“Με σφυρί και αμόνι ο λόγος μου είναι πλασμένος” – Poetic: Ρίζες

Στα τέλη του περασμένου χρόνου ο Poetic κυκλοφόρησε το LP “Ρίζες”. Κι όπως λέει κι ο ίδιος, μιλάνε για αυτόν οι στίχοι του. Για τους πρόσφυγες, την εργατική τάξη, την αλληλεγγύη, τους δρόμους που ανοίγονται μπροστά μας, ανάλογα με τις επιλογές που κάνουμε.

Υπάρχουν οι μεγάλοι δρόμοι που οδηγούν στα σπουδαία
και κάποιοι ασήμαντοι που δεν τους πάτησε κανείς
κι αν δεν αντέχεις να θυσιαστείς για μια ιδέα
δεν περιμένω για τίποτα πια να νοιαστείς

Φοβούνται τα βράδια μας, μην συντρίψουν την άνοια
μήπως και φτιάξουμε μια όμορφή κοινωνία
και βγουν στους δρόμους τα θλιβερά που πονάνε
και αλλάξουν τον κόσμο τα όνειρα μας που γερνάνε

“κι αν νικηθήκαμε ήταν η τρέλα μας για το παράλογο..
βγάζω από μέσα μου έναν εχθρό θανάσιμο..
αφού η μνήμη έχει ρίζα ξεραμένη..
κάθε εμπόδιο για καλό μου λένε οι χαμένοι..
αφού φτωχοί γεννιούνται και φεύγουν μόνοι οι θνητοί..
κάνε μια ευχή μπας και το πάρουμε πάλι απ’ την αρχή..
πάρε τα τραγούδια μου κρέμασε τα ή ζύγιασε τα
πέρα από αυτά δεν έχω να σου πω ούτε μια κουβέντα..”