Έχουμε αγώνες σήμερα – Αγωνιστική παρέμβαση της επιτροπής πυρόπληκτων στο σημερινό Μαραθώνιο
Η ζωή συνεχίζεται, θα πει κανείς. Αλλά χωρίς μνήμη, χωρίς αλληλεγγύη δεν υπάρχει ζωή. Όχι μόνο για τους πυρόπληκτους, που προσπαθούν να επιβιώσουν με βασικό αντίπαλο την αδιαφορία του κράτους. Αλλά για όλους όσους περιμένουν στωικά να έρθει η δική τους σειρά, χωρίς να αντιδρούν.
Σήμερα διεξάγεται ο 36ος Μαραθώνιος της Αθήνας, στην κλασική διαδρομή, και η προσοχή των περισσότερων ΜΜΕ είναι στραμμένη στο γεγονός, τους συμμετέχοντες, τους διάσημους που πήγαν για να αθληθούν ή για να φτιάξουν τη λεζάντα τους. Αυτό που δε θα αναδείξουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ είναι τα προβλήματα που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν οι πυρόπληκτοι της περιοχής, τραβώντας το δικό τους δύσκολο δρόμο. Και η αγωνιστική κινητοποίηση που έκανε επί της διαδρομής η Επιτροπή Πυρόπληκτων Ραφήνας-Μαραθώνα, με τη συμμετοχή του ΕΚ Λαυρίου και τοπικών Ομάδων Γυναικών, που ανέδειξαν τα αιτήματά τους με πανό και πικέτες.
Ποια είναι αυτά τα αιτήματα;
«100% αποζημίωση όλων των πυρόπληκτων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Άμεση καταβολή όλων των επιδομάτων που έχουν ανακοινωθεί, στο σύνολο των πυρόπληκτων κατοίκων. Αλλαγή του τρόπου επιδότησης ενοικίου για όσους το χρειάζονται, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να αποζημιωθούν τώρα όλοι οι Επαγγελματίες – Έμποροι – Βιοτέχνες – Αγρότες κ.ά. που τους εμπαίζουν μέχρι σήμερα. Οι κατασκηνώσεις να συνεχίσουν να φιλοξενούν πυρόπληκτους συμπολίτες μας, όσο αυτοί το έχουν ανάγκη. Αποζημίωση στο 100% της αξίας τους των κατεστραμμένων οχημάτων, ανεξάρτητα από τον τόπο κατοικίας των ιδιοκτητών τους. Εφαρμογή μέτρων στήριξης στο σύνολο των μαθητών και φοιτητών των πυρόπληκτων περιοχών. Να υπάρξει άμεσα επίσημη ενημέρωση από την κυβέρνηση, για την κατάσταση της περιοχής και την εξέλιξη της διαδικασίας απορρύπανσής της. Να απλουστευθούν τώρα όλες οι διαδικασίες. Να επιταχυνθούν οι απαραίτητες μελέτες και να υλοποιηθούν αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα».
Η ζωή συνεχίζεται, θα πει κανείς. Αλλά χωρίς μνήμη, χωρίς αλληλεγγύη δεν υπάρχει ζωή. Όχι μόνο για τους πυρόπληκτους, που προσπαθούν να επιβιώσουν με βασικό αντίπαλο την αδιαφορία του κράτους. Αλλά για όλους όσους περιμένουν στωικά να έρθει η δική τους σειρά, χωρίς να αντιδρούν.
Ο δρόμος του αγώνα είναι μακρύς και δύσκολος, σαν το Μαραθώνιο. Αλλά είναι μονόδρομος για όσους διεκδικούν ζωή και όχι απλώς επιβίωση.
Με πληροφορίες από τον 902.gr