Νότης Σφακιανάκης – Του Ρουπακιά σου η μαχαιριά

Ο Νότης ή NOTIS Σφακιανάκης υπήρξε ο πιο πετυχημένος τραγουδιστής των ελληνικών ’90ς. Καβαλώντας το κύμα του ελληνάδικου, που μετατόπισε τον άξονα του εγχώριου μέινστριμ από κυρίως ποπ ακούσματα στο κράμα ζεμπεκοτσιφτετελομπίτ σκυλάδικου (που με μικρές διαφοροποιήσεις παραμένει κυρίαρχο τουλάχιστον για μια 25ετία), έκανε πωλήσεις 1,5 εκ. δίσκων και έλαβε δυσθεώρητες αμοιβές στα νυχτερινά κέντρα, την εποχή που αυτά λειτουργούσαν -σχεδόν – καθημερινά.

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 2 Νοέμβρη 1959, αλλά από ηλικία 7 ετών έζησε στην Κω, ενώ πέρασε και κάποια διαστήματα στη Γερμανία, όπου έμενε η μητέρα του με το δεύτερο σύζυγό της. Ο ίδιος μάλιστα αξιοποιούσε την περίοδο που πέρασε ως μετανάστης, για να διαχωρίσει εαυτόν από τους σύγχρονους μετανάστες και πρόσφυγες, τους οποίους χαρακτήριζε “ριψάσπιδες”, “βιαστές των συνόρων μας” και άλλα όμορφα, επικαλούμενος τη “νομιμότητα” της δικής του παραμονής και εργασίας στη χώρα.

Η πολιτική του διαδρομή είχε κατήφορο ευθέως ανάλογο με εκείνον της απήχησης των τραγουδιών του, παρότι οι περισσότεροι είχαν υποψιαστεί ότι το κλήμα είναι στραβό από την εποχή που είχε κάνει την “αξέχαστη” διασκευή της “Μπαλάντας του κυρ – Μέντιου”, προοικονομώντας κατά μία έννοια τη σημερινή πλημμυρίδα σουξεδιάρικων “Μπέλα τσάο”. Η διασκευή είχε τεράστια επιτυχία, οδηγώντας γενιές και γενιές νεοελλήνων στην εδραία πεποίθηση ότι το τραγούδι είχε σχέση με το μυστακοφόρο αοιδό, ανάμεσά τους και ο νικητής του πρώτο Survivor, Ντάνος:

Ήταν περίπου η ίδια εποχή που ο Νότης δήλωνε “αντιδεξιός” κι “αριστερός”, γιος μέλους της ΕΔΑ που κυνηγήθηκε για τις ιδέες του, στηλιτεύοντας τη δεξιά που “είχε ενοχλήσει” (sic) την πατρίδα, χωρίς να αποκλείει όμως ότι θα την ψήφιζε, αν ήταν για καλό:

Ακολούθησαν τραγούδια κοινωνικοπολιτικού προβληματισμού, όπως το “Σύστημα” (2006), που κατά βάση καταφέρεται κατά των ριάλιτι τραγουδιού, του “συστήματος” γενικά, και κυρίως κατά των “κίναιδων, λαμόγιων και ρουφιάνων”.

Ακολουθεί ντισκλέιμερ:

Ο στίχος” έχουνε γνώμη άσχετοι γλύφτες/κι έτσι περνάμε δύσκολες νύχτες” ουδεμία σχέση έχει με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις, και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι καθαρά συμπτωματική, εκτός κι αν ο στιχουργός διάβαζε Μέλπω Αξιώτη.

Κόκκαλα όμως τσάκισε το αριστούργημα “Πρόβατα ξυπνάτε” (2002), που άργησε, αλλά έκανε την καριέρα που του άξιζε, ως ύμνος κάθε ελληνόψυχου, ανωπλατεΐστα αγανακτισμένου μικροαστού με παραισθήσεις μεγαλείου, η ψυχοσύνθεση του οποίου αποτυπώνεται εξαιρετικά και στην αισθητική των αυτοσχέδιων ιντερνετικών κλιπακίων (sic) που κυκλοφορούν:

Το φλερτ με τη Χρυσή Αυγή ξεκινά κάπου γύρω στο 2012, διστακτικά στην αρχή, μιας και τη θεωρούσε υπερβολικά…χριστιανική, ενώ σε μια συνάντηση γιγάντων στην πάλαι ποτέ εκπομπή του Κωνσταντίνου Μπογδάνου ¨Ευθέως”  ένα χρόνο μετά, έσπευδε να δηλώσει “ανένταχτος”, χαρακτηρίζοντας το Ρουπακιά “εγκληματία του ποινικού δικαίου που πρέπει να μείνει στη φυλακή όλη του τη ζωή”, διαχωρίζοντάς τον ουσιαστικά από την νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση. Στην ίδια εκπομπή επιδόθηκε σε μια απός τις πολλές υμνολογίες του στη χούντα, ενώ σε προηγούμενη εμφάνισή του στο ίδιο στούντιο (με πηλήκιο ΓΛΔ “για να υπενθυμίσει στη Μέρκελ την καταγωγή της”) είχε μιλήσει και για τους εξωγήινους που τον έφτιαξαν, αλλά για κακή μας τύχη δεν τον απήγαγαν κιόλας.

Τα επόμενα χρόνια τα φύλλα συκής έπεσαν τελείως, με το Νότη να αναδεικνύεται σε επίσημο τροβαδούρο της Χρυσής Αυγής, μετατρέποντας τους χώρους εμφανίσεών του σε κομματικό κέντρο της οργάνωσης με ναζιστικούς χαιρετισμούς και συνθήματα της οργάνωσης. Όταν δεν τραγουδάει για το αίμα και την τιμή των ναζί, ο Νότης διασκεδάζει τον Όμιλο Φίλων της Ελληνικής Αστυνομίας, για λόγους που δεν πάει ο νους μας με τίποτε:

Ξεχωριστή μνεία αξίζει να γίνει στη στάση συναδέλφων του Νότη Σφακιανάκη, σε ένα είδος μουσικής το οποίο έβγαλε βέβαια ουκ ολίγους λιγότερο ή περισσότερο ανοιχτούς υποστηρικτές της ΧΑ, όπως ο Γιάννης Πλούταρχος, ο Νίκος Βέρτης και ο Σταμάτης Γονίδης. Μέχρι σήμερα η μόνη τραγουδίστρια που ακύρωσε δουλειά μαζί του εξαιτίας των απόψεων του ήταν η Δέσποινα Βανδή, με τη θέση της να παίρνουν οι”Goin’ through”, σκορπίζοντας απογοήτευση σε όσους είχαν εκτιμήσει την εμφάνισή τους στο φεστιβάλ της ΚΝΕ τη δύσκολη για το κόμμα χρονιά του 2012. Την αντίθεση του στις δηλώσεις του για τους πρόσφυγες είχε εκφράσει και ο Χρήστος Δάντης, με τον οποίον είχαν συνεργαστεί παλιότερα, κινούμενος όμως σε ήπιους τόνους. Ο Σφακιανάκης βέβαια κατάφερε να έχει κριτική…από τα δεξιά, όταν ο συνθέτης γνωστών επιτυχιών του Γιώργος Μουκίδης του απαγόρευσε με εξώδικο να ερμηνεύει τα τραγούδια που του είχε γράψει, με αφορμή τη διαβόητη συναυλία του τραγουδιστή στα Τίρανα, τότε που τα εθνίκια των δύο πλευρών δεν είχαν να τσακωθούν πάνω από πτώματα ομοϊδεατών τους. Ο συνθέτης λοιπόν προχώρησε σε αυτή την κίνηση, επειδή, όπως ισχυρίστηκε, ο Νότης είχε χαρακτηρίσει “οκνηρούς” τους Έλληνες, με γνώμονα το κέρδος. Πιστεύουμε πως με σκληρή δουλειά, ο αοιδός θα πείσει και τους πιο απαιτητικούς ότι είναι 100% φασίστας.

Ως τότε, ούτε στις πίστες, ούτε πουθενά, τσακίζουμε τους Νότηδες σε κάθε γειτονιά.

Δύσκολες Νύχτες