Καμία ανοχή στο ρατσισμό και τη γελοιότητα
45 Αλέξηδες, ενός Γιάνναρου τόλμη…
Κι ενώ το αντιρατσιστικό ξέσπασμα του Γιάννη Αντετοκούμπο -με αφορμή τη φραστική επίθεση στον αδερφό του, Θανάση- κάνει το γύρο του κόσμου, το Μαξίμου θεώρησε πολύ καλή ιδέα να παίξει μπάλα με αυτό, τώρα που γυρίζει, και να καρπωθεί πολιτικά οφέλη, χτίζοντας με ξένα κόλυβα το αντι-ρατσιστικό προφίλ του πρωθυπουργού. Έβαλαν λοιπόν τον Τσίπρα να ποζάρει με τη φανέλα του Αντετοκούμπο στην Εθνική, για να δείξει πόσο σφοδρά πολεμάει και αυτός το ρατσισμό.
Βέβαια το θέμα με το βίντεο του Τσουκαλά υπήρχε από την περασμένη βδομάδα. Προφανώς όμως ο Τσίπρας έψαχνε -και δεν έβρισκε- να βρει μια φανέλα, γιατί αυτή που του είχαν χαρίσει στη ΔΕΘ και πόζαρε με τον Πάιατ ήταν πράσινη -το χρώμα των Μιλγουόκι Μπακς. Μόνο βρώμικα, πονηρά μυαλά θα πίστευαν πως περίμενε σήμερα την παρέμβαση του Γιάννη Αντετοκούμπο, για να στοιχηθεί κι αυτός πίσω του, εισπράττονας επικοινωνιακά οφέλη. Αλλά το να είσαι αριστερός δε σημαίνει απαραίτητα να βγαίνεις μπροστά. Όπως θα σας εξηγούσε κι ο Γιάννης Δραγασάκης: “Αριστερό σήμερα είναι ό,τι μπορεί να κερδίσει”…
Μπορεί βέβαια η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να είναι σε καθαρά συμβολικό επίπεδο, ας ελπίσουμε όμως πως θα βρεθεί σύντομα το κόμμα του στην εξουσία, ώστε να πάρει στην πράξη ενεργές πρωτοβουλίες ενάντια στο ρατσισμό, το σωβινιστικό μίσος με αφορμή το προσφυγικό, και το αυγό του φασισμού που εκκολάπτει το σύστημα και η μαύρη αντίδραση.
Επειδή όμως είναι γελοίο να ψάχνει επικοινωνιακές αμερικανιές και συμβολισμούς ο επικεφαλής μιας κυβέρνησης που ευθύνεται για το αίσχος της Μόρια, που βλέπει τους πρόσφυγες ως διαπραγματευτικό χαρτί στο παζάρι με τους “εταίρους” κι αφήνει το ρατσιστικό δηλητήριο να ποτίζει ανενόχλητο την ελληνική κοινωνία, ας παραφράσουμε κι εμείς τη Ρόζα Λούξεμπουργκ τον Αλέξη Τσίπρα κι ας πούμε μαζί.
Καμία ανοχή στην πολιτική που τρέφει το ρατσισμό, καμία ανοχή στη γελοιότητα!