Το ξύλο δε βγήκε από τον παράδεισο – Το χαστούκι της Μπέλλα και ο κακός μπελάς της πατριαρχίας

Η αλήθεια είναι πως μέχρι τις περίφημες δηλώσεις της, η κυρία Ιωάννα Μπέλλα μου ήταν παντελώς άγνωστη. Στη συνέχεια πληροφορήθηκα ότι πρόκειται για τη φετινή Σταρ Ελλάς και πως έχει απασχολήσει ξανά τα φώτα της δημοσιότητας λόγω της απόρριψής της από μοντελοεκπομπή εξαιτίας πλαστικών επεμβάσεων.

Η κοπελίτσα λοιπόν βγήκε στη βραδινή εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου και δήλωσε πως έχει φάει χαστούκι από σύντροφό της, αφού “Και ποια γυναίκα δεν έχει φάει ένα χαστούκι πάνω στον έντονο τσακωμό; Όποια δεν έχει φάει ή όποια δεν έχει κάνει πλαστικές λέει ψέματα”. Επέμεινε μάλιστα στο στοιχείο του “έντονου τσακωμού”, ενοχοποιώντας ουσιαστικά τον εαυτό της, αλλά και κάθε γυναίκα, υπονοώντας πως το ξύλο είναι αποτέλεσμα γυναικείας “πρόκλησης”. Ως κερασάκι στην τούρτα, η εστεμμένη πρόσθεσε σε άλλο σημείο «Στη ζωή μας ελκύουμε αυτό που στην πραγματικότητα επιζητούμε. Δεν έχω πέσει ποτέ θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης γιατί δεν το έχω προκαλέσει». Σε αντίθεση με μερικές – μερικές, θα ήθελε να πει, αλλά περιέργως συγκρατήθηκε.

Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το όλο σκηνικό όσο έναν φτηνό τρόπο για λίγη ακόμα δημοσιότητα (η οποία ως γνωστόν δε χρειάζεται να είναι καλή, αρκεί να γράφουν σωστά τ’όνομά σου), κάτι το οποίο θα ήταν χυδαίο, αλλά ίσως όχι τόσο άξιο σχολιασμού. Το γεγονός όμως πως η συγκεκριμένη φαινόταν να το λέει εντελώς αυθόρμητα και με ειλικρινή πεποίθηση, μπερδεύοντας μάλιστα το ξύλο με τις πλαστικές, καθιστά την υπόθεση πολύ πιο σοβαρή.

Αν ένα τόσο νέο κορίτσι έχει εσωτερικεύσει με τέτοιο τρόπο την αντίληψη πως η γυναίκα “φταίει” για ό,τι τη σωματική ή σεξουαλική βία που της ασκείται, και πως είναι περίπου ίδιον του “σωστού άντρα” να ρίχνει και καμιά ξανάστροφη, δεν είναι ν’απορεί κανείς με τη γενικότερη διάδοση των σεξιστικών αντιλήψεων στην κοινωνία. Κάποιοι στάθηκαν στο γεγονός της ήπιας αντίδρασης του παρουσιαστή, λες και ο Αρναούτογλου δεν έχει δώσει δείγματα γραφής τόσα χρόνια και θα είχε κανείς μεγαλύτερες απαιτήσεις από εκείνον. Εξάλλου το ζήτημα δεν είναι απλά να κράξει κανείς ή να “νουθετήσει” τη Μπέλλα, καθώς τα όσα λέει είναι απλά το σύμπτωμια μιας πολύ ευρύτερης κατάστασης, χωρίς αυτό να την απαλάσσει καθόλου από την προσωπική ευθύνη των επαίσχυντων λεγομένων της.

Είναι επίσης προφανές ότι οι δηλώσεις της προκαλούν πολλαπλάσια οργή λόγω του ότι έρχονται να κουμπώσουν με τα όσα εμετικά ακούστηκαν για το φόνο της φοιτήτριας στη Ρόδο, χώρια το ρατσιστικό κρεσέντο. Η έμφυλη βία έχει θύτες, θύματα, αλλά και όσους ασπάζονται το λόγο της ανεξαρτήτως φύλου. Κι αυτό δεν είναι απλά θέμα, ευφυΐας, μόρφωσης, ήθους, αν και όλοι οι παράγοντες παίζουν ρόλο. Όσο ξύλινο κι αν ακούγεται, αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε “πατριαρχία” είναι πρωτίστως αποτέλεσμα της ανάδυσης εκμεταλλευτικών κοινωνιών και των συγκεκριμένων ρόλων που καλούνταν τα δυο φύλα να παίξουν σε αυτές, κι ο καπιταλισμός είναι απλά η πιο “εξελιγμένη” μορφή τους. Αν η κοινωνική ρίζα του προβλήματος παραμείνει άθικτη, αυτές οι απόψεις και κυρίως οι πρακτικές, μπορεί να περιορίζονται, να γίνονται πιο λανθάνουσες ίσως, αλλά πάντα θα αναδύονται με ένταση κάτω από το χαλί, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων. Τα στατιστικά για τη βία κατά των γυναικών τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και διεθνώς είναι αδιάψευστος μάρτυρας.

Και πάντα θα βρίσκεται και μια “χρήσιμη” Μπέλλα να τα δικαιολογήσει.