Μην περιμένεις να χιονίσει για να…
Μην περιμένεις να χιονίσει, για να πεις “δεν υπάρχει κράτος”.
Κάνε κάτι στην πράξη, για έναν άλλο κόσμο, που θα το κάνει περιττό.
Κι όχι, τα Χειμερινά Ανάκτορα δε θα πέσουν με χιονοπόλεμο…
Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις άσπρη μέρα…
Μην περιμένεις να το πει κάποιος για να αντιδράσεις στο μέτριο χιούμορ και να ξεσπαθώσεις σαν άλλη Έλενα Ακρίτα στο Σεφερλή που κρύβει κάποιος μέσα του.
Μην περιμένεις ούτε από την ομάδα σου να κερδίσει στο ντέρμπι, για να δεις άσπρη μέρα. Κι αν θες αθλητικό λογοπαίγνιο, ας είναι κάτι έξυπνο με πόντους κι αποκλεισμό -κι ας πάλιωσε λίγο- ή έστω με τις περιβόητες λευκές πετσέτες των αιωνίων.
Εντάξει, δεν είναι τόσο φοβερό να αποκλειστείς από το χιόνι. Φοβερό είναι να αποκλειστείς από την Καμπάλα, τη Χάποελ Μπερσέβα ή την Έστερσουντ.
— Manolis Grigorakis (@mgrigorakis) 4 Ιανουαρίου 2019
Μην περιμένεις φωτό στο Facebook και στο Insta για να καταλάβεις πως χιόνισε. Βγες έξω, παίξε, πιάστο, νιώσε το, γίνε παιδί για λίγο. Και έτσι γεμάτος που θα είσαι -και κρυωμένος ίσως- με κόκκινα μάγουλα απ’ το κρύο κι απ’ την έξαψη, δε θα χρειάζεσαι κλικ και λάικ για να το θυμάσαι.
Μη γεμίζεις τον (ιστο)τόπο με τις λευκές σου φωτογραφικές αναμνήσεις. Ούτε η Ινδή του Φιλέα Φογκ, που το έβλεπε πρώτη φορά και την ενθουσίασε, δε θα έβγαζε τόσες.
Μην περιμένεις να χιονίσει, για να καταλάβεις ότι είναι Καρνάβαλος ο Ψωμιάδης που μοίραζε χιόνι στους δρόμους, περιμένοντας τη νύφη του Θερμαϊκού να ντυθεί στο λευκό της νυφικό. Και το βράδυ να ματώσει το λευκό σεντόνι της πρώτης νύχτας του γάμου, με κόκκινο αίμα ντελιβεράδων που τρέχουν να προλάβουν τις παραγγελίες. Και δεν έχουν παρά να χάσουν μόνο τις αλυσίδες τους από τη μηχανή τους.
Μην περιμένεις από τους άλλους να κάνουν όσα δεν κάνεις εσύ.
Και γενικώς μην περιμένεις πια, η ιστορία δεν τέλειωσε, όλα παίζονται…
Η άσπρη μέρα δε θα αργήσει… Εκτός κι αν περιμένεις να στην φέρει άλλος, ντυμένος στα κόκκινα, σαν Άγιος Βασίλης. Οπότε το πολύ να δεις καμιά “λευκή νύχτα” από τους λευκοφρουρούς κάποιου αντιδραστικού Δήμου.
Μην περιμένεις να χιονίσει, για να πεις “δεν υπάρχει κράτος”.
Κάνε κάτι στην πράξη, για έναν άλλο κόσμο, που θα το κάνει περιττό.
Κι όχι, τα Χειμερινά Ανάκτορα δε θα πέσουν με χιονοπόλεμο…
Υστερόγραφο
Ευχαριστούμε πολύ τον άγνωστο “καλλιτέχνη” σφο/σφισσα, που ζωγράφισε στο χιόνι την αγάπη του.