Πέντε ποιήματα για τη γνωριμία με την ποίηση του Θωμά Νικολάου

Ειλημμένα από την ποιητική συλλογή «Έχω δει θεούς να γκρεμίζονται» όπου το προσωπικό συναντάει το κοινωνικό με θέματα από την κοινωνία, την πολιτική, τον έρωτα, τη ματαίωση.

Ο Θωμάς Νικολάου έχει σπουδάσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία και τον αθλητισμό. Είναι φυσιογνωμία στην οποία θα αναφερόταν ο Αντρέ Μπρετόν.

ΣΗΜΕΡΑ ΝΙΩΘΩ ΝΤΡΟΠΗ

Στον Παύλο Φύσσα

Σήμερα νιώθω ντροπή.

Δε θα μιλήσω με κρυφά νοήματα
όπως κάνουνε οι ποιητές συνήθως.

Σήμερα νιώθω ντροπή
γιατί η Ελλάδα που μεγάλωσα
έχει πεθάνει.

Γιατί αναρωτιέμαι που μεγάλωσα
Και αύριο
δεν θα μπορώ να κοιτάξω τους
γείτονες χωρίς καχυποψία.

Γιατί θα πάψω ν’ αναζητώ
στο γέλιο των περαστικών
την αθωότητα.

Ξέρεις, μπορεί να έχω ένα σπίτι να κοιμάμαι
και το φαΐ να μην έλειψε ποτέ απ’ το τραπέζι μας,
αλλά μέσα μου νιώθω ντροπή.

Ξέρω, φταίει ο καπιταλισμός και η κρίση
που γεννάει τον φασισμό.

Αλλά εγώ μεγάλωσα με τις μνήμες
ενός άλλου λαού που ήτανε περήφανος.

Που τους φασίστες και τους προδότες
τους πολέμαγε ξυπόλητος.

Γι’ αυτό και νιώθω σήμερα ντροπή.

ΕΡΩΤΙΚΟ

Η καρδιά κι η φωτιά δεν κοιμούνται.

Δυο φεγγάρια παραπέρα ίσως δεις στάχτες τα όνειρά σου.
Δυο χειμώνες παρακάτω θα φωνάζω ακόμα τ’ όνομά σου.

Κι όσο η ώρα θα στεγνώνει το δάκρυ
κι όσο ο χρόνος θα γλιστράει στο άπειρο

οι δείκτες

θα ζωγραφίζουν τη στιγμή
που βρέθηκα στα μάτια σου.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ

Ο ποιητής μελετά
κάθε υπόκωφο
αλλά κυρίως τις τεθλασμένες
της γλώσσας
και της σιωπής.

Ο ποιητής δεν είναι
παρατηρητής,
είναι δέκτης.

Βελτιώνεται όσο γνωρίζει
πόση απόσταση χρειάζεται
για να ερμηνεύσει
το φαινόμενο.

Τέλεια ορίζεται η απόσταση
που του επιτρέπει να μελετά
χωρίς να νιώθει.

Και τότε παύει
να είναι ποιητής.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ

Αν είναι έμπνευση η τρέλα δεν ξέρω!
Καθώς μαζεύω τα κομμάτια μου
που σκόρπισες στο ξενοδοχείο…

Όλα ήταν σε τάξη
πατώματα, μπαλκόνια
και πιο πολύ εκείνα τα σεντόνια
που σε χόρταινα γυμνή.

Το άδειο παράθυρο δεν είχε φεγγάρι
και το τασάκι που έσπασες
δεν κόλλαγε στις λέξεις
που ήθελα να ξεστομίσεις
για να σε νιώσω.

Για να σε νιώσω όπως δεν
με γνώρισες ποτέ!

Σ’ αγαπούσα τον Αύγουστο
όταν τα τζιτζίκια τρέχανε
από δωμάτιο σε δωμάτιο
για να σε δουν να καίγεσαι.

Για να νιώσουν κι αυτά
λίγη από τη γοητεία
που ελευθέρωσε το καλοκαίρι, σκοτώνοντας
το δημοσιοϋπαλληλικό σου ύφος.

ΟΙ ΒΛΑΚΕΣ

Πώς να προστατευτούμε
από τους βλάκες.

Έχουνε βγάλει πια δύο
κεφάλια.

Απλώνουν τσίγγους
στα τομάρια
και πατάνε ατενίζοντας τις μύγες.

Οι βλάκες από ουσία κολλώδη
και αντιαισθητική πυροβολούν
όσους θέλουν να διασώσουν
τις παροιμίες.

Οι βλάκες σε παγωμένη κολυμπήθρα
μέσα στην κινούμενη άμμο
φοράνε πετραχήλια κι έχουν
τατουάζ σταυρούς
σκοτώνοντας με τα δόντια.

Προστατευτείτε από τους βλάκες,
είναι η εποχή του κυνηγιού τους.
Κρύβονται σε ωραία λόγια και κυρίως
οδηγούν.

Προστατευτείτε από τους βλάκες.
Φορέστε ρούχα και επιτεθείτε.

Σε αυτόν το σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε και μια συνέντευξη του Θωμά