Βασίλη Μπιέλοφ: Όλα είναι μπροστά μας
Δεξιά από τη στάση ήταν παρκαρισμένα πολλά ταξί, και κοντά υψωνόταν ένα πολυώροφο κτίριο. Εδώ —ο Μεντβιέντιεφ το ’ξερε αυτό από καιρό— έμεναν πολλοί οπαδοί του ανυπόταχτου ακαδημαϊκού. «O πρωτόπαπας Αβακούμ, και μόνο αυτός!» σκέφτηκε για μια στιγμή ο Μεντβιέντιεφ· μα η πολιτική ήταν φανερό πως δεν τον απασχολούσε σήμερα.
Τα πάντα αρχίζουν στη Γαλλία, όπου οι τρεις βασικοί ήρωες της νουβέλας γνωρίζονται κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού. Ο Μίσια Μπρις ένας κοψός νέος και καινούργιος επιστήμονας συναντά την πρώην συμμαθήτριά του Λιούμπα Μεντβέντιεβα, και ένα μοσχοβίτη γιατρό, τον Σάσα Ιβάνοφ, φίλο του άντρα της. Ο Μίσια αγαπούσε τη Λιούμπα μόλο που αυτή ήταν από καιρό παντρεμένη και είχε μια μεγάλη κόρη. Η συνάντησή τους μεταβλήθηκε σε σημείο εκκίνησης του ψυχολογικού δράματος που επηρέασε τη μοίρα των διαφόρων προσώπων.
Ο Ιβάνοφ έτυχε να ακούσει τον Μίσια και κάποιον Αρκάντι να βάζουν στοίχημα πως ο δεύτερος θα κατόρθωνε να ξελογιάσει τη Λιούμπα Μεντβέντιεβα. Τίμιος και ηθικά αγνός ο Ιβάνοφ δεν ήξερε τι να κάνει —η Λιούμπα ήταν η γυναίκα του φίλου του. Στο ξενοδοχείο τους τυχαία συνάντησε ένα ζευγάρι να χωρίζει μπροστά στην πόρτα του δωματίου αργά τη νύχτα και αναγνώρισε τη Λιούμπα και τον Αρκάντι. Ακριβώς τότε το φως έσβησε για λίγο. Όταν ξαναήρθε δεν υπήρχε κανείς εκεί.
Ο Ιβάνοφ δεν ήξερε τι να κάνει μ’ αυτά τα άσχημα νέα. Από τη μια, βασανιζόταν από την επιθυμία να διατηρήσει ευπρέπεια και αγνότητα στις σχέσεις μεταξύ των δύο στενών του φίλων, και από την άλλη δεν ήθελε να καταστρέψει το γάμο του φίλου του, και φοβόταν να τα μετατρέψει όλα σε βρόμικο κουτσομπολιό…
Μόλο που στη Γαλλία η Λιούμπα δε στάθηκε άπιστη στο σύζυγό της, ωστόσο κάτι αόρατο πλανιόταν στον αέρα. Αυτή απλώς δεν μπορούσε να φερθεί άπιστα στον άντρα που αγαπούσε. Επιπλέον κανείς δεν ήξερε ακόμα πως αυτή ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί τους. Αλλά η Λιούμπα ξαφνικά αισθάνθηκε πως ήταν μια μοντέρνα γυναίκα ικανή για ανεξάρτητες αποφάσεις. Ο άντρας της, όντας ο ίδιος φιλόδοξος και δεσποτικός, πάντοτε καταπίεζε τη θέλησή της και έκανε ό,τι ήθελε. Έτσι αυτό το ασήμαντο οικογενειακό γεγονός του έδωσε το έρεισμα να διαρρήξει εντελώς τις σχέσεις τους…
Το ανόητο «ευχαριστώ» του ήταν τόσο ανόητο όσο και το «ορεβουάρ». Έτσι, τουλάχιστον, του φάνηκε. Μα χαιρόταν. Χάιδεψε κιόλας το ακουστικό —ζεστό ζεστό όπως ήταν από το χέρι και το αφτί του— το χάιδεψε σαν να ήταν κάτι ζωντανό! Το ένα τζάμι στο θαλαμίσκο ήταν σπασμένο —και τι σημασία είχε: βγήκε, και σε λίγο ο πίσω αριστερός τροχός στο ταξί, βούλιαξε λίγο από το βάρος του.
—Σοφέρ! ξεκίνα, και θα δούμε στο δρόμο πού θέλω να πάω. Πήγαινε ίσια!
Ο ταξιτζής έβαλε την ταχύτητα με το πάσο του, χωρίς να πάρει από το πεντάλ το αριστερό του πόδι.
Η Μόσχα ξετύλιγε τους δρόμους της. Ο Μεντβιέντιεφ άργησε να καταλάβει ότι έτρεχαν στην οδό Κουτούζοφ. Η αψίδα του θριάμβου προς τιμήν της νίκης εναντίον του Ναπολέοντα, του προκάλεσε το σχετικό ενθουσιασμό, αλλά ο ταξιτζής δε συμμερίστηκε τη χαρούμενη διάθεση του πελάτη του. Ο Μεντβιέντιεφ ζήτησε να ξαναγυρίσουν, κι άφησε το ταξί στη στάση κοντά στη γέφυρα. Από την άλλη πλευρά του δρόμου, το γαλανό ψηλό ουρανό της Μόσχας, διαπερνούσαν, λες, οι ανοιχτόχρωμοι παρδαλοί πυργίσκοι του ξενοδοχείου «Ουκράινα». Στην άλλη όχθη του Μόσκοβα γυάλιζε το ρωσικό Σοβμίν. Δεξιά από τη στάση ήταν παρκαρισμένα πολλά ταξί, και κοντά υψωνόταν ένα πολυώροφο κτίριο. Εδώ —ο Μεντβιέντιεφ το ’ξερε αυτό από καιρό— έμεναν πολλοί οπαδοί του ανυπόταχτου ακαδημαϊκού. «O πρωτόπαπας Αβακούμ, και μόνο αυτός!» σκέφτηκε για μια στιγμή ο Μεντβιέντιεφ· μα η πολιτική ήταν φανερό πως δεν τον απασχολούσε σήμερα.
ΒΑΣΙΛΗ ΙΒΑΝΟΒΙΤΣ ΜΠΙΕΛΟΦ
Γεννήθηκε στα 1932 στο χωριό Τιμόνιχα της περιοχής Βολόγκντα. Στα 1964 τελείωσε το ινστιτούτο λογοτεχνίας «Γκόρκη». Έργα του κυκλοφορούν από το 1956. Την ποιητική συλλογή «Το χωριουδάκι μου στο δάσος» (1961) ακολούθησαν οι νουβέλες και τα διηγήματα «Καυτό καλοκαίρι» (1963), «Οι στροφές στα ποτάμια» (1964), «Μια συνηθισμένη υπόθεση» (1966), «Τα διηγήματα του ξυλουργού» (1968), «Η ζωή μου» (1974), «Η διαπαιδαγώγηση κατά το γιατρό Σποκ» (1974), το μυθιστόρημα «Παραμονές» (1977). Στα 1988 άρχισε να δημοσιεύεται στο περιοδικό «Νόβι μιρ» (Νέος κόσμος) η συνέχεια του μυθιστορήματος «Παραμονές». Στα 1981 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Αρμενία. Στοιχεία λαϊκής αισθητικής». Στα 1986 η νουβέλα «Όλα είναι μπροστά μας». Για το 1989 το περιοδικό «Νόβι μιρ» σκοπεύει να δημοσιεύσει το καινούριο μυθιστόρημα «Η χρονιά της μεγάλης στροφής».
Εκδότης |
Ζαχαρόπουλος |
Σειρά |
Σύγχρονη Λογοτεχνία 4 |
Χρονολογία Έκδοσης |
Δεκέμβριος 1989 |
Αριθμός σελίδων |
304 |