Πούτιν και “φιλελεύθερη” αντιπολίτευση χέρι – χέρι στην τιμή αντιφρονούντων της ΕΣΣΔ
Είτε “πατριώτες” είτε “φιλελεύθεροι” οι αστοί πολιτικοί της καπιταλιστικής Ρωσίας αποδεικνύουν σε μέρες πένθους των ιδεολογικών τους ινδαλμάτων πως, όσο βαθύ κι αν είναι το χάσμα που τους χωρίζει στη νομή της εξουσίας, τόσο πιο ενωμένοι είναι μπροστά στον κοινό εχθρό τους, το λαό.
Τι κι αν ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει επανειλημμένα εκφράσει τη θλίψη του για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, τι κι αν προσπαθεί με αυξημένη ένταση τα τελευταία χρόνια να οικειοποιηθεί μια ιδεολογικά αποστειρωμένη εκδοχή της σοβιετικής κληρονομιάς, οι πραγματικές του συμπάθειες αναδύονται από καιρού εις καιρόν, μην αφήνοντας καμία αμφιβολία για τη βαθιά σύμπνοια του ρωσικού αστικού πολιτικού προσωπικού.
Ευκαιρία για την ανάδειξη αυτής της σύμπνοιας ήταν ο θάνατος της Λουντμίλα Αλεξέγιεβα στις 7 Δεκέμβρη, ηγέτιδας του “Παρατηρητηρίου Ελσίνκι Μόσχας” (MHG), την παλιότερη οργάνωση σοβιετικών αντιφρονούντων. Η οργάνωση ιδρύθηκε το 1976 κι είχε ως σκοπό θεωρητικά την επίβλεψη της τήρησης των Συμφωνιών του Ελσίνκι από την ΕΣΣΔ. Υπό αυτό το πρόσχημα, η ΜΗG ανέπτυξε έντονη αντικαθεστωτική δράση, ερχόμενη σε επαφή με δυτικές και ιδίως αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά και δημοσιογράφους, μέσω συχνών “συνεντεύξεων τύπου”.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που η Αλεξέγεβα ένα χρόνο μετά την ίδρυση της οργάνωσης πήγε στις ΗΠΑ, συνεχίζοντας την αντισοβιετική της προπαγάνδα, ενώ έλαβε και την αμερικανική υπηκοότητα, την οποία κράτησε ως το τέλος της ζωής της. Στην απόδοση τιμής στην Αλεξέγεβα συμμετείχε η αφρόκρεμα της “φιλελεύθερης” αντιπολίτευσης στον Πούτιν, ανάμεσά τους και ο άσπονδος εχθρός του κι αγαπημένο παιδί της Δύσης, Αλεξέι Ναβάλνι. Ο Πούτιν είχε επισκεφτεί την Αλεξέγεβα εν ζωή, συγχαίροντάς την για τα 90ά της γενέθλια, απονέμοντάς της και κρατικό βραβείο.
Συνεχίζοντας το σερί φόρου τιμής σε αντικαθεστωτικούς της ΕΣΣΔ, προχθές, μέρα των 100 χρόνων από τη γέννηση του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, ο Πούτιν, που είχε επίσης επισκεφτεί και βραβεύσει το συγγραφέα όσο ζούσε, εγκαινίασε μνημείο στη Μόσχα προς τιμήν του ανθρώπου που καλούσε τη Δύση σε πόλεμο κατά της ΕΣΣΔ.
Είτε “πατριώτες” είτε “φιλελεύθεροι” οι αστοί πολιτικοί της καπιταλιστικής Ρωσίας αποδεικνύουν σε μέρες πένθους των ιδεολογικών τους ινδαλμάτων πως, όσο βαθύ κι αν είναι το χάσμα που τους χωρίζει στη νομή της εξουσίας, τόσο πιο ενωμένοι είναι μπροστά στον κοινό εχθρό τους, το λαό.
Με πληροφορίες από rotfront.su