Άλλαξε το χρόνο, το έχει ανάγκη

Όπως σε βρει ο νέος χρόνος, έτσι θα κυλήσει κι όλη η χρονιά -λένε.

Για αυτό πρέπει να μας βρει καθαρούς. Αρκεί να μην κυλήσει όλη η χρονιά με ψυχρολουσίες -ακόμα και μες στο κατακαλόκαιρο. Και να μην είμαστε σαν αυτούς που περιγράφει ο Μπρεχτ, που μπορεί να είναι βουτηγμένοι στο βούρκο, αλλά τους νοιάζει να κρατήσουν καθαρά τα νύχια τους.

Αν μας βρει η νέα χρονιά να εκλογολογούμε, θα κυλήσει μες στην εκλογική μιζέρια. Κάθε κάλπη νίκη της (αστικής) δημοκρατίας. Διπλές εκλογές, τριπλές εκλογές, πενταπλές, εξαπλές. Πολλές νίκες της δημοκρατίας -και ποιος να τις αντέξει.

Με αυτή τη λογική -στην κυριολεξία της- η αλλαγή του χρόνου θα έπρεπε να μας βρει στους δρόμους. Αλλά ποιος αντέχει τα κακόγουστα σόου και δημάρχους με λογοδιάρροια, που δεν τους φτάνει ο χρόνος και μια χρονιά ολόκληρη.

Κι αν ήταν έτσι…

Κάθε νέος χρόνος θα μας έβρισκε ευδιάθετους, αισιόδοξους. Αλλά κάθε θάμα τρεις ημέρες -άντε να κρατήσει ως τα Φώτα.

Θα μας έβρισκε ξύπνιους, στις επάλξεις. Αλλά κάθε χρόνο η αφύπνιση παραμένει διαχρονικό κι ανεκπλήρωτο ζητούμενο, σαν απωθημένο. Κάθε χρόνος μας βρίσκει κατά κανόνα βαρείς και δυσκίνητους. Και δε φταίνε γι’ αυτό τα κιλά των γιορτών και τα μελομακάρονα.

Βασικά, ο νέος χρόνος θα μας βρει να αλλάζουμε τον παλιό. Κι αυτό πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε. Άλλαξε το χρόνο, το έχει ανάγκη.

Να αλλάξουμε το χρόνο που κυλάει αργά κι αδιάφορα, χωρίς να το καταλάβουμε, χωρίς να αφήνει κάτι πίσω του, χωρίς σημαντικούς σταθμούς, πέρα από τις συμβάσεις, τις αλλαγές της χρονιάς, που τεμαχίζουν απλώς την πλήξη, την ιστορική ανία. Να αλλάξουμε το χρόνο, τον ιστορικό χρόνο, το βηματισμό του, να τον γεμίσουμε γεγονότα, ενδιαφέρουσες καταστάσεις, για να μας γεμίσει κι αυτός με τη σειρά του.

Να αλλάξουμε το χρόνο, για να αλλάξουμε κι εμείς τη ζωή μας. Το έχουμε ανάγκη…