Ελίζαμπεθ Γουόρεν. Ο «δεξιός» Μπέρνι Σάντερς.
Για άλλη μια φορά οι αμερικανοί εργαζόμενοι θα δουν να παίζεται μπροστά τους το πολυπαιγμένο έργο του «μικρότερου κακού», αυτή τη φορά μάλιστα με δεκάδες άλλα «μικρο-μικρότερα» ή «μικρο-μεγαλύτερα» κακά χωρίς στην πραγματικότητα να υπάρχουν σοβαρές εναλλακτικές λύσεις.
Ήταν παραμονή πρωτοχρονιάς όταν η Γερουσιαστής της Μασαχουσέτης Ελίζαμπεθ Γουόρεν ανακοίνωνε την δημιουργία διερευνητικής επιτροπής (exploratory committee) για την κάθοδό της στην κούρσα για τον επόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, το 2020. Με ένα ολιγόλεπτο βίντεο από την κουζίνα του σπιτιού της, η Γουόρεν παρουσίασε τους «αγώνες» και τα επιτεύγματά της στην έως τώρα πολιτική της καριέρα (με σημαντικότερο τη συμβολή της ως εμπειρογνώμονα στην ψήφιση ενός νόμου για την προστασία των καταναλωτών το 2010) καθώς και βασικούς άξονες του προγράμματός της ως υποψήφιας προέδρου. Ψηλά στην ατζέντα της η διαφθορά, η οικονομική ανισότητα, το σύστημα υγείας, καθώς και η υπεράσπιση του περιβόητου «αμερικανικού ονείρου» που έχει δεχτεί κατά την ίδια «ανεπανόρθωτα πλήγματα» γιατί «οι τραπεζίτες της Γουόλ Στρητ κατέστρεψαν τη μεσαία τάξη».
Σε κάθε περίπτωση η υποψηφιότητα της Γουόρεν είναι μια απ’ τις πολλές (ορισμένοι κάνουν λόγο ακόμα και για άνω των 20) υποψηφιότητες που θα υποβληθούν από μεριάς Δημοκρατικών υποψηφίων με σκοπό να πάρουν το χρίσμα του κόμματος και να αναμετρηθούν με τον Ντόναλτ Τραμπ το Νοέμβρη του 2020. Αναλυτές κάνουν λόγο για τη «μητέρα όλων των μαχών» που αναμένεται να δοθεί ανάμεσα: απ’ τη μια στη «δεξιά», συντηρητική, «κατεστημένη» πτέρυγα των Δημοκρατικών, που φέρονται να την εκπροσωπούν υποψηφιότητες όπως του Τζο Μπάιντεν, πρώην αντιπροέδρου επί Ομπάμα, και Μάικλ Μπλούμπεργκ, πρώην Δημάρχου Νέας Υόρκης, και απ’ την άλλη, στην «αριστερή», «σοσιαλδημοκρατική» πτέρυγα υπό τον γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς που πάλεψε ενάντια στον κραταιό μηχανισμό της Χίλαρυ το ’16 και εκτιμάται ότι θα δώσει το παρών και το ‘20. Σε αυτή την πτέρυγα φέρεται να ανήκει και η Γουόρεν ή για την ακρίβεια, στη… «δεξιά» πτέρυγα, της «αριστερής» πτέρυγας καθώς ενώ ο Μπέρνι Σάντερς, που θεωρείται υπέρμετρα ριζοσπάστης στις ΗΠΑ, κάνει λόγο για δημόσια καθολική ιατρική περίθαλψη και δωρεάν φοίτηση στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, η Γουόρεν έχει αντιπροτείνει «δραστική βελτίωση των συνθηκών περίθαλψης» και «κρατική επιδότηση των φοιτητών στα δίδακτρα των ΑΕΙ». Ενδιάμεσα των δυο πτερύγων φέρονται να κινούνται άλλες πιθανές υποψηφιότητες όπως των «κεντρώων» γερουσιαστών Κόρι Μπούκερ (Ν. Τζέρσεϋ) και Καμάλα Χάρις (Καλιφόρνια) αλλά και άλλες όπως του φέρελπι «κεντροαριστερού» Μπέτο Ο’ Ρουρκ που έδωσε δυνατή μάχη για μια έδρα γερουσιαστή στο Τέξας αλλά την έχασε λόγω της μακράς συντηρητικής παράδοσης της Πολιτείας.
Η Γουόρεν που το ‘16 αρνήθηκε να υποστηρίξει το «δικό της» Σάντερς απέναντι στη Χίλαρυ, κρατώντας αυστηρά υπολογισμένη ουδετερότητα μέχρι την ήττα του τελευταίου, οπότε και στήριξε την Κλίντον, προσδοκά φέτος έχοντας ως «σιγουράντζα» τα λαϊκά στρώματα, τις μειονότητες μαύρων και λατινογενών που στηρίζουν «βρέξει-χιονίσει» τους Δημοκρατικούς να απευθυνθεί σε τμήματα της λεγόμενης «μεσαίας τάξης» που στηρίζουν παραδοσιακά Ρεπουμπλικάνους κερδίζοντας δηλαδή τη βάση του Τραμπ.
Για άλλη μια φορά οι αμερικανοί εργαζόμενοι θα δουν να παίζεται μπροστά τους το πολυπαιγμένο έργο του «μικρότερου κακού», αυτή τη φορά μάλιστα με δεκάδες άλλα «μικρο-μικρότερα» ή «μικρο-μεγαλύτερα» κακά χωρίς στην πραγματικότητα να υπάρχουν σοβαρές εναλλακτικές λύσεις.