Ο Θέμος έφυγε, η τάξη του μένει εδώ κι έχει το πάνω χέρι

Ο Θέμος Αναστασιάης πέθανε. Αλλά ουδείς ανατικατάστατος σε αυτή τη ζωή. Κάποιος άλλος θα βρεθεί να καλύψει το κενό που άφησε πίσω του. Καταρχάς μένει πίσω το δημιούργημά του. Η εφημερίδα του με τις περισσότερες πωλήσεις στα κυριακάτικα φύλλα, και η ιστοσελίδα του που είναι στην κορυφή της επισκεψιμότητας. Είναι ζήτημα τελικά σε πόσους αυτούς που τον βρίζουν τώρα και λένε για την αισθητική του, αρέσει στα κρυφά το «Πρώτο Θέμα». Σε αυτούς που “έβλεπαν την εκπομπή του για τα χιουμοριστικά βιντεάκια” και έπαιρναν “την εφημερίδα για τις προσφορές”.

Θα βρεθεί κάποιος άλλος να μας ξεβλαχέψει, να βάλει το φασισμό στα σπίτια μας σα φαινόμενο της διπλανής πόρτας να μας εθίσει στη λογική της κλειδαρότρυπας, να γεμίσει την οθόνη γυναικεία στήθη κι οπίσθια, να μας μάθει να βλέπουμε τη γυναίκα σαν καμπυλωτό αντικείμενο με κατάλληλες υποδοχές για τις ορέξεις μας και την πιο μεγάλη τρύπα στο μέρος του εγκεφάλου.

Να ξεπουλήσει το παρελθόν του στην ΚΝΕ, τότε που ήταν της μόδας, και να τσαλαπατήσει χαιρέκακα πάνω του. Θα βρεθούν κι άλλοι πολλοί να ξεπλένουν τους φασίστες, να χαριεντίζονται με τους Καιάδες για το “εγέρθουτου”, να μας λένε ιστορίες για τις γιαγιάδες που περνάνε απέναντι οι χρυσαυγίτες. Να εξηγούν πως κάναμε ανθρώπους τους Αλβανούς και τους αριστερούς. Να είναι η καλύτερη (μαύρη) διαφήμιση για τον Τσίπρα και το προοδευτικό άλλοθι του Σύριζα. Να κομίζουν dvd με ιδιωτικές στιγμές, να πουλάνε το θάνατο – δολοφονία σε εμετικά πρωτοσέλιδα. Θα βρεθούν κι άλλοι να παράγουν τον “πολιτισμό” και την “αισθητική” της παρακμής, να την κάνουν εύπεπτη, μεταδοτική, κυρίαρχη. Να τη διαδίδουν για να νιώθουμε “συνένοχοι” σε αυτήν, κομμάτι του σάπιου κόσμου τους και του προβλήματος. Να μην αντιδρούμε από ενοχές.

Η αστική τάξη θα βρει με όρους αναγκαιότητας και νομοτέλειας τους αντικαταστάτες του Αναστασιάδη. Ο Θέμος πέθανε, αλλά η τάξη που χρειάζεται Θέμους, που τους παράγει για να την υπηρετούν, παραμένει κραταιά και αλώβητη.