Συνέντευξη Μάρκου Σκούφαλου: Οι εκλογές είναι μια ευκαιρία να μετρήσει ο λαός το μπόι του

Μια συνέντευξη με το Μάρκο Σκούφαλο, δημοτικό σύμβουλο και υποψήφιο δήμαρχο με τη Λαϊκή Συσπείρωση στη Χίο. Μιλάει για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός της Χίου, για τις ευθύνες της δημοτικής αρχής, της “αντιπολίτευσης” και της ΚΕΔΕ συνολικά, για το προσφυγικό και την αντίσταση στο ρατσισμό και το φασισμό.

Είσαι δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος δήμαρχος στη Χίο. Ποια είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το νησί και ποια είναι σχετικά η δράση κι ο ρόλος της ΛΑΣ και του ΚΚΕ;

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Χίου οι επερχόμενες εκλογές της Τοπικής Διοίκησης είναι πολύ σημαντικές για την ανασύνταξη των δυνάμεων του λαού μας και πώς μπορεί αυτός να αντιμετωπίσει την επίθεση που δέχεται όλα αυτά τα χρόνια. Είναι μια ευκαιρία να μετρήσει το μπόι του όχι μόνο στις τοπικές εκλογές, αλλά και στις ευρωεκλογές και στις βουλευτικές, όποτε γίνουν, γιατί έχει πια αρκετή πείρα για να αφήσει να τον κοροϊδεύουν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και τα άλλα δεκανίκια τους, ανεξαρτήτου χρώματος, που με τους τοπικούς τους άρχοντες ψήφιζαν και εφάρμοζαν μνημόνια, συμμετείχαν σε όλες τις πολιτικές που πετσόκοβαν μισθούς συντάξεις, οράματα της νέας γενιάς. Η ψήφος στη Λαϊκή Συσπείρωση και στο ΚΚΕ είναι ψήφος επένδυσης σε αγώνες για τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, που τους τα κατάντησαν κουρελόπανα.

Δεν πρέπει να ξεχνούν οι δημότες μας ότι οι επίδοξοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες ούτε άχρωμοι είναι ούτε ακομμάτιστοι. Εφάρμοσαν κατά γράμμα τη μονόπλευρη λιτότητα, αύξησαν υπέρογκα τα ανταποδοτικά τέλη και φόρους μέχρι και 200%, μπήκαν στη λογική να δεσμεύουν τα ΑΦΜ δημοτών μας που χειμάζονται ή να αρπάζουν χρέη από τους λογαριασμούς τους, εφάρμοσαν πιστά τις εντολές για γενναίες περικοπές στις κοινωνικές υπηρεσίες, στο προσωπικό, παντού. Προσανατολίστηκαν μονόπλευρα στα ΕΣΠΑ και στην πλειοψηφία τους σε έργα που είναι φαγοπότι για την ολιγαρχία του πλούτου, μεγαλοεταιρείες κλπ και δεν έχουν καμιά σχέση με τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες για σχολεία, νοσοκομεία, βρεφονηπιακούς σταθμούς, στήριξη των λαϊκών οικογενειών, των αγροτών και κτηνοτρόφων, της υπαίθρου και των χωριών μας.

Μέχρι και τα ΜΑΤ έστειλε η δημοτική αρχή στους απεργούς της καθαριότητας, δείχνοντας το πόσο «κοντά» είναι στους δημότες.

Πιο συγκεκριμένα τήρησαν πιστά τις εντολές είτε της ΝΔ- ΠΑΣΟΚ είτε των ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ, μέσω του διευθυντηρίου με αβάσταχτες περικοπές στα Νομικά Πρόσωπα του δήμου, που φυσικά ό,τι έκοβε ο δήμος προς εκείνα ως επιχορήγηση, τα περνούσαν στις πλάτες των δημοτών, είτε ως αυξήσεις στα τροφεία είτε ως συνδρομές στις παροχές αθλητισμού κ.λπ. είτε με κλείσιμο όπως έγινε με το λουκέτο στο ΔΗΠΕΘΕ.

• Όπως και με τους προηγούμενους, τηρήθηκε απαρέγκλιτα η λογική των κυβερνήσεων και της Ε.Ε. ο δήμος να λειτουργεί με “ίδια” έσοδα, δηλαδή μέσω των διπλά και τριπλά φορολογουμένων πολιτών κι αυτό φαίνεται στους προϋπολογισμούς του που πάνω από το 50% μαζεύονται πλέον από τους δημότες με στόχο, όπως και στην Ευρώπη, το κράτος να περιορίσει ακόμα περισσότερο τη συμμετοχή του σε ένα περίπου 30%.
• Ουδέποτε δέχτηκαν να κάνουν την παραμικρή αύξηση σε Τράπεζες, σούπερ μάρκετ, μεγάλα εμπορικά, στους έχοντες και κατέχοντες, σε βίλες και κότερα, ενώ για πέντε χρόνια καταθέσαμε αυτές τις προτάσεις στον αντίποδα της φορολόγησης των λαϊκών στρωμάτων.
• Στο ίδιο το χωροταξικό σχέδιο της Χίου, έτσι όπως ψηφίστηκε, διαβάζεις τις business των επιχειρηματιών τις επόμενες δεκαετίες και τη διείσδυση οικισμών και ξενοδοχείων στα περιαστικά δάση της πόλης.
• Στο υδρευτικό προτάσσονται οι business με τις αφαλατώσεις, που είναι πανάκριβες και ως τεχνολογία και θα πληρώνουμε το νερό ακόμα χειρότερα από σήμερα σε αντίθεση με τα μικροφράγματα και τα έργα φυσικής συλλογής νερού.
• Δε δίστασαν να χαρίσουν χρέη σε εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών, να προσκυνούν ευεργέτες και δωρητές για να τους πληρώνουν μελέτες κατά πώς θέλουν.
• Την ίδια ώρα που αρνήθηκαν πεισματικά την πρόταση της ΛΑΣ για την ελάφρυνση των χειμαζόμενων και χρεωμένων νοικοκυριών, για την ελάφρυνση των ΑΜΕΑ και αναξιοπαθούντων πέρα από τις γνωστές ποσοστώσεις, μείωσαν τα τέλη των μεταποιητικών επιχειρήσεων, φορτώνοντας κατά 150.000 ευρώ το δημοτικό κορβανά και πολλά όλα στα οποία μας βρήκαν απέναντι. Να κλείσω την ερώτηση με ότι μέχρι στιγμής έχουμε κάνει 336 παρεμβάσεις αυτά τα 5 χρόνια που αφορούν στα λαϊκά προβλήματα.

Πολλοί δήμαρχοι αναφέρουν τις αρμοδιότητες του δήμου σαν δικαιολογία για να μην ασχολούνται με γενικότερα ζητήματα. Τι είναι αυτές οι “αρμοδιότητες” του Δήμου; Ο ρόλος του τελευταίου εξαντλείται σ’ αυτές ή πιάνει κάθε πλευρά της ζωής των πολιτών – εργαζομένων του;

Η συζήτηση για τις αρμοδιότητες της τοπικής διοίκησης είναι μια τεράστια παγίδα μια φάκα αποπροσανατολισμού. Πρώτα απ’ όλα όταν μιλάμε για αρμοδιότητες πρέπει να ορίσουμε την κατεύθυνση. Αν θα υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού και αν θα τυγχάνουν της γενναίας κρατικής επιχορήγησης. Διαφορετικά μιλάμε για παλιά και νέα πεδία φοροαφαίμαξης, όπως γίνεται με τους παιδικούς σταθμούς, τις κοινωνικές υπηρεσίες, τα διάφορα τέλη κλπ. Αυτή βεβαίως είναι η κατεύθυνση του αστικού κράτους και του πολιτικού του προσωπικού στους δήμους και τις περιφέρειες. Δείτε για παράδειγμα τι λέει και ζητά η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, δηλαδή του οργάνου που μετέχουν όλοι οι δήμοι της χώρας.

Συντάχθηκε με τις δημοσιονομικές περικοπές των μνημονίων στην τοπική διοίκηση στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Η ΚΕΔΕ είναι αυτή που ζητά να διαχειρίζεται πιο πολλούς φόρους και τέλη ,τον ΕΝΦΙΑ, το φόρο ακίνητης περιουσίας κ.λπ. δηλαδή οι δήμοι να γίνουν ακόμα πιο πολύ φοροεισπράκτορες και φορομπήχτες.

Η ΚΕΔΕ ζητά το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, να γίνει τράπεζα που θα δανείζει τους δήμους. Και ποιος θα ξεπληρώνει τα δάνεια: ο δήμαρχος, οι δημοτικοί σύμβουλοι ή ο λαός;

Η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, μιλώντας για τις έξυπνες πόλεις, πρότυπο που επιδιώκει και η σημερινή δημοτική αρχή να πραγματοποιήσει, τις ορίζει” ως αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας για την προσέλευση ιδιωτικών επενδύσεων” μέσω της σύμπραξης δημοσίου- ιδιωτικού τομέα, που σε απλά ελληνικά σημαίνει “πληρώνω και για να γίνει ένα έργο και όταν το χρησιμοποιώ”.

Η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ είναι αυτή που προωθεί τα τοπικά σύμφωνα προώθησης της επιχειρηματικότητας με επιχειρήσεις, μέχρι και τα πρόθυμα Εργατικά Κέντρα και Σωματεία.

Σε αυτούς τους άξονες που κομπορρημονούν δήμαρχοι και περιφερειάρχες της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, του ΣΥΡΙΖΑ, δήθεν ανεξάρτητοι κ.λπ., βλέπετε πουθενά τον καημό και τον πόνο του εργάτη, του υπαλλήλου, του αγρότη, του συνταξιούχου, του ανέργου; Βλέπετε το δικό σας καημό και πόνο;

Πώς είναι η κατάσταση με το προσφυγικό γενικά στα νησιά αλλά και ειδικότερα στη Χίο; Τι θα έπρεπε και τι θα μπορούσε να είχε κάνει ο Δήμος Χίου για το προσφυγικό και τι ρόλο έπαιξε μέχρι τώρα; Τι θα έκανε για αυτό μια κόκκινη δημοτική αρχή;

Η κατάσταση με το προσφυγικό είναι μια πονεμένη ιστορία για τα νησιά μας και για τη Χίο. Η δημοτική αρχή και το υπόλοιπο αστικό προσωπικό, απέφευγαν και αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να μιλήσουν για τις αιτίες του, για το δολοφονικό χέρι των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για την ολόπλευρη συμμετοχή στο έγκλημα όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και ιδιαιτέρως του μεντεσέ του ΝΑΤΟ, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και επομένως είναι εγκλωβισμένοι να παραπαίουν ανάμεσα σε φασιστικές κορόνες που κάλυψε πλήρως η δημοτική αρχή με το γνωστό σύμβουλό της και το μίσος που εξέπεμψε ή του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ) που «λαθρομετανάστες» τους αποκαλεί από το πρωί ως το βράδυ και ενός ιδιότυπου κοσμοπολιτισμού που θέλει να «καθαρίσει» ο τόπος για να κάνει τις μπίζνες της το κομμάτι της αστικής τάξης που εκπροσωπείται από αυτόν.

Η όλη τους προσοχή ήταν να γίνονται οι επαναπροωθήσεις, να γίνει το ΠΡΟΚΕΚΑ (χώρος φυλάκισης όσων δεν παίρνουν άσυλο), να μεταφερθεί το ΚΥΤ στα βουνά, εκεί που ούτε τα ζώα δεν μπορούν να ζήσουν το χειμώνα. Εγκλωβισμένοι σε αυτή τη λογική περιορίστηκαν στο να διεκδικούν από την κυβέρνηση να παραδώσει το χώρο που είναι δημοτικός και ουσιαστικά να απέχουν από δράσεις, που θα απάλυναν τον πόνο αυτών των ανθρώπων, ενδίδοντας επί της ουσίας στην ατζέντα της παγχιακής επιτροπής μίσους λέμε εμείς και στο φασιστικό εσμό, που όλο αυτό διάστημα ξεσαλώνει σε βάρος των προσφύγων – μεταναστών εκμεταλλευόμενος τα υπαρκτά προβλήματα και την αγανάκτηση του κόσμου, που δυστυχώς μια σοβαρή μερίδα τσιμπά στο φασιστικό δηλητήριο.

Αταλάντευτα από την πρώτη στιγμή βρεθήκαμε στο πλευρό των κολασμένων των πολέμων, απαιτήσαμε τον απεγκλωβισμό τους από το νησί, το κλείσιμο του Hot Spot και κυρίως ζητήσαμε την οργάνωση ενός πλατιού κινήματος, ενάντια στους ιμπεριαλιστές τους ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενάντια στη συμφωνία εγκλωβισμού της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων με την ΕΕ και την Τουρκία, που έσειαν τον κίνδυνο να μη βρεθεί εκτός γραμμής ευρωπαϊκής πολιτικής η κυβέρνηση, ενάντια στους φασίστες, ρατσιστές και στο μίσος τους. Συμπορευτήκαμε ως ΛΑ.ΣΥ. με τα συνδικάτα σε συγκεντρώσεις με ένα τέτοιο πλαίσιο, παρόλα αυτά οι αστοί οπαδοί των ίσων αποστάσεων όλους του πολιτικού φάσματος στο δημοτικό συμβούλιο έμειναν και μένουν ασυγκίνητοι.

Τι έγινε τελικά με την εγγραφή των παιδιών προσφύγων στα σχολεία; Πόσο επηρέασε η άθλια κίνηση των υπογραφών; Τι κλίμα δημιουργήθηκε στα σχολεία, στους δασκάλους, στα άλλα παιδιά;

Με την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, χάρη στην κινητοποίηση του μαζικού κινήματος των εκπαιδευτικών και των άλλων φορέων των εργαζομένων (ΑΔΕΔΥ, Σύλλογος Γυναικών, Ιδιωτικοί υπάλληλοι, αλληλέγγυοι, κλπ), χάρη στην αταλάντευτη στάση τη δική μας στα σχολεία μας, δεν πέρασε η μισάνθρωπη ρατσιστική λογική, που δυστυχώς βρήκε ευήκοα ώτα σε μια μερίδα γονέων εξ αιτίας της δράσης της παγχιακής επιτροπής.

Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι οι υπογραφές που μαζεύτηκαν δεν αντιπροσωπεύουν τους γονείς της Χίου ούτε καν τους υπογράψαντες, αφού αρκετές υφαρπάχτηκαν με δόλια μέσα και το λέω μετά λόγου γνώσεως για πολλές περιπτώσεις απ’ το σχολείο μου, στο οποίο οι άνθρωποι υπέγραφαν για να γίνει ενημέρωση από το πρώην προεδρείο του συλλόγου που είχε καθυστερήσει για δικούς του λόγους, πράγμα που στη συνέχεια έγινε, και μετά είδαν τις υπογραφές τους να φιγουράρουν κάτω από την εξώδικο επιστολή. Σε άλλες περιπτώσεις υπέγραφαν ολόκληρες οικογένειες, από παππούδες, θείους κλπ, σαφή δείγματα χειραγώγησης και άθλιας μεθοδολογίας απέναντι σε παιδιά ενός κατώτερου Θεού.

Τελικά παρ’ όλες τις δυσκολίες, τη θρασύτητα ορισμένων, που καιροφυλακτούν και συνεχίζουν πάνω στη ρατσιστική ατζέντα, τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις στην Ένωση Γονέων που στο 7μελές της ΔΣ τα τρία μέλη προέρχονται από ένα μόνο σχολείο που το ΔΣ του υπήρξε ο λαγός της ρατσιστικής επίθεσης απέναντι στα παιδιά, τα πράγματα βαίνουν καλώς. Τα παιδιά γιόρτασαν το νέο έτος πριν κλείσουμε, οι συνάδελφοι των ΔΥΕΠ οργάνωσαν μια γιορτούλα, βάζοντας την ψυχή τους και τα παιδιά χόρεψαν, τραγούδησαν, συγκίνησαν.

Συνεχίζουμε και επαγρυπνούμε. Από όλα αυτά η Λαϊκή Συσπείρωση δεν έλειψε ούτε στιγμή, στηρίζοντας μέσα και έξω από το ΔΣ τα παιδιά, δεχόμενη και τις γνωστές επιθέσεις από τα διάφορα φασιστοειδή.

Τι προβλήματα αντιμετωπίζει “μια φωνή αντίστασης”, όπως έχεις καταγραφεί προσωπικά, μέσα σ’ ένα “λάκκο με εθνικιστικά τσακάλια”; Πώς αλλάζει αυτή η “κοινή λογική” που διαρκώς ολισθαίνει στο ρατσισμό;

Έχω την τιμή να είμαι μέλος του ΚΚΕ εδώ και 40 χρόνια περίπου, φυσικό λοιπόν είναι να έχω γαλουχηθεί με τα ιδανικά, τις αξίες και τις θυσίες του κόμματος για τον άνθρωπο και τους κολασμένους αυτής της ζωής. «Ακολουθούμε πιστά τα ματωμένα σας ίχνη» λέει ο Αγγουλές στο ποίημά του, «Στους συντρόφους που δε γυρίσανε πίσω». Αυτά δε γίνονται ηρωικά ούτε χωρίς κόστος. Δεν είμαστε άνθρωποι από μάρμαρο. Και μας καταβάλλει το άγχος, και οι συμπεριφορές των ανθρώπων της τάξης μας που αποπροσανατολισμένοι συντάσσονται με τους εχθρούς τους, μας πικραίνουν και ο φόβος κάποιες φορές φωλιάζει μέσα μας. Όλα όμως έχουν μια συνισταμένη: Να μην κάνουμε πίσω. Ζωή που έχεις κάνει υποχώρηση στον ταξικό εχθρό, που έφτυσες πάνω σε αυτά που πιστεύεις, δεν είναι ζωή. Έρπεις. Γι’ αυτό λοιπόν επειδή «πίσω μας είναι η Μόσχα», συνεχίζουμε. Τα φασιστόμουτρα λοιπόν το ξέρουν αυτό κι όσο κι αν αλυχτούν, γνωρίζουν τι θα αντιμετωπίσουν σε όλα τα επίπεδα.

Τα νησιά και ιδιαίτερα αυτά που βρίσκονται στην παραμεθόριο, οποσδήποτε έχουν ιδιαίτερες συνθήκες και κυρίως περισσότερες δυσκολίες (συγκοινωνίες κτλ). Περιγράψτε μας λίγο τα σχετικά θέματα και τις σκέψεις σας.

Τα νησιά μας, είναι για μας δώρο. Λατρεύω το βουνό, αλλά χωρίς θάλασσα δεν μπορώ να κάνω. Την ίδια στιγμή όμως είναι και κατάρα. Ακριβά εισιτήρια, αποκλεισμένα το χειμώνα, ακριβή ζωή ειδικά σε μας στη Χίο, που το ναυτεργατικό εισόδημα κυρίως από αξιωματικούς και το εισόδημα από το μαστίχι, ανεβάζει το επίπεδο, το ΝΑΤΟ αλωνίζει, τα ιμπεριαλιστικά σχέδια μας έχουν μετατρέψει σε πεδίο βολής και στόχο, ΜΚΟ το οργώνουν σε ιδιότυπες μπίζνες, η κοινωνική συνείδηση προάγει τον ατομισμό, τη λύση του «εγώ» απέναντι στο «εμείς», γι’ αυτό και το κίνημα είναι πίσω σε σχέση με άλλα νησιά, όπως Μυτιλήνη ή Σάμος που το ΚΚΕ έχει και ισχυρές δυνάμεις εκεί.

Ωστόσο για μας και για όλους όσους είναι φίλοι μας, συναγωνιστές μας και συνοδοιπόροι μας, για όλους όσοι συσπειρώνονται στον αγώνα, στις αγωνίες και στη δράση του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης, ισχύουν οι στίχοι «Τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν, δεν μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά.»