Δέκα χρόνια μετά – Πόσο άλλαξες…
Κι αφού άλλαξαν τόσα πράγματα, βλέπουμε τώρα πόσο τα ίδια μείναν, τώρα που κατακάθεται η άμμος και έγινε κινούμενη, σα βούρκος. Οι ίδιοι όροι του παιχνιδιού, το ίδιο κοινοβουλευτικό σόου, οι ίδιοι στημένοι καβγάδες…
Κανείς δε θα θυμάται το Μακεδονικό σε δέκα χρόνια, είχε πει ο Μητσοτάκης. Σε εικοσιπέντε όμως;
Δέκα χρόνια ε; Πώς πέρασαν, πόσα πράγματα άλλαξαν; Και πόσα μεσολάβησαν στο ενδιάμεσο;
Στις στάχτες του Δεκέμβρη (του 08′) βρήκαν έδαφος για να βλαστήσουν διάφορα πολιτικά “μπουμπούκια”.
Κρίση, μνημόνια, “Πρώτη Φορά Αριστερά”, δημοψήφισμα… Χρυσαυγίτες, Φύσσας, Λουκμάν. Ανάσες αξιοπρέπειας και ασφυξία. Που συνεχίζεται ακόμα. Αλλά δε θα βρεθεί κανείς να σου κάνει τη χάρη, αν κρατάς απλώς την ανάσα σου και δεν κάνεις κάτι εσύ για αυτό.
Κι αφού άλλαξαν τόσα πράγματα, βλέπουμε τώρα πόσο τα ίδια μείναν, τώρα που κατακάθεται η άμμος και έγινε κινούμενη, σα βούρκος. Οι ίδιοι όροι του παιχνιδιού, το ίδιο κοινοβουλευτικό σόου, οι ίδιοι στημένοι καβγάδες…
Το μόνο που δεν άλλαξε είναι η ζωή μας προς το καλύτερο. Κι όσο μένει άδεια από αγώνες, οι δεκαετίες θα τεμαχίζουν το κενό, έναν άδειο χρόνο…