“H Γαλλία των πλουσίων είναι αηδιαστική” – Τα Κίτρινα Γιλέκα απαντούν στα Κόκκινα Φουλάρια

Θυμάστε τους “παραιτηθείτε”; Στη Γαλλία βρίσκεται αυτό το διάστημα το κίνημα “μείνετε” αν θα μπορούσαμε να το πούμε έτσι, ως αντίδραση – διπλής – στο κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων, που συνεχίζει τις κινητοποιήσεις του κάθε Σάββατο. Έμβλημά τους τα κόκκινα φουλάρια και εμπνευστής τους ο Σιλβέν Τουιγέ, υποστηρικτής του προέδρου Μακρόν και μέλος του κόμματός του. Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη ότι όσοι στηρίζουν τις (αντι)διαδηλώσεις των φουλαριών τάσσονται είτε αναφανδόν υπέρ του Γάλλου προέδρου, φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του, είτε προβάλλουν συνθήματα που εξυπηρετούν την ατζέντα του, περί “επιστροφής στην τάξη”, “υπεράσπιση της δημοκρατίας” και “βίαιες μειοψηφίες” που καταστρέφουν την αγορά και παραλύουν την οικονομία.

“Δεν πάει άλλο. Κάθε Σάββατο βλέπουμε τα καταστήματά μας να καταστρέφονται. Δεν μπορούμε να πάμε για περίπατο, να βγούμε έξω, να κάνουμε τα ψώνια μας. Φοβόμαστε.» λέει ένας από τα Κόκκινα Φουλάρια, αποτυπώνοντας ανάγλυφα το δράμα που ζει και τις αβάσταχτες σαββατιάτικες στερήσεις που του επιβάλλουν οι διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων.

Τα οποία γιλέκα όπως θα ανέμενε κανείς δεν άφησαν αναπάντητη την πρόκληση των φουλαριών, με τα δυο “στρατόπεδα” να αντιπαρατίθενται με συνθήματα στην πλατεία της Βαστίλης. Τα “Η Γαλλία των πλουσίων είναι αηδιαστική” και “Δώστε ψωμί στα Κίτρινα Γιλέκα” δονούσαν την ατμόσφαιρα, με τα Φουλάρια να ανταπαντού χειροκροτώντας τις δυνάμεις ασφαλείας για τη στάση τους απέναντι στους “ταραξίες”. Όπως χθες για παράδειγμα, όταν ο Ζερόμ Ροντρίγκες, εκ των ηγετικών φυσιογνωμιών των Γιλέκων, έχασε το δεξί του μάτι από πλαστική σφαίρα. Μόνο τέτοιες τιμωρίες αξίζουν σε όσους καταλύουν το ιερό δικαιώμα στην κατανάλωση.

Απέναντι από τα Κόκκινα Φουλάρια, τα Κίτρινα Γιλέκα απαντούν τραγουδώντας «Η Γαλλία των πλουσίων είναι αηδιαστική». Το "en face à face" Κόκκινων Φουλαριών – Κίτρινων Γιλέκων, έγινε σήμερα στη Βαστίλη (2) pic.twitter.com/Ac2fBSSL9B

— Maria Denaxa (@mdenaxa) January 27, 2019

Αναρωτιέται κανείς γιατί οι αυθόρμητοι υποστηρικτές του Μακρόν, που ισχυρίζονται πως απαριθμούν 38000 μέλη σε όλη τη χώρα δε διάλεξαν κάποιο άλλο χρώμα, όπως ας πούμε το πορτοκαλί, που θα ταίριαζε καλύτερα με την ιδεολογική του φυσιογνωμία. Από την άλλη το να μαγαρίσουν το χρώμα της επανάστασης για να το κάνουν συνώνυμα του (αστικού) νόμου και της τάξης ίσως να ήταν και μια απόλυτα συνειδητή επιλογή των εμπνευστών του “κινήματος”.