Μορφές του ΚΚΕ και των ταξικών αγώνων: Σπύρος Καλοδίκης – Ο γιος του παπά που παραλίγο να ανατινάξει τον Τσόρτσιλ στον αέρα
Άρχισε να τρώει όλα τα σημειώματα που έχει στις τσέπες του. Οι ασφαλίτες μετέφεραν τον Καλοδίκη αναίσθητο στο νοσοκομείο της Λάρισας. Εκεί ζήτησαν από τον γιατρό να ανοίξει το στομάχι του, για να πάρουν τα σημειώματα…. Ο γιατρός αρνήθηκε θεωρώντας εγκληματική αυτήν την πραξη. Το άλλο πρωί ο Σπύρος Καλοδίκης έχασε τη ζωή του και… οι ασφαλίτες κατάφεραν να ανοίξουν το στομάχι του με την «βοήθεια» άλλου χειρούργου… Τα σημειώματα είχαν καταστραφεί.
Συνεχίζουμε την αναφορά σε λιγότερο γνωστές μορφές της 100χρονης ιστορίας του ΚΚΕ.
Ο γιός του παπά..
Στους όμορφους Παξούς, ο παπα-Νίκος Καλοδίκης είχε εννέα παιδιά. Το έκτο ήταν ο Σπύρος. Γεννήθηκε το 1910. Το ψωμί ήταν λίγο στο νησί και ο Σπύρος βρέθηκε σύντομα λιμενεργάτης στο λιμάνι της Κέρκυρας. Η ζωή δίπλα στου λιμενεργάτες ήταν το δικό του σχολείο, το δικό του πανεπιστήμιο.
Το 1929 εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Στα 1938, η μεταξική δικτατορία τον συνέλαβε και τον φυλάκισε στην Ακροναυπλία. Οι συνθήκες στη φυλακή ήταν τραγικές και σύντομα προσβλήθηκε από φυματίωση. Το καθεστώς τον έστειλε στο σανατόριο της Πέτρας του Ολύμπου και από εκεί στον Αϊ-Στράτη.
Τον Ιούλιο του 1940, δραπέτευσε και έπιασε δουλειά σαν λιμενεργάτης στον Πειραιά. Δημιουργεί και καθοδηγεί μια μικρή παράνομη κομματική οργάνωση με την επωνυμία «Ανεξάρτητη Κομματική Οργάνωση Αθήνας» (η οποία δεν είχε σχέσεις ούτε με την «Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ» αλλά ούτε και με την «Παλαιά Κεντρική Επιτροπή»).
Στις 27 Απριλίου του 1941 και ενώ οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα, ο Σπύρος Καλοδίκης οργάνωσε μικρή συγκέντρωση στην Ομόνοια με συνθήματα “ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στους επιδρομείς”, “Οπλα στο λαό”. Με το ξεκαθάρισμα των Κομματικών οργανώσεων, ανέλαβε οργανωτικός γραμματέας της Ε.Π. της ΚΟΑ .
Το 1942 έγινε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Δούλεψε κοντά στον Νίκο Πλουμπίδη και Βασίλη Μπαρτζιώτα και ήταν η κινητήριος δύναμη πίσω από τις μεγάλες διαδηλώσεις της Αθήνας (απεργία Δημοσίων υπαλλήλων, διαδήλωση για την κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης). Ο Βασίλης Μπαρτζιώτας αναφέρει στο βιβλίο του «Η Εθνική Αντίσταση στην αδούλωτη Αθήνα»:
«Στους μεγάλους αυτούς αγώνες ένας από τους κύριους καθοδηγητές τους ήταν ο Σπύρος Καλοδίκης. Στάθηκε ο πιο δραστήριος οργανωτής των μαζικών αγώνων του αθηναϊκού προλεταριάτου (…) Δεν υπάρχει απεργία, μαζική διαδήλωση και πανεθνικό συλλαλητήριο στα χρόνια αυτά της κατοχής στην Αθήνα, που να μην είναι συνδεμένα με το όνομα του Σπύρου Καλοδίκη».
Στα Δεκεμβριανά, είναι ο ιθύνων νούς του σχεδίου ανατίναξης του ξενοδοχείου της Μεγάλης Βρεταννίας (βασίστηκε σε χάρτες του αποχετευτικού διχτύου που βρέθηκαν στο Δημαρχείο της Αθήνας, μετά την κατάληψή του, από τον μηχανικό Ευγένιο Κατραβέλη αξιωματικό του εφεδρικού ΕΛΑΣ Αθήνας). Το σχέδιο υλοποιείται αλλά δεν εκτελείται..
Μετά τη Βάρκιζα, συμμετείχε σε όλες τις διεργασίες για την ισχυροποίηση του Κόμματος. Μετά το 7ο συνέδριο ανέλαβε γραμματέας ΚΕ Βόλου και έπειτα της Λάρισας. Η προσφορά του ήταν πολύτιμη για να σταθούν στα πόδια τους οι οργανώσεις στις θεσσαλικές πόλεις εν μέσω της λευκής τρομοκρατίας και του εμφυλίου.
Στις 23 Νοέμβρη του 1947, ο Σπύρος Καλοδίκης είχε συνάντηση με ένα κομματικό στέλεχος σε ένα δρόμο της Λάρισας. Στην πλατεία Τάκη Γαργαλιάνου, ασφαλίτες με πολιτικά είχαν στήσει μπλόκο. Μαζί τους ήταν και ο καταδότης της ασφάλειας Μιχάλης Κωσταγιάννης. Ο Κωσταγιάννης τον ακολούθησε και του ζήτησε ταυτότητα. Ο Καλοδίκης τον γρονθοκόπησε και έτρεξε να ξεφύγει. Εκείνη την στιγμή ο Κωσταγιάννης τον πυροβόλησε. Έπεσε τραυματισμένος φωνάζοντας «ζήτω το ΚΚΕ» και «Πατριώτες, είμαι ο Σπύρος Καλοδίκης, Γραμματέας της Οργάνωσης του ΚΚΕ» (ήθελε να μαθευτεί η σύλληψή του για να μην τον εξαφανίσουν).
Άρχισε να τρώει όλα τα σημειώματα που έχει στις τσέπες του. Οι ασφαλίτες μετέφεραν τον Καλοδίκη αναίσθητο στο νοσοκομείο της Λάρισας. Εκεί ζήτησαν από τον γιατρό να ανοίξει το στομάχι του, για να πάρουν τα σημειώματα…. Ο γιατρός (σύμφωνα με τις πηγές ήταν δεξιός και το όνομα του ήταν Ράπτης) αρνήθηκε θεωρώντας εγκληματική αυτήν την πραξη. Το άλλο πρωί ο Σπύρος Καλοδίκης έχασε τη ζωή του και… οι ασφαλίτες κατάφεραν να ανοίξουν το στομάχι του με την «βοήθεια» άλλου χειρούργου… Τα σημειώματα είχαν καταστραφεί.
Η ζωή του Σπύρου Καλοδίκη ήταν συνυφασμένη με το Κόμμα που τον ανέδειξε. Το ΚΚΕ τον ανέδειξε ως ένα από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του και για το ΚΚΕ και τους αγώνες του έδωσε την ζωή του.
Στα γραφεία του ΚΚΕ στην πόλη της Κέρκυρας το όνομα του περιλαμβάνεται σε επιγραφή με τα ονόματα Κερκυραίων που έπεσαν μαχόμενοι για τα ιδανικά του σοσιαλισμού – κομμουνισμού.
Στην έδρα του ΚΚΕ στον Περισσό, το όνομα του Σπύρου Καλοδίκη, περιλαμβάνεται σε τιμητική επιγραφή με τα ονόματα των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος που έπεσαν στον αγώνα.
Δείτε εδώ όλες τις μορφές που παρουσιάζονται σε αυτήν τη σειρά αναρτήσεων
Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του αφιερώματος της Κατιούσα στα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ