Για τη θεατρική παράσταση η Χώρα των Αραλύκων

Του Παναγιώτη Μηλιώτη

Είδα την παράσταση με το φίλο και ποιητή Γιώργο Γωνιανάκη. Συζητήσαμε και συμφωνήσαμε ότι η θεατρική ομάδα Δυναμό μας εξέπληξε ευχάριστα. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό, πρωτότυπο παραμύθι. Απευθύνεται κυρίως στις μικρές ηλικίες μεταξύ 8-14 ετών. Η υπόθεση εκτυλίσσεσαι ως εξής: Μια φυλή εν ονόματι Αραλύκοι διοικούν τη χώρα αλλά κανείς δε γνωρίζει το πότε και το πώς. Μοναδική μαρτυρία το Μεγάλο Ιερό Βιβλίο το οποίο φυλάσσεται μέσα στο Μεγάλο Κτήριο με συστήματα υψίστης ασφαλείας. Κεντρικός ήρωας ο Ριμπάλ. Όταν ήταν μαθητής ανέπτυξε μια κλίση στο εξωσχολικό διάβασμα την οποία οι δάσκαλοι δε τη λάβαν υπόψη. Βλέπουμε κι ακούμε να τον επιπλήττουν επειδή δε μπορεί να συγκεντρωθεί στις υποχρεώσεις του σχολείου και φυσικά η μανά του ν’ ανησυχεί με τούτη τη μανία του. Όταν μεγάλωσε αποφασίζει ν’ απομονωθεί σ’ ένα όμορφο, χρωματιστό σπιτάκι στην άκρη της πόλης. Γράφει άλλα δεν τολμά να εκδώσει. Ένα όμως βίαιο κι απροσδόκητο γεγονός θα διακόψει τη μονότονη ζωή του: Δυο εισπράκτορες της Μεγάλης Διοίκησης θα κατασχέσουν τα υπάρχοντα του Ριμπάλ. Αυτό το γεγονός τον αναγκάζει να ριχτεί σε μια λαβυρινθώδη περιπέτεια όπου θα βρεθεί αντιμέτωπος με το γραφειοκρατικό, κοινωνικό κι οικονομικό μηχανισμό της εξουσίας των Αραλύκων. Κατά τη διάρκεια της περιπέτειας θα συναντήσει εχθρούς αλλά και φίλους. Φίλος του είναι ο απολυμένος βοηθός του εφευρέτη με την κίτρινη καπαρντίνα του και τη κίτρινη ομπρέλα του, εχθρός του ο ιδιοκτήτης της εταιρείας INSIENCE.

Κάτι λοιπόν διαφορετικό μας προσφέρει η νεοσύστατη θεατρική ομάδα Δυναμό, μια διαφορετική απεικόνιση της σημερινής ζοφερής πραγματικότητας, μια μυθοπλασία για να κινητοποιήσει τη σκέψη αλλά κυρίως τη φαντασία των μικρών μας θεατών. Γνωρίζουμε ότι οι αληθινοί Αραλύκοι ἠ καλύτερα οι εκπρόσωποι τους χρησιμοποιούν ως κυρίαρχα μέσα την τηλεόραση και το internet για ν’ απεικονίσουν τα γεγονότα με λεπτομέρειες ανούσιες. Έτσι όμως αδρανοποιείται η σκέψη στον τρόμο και στον πανικό και κινητοποιείται ο συναισθηματικός κι αυτοματικός τρόπος σκέψης για να στεκόμαστε βουβοί μπροστά στο κακό, στο άδικο και στο ξεπερασμένο ή το πολύ-πολύ να κουνάμε το κεφάλι και να σηκώνουμε τους ώμους λέγοντας απλά «έτσι είναι». Άρα η μυθοπλασία αυτού του παραμυθιού ναι μεν απαλλάσσει τον θεατή από τις λεπτομέρειες της σύγχρονης πραγματικότητας, ταυτόχρονα όμως δεν ωραιοποιεί την πραγματικότητα στα μάτια των μικρών θεατών, όπως δεν την κρύβουν τα λαϊκά παραμύθια κι οι μύθοι.

Γι’ αυτό οι κινήσεις των ηθοποιών είναι αλλόκοτες. Για να παραξενευτούμε μπροστά στην υποβάθμιση του ίδιου του ανθρώπου αλλά και των σχέσεων που τον περιτριγυρίζουν. Οι κωμικές, γκροτέσκο εκφράσεις, η παντομίμα, ο διαφορετικός τόνος στις φωνές τους, άλλοτε ειρωνικός κι άλλοτε βαθύς και βαριεστημένος, όπως του εγκλωβισμένου Μάγου, γελοιοποιούν την υποβάθμιση των ανθρωπίνων σχέσεων π.χ. τον τυπικό χαιρετισμό όταν συναντιούνται δύο κάτοικοι στους δρόμους ή τη συμπεριφορά του υπαλλήλου στο γραφειοκρατικό μηχανισμό. Ο ηθοποιός βρίσκεται σε αντίθεση με το ρόλο του, δεν έχει κάποιο σταθερό ρόλο, γίνεται εναλλαγή του ρόλου του επί σκηνής, αφηγείται ή ενσαρκώνει γεγονότα απ’ το παρελθόν με τρόπο κριτικό ώστε να συνδεθεί το παρόν με το παρελθόν, το αίτιο με το αποτέλεσμα. Το τραγούδι των εφευρέσεων εμφανίζεται ως ένα ξεχωριστό στοιχείο για ν’ αναδείξει την αντίθεση που υπάρχει μεταξύ του προσωπικού της εταιρείας και την ιδιοποίηση της αξίας των μηχανημάτων από τον ιδιοκτήτη. Οι βοηθοί του εφευρέτη εργάζονται μονότονα και βουβά άλλα όταν τραγουδούν δείχνουν μια άλλη στάση, μια άλλη συμπεριφορά που εισέρχεται παράλληλα και σε αντίφαση με τη βουβή τους στάση κατά τη διάρκεια της παραγωγής. Το τραγούδι χρησιμοποιείται ως μέσο αποστασιοποίησης για να εμπλουτιστούν οι βουβοί χαρακτήρες των βοηθών και με άλλες πλευρές. Αποκαλύπτεται η αντίφαση μεταξύ πράξης και σκέψης. Οι καταληκτικοί στίχοι του τραγουδιού: Με μηχανές τεχνάσματα και ευρεσιτεχνίες/ Νικώ τις δυσκολίες φανερώνουν τι αισθάνονται και τι κατανοούν για το ποιος πρέπει να ’ναι ο ρόλος των εφευρέσεων και εν γένει της επιστήμης στη σύγχρονη κοινωνία..

Τα σκηνικά της παράστασης, τ’ αντικείμενα και τ’ αξεσουάρ είναι απλοποιημένα, ντυμένα μ’ ένα μαύρο περίγραμμα, είναι δυσδιάστατα κι έχουν κατασκευαστεί με ανακυκλώσιμα υλικά. Δεν περιέχουν πολλά εφέ κι αφήνουν χώρο ελεύθερο στη φαντασία των μικρών θεατών ώστε να ενεργοποιηθεί από τις εμπειρίες τους και τις παραστάσεις που έχουν αποκτήσει από την πραγματικότητα και να τις αναπλάσουν σε μια άλλη πραγματικότητα που τους επιτρέπει ν’ ασκούνε τις δημιουργικές τους ικανότητες.

Όταν ο Ριμπάλ φτάνει στο Μεγάλο Βιβλίο μαζί με τον απολυμένο βοηθό του εφευρέτη και ξεκινά να γράφει και να γράφει, χρησιμοποιεί τις ικανότητες του με σκοπό την μεταμόρφωση του κοινωνικού κι οικονομικού μηχανισμού ώστε να επιτρέπεται να πραγματοποιούνται οι δημιουργικές ικανότητες που πάντοτε έχουν οι άνθρωποι ανάγκη. Έχει λοιπόν νομίζω μεγάλη αξία οι μικροί μας θεατές να παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν στο θεατρικό πείραμα της ομάδας Δυναμό.

Συντελεστές:

Κείμενο, σκηνοθεσία: Ελεάννα Γρηγορίου
Μουσική: Νίκος Σκουράκης
Σκηνικά – Κοστούμια: Θεατρική Ομάδα «Δυναμό»
Σχεδιασμός έντυπου υλικού: Αριάδνη Μιχαηλάρη
Trailer: Άκης Βαλεργάκης
Παίζουν οι: Αφροδίτη Βραχοπούλου, Γιώργος Ζιώγαλας, Βασιλική Μουργελά, Χρήστος Μπαλτάς

Διάρκεια παράστασης: 55 λεπτά.
Η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά 8-14 ετών.
Τιμές εισιτηρίων: 8 και 5 ευρώ.

Μέρες και ώρες παραστάσεων: από 20/10 και κάθε Σάββατο στις 17:00
στο Θέατρο Βαφείο – «Λάκης Κάραλης» (Αγίου Όρους 16 και Κωνσταντινουπόλεως 115, μετρό Κεραμεικός)