Είναι το νούμερο 8, την ξέρουν όλοι με αυτό – Μύθοι και αλήθειες γύρω από το διαβόητο φύλλο της “Πανσπουδαστικής” για το Πολυτεχνείο

H μεταπολιτευτική συνήθεια που έγινε λατρεία είναι η αναφορά στο φύλλο της «Πανσπουδαστικής νο 8» το οποίο υποτίθεται πως «αποδεικνύει» ότι ΚΝΕ κατήγγειλε ως προβοκάτσια της ΚΥΠ και του Ρουφογάλη την κατάληψη του Πολυτεχνείου, για να συμμετάσχει αργότερα μόνο και μόνο νιώθοντας να χάνει τις εξελίξεις μέσα από τα χέρια της. Η συγκεκριμένη ιστορία σε διάφορες παραλλαγές, έχει κατά καιρούς υιοθετηθεί από αναρχικούς, εξωκοινοβούλιο, αστικές εφημερίδες, ακόμα και ακροδεξιά μέσα, όπως ο Στόχος, που κατά μια διαβολική σύμπτωση ασχολήθηκε με το ίδιο θέμα που πρόβαλε ως τρομερή τομή το απόλυτα φιλοκυβερνητικό Documento.

Είναι γεγονός πως κάποιες παράμετροι της πραγματικής ιστορίας παραμένουν αδιευκρίνιστες, τα όσα όμως ήδη γνωρίζουμε καθιστούν σαφές ότι πρόκειται – το λιγότερο – για «πολύ κακό για το τίποτα».

Η «Πανσπουδαστική» ΔΕΝ ήταν όργανο της ΚΝΕ, όπως τεχνηέντως υπονοείται στις εν λόγω αφηγήσεις, αλλά της Αντι – ΕΦΕΕ (που ονομάστηκε έτσι σε αντιπαράθεση προς τους εγκάθετους διορισμένους φοιτητές της χούντας στην επίσημη ΕΦΕΕ), η οποία σαφώς και είχε έντονη παρουσία της ΚΝΕ, σίγουρα όμως δεν ήταν απλό παρακλάδι της. Όσο για τη φοιτητική παράταξη της ΚΝΕ με το ίδιο όνομα, η γνωστή σε όλους ΠΚΣ, δεν υφίστατο καν στη δικτατορία.

Το όνομα, ο αριθμός και η πολιτική ένταξη των συντακτών της είναι άγνωστα μέχρι σήμερα, παρά τις εικασίες που έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί.

Το τεύχος αυτό κυκλοφόρησε μετά τα γεγονότα, κι όχι πριν ή κατά τη διάρκειά τους όπως επίσης πολλές φορές υπονοείται. Συγκεκριμένα στις αρχές του 1974, στο φύλλο Γενάρη – Φλεβάρη

Το πρωτοσέλιδο του φύλλου, που είναι συνήθως αυτό που περιφέρεται ως «αποδεικτικό» της καταγγελίας, δεν ασχολείται καθόλου με το ζήτημα, αλλά μόνο με τα ίδια τα γεγονότα και την καταδίκη των δολοφονιών και της καταστολής από τη χούντα.

Η διαβόητη αναφορά στους προβοκάτορες βρίσκεται στη σελίδα 4, αλλά το εν λόγω κείμενο δημοσιεύεται «παρά τις επιφυλάξεις του περιοδικού και τις συμπληρώσεις που πιστεύει πως χρειάζεται».

Το κείμενο ανήκει στη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Πολυτεχνείου, η οποία σε καμία φάση των γεγονότων δεν μονοπωλούνταν από μέλη της ΚΝΕ, αλλά είχε σημαντική παρουσία άλλων δυνάμεων, κυρίως του Ρήγα Φεραίου, δηλαδή της νεολαίας του ΚΚΕ εσ. Όσο για την αρχική στάση του ίδιου του ΚΚΕ εσ., που ως γνωστόν είχε στηρίξει τη «φιλελευθεροποίηση» του Μαρκεζίνη, αρκεί κανείς να δει τι δήλωσε το ηγετικό στέλεχος του κόμματος Μπάμπης Δρακόπουλος, το βράδυ της 14^ης Νοέμβρη: ‘Η εξέλιξη στον τόπο μας έχει περιέλθει σε λεπτό σημείο. Παράλληλα στο ευρύτατο δημοκρατικό ενωτικό κίνημα που αξιώνει την είσοδο στη δημοκρατική ομαλότητα, σκοτεινές δυνάμεις εργάζονται για να φράξουν το δρόμο προς την κατεύθυνση αυτή και οργανώνουν προκλήσεις για να δικαιολογήσουν την επιβολή στρατοκρατικών μέτρων…’ Περιέργως, έκτοτε η δήλωση αυτή χάθηκε στις υποσημειώσεις της ιστορίας.

Η αναφορά που προκαλεί όλο το θόρυβο ως σήμερα είναι η εξής: «…καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στον χώρο του Πολ/χνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ, …με σκοπό να προβάλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράζανε την στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις…»

Πουθενά δεν υπάρχει αναφορά στην κατάληψη αυτή καθεαυτή. Ανεξάρτητα από την όποια διστατικότητα της ΚΝΕ στην αρχική επιλογή της κατάληψης ως μορφή πάλης εκείνες τις μέρες, ακόμα και αν θεωρούνταν επίσημο κείμενο της οργάνωσης – που δεν ήταν βάσει όσων αναφέραμε – δεν υπάρχει σε αυτό ουδεμία καταδίκη της κατάληψης.

Θα ήταν εξάλλου αστείο να υπάρξει μια τέτοια καταδίκη, από τη στιγμή που η οργάνωση συμμετείχε με πολλές δυνάμεις της στην κατάληψη, εκτός κι αν θεωρούμε ότι καταδίκασε τα μέλη της… ανωνύμως και μέσω ανώνυμης και ανεπίσημης πηγής, υψώνοντας τον παραλογισμό στο τετράγωνο.

Η καταγγελία των αναρχικών συνθημάτων ως προβοκατόρικων γινόταν γιατί θεωρούνταν πως εξυπηρετούσε τη χουντική προπαγάνδα: «Για να μπορέσουν να απομονώσουν το κίνημα μας. Για να μπορέσουν παραπέρα, κατασκευάζοντας (και με την βοήθεια των χουντικών μέσων ενημέρωσης) την εικόνα μιας μεμονωμένης εξτρεμιστικής επαναστατικοαναρχικής εξέγερσης που δεν έχει την συμπαράσταση του λαού…»

Το γεγονός πως υπήρχαν ασφαλίτες και προβοκάτορες στο Πολυτεχνείο, που κατά κύριο λόγο έριχαν μαξιμαλιστικά ή αναρχικοφανή συνθήματα τύπου “Κάτω το κράτος” κι ότι αυτά δεν είχαν απήχηση στους φοιτητές δεν είναι κάποια κομμουνιστική συνωμοσία, αλλά κάτι που ομολογείται από πολλούς συμμετέχοντες στα γεγονότα.

Λίγο πιο κάτω τα γεγονότα του Νοέμβρη του ’73 “‘έγινε σταθμός του λαϊκού μας κινήματος”. Ούτε προβοκάτσια, ούτε ενορχήστρωση της ΚΥΠ, ούτε κανένα άλλο ευφάνταστο σενάριο της αντι-ΚΚΕ μυθολογίας.

Τα περί “ένοχης σιωπής”, “αμηχανίας” του ΚΚΕ και της ΚΝΕ είναι επίσης μυθεύματα. Τόσο πολύ “ντρέπεται” η ΚΝΕ για τη συμβολή της στο τεύχος, που αποφάσισε να το προβάλει στο κεντρικό της ταμπλώ κατά τον εορτασμό της επετείου το 2004, προκαλώντας τότε “αγανακτισμένες” αντιδράσεις για τα “νέα ήθη” που υποτίθεται πως εισήγαγε η οργάνωση στη διαχείριση της μνήμης της επετείου.

Σε κάθε περίπτωση, την επόμενη φορά που θα σας ρωτήσουν “και τι έχεις να πεις για την Πανσπουδαστική νο 8”, απαντήστε τους: “Πες μας εσύ που τη διάβασες” και βγάλτε ποπ – κορν. Ή ακόμα καλύτερα, φύλλο κρούστας, που θα ‘λεγε και το Λαϊκό Στρώμα:

Με πληροφορίες από γλόμπινγκ