Βγείτε να παίξτε, ακόμα και νεκροί…

Λεν πως το Μπόκα – Ρίβερ είναι ο τελικός των τελικών, όπου όποιος βγει ηττημένος, θα ψάχνει τρύπα να κρυφτεί για είκοσι χρόνια τουλάχιστον. Μόνο οι παράγοντες του ποδοσφαίρου δεν ντρέπονται και δεν κρύβονται ποτέ – παρά μόνο πίσω απ’το δάχτυλό τους. Έχουν ανοσία, χορηγούς και χρήματα για να ξεπεράσουν τη συστολή τους.

Λένε πως είναι η μητέρα των μαχών, το super – clasico, μια μοναδική εμπειρία που πρέπει να τη ζήσεις από κοντά για να την καταλάβεις.

Λένε πως σε ένα ντέρμπι με αιματηρά επεισόδια έξω απ’το γήπεδο, η Ρίβερ νίκησε 2-0, αλλά δυο οπαδοί της έχασαν τη ζωή τους και κάποιοι έγραψαν στον τοίχο : Μπόκα – Ρίβερ 2-2.

Κι είναι φοβερό να βλέπεις δημοσιογράφους που ξιφουλκούν κατά της βίας και της αναίας στη χώρα μας να ενθουσιάζονται με σκηνικά σαν κι αυτό, θεωρώντας την καφρίλα «μαγκιά» κάτι μοιραίο κι εξωτικό, βγαλμένο από μυθιστόρημα ή κάποια περιπέτεια. Χτες οι χούλιγκαν της Ρίβερ περίμεναν το πούλμαν με την αποστολή της Μπόκα, το έκαναν καλοκαιρινό, έριξαν πέτρες και σπρέι πιπεριού, τραυμάτισαν δυο παίχτες, στέλνοντας κόσμο στο νοσοκομείο.

Ο πρώτος τελικός είχε αναβληθεί εξαιτίας καταρρακτώδους βροχής, αλλά αυτό ήταν μάλλον «ξενέρωτο», δε θα περνούσε στην ιστορία.

Κι ενώ όλα έδειχναν αναβολή, που έβρισκε σύμφωνες και τις δύο ομάδες, η διοργανώτρια αρχή μιλούσε απλά για καθυστέρηση και μετέθετε διαρκώς την ώρα έναρξης. Πίεζε τη φιλοξενούμενη ομάδα να κατέβει, έστω χωρίς τους τραυματίες, την απειλούσε και την εκβίαζε με τιμωρία μακροχρόνιου αποκλεισμού.

Ο Ινφαντίνο, ο πρόεδρος της FIFA είχε στρογγυλοκαθίσει στα επίσημα, οι χορηγοί περίμεναν, οι διαφημίσεις και τα συμβόλαια έτρεχαν, ο τελικός είχε οριστεί απογευματινή ώρα, για να συμπέσει με τη ζώνη υψηλής τηλεθέασης (prime time zone) στην Ευρώπη, την αγορά – φιλέτο.

Ο αγώνας έπρεπε να γίνει πάση θυσία. Ακόμα και με 22 Ελ Σιντ στο χορτάρι, με δυο ενδεκάδες σκιάχτρα, ακόμα κι αν ήταν σοκαρισμένοι ψυχολογικά, ανέτοιμοι ή νεκροί.

Show must go on. Οι χορηγοί και τα συμβόλαια περίμεναν, τα δολάρια χάνονταν. Για τραυματίες και ηθικές αρχές να μιλούμε τώρα…

Ποιος τις έχασε στον επαγγελματικό αθλητισμό, για να τις βρει η FIFA κι η CONMEBOL. Άραγε να έχουν κι αυτοί ένα γελοίο μότο-σύνθημα σαν αυτό της ΟΥΕΦΑ: We care about football…;