Κύριε πρωθυπουργέ, πηγαίνετε στη Μόρια με τη φανέλα του Γιάννη
Δε γεννιούνται όλοι οι ξεριζωμένοι με ταλέντο και ύψος. Η μάχη ενάντια στις διακρίσεις και το μίσος, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι επιλεκτική. Κι αν ο Αλέξης Τσίπρας πήγαινε στη Μόρια με τη φανέλα του Γιάννη, σίγουρα οι αντιδράσεις θα ήταν διαφορετικές από αυτές του Instagram.
Με αφορμή την υπόθεση της ρατσιστικής επίθεσης στο Θανάση Αντετοκούνμπο, που παίρνει το δρόμο της δικαιοσύνης και μένει να δούμε αν αυτός είναι ένας εύσχημος τρόπος να την αρχειοθετήσουν διά της επισήμου οδού, αλλά και την απόπειρα του Αλέξη Τσίπρα να καρπωθεί ένα μέρος των θετικών αντιδράσεων στο ξέσπασμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο, αναδημοσιεύουμε ένα σχετικά πρόσφατο άρθρο γνώμης του Θάνου Σαρρή από το Gazzetta.gr, που αναρωτιέται εύλογα γιατί ο Τσίπρας περίμενε το viral post του Γιάννη για να κατακρίνει το συγκεκριμένο ρατσιστικό σχόλιο και βάζει το θέμα στη σωστή του διάσταση.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να μην κατακρίνει τον ρατσιστικό οχετό οπαδού του Ολυμπιακού απέναντι στον Θανάση Αντετοκούνμπο. Γενικά, δεν νομίζω ότι υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να μην στέκεται απέναντι στον ρατσισμό, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.
Ο πρωθυπουργός της χώρας σε μια συμβολική κίνηση «ανέβασε» φωτογραφία με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Να πω την αλήθεια, μου άρεσε ως πρώτη εικόνα. Αμέσως μετά, όμως, αρχίζουν οι σκέψεις. Αφού ήθελε να κατακρίνει το ρατσιστικό σχόλιο προς τον Θανάση, γιατί περίμενε να γίνει viral το post του Γιάννη και να ασχοληθεί όλος ο κόσμος με το ζήτημα;
Είναι πολύ όμορφο ένα πρόσωπο με τον θεσμικό ρόλο του πρωθυπουργού να παίρνει ξεκάθαρη θέση κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων, φροντίζοντας ωστόσο να κάνει ό,τι περνά από τα χέρια του για να τον αντιμετωπίσει στην πράξη. Στην κοινωνία, στους θεσμούς, στα αστυνομικά τμήματα, στα γραφεία ασύλου, στα γκέτο που έχει δεχθεί να συντηρούνται στη χώρα του, παρά την διεθνή κατακραυγή.
Αλήθεια, αν έρχονταν σήμερα μετανάστες οι γονείς του Γιάννη Αντετοκούνμπο πού θα βρίσκονταν; Ίσως στη Μόρια. Στη Μόρια, που όλη μέρα περιμένουν σε ουρές για το φαγητό, που τα παιδιά κακοποιούνται και ζουν αγκαλιά με τον φόβο, με ελάχιστη πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη. Που οι έφηβοι, όπως κατήγγειλαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας. Και πού θα γεννούσαν τα παιδιά τους; Σε μια βρεγμένη σκηνή, σε ένα χαρτόκουτο ίσως.
Κι αν αυτά επιβίωναν, αν δεν βρίσκονταν στο τεράστιο ποσοστό εκείνων που αντιμετωπίζουν ζητήματα ψυχικής υγείας, αν οι γιατροί προλάβαιναν κάποια λοίμωξη που σε μια κανονική χώρα δεν αποτελεί αιτία θανάτου, αν κατάφερναν να δραπετεύσουν, πιθανότατα δεν θα επέλεγαν την Ελλάδα για δική τους πατρίδα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός.
Δεν γεννιούνται όλοι οι ξεριζωμένοι με ταλέντο και ύψος. Η μάχη ενάντια στις διακρίσεις και το μίσος, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι επιλεκτική. Κι αν ο Αλέξης Τσίπρας πήγαινε στη Μόρια με τη φανέλα του Γιάννη, σίγουρα οι αντιδράσεις θα ήταν διαφορετικές από αυτές του Instagram.