Ο Λέων Γ’ ο Ίσαυρος ζει – Η “Εικονοκλαστική σέχτα” και η περδόμενη μαγκιά του ατομικισμού

Αν νομίζατε ότι το κοντέρ του ντεμέκ αντιεξουσιαστικού κυνισμού είχε τερματίσει στους Μαυροπράσινους Μηδενιστές, που εξέφρασαν την πλήρη αδιαφορία τους για τον τραυματισμό ανθρώπου από τη βόμβα σε κρεοπωλείο ως εκδίκηση για τα “μη ανθρώπινα συντρόφια” τους, πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Το επίπεδο καψίματος κυμαίνεται σε ακόμα πιο υψηλά για την εποχή επίπεδα, μετά την ανάληψη ευθύνης για το χτύπημα στο ναό του Αγίου Διονυσίου στις 27 Δεκέμβρη, από την “Εικονοκλαστική σέχτα”, που υπογράφει επίσης ως “Ατομιστές που τείνουν στο Άγριο”. Δεν προκαλεί λοιπόν εντύπωση που και το κείμενό τους αποτελεί ιστορία για αγρίους. Το μείγμα βερμπαλισμού, κομπορρημοσύνης και κατά φαντασίαν αντικονφορμισμού ίσως δε θα άξιζε και τόσης προσοχής, καθώς μοιάζει γραμμένο από εφήβους με έντονα προβλήματα κοινωνικοποίησης που χρήζουν στήριξης. Το γεγονός όμως πως αφενός το χτύπημά τους είχε τραυματίες, αφετέρου οι ίδιοι, είτε σοβαρολογούν, είτε όχι, δηλώνουν πως είχαν ανθρωποκτόνο πρόθεση και πως θα επιχειρήσουν ανάλογες, πιο αποτελεσματικές επιθέσεις στο μέλλον, καθιστά το θέμα πιο σοβαρό.

Δηλώνοντας πως θέλουν να τιμωρήσουν όχι μόνο την εκκλησία, αλλά και όλη την κοινωνία, χωρίς να διακρίνουν σε “αθώους και ενόχους”, αυτοαναγορεύονται σε δικαστές των πάντων και κολακεύουν το ναρκισσισμό τους, αναλογιζόμενοι ικανοποιημένοι τις αντιδράσεις όσων διαβάσουν το εσκεμμένα προκλητικό κείμενό τους. Ατενσιοχορισμός, το ανώτατο στάδιο του μηδενισμού. Η μόνη διαφορά των εν λόγω τύπων από τη σταρλετίτσα που το παίζει “ινφλουένσερ” στο ίνσταγκραμ είναι ότι η πρώτη βάζει στόχο μόνο το εγκεφαλικά μας κύτταρα, ενώ εκείνοι τα θέλουν όλα.

Ο μηδενισμός δεν είναι βέβαια κάτι καινούριο στην ιστορία της ατομικής τρομοκρατίας, η εξάπλωσή του όμως δεν μπορεί παρά να συνδεθεί με την αποθέωση του εγώ στον όψιμο καπιταλισμό, τη διαμόρφωση υπετροφικών εαυτούληδων που θρέφονται μόνο από την προσοχή με κάθε μέσο, και την αίσθηση “ανωτερότητας” σε σχέση με τους υπόλοιπους. Εν προκειμένω της “ανωτερότητας” πως είσαι “διαφορετικός”, “γαμάτος”, όχι σαν τα “θρησκευόμενα πρόβατα” ή τους “σκλάβους του τεχνοβιομηχανικού πολιτισμού”, η ζωή των οποίων δεν έχει καμία ιδιαίτερη αξία. Ακόμα και οι υπόλοιποι μηδενιστές απορρίπτονται ως πολύ λάιτ, αφού τους σοκάρει ο τραυματισμός πολιτών. Όχι σαν τους εικονοκλάστες, που είναι σκληροί καρεόληδες.

Το “τέλος των ιδεολογιών” που ευαγγελίζονται οι αστοί δημοσιολόγοι εδώ και δεκαετίες έχει και τέτοια αποπαίδια. Για “αριστερή προπαγάνδα” μιλούν  οι “ατομικιστές” σχετικά με τα περί χειραγώγησης του λαού. Όλοι είναι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου μας λένε ουσιαστικά, ό,τι δηλαδή εφαρμόζουν και οι κυρίαρχοι του πλανήτη με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Η έκρηξη της αυτάρεσκης καταστροφικότητας πιθανότατα δεν έχει τελειώσει εδώ, αν όμως όλοι αυτοί οι εγωκεντρικοί “εκδικητές της άγριας φύσης” θεωρούν πως στ’ αλήθεια υπάρχει κανείς που τους τρέμει, έχουμε να τους απαντήσουμε πως θα μας εικονοκλάσουν τα μέζεα, τις ωοθήκες και ό,τι άλλο.