Φιλανθρωπία; Τίποτα δεν αντικαθιστά την οργανωμένη αλληλεγγύη

Τούτες τις άγιες μέρες, μεσα απο στολίδια, λαμπιόνια και φανταχτερές βιτρίνες που μας προτρέπουν να επιδοθούμε στο σπορ του καταναλωτισμού, κάπου εκεί, μέσα σε όλο αυτό το γιορτινό κλίμα, ξεπετάγονται παντοιοτρόπως κάθε λογής “φιλανθρωπίες”. Βγαίνουν “ευαισθησίες”, μαραθώνιοι αγάπης, επικλήσεις σε συναισθήματα, εκκλήσεις για βοήθεια σε όποιον το ‘χει ανάγκη.

Ωστόσο, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την οργανωμένη και έμπρακτη ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ. Είναι το μόνο που θα σεβαστεί την ανθρώπινη υπόσταση και θα δουλέψει πάνω στο να νιώσει κάθε άνθρωπος ευυπόληπτος μέσα στο κοινωνικό σύνολο.

Την οργανωμένη και έμπρακτη ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ, θα “βαρεθείς” να την βλέπεις στους δρόμους να φωνάζει για χαμένα εργασιακά δικαιώματα, για την ανεργία, για ΣΣΕ, για τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις. Θα την βρεις μαζί με άλλους να προσπαθούν να αποτρέψουν πληστειριασμούς, να συμπαραστεέκεται στο μετανάστη, στον πρόσφυγα, στους λαούς που αποδεκατίζονται από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Την βρίσκεις ακόμα στην περιφρούρηση της απεργίας, στο ανάστημα που ορθώνεται απέναντι στην εργοδοσία. Θα φωνάξει για να ανακληθεί και η δική σου απόλυση.

Θα τρέξει να σταθεί δίπλα στους πλημμυροπαθείς, στους πυρόπληκτους.
Θα την βρεις να υποστηρίζει και να σέβεται τη διαφορετικοτητα και την αδυναμία. Θα την βρεις όπου υπάρχει κοινωνική αδικία να προσπαθεί να την αποκαταστήσει.
Θα την βρεις στην προσπάθεια επανένταξης περιθωριακών ατόμων στην κοινωνία. Θα φωνάζει για την υγεία, την πρόνοια, το σωφρονιστικό σύστημα.
Θα την βρεις στο πλευρό του μαθητή που διεκδικεί ενα εκπαιδευτικό σύστημα που θα τον προετοιμάσει σωστά και δεν θα τον απαξιώσει όταν βγει στην αγορά εργασίας, γιατί προσβάλλεται να παραδώσει αυτό το χάλι στη νέα γενιά.
Θα τρέξει στα δικαστήρια να φωνάξει να αποδοθεί δικαιοσύνη για τις δολοφονίες και τα εγκλήματα που διαπράττουν οι φασίστες, γιατί προσβάλλεται που ακόμα κυκλοφορούν ανενόχλητοι.

Και ενώ ο αλληλέγγυος, συμμετέχει σε 500.135 δράσεις καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου, έχει να αντιμετωπίσει και τον βολεμένο “καναπεδάκια”, τον ουδέτερο, “ισαποστάκια”, αυτόν μωρέ που βαρέθηκε τους πολιτικούς και τα κόμματα (που ψήφιζε μέχρι πρότινος) και δεν ασχολείται πια, να του κουνάει το δάχτυλο και να διερωτάται γιατί δε γίνεται τίποτα και δεν αντιδρά κανείς.

Και ΟΧΙ…. σε καμία περίπτωση φασιστάκο αυτές οι δράσεις δεν περιλαμβάνουν μόνο πρόσφυγες και μετανάστες, ο αλληλέγγυος που έχει “ενδυθεί” τον ουμανισμό, βοηθάει αδιακρίτως εθνικότητας, φύλου, φυλής, χρώματος, θρησκευτικού δόγματος και σεξουαλικού προσανατολισμού. Είναι αυτός που δεν εκπληρώνει το ανθρωπιστικό του καθήκον εποχιακά Χριστούγεννα και Πάσχα, είτε περιστασιακά και επιλεκτικά, αλλά πραγματικά απλώνει το χέρι σε όποιον θέλει να ΣΗΚΩΘΕΙ!

Από τον τοίχο της Helen Papageorgiou