Ποιος σκάει με το ΣΚΑΪ; Μια βόμβα και η διακριτική γοητεία της εκτόνωσης
Η μοναδική «βόμβα» που μπορεί να έχει πραγματικό αποτέλεσμα, είναι εκείνη που μπορεί να βάλει ο λαός με τον αγώνα του στα θεμέλια του συστήματος που γεννάει και έχει ανάγκη από ΣΚΑΙ κάθε είδους
Για τους παρεπιδημούντες στα διαδικτυακά και όχι μόνο καφενεία, το χθεσινοβραδινό χτύπημα στο ΣΚΑΪ «δεν έσκασε σα βόμβα» ακριβώς, αλλά μάλλον είχε κλειδώσει εδώ και καιρό στο στοίχημα. Η ευτυχής έλλειψη θυμάτων έδωσε και περισσότερο αέρα για εκφράσεις χαράς ή/και ειρωνείας, που διανθίζουν τις αναρτήσεις για μελομακάρονα και δένδρα, οι οποίες κόντευαν να καταστήσουν αφόρητα βαρετή την καθημερινότητα στα ΜΚΔ.
Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύεται κανείς να στενοχωρηθεί για υλικές ζημιές σε ένα σταθμό ναυαρχίδα νεοφιλελεύθερης έως και ακροδεξιάς σε κάποιες περιπτώσεις προπαγάνδας. Είναι επίσης απόλυτα λογική η θυμηδία που προκαλούν οι κλαυθμοί και οδυρμοί του σταθμού για χτύπημα στα θεμέλια της δημοκρατίας, την πολυφωνία, την μαχητική αντιπολίτευση του σταθμού στην κυβέρνηση, η οποία καταδίκασε δια στόματος Γεροβασίλη και Παπακώστα έξω από το κτίριο την επίθεση, δεν σπάει προς ώρας όμως το εμπάργκο στις εκπομπές του σταθμού, κλείνοντας το μάτι στους πανηγυρίζοντες με τα γκρεμισμένα ντουβάρια . Σε αντίθεση προφανώς με τη ΝΔ, η οποία έστειλε πρόεδρο, αντιπρόεδρο και το μισό στελεχιακό της δυναμικό για συμπαράσταση στο μαρτυρικό κανάλι, ενώ στην ανάγκη δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα δεχόταν και προσωρινή μετεγκατάστασή του στην Πειραιώς.
Τηρουμένων των αναλογιών, οι αντιδράσεις πολύ κόσμου στο περιστατικό θυμίζουν κάπως τις αντίστοιχες μεταξύ χαβαλέ και “δικαίωσης” για το κλείσιμο του Μέγκα, που στο ενδιάμεσο αναβόσβησε περισσότερες φορές κι από τον «άτυχο ειδικό φρουρό», ενώ είχε δεχτεί και το ίδιο επίθεση με ρουκέτες από τη 17Ν εν ώρα δελτίου το 1995. Το κλείσιμό του βεβαίως ήρθε δυόμιση σχεδόν δεκαετίες μετά, όχι από τις ρουκέτες φυσικά, αλλά επειδή δεν ήταν πια χρήσιμο για τους μετόχους του. Ο ΣΚΑΙ και τα υπόλοιπα ιδιωτικά κανάλια, που σε αποχρώσεις που έχουν να κάνουν με τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους διαφέρουν κυρίως, θα είναι εκεί και μετά τη βόμβα, ακόμα κι αν κάποια στιγμή δώσουν τη θέση τους σε άλλα. Το κυριότερο όμως είναι ότι θα είναι μαζί μας οι πολιτικές και οι απόψεις που αυτά υπερασπίζονται, γιατί αυτές εξυπηρετούν την τάξη που τα κατέχει. Η μοναδική «βόμβα» που μπορεί να έχει πραγματικό αποτέλεσμα, είναι εκείνη που μπορεί να βάλει ο λαός με τον αγώνα του στα θεμέλια του συστήματος που γεννάει και έχει ανάγκη από ΣΚΑΙ κάθε είδους. Εν προκειμένω, το μόνο που προσφέρουν τέτοιες ενέργειες, όση αυθόρμητη ικανοποίηση προσφέρουν στο θυμικό, πέρα από άλλοθι καταστολής και ρητορικής για καταδίκη της βίας «απ’όπου κι αν προέρχεται», είναι λογοπαίγνια του “σκάω” σαν της υποφαινόμενης, εκτόξευση των ποσοστών τηλεθέασης του σταθμού για τις επόμενες μέρες και ακόμα περισσότερες ώρες τηλεοπτικού χρόνου του Αδώνιδος. Ο οποίος αυτονοήτως βρέθηκε και σε συγκινητικό ενσταντανέ με τον ιδιοκτήτη του σταθμού, κάνοντας μας να νιώθουμε λιγάκι πιο σίγουροι για το μέλλον της δημοκρατίας μας:
Με τον @Yalafouzos τώρα στον βομβαρδισμένο @skaigr σιγά μην μας ρίξουν το ηθικό οι τρομοκράτες. Η Δημοκρατία και η Ελευθερία δεν φοβούνται! pic.twitter.com/hfitnf1SbS
— Άδωνις Γεωργιάδης (@AdonisGeorgiadi) December 17, 2018