Τρία ποιήματα της Ζωής Καραπατάκη
…”Πώς να μιλήσω περιττά
Την ώρα που η σιωπή γύρω μας
Τα καταγράφει όλα
Με τόση σύνεση…”
Από την Ζωή Καραπατάκη λάβαμε τα τρία ποιήματά της που ακολουθούν και περιλαμβάνονται στην ποιητική συλλογή “Ο παίκτης και το παίγνιο” (εκδ. Νησίδες).
Η Καραπατάκη Ζωή γεννήθηκε στο Πλωμάρι της Λέσβου και εκεί τέλειωσε τις γυμνασιακές σπουδές της με το τέλος της δικτατορίας. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας και στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών στο τμήμα Ιστορίας της Τέχνης. Διδάσκει στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και μένει στην Αθήνα.
Ο φόβος
To conquer fear is the beginning of wisdom
- Russel
Ακόμη και ο θάνατος
Που σέρνει μαζί της η υπακοή
Είναι πιο βολικός
Πού να διαφωνείς τώρα
Και να μπαίνεις σε μπελάδες
Γιατί οι ανόητοι έχουν και μια παράξενη
Επιβολή γύρω τους
Τον άλλο ή τους άλλους εαυτούς σου
Πρέπει να τους πείσεις
Όπως όπως
Άσε το φόβο να κάνει παιγνίδι
Αφού το ξέρεις
Όταν πέσει η αυλαία
Μόνον αυτός θα υποκλίνεται
Στο κοινό
***
Απόδειπνο
Σε κοιτάζω
Ενώ κοιμάσαι
Μ΄ έναν ύπνο ολόχρυσο
Να φωτίζει τον ορίζοντα
Πώς να μιλήσω περιττά
Την ώρα που η σιωπή γύρω μας
Τα καταγράφει όλα
Με τόση σύνεση
***
Του πολέμου (2)
Ο αργαλειός
Μπερδευόταν πολύ
Ο Οδυσσέας
Τις ώρες που καθόταν μόνος μπροστά στη θάλασσα της Τροίας
Κάποιες φορές
Άκουγε ξεκάθαρα τον ήχο των κυμάτων
Κάποιες άλλες όμως
Νόμιζε πως άκουγε τα χτυπήματα απ’ τον αργαλειό της Πηνελόπης
Να έρχονται στην ακτή το ένα μετά το άλλο
Να φτάνουν στην καρδιά του και να της δίνουν το ρυθμό τους
Σχεδόν ένοιωθε και την ανάσα της
Πάνω απ΄ τα ξύλα αυτά της ελιάς
Άκουγε το γουργουρητό του σκύλου κοντά της
Άκουγε το σούρσιμο των ποδιών της Ευρύκλειας στο δάπεδο
Επίσης τις θορυβώδεις φωνές των μνηστήρων
Που όμως τις απόδιωχνε ενοχλημένος
Λίγο ήθελε για να ξεχάσει
Ότι βρισκόταν σ΄ ένα διάλειμμα του πολέμου μόνο
Λίγο ακόμα και θ΄ άπλωνε το χέρι του
Για να πάρει τη κούπα με το κρασί
Απ’ τα χέρια της γυναίκας του
Όμως όχι οι φωνές των στρατιωτών του
Αγριεμένες και στεγνές
Απ’ τα τόσα χρόνια του πολέμου
Τον καλούσαν
Πεταγόταν ολόρθος τότε
Και αφού έκανε ένα τίναγμα του χεριού
Μπροστά απ’ τα μάτια του
Έτρεχε να συναντήσει τον ήρωα
Που πάντα ήθελε
Να είναι
