Μορφές του ΚΚΕ και των ταξικών αγώνων – Κώστας Κανελλόπουλος
Η ζωή και η δράση του κομμουνιστή Κώστα Κανελλόπουλου, του ηρωικού αξιωματικού του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Πελοποννήσου.
Τιμώντας τα εκατόχρονα του ΚΚΕ, συνεχίζουμε την αναφορά σε μορφές του Κόμματος και των ταξικών αγώνων, που είναι λιγότερο γνωστές στο ευρύτερο κοινό.
Kώστας Κανελλόπουλος
Γεννήθηκε το 1912 στην Καλλιρόη Μεσσηνίας. Η οικογένεια του ήταν η πλουσιότερη του χωριού. Το 1936 αποφοίτησε απο την Ευελπίδων. Με την έξοδό του από τη σχολή φαίνεται ότι έχει ασπαστεί τον μαρξισμό. Ο αδελφός του Δημήτρης έχει έντονη αντιδικτατορική δράση μέσα απο τις γραμμές του ΚΚΕ.
Ο Κώστας Κανελλόπουλος αποτάχθηκε το 1937 λόγω φρονημάτων αλλά μετά απο ένστασή του τέθηκε σε αργία ενός έτους. Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου τέθηκε διοικητής λόχου στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Εκεί αντιμετώπισε με γενναιότητα τη γερμανική επίθεση. Μετά τη συνθηκολόγηση επέστρεψε στην Μεσσηνία. Μαζί με τον Θανάση Κούτρη ίδρυσαν την «Νέα Φιλική Εταιρεία», μια από τις πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις της περιοχής η οποία σύντομα, εντάχθηκε στο ΕΑΜ.
Στις αρχές του 1942 , ο Κώστας Κανελλόπουλος έγινε μέλος του ΚΚΕ. Τον Αύγουστο του 1942 οργάνωσε χτύπημα των Ιταλών στο χωριό του. Μαζί με το Ναπολέοντα Παπαγιαννόπουλο δημιούργησαν το φημισμένο 9ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ στο οποίο ήταν καπετάνιος μέχρι και τον Ιανουάριο του 1944. Έπειτα ανέλαβε διοικητής του 1ου τάγματος του 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Από αυτή τη θέση θα πάρει μέρος στις μάχες ενάντια στους ταγματασφαλίτες της Μεσσηνίας (Μελιγαλάς και άλλες) και στην απελευθέρωση της περιοχής.
Μετά τη Βάρκιζα πέρασε στην παρανομία στον Ταΰγετο. Το Δεκέμβριο του 1945 πέρασε στη Σοσιαλιστική δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας (Μπούλκες) μαζί με τον αδελφό του. Τον Δεκέμβριο του 1947 , μαζί με τον Στέφανο Γκιουζέλη επιστρέφουν στην Πελοπόννησο και ιδρύουν τη θρυλική 3η Μεραρχία του ΔΣΕ. Ο ίδιος αναλαμβάνει επιτελάρχης και υπο την καθοδήγησή του, η Μεραρχία γιγαντώνεται.Ταυτόχρονα όμως, έρχεται αντιμέτωπη με το πρόβλημα του εφοδιασμού της. Οι προσπάθειες εφοδιασμού μέσω θαλάσσης, οργανωμένες από το Γ.Σ. του Δ.Σ.Ε., αποτυγχάνουν.
Το 1948 είναι η περίοδος μεγάλης έξαρσης στην δράση του Δ.Σ. Πελοποννήσου. Τρόμος έχει καταλάβει τα αστικά επιτελεία, αφού ολόκληρη η χερσόνησος πλην των αστικών κέντρων είναι υπο τον έλεγχο του ΔΣΕ. Αυτή ακριβώς η αποτυχία του ΔΣΕ (να καταλάβει δηλαδή αστικό κέντρο) οδήγησε στην απομάκρυνση του Κ. Κανελλόπουλου απο το επιτελείο της Μεραρχίας. Ανέλαβε τη διοίκηση της σχολής Αξιωματικών του Δ.Σ.Π.
Συμμετείχε σε όλες τις μάχες της Μεραρχίας μέχρι το τέλος του. Σκοτώθηκε τον Φλεβάρη του 1949 στο βόρειο Ταύγετο. Κάποιος από τους αξιωματικούς του αστικού στρατού, ίσως συμμαθητής του στην σχολή Ευελπίδων, από σεβασμό στον Κ.Κανελλόπουλο, έκρυψε το σώμα του και το έθαψε σε μυστική τοποθεσία. Έτσι απέφυγε τη γνωστή τακτική του αστικού στρατού, αυτήν της διαπόμπευσης των κομμένων κεφαλών σε πόλεις και χωριά.
(πηγή φωτογραφιών: το αρχείο του γράφοντος, ΓΑΚ , Αρχείο Αλειφέρη)
Δείτε εδώ όλες τις μορφές που παρουσιάζονται σε αυτή τη σειρά αναρτήσεων
Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του αφιερώματος της Κατιούσα στα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ