τα μυστικά της σχεδίασης στο χαρτί και της ζωγραφικής «εκ του φυσικού»
Το Σάββατο 13 Οκτώβρη και την Παρασκευή 19 Οκτώβρη, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο διοργανώνει ένα συμμετοχικό εργαστήρι ζωγραφικής στις αίθουσες των γεωμετρικών Αγγείων και στις αίθουσες των Γλυπτών.
Στο πλαίσιο της εικαστικής έκθεσης «Κούρος …εκ του φυσικού» που φιλοξενείται στο Καφέ του Μουσείου από τις 5/9 έως τις 4/11/2018, η ζωγράφος Αλεξάνδρα Μιχάλη θα μοιραστεί με όσους αγαπούν τη ζωγραφική και το σχέδιο, τα μυστικά της σχεδίασης στο χαρτί και της ζωγραφικής «εκ του φυσικού» μέσα στο Μουσείο.
Η δράση απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, με κοινό στοιχείο την αγάπη για τη ζωγραφική. Μετά από μια σύντομη περιήγηση στους εκθεσιακούς χώρους και στην εικαστική έκθεση στο Καφέ του Μουσείου, όπου η ζωγράφος θα μιλήσει για τους τρόπους που οι εμβληματικές συλλογές του Μουσείου μπορούν να εμπνεύσουν έναν καλλιτέχνη, η ομάδα θα σχεδιάσει με την καθοδήγησή της μπροστά στα αρχαία.
Συγκεκριμένα:
Σάββατο 13 Οκτώβρη, ώρα 11.30 – 13.30: Ζωγραφική γεωμετρικών μοτίβων στην Αίθουσα 50 της Συλλογής Αγγείων.
Παρασκευή 19 Οκτώβρη, ώρα 16.30 – 18.30: Ζωγραφική αρχαϊκών κούρων στην Αίθουσα 13 της Συλλογής Γλυπτών. Η διάρκεια της συμμετοχής είναι ελεύθερη στο διάστημα του δίωρου που θα διεξάγεται η δράση.
Ώρες λειτουργίας (έως 31/10): Δευτέρα 13.00 – 20.00, Τρίτη – Κυριακή 08.00 – 20.00
Έκθεση Μικρογλυπτικής στο Βυζαντινό Μουσείο
Έκθεση Μικρογλυπτικής διοργανώνει το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (στον αύλειο χώρο του Μεγάρου της Δουκίσσης) από τις 12 Οκτώβρη έως τις 12 Νοέμβρη.
Ώρες λειτουργίας:
– 12 έως 31 Οκτώβρη: Από Τρίτη έως Κυριακή 08.00 – 20.00. Δευτέρα 12.00 – 20.00.
– 1 έως 12 Νοέμβρη: 08.30 – 15.30, Δευτέρα κλειστά.
Η Έκθεση έχει ελεύθερο θέμα.
***
“Δαχτυλιδόπετρες, κρυφή γοητεία”
Φωτογραφία
Joan Leigh Fermor. Φωτογράφος και αγαπημένη
Στη διάρκεια της ελεύθερης σχέσης που τους ένωνε, η Joan και o Paddy Leigh Fermor μοιράστηκαν τη ζωή τους, κυρίως στην Ελλάδα, ως εραστές και ως φίλοι. Εκείνη φωτογράφος και εκείνος συγγραφέας, απολάμβαναν ισότιμη αναγνώριση ως καλλιτέχνες.
Joan Leigh Fermor
Η Joan υπήρξε μια ακαταπόνητη επαναστάτρια, όταν το 1940 τράβηξε τις εξαιρετικές εκείνες φωτογραφίες από το βομβαρδισμό του Λονδίνου που έμελλε να γίνουν το σύμβολο της ζωής που θα άφηνε αργότερα πίσω της. Στο Κάιρο το 1944 γνώρισε τον Paddy, ο οποίος σύντομα θα την ακολουθούσε στην Αθήνα. Ταξίδεψαν μαζί σε όλη την Ελλάδα, προτού τελικά εγκατασταθούν στην Πελοπόννησο – στο όμορφο σπίτι που έχτισαν στην Καρδαμύλη και κληροδότησαν στο Μουσείο Μπενάκη.
Στις δεκαετίες του 1940, του 1950 και του 1960 η Joan έβγαλε αμέτρητες φωτογραφίες ανθρώπων και τόπων, ταξιδεύοντας μαζί με τον Paddy στην Ελλάδα. Μερικές από αυτές δημοσιεύονται στη Μάνη και στη Ρούμελη· οι περισσότερες όμως παρέμειναν άγνωστες μέχρι το θάνατό της το 2003. Το αρχείο της βρίσκεται σήμερα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Σκωτίας, στο Εδιμβούργο.
Joan Leigh Fermor. Φωτογράφος και αγαπημένη
Στη νέα έκδοση και στην έκθεση ο Ian Collins και η Olivia Stewart αποδίδουν φόρο τιμής σε αυτή την άγνωστη στο πλατύ κοινό φωτογράφο, το έργο της οποίας είναι μια αποκάλυψη.
Οι φωτογραφίες χρηιμοποιούνται με την ευγενική παραχώρηση του Joan Leigh Fermor Estate.
ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / Κουμπάρη 1 & Βασ. Σοφίας, 106 74 Αθήνα
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 23/05/2018 – 21/10/2018
ΕΓΚΑΙΝΙΑ: 22.05.2018, 20:00
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Τετάρτη, Παρασκευή: 10:00 – 18:00 // Πέμπτη, Σάββατο:10:00 – 00:00 // Κυριακή:10:00 – 16:00
ΕΙΣΙΤΗΡΙA: € 7, € 5
Εκθέσεις
«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Πηγή αστείρευτης έμπνευσης και αιτία βαθιάς αισθητικής συγκίνησης, το Ωραίο, αποτυπώνεται οπτικά στα αρχαία έργα τέχνης, συνιστώντας μια διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα στην ιστορία της ανθρώπινης δημιουργίας.
Η νέα περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αναδεικνύει τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής σε ετερογενή κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα από τη νεολιθική περίοδο μέχρι την ύστερη αρχαιότητα, αξιοποιώντας το εξαιρετικά ευρύ χρονολογικό φάσμα που καλύπτουν οι συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Τριακόσιες σαράντα αρχαιότητες από τις πλούσιες συλλογές του σε συνδυασμό με σύγχρονα ψηφιακά μέσα, προσφέρουν μια αισθητική πανδαισία και υπόσχονται ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο αισθητικές απολαύσεις.
«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Η περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αποτελεί το τελευταίο μέρος της εκθεσιακής τριλογίας που σχεδιάστηκε για να τιμήσει την επέτειο των 150 χρόνων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τη θεμελίωση του εμβληματικού κτιρίου που το στέγασε.
Η τριλογία άνοιξε το 2015 με την έκθεση «”Ένα όνειρο ανάμεσα σε υπέροχα ερείπια…” Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος-19ος αιώνας», όπου μεταξύ άλλων αναδείχθηκε το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η ανάγκη για την ίδρυση του Εθνικού Μουσείου, και συνεχίστηκε με τις «Οδύσσειες», μια έκθεση που αποτύπωσε αφαιρετικά και συμβολικά τη διαχρονική προσπάθεια του ανθρώπου για δημιουργία και εξέλιξη.
Η έννοια του Ωραίου, την οποία πραγματεύεται η τρίτη στη σειρά έκθεση, συνιστά τον ιδανικό επίλογο, αφού η καλλιέργεια έρωτος προς τας καλάς τέχνας ήταν θεμελιώδης ανάμεσα στους καταστατικούς σκοπούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΒΔ 31.7.1893). Επικεντρωμένη στην πνευματικότερη και υψηλότερη στιγμή της ανθρώπινης δημιουργίας, η έκθεση υποστηρίζει την αισθητική ενατένιση, καλώντας ταυτόχρονα τους θεατές να διερευνήσουν την πνευματική βάση των αισθητικών επιλογών.
Το εκθεσιακό αφήγημα αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη
Στην «Αιώνια αισθητική» παρουσιάζονται επιλεγμένα αντικείμενα της καθημερινότητας, που καταγράφουν τις συνεχείς εναλλαγές και τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής στην ανθρώπινη διαχρονία. «Το ωραίο και το επιθυμητό» επιχειρεί μια ουσιαστική προσέγγιση στις αισθητικές προτιμήσεις των αρχαίων κοινωνιών με βάση όσα αποκαλύπτουν οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για την ομορφιά και τα αρχαιολογικά ευρήματα που αφορούν την ένδυση, την κόμμωση, τα κοσμήματα και τον καλλωπισμό. Το τρίτο μέρος με τίτλο «Προβάλλοντας το σώμα» παρακολουθεί την έκφραση του ωραίου στην εικαστική απόδοση του ανθρώπινου σώματος από τη νεολιθική περίοδο μέχρι τους ιστορικούς χρόνους. Στο τέλος, «Η ατέρμονη αναζήτηση»αποσκοπεί στον αισθητικό στοχασμό ως προς τη σημασία του ωραίου και την αξία του για τον άνθρωπο.
Την έκθεση θα πλαισιώσουν καθ’ όλη τη διάρκειά της πολλά πειραματικά εργαστήρια. Επιστήμονες, καλλιτέχνες και τεχνίτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα προσφέρουν την ειδική τους γνώση για να εξηγήσουν στους επισκέπτες τις πειραματικές τους προσεγγίσεις στην υφαντική της νεολιθικής περιόδου, το ένδυμα στο Αιγαίο κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., τη μυκηναϊκή ενδυμασία, την πολυχρωμία των αρχαίων γλυπτών και την απόδοση του Ωραίου στην αρχαία ελληνική μουσική.
Την έκθεση συνοδεύει επιστημονικός κατάλογος στα ελληνικά, έκδοση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Θα επακολουθήσει σύντομα και η αγγλική έκδοση.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 26 Μάη.
Ώρες λειτουργίας (θερινό ωράριο ως 31/10):
Δευτέρα 13.00-20.00
Τρίτη – Κυριακή 8.00-20.00
«Τό θέμα εἶναι τ ώ ρ α τί λές. Η ζωή και το έργο του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη»
Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία παρουσιάζει την έκθεση «Τό θέμα εἶναι τ ώ ρ α τί λές. Η ζωή και το έργο του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη».
Έντεκα ενότητες, κάθε μία από τις οποίες αντιστοιχεί σε μία ποιητική συλλογή, κτίζουν την αφήγηση του βίου και του έργου του Μανόλη Αναγνωστάκη και επιχειρούν να αναδείξουν το αποτύπωμά του, πρωτίστως στο πεδίο της ποίησης και του πολιτισμού· συνάμα όμως και σε εκείνο της πολιτικής συμμετοχής και της κοινωνικής παρουσίας. Συστήνουν, με άλλα λόγια, την ποιητική και πολιτική ηθική του Αναγνωστάκη.
«Τό θέμα εἶναι τ ώ ρ α τί λές. Η ζωή και το έργο του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη»
Ποιήματα, κριτικά δοκίμια, άρθρα, χειρόγραφα, προσωπικά αντικείμενα και οπτικοακουστικά τεκμήρια, τα οποία προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του ποιητή –όπως το ταξινόμησε ο γιος του, ο Ανέστης– αλλά και από τις συλλογές του Κέντρου Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης, του Μουσείου Μπενάκη, των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας και του Αρχείου της ΕΡΤ, μας ταξιδεύουν στους σταθμούς της προσωπικής και συλλογικής πορείας του Μανόλη Αναγνωστάκη, όπως αυτή διαμορφώθηκε δυναμικά μέσα στις πολιτικές, τις κοινωνικές και τις πνευματικές συγκρούσεις των χρόνων 1940-1974, καθώς και στη μεταπολιτευτική περίοδο.
Η έκθεση εγκαινιάστηκε τη Δευτέρα 12 Φλεβάρη, θα διαρκέσει έως τα τέλη Οκτώβρη του 2018, ενώ εντάσσεται στο πρόγραμμα της διοργάνωσης «Αθήνα Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018» της UNESCO.
Εκθεσιακός χώρος του Ιδρύματος της Βουλής
Βασ. Σοφίας 11 (είσοδος από Σέκερη), Αθήνα 106 71
τηλ.: 210-3735253
Ώρες λειτουργίας:
Καθημερινά 9.00-16.00, Πέμπτη 9.00-20.00, Σαββατοκύριακο 10.00-15.00
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από 4 ηπείρους, στο Moυσείο Μπενάκη Παιχνιδιών
Το Moυσείο Μπενάκη Παιχνιδιών με πυρήνα την συλλογή της Μαρίας Αργυριάδη, η οποία συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες της Ευρώπης, παρουσιάζει παιχνίδια, βιβλία, έντυπα, ρουχισμό και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Αμερική.
Η ελληνική συλλογή περιλαμβάνει βρεφικά και παιδικά παιχνίδια και άλλα αντικείμενα από τους αρχαίους έως τους νεότερους χρόνους: χειροποίητα παραδοσιακά παιχνίδια, πανηγυριώτικα και εμπορικά παιχνίδια του 20ού αι., επιτραπέζια παιχνίδια, καθώς και ομαδικά παιχνίδια δρόμου και παιδικά έθιμα. Ξεχωρίζουν τα παιχνίδια που έφτιαξαν μέλη των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρων Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων), αναβιώσεις αυτών που έπαιζαν ως παιδιά.
Η ευρωπαϊκή συλλογή αποτελείται από αστικά και λαϊκά παιχνίδια από το 18ο έως τον 20ό αι., κυρίως από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, καθώς και από ευρωπαϊκές κούκλες με φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ – Λεωφ. Ποσειδώνος 14 & Τρίτωνος 1, 175 61 Παλ. Φάληρο
Μέρες και ώρες λειτουργίας: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00 – 18:00
Επικοινωνία: τηλ. 213 0258498
