Τα ΜΑΤ του Διαφωτισμού – Κίτρινα γιλέκα και καταστολή (ΦΩΤΟ)
Στιγμιότυπα από την “περιποίηση” που άφησαν οι μηχανισμοί καταστολή του “μετριοπαθούς” Μακρόν στους διαδηλωτές.
Αντικείμενο για πολλές σελίδες ανάλυση είναι η περίπτωση της καταστολής και της βίας, εν είδει μιας μηχανής που βλέπει μπροστά της εχθρούς. Προτού ξεκινήσουμε πρέπει να την καταδικάσουμε, όχι απλά με ευχολόγια αλλά επεξηγώντας ότι η κρατική μηχανή με τα σώματα ασφαλείας έχουν πρώτα στραμμένα τα όπλα της προς τον “εχθρό” εκ των έσω, που θέλει να αμφισβητήσει, «αυτούς που κλέβουν το ψωμί πάνω από το τραπέζι». Στην προκειμένη περίπτωση, αυτήν την περίοδο στην Γαλλία η κρατική από Σάββατο σε Σάββατο εντατικοποιείται.
Γίναμε μάρτυρες του μεγέθους της κρατικής καταστολής και της βίας. Με μια πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση που ξεκινάει από τα “ψηλά” προς τα “χαμηλά”. Η δύναμη αυτής της βίας, μαζί και με την κάθετη κατεύθυνσή της, δεν εμφανίζεται από κάποια τυχαία γεγονότα. Αλλά ξεκινά ως αποτέλεσμα των συγκεκριμένων πολιτικών αποφάσεων και ενεργειών που έχουν παρθεί – ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια – πάνω στις πλάτες του γαλλικού λαού και των εργαζομένων άλλων εθνικοτήτων στην Γαλλία. Η λιτότητα έφερε την εξαθλίωση και αυτή μαζί την αγανάκτηση.
Με κυρίαρχο αίσθημα της αγανάκτησης απέναντι στην αυξανόμενη πολιτική της λιτότητας, ο γαλλικός λαός μαζί και με εργαζόμενους άλλων εθνικοτήτων, αποφάσισαν να δείξουν μαζικά την αντίθεσή τους. Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου οι “από κάτω” αμφισβητούν τις αποφάσεις των “από πάνω” και λόγω των έντονων αντιδράσεων και συνθηκών, οι πρώτοι χάνουν τον σχετικό έλεγχο, βαφτίζοντας τις αντιδράσεις παρέκκλιση από την κανονικότητα. Τότε οι αστικές δημοκρατίες αποφασίζουν δια της “νόμιμης” οδού που τους δίνουν τα αστικά συντάγματα, να τσακίσουν την οποιαδήποτε μορφή αμφισβήτησης, της κυριαρχίας τους.
Έτσι πράττει και ο Μακρόν με τα «νεοφιλελεύθερα» ΜΑΤ του, όπως κάνει και ο Τσίπρας με τα «αριστερά» του ΜΑΤ, όπως κάνει και ο Ερντογάν που είναι κατά φαντασίαν, για πολλούς αστούς πολιτικούς και απολογητές των αστών, ένας «δικτάτορας», αλλά που έχει την δημοκρατική νομιμότητα υποτίθεται από τον τουρκικό λαό. Όπως κάνει κάθε άρχουσα τάξη που στηρίζει την δύναμη της πάνω στο εκμεταλλευτικό σύστημα του καπιταλισμού και στην εκμετάλευση από ανθρωπο σε ανθρωπο. Δεν δείχνει καμια ανεκτικότητα σε κρίσιμες στιγμες στη λαϊκή θέληση, ακόμα και όταν αυτή εκφράζεται σε μια υποτυπώδη μορφή συλλογικής δράσης μέσα από τέτοιου τύπου συλλαλητήρια, όπως τα «κίτρινα γιλέκα». Η «υγιής» βία είναι αυτή που θα πάρει μορφή και θα ανδρωθεί μέσα και δίπλα απο το επαναστατικό συλλογικό υποκείμενο, το οποίο θα δώσει και την ανάλογη μορφή ταξικής πάλης για την ανατροπή κάθε εκμεταλλευτικού συστήματος. Για το τέλος, Θα παρατίθετνται κάποιες φωτογραφίες που δείχνουν το θεάρεστο έργο των ΜΑΤ της γαλλικής κυβέρνησης και πώς αντιμετωπίζει τον λαό της, ως υπ’αριθμόν ένα εχθρό…
Α.Π.