Αλέκα Παπαρήγα – “Θα πάρω διαγωγή κοσμία αν πω τι ιδιότητες χρειάζεται η πολιτική του Σύριζα” (VIDEO)

Σε μια από τις πιο ουσιαστικές παρεμβάσεις στη σημερινή συζήτηση στη βουλή για την παροχή  ψήφου εμπιστοσύνης, η Αλέκα Παπαρήγα έβαλε στο στόχαστρό της το συχνά επαναλαμβανόμενο αφήγημα των Συριζαίων πως χρειάζεται τόλμη και θάρρος για να εφαρμόσει κανείς τις πολιτικές της παρούσας κυβέρνησης. Αρχικά έβαλε στη θέση του εννοιολογικά τον όρο, ο οποίος έχει τόσο κακοπάθει στα χέρια της πρώτης φοράς αριστερά, επισημαίνοντας πως όχι μόνο κομμουνιστές κι αριστεροί, αλλά ακόμα κι άνθρωποι συντηρητικοί πεποιθήσεων όριζαν την τόλμη ως σύγκρουση, κατά κύριο λόγο με ισχυρότερο αντίπαλο κι ως μάχη, χωρίς να είσαι σίγουρος για την έκβασή της. Σε μια χαρακτηριστική αποστροφή της, είπε σκωπτικά πως “θα ανέφερα τι ιδιότητες χρειάζονται για την εφαρμογή της πολιτικής του Σύριζα, αλλά θα έπαιρνα διαγωγή κοσμία από τη βουλή”.

Στην συνέχεια, άφησε ένα … αμένσιωτο για την πρόσφατη μεταγραφή αεροδρομίου του Νίκου Μαραντζίδη (“δε χρειάζεται ν’ αναφέρουμε τ’ όνομά του”, όπως δήλωσε με νόημα η γγ), ο οποίος ήταν από τους πρωταγωνιστές της χθεσινής “πανηγυρικής” εκδήλωσης για τη συμφωνία των Πρεσπών στο Μέγαρο Μουσικής, που αποτελεί πρόπλασμα για τη δημιουργία του νέου “κεντροαριστερού μετώπου” ενόψει ευρωεκλογών. Ο γνωστός αναθεωρητής ιστορικός – πολιτικός επιστήμονας για την ακρίβεια – από “μετριοπαθής” απολογητής του δοσιλογισμού, έχει μετατραπεί πλέον σε προοδευτικό σύμμαχο του Σύριζα, με βάση τη συμφωνία του στη συμφωνία των Πρεσπών, που όλα τα αλέθει. Διερωτήθηκε μάλιστα αν οι βουλευτές του Σύριζα έχουν διαβάσει τα βιβλία του Μαραντζίδη, διαβάζοντας μάλιστα η ίδια ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τα πονήματα του καθηγητή σχετικά με τον “ασήμαντο” ρόλο της Αντίστασης στην αντιμετώπιση των Γερμανών κατακτητών και τη “βία” που ασκούσε το ΕΑΜ στους πληθυσμούς, προκαλώντας διαμαρτυρίες κυβερνητικών βουλευτών από τα έδρανα, που μάλλον δε θέλουν να θυμούνται το ποιόν των όψιμων συνοδοιπόρων τους. Οι φωνές του προκάλεσαν μάλιστα και την ειρωνική ανταπάντηση της Αλέκας, που τους κάλεσε να “μη φωνάζουν για τον καθηγητή τους”.

Στη συνέχεια έβαλε το ερώτημα κατά πόσο είναι αριστερός λόγος να αφήνει κανείς κατά μέρος την ορολογία για αμοιβαία επωφελείς σχέσεις και να οραματίζεται να γίνει το μικρό αφεντικό στη γειτονιά του, η Γερμανία ή οι ΗΠΑ των Βαλκανίων. Κλείνοντας, έκανε ειδική αναφορά στο επαίσχυντο επιχείρημα πως οι βάσεις που θέλει να σπείρει σε όλη την Ελλάδα η κυβέρνηση “φέρνουν δουλειές”, υπογραμμίζοντας πως «η δίκαιη ανάπτυξη έχει φτηνή εργατική δύναμη και πολύ μπαρούτι».