Ο “Ρομπέν του Δάσους Χαϊδαρίου”, Μιχάλης Σελέκος μιλά για όλα με την Κατιούσα

Ο Μιχάλης ο Σελέκος είναι φίλος από το ΠΑΜΕ. Υγειονομικός εκείνος. Εκπαιδευτικός εγώ. Βρεθήκαμε πολλές φορές σε πολλά “μέρη”. Αυτή τη βδομάδα λοιπόν την άρχισα πίνοντας καφέ μαζί του, στο δημαρχείο του Χαϊδαρίου. Του μεγαλύτερου σε έκταση δήμου της “αστικής Αττικής”, στον οποίο είναι δήμαρχος. (Καλά θα πάει η βδομάδα).

Πήγε η Κατιούσα για συνέντευξη. Είδα κι εγώ φως και μπήκα. Συζητήσαμε λοιπόν μαζί του. Ολόκληρη η συνέντευξη θα δημοσιευτεί σύντομα.

Ποταμός ο Μιχάλης. Με χαλαρή και σταθερή “ροή”. Πάνω στο γραφείο έχει φακέλους από δεκάδες έργα και διάφορα άλλα χαρτιά. Αλλά ό,τι και να τον ρωτήσεις, ακόμα και τις πιο εξειδικευμένες ερωτήσεις, στις απαντάει απ’ το μυαλό του.

ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΑΝΕ…

Για το έργο της δημοτικής αρχής του. Και πρώτα-πρώτα για τα αντιπλημμυρικά έργα, που ολοκληρώνονται. Το καμάρι του. Για τις πεζογέφυρες πάνω από την εθνική οδό. Για την προσπάθεια προστασίας του περιβάλλοντος, τόσο της θάλασσας όσο και των ορεινών όγκων, από τη δήθεν αξιοποίηση των επενδυτών, δηλαδή την καταστροφή.

Για την επιθετική πολιτική απέναντι στα οξυμένα λαϊκά προβλήματα. Για το κοινωνικό παντοπωλείο που τροφοδοτεί μονίμως πάνω από 1000 οικογένειες. Για τα νήπια που πάνε πια όλα στους παιδικούς σταθμούς, χωρίς όμως τροφεία. Για τη συντήρηση και πιστοποίηση όλων των παιδικών χαρών.

Για την αλληλεγγύη στους εργάτες των δήμων. Το Χαϊδάρι είναι από τους δήμους που τις πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις υπέρ των εργαζομένων, τις θεωρεί τελεσίδικες και τις υλοποιεί, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των δήμων που προσφεύγει στα δικαστήρια εναντίον των δικαιωμάτων των εργατών τους. Μονιμοποιούν συμβασιούχους στο δήμο (οδηγούς, σχολικές καθαρίστριες, κλπ) και αποδίδουν δώρα και αναδρομικά παράνομων περικοπών, με μόνη την πρωτόδικη απόφαση των δικαστηρίων.

ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ (ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΑΝ) ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ.

Όπως ότι αποφάσισαν να μειώσουν δραστικά τα δημοτικά τέλη σε μαγαζιά που είναι κάτω από 100 τετραγωνικά μέτρα και στους νέους επιχειρηματίες. Αλλά “δεν επιτρέπει ο νόμος τέτοιες διακρίσεις”. Τους το έκοψε η αποκεντρωμένη διοίκηση. Όπως και κάποιες άλλες, από τις πολλές ελαφρύνσεις προς τα λαϊκά στρώματα που επιχείρησαν και άλλες τις υλοποίησαν, ενώ άλλες τους τις “έκοψαν”.

ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΑΝ (ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ) ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ (ΑΛΛΑ ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ)

Το μόνο επιχείρημα της αντιπολίτευσης εναντίον της σημερινής δημοτικής αρχής: Καθαριότητα. Σ’ ένα δήμο που ήταν σαν τους πολλούς, έτοιμος να διαλύσει την υπηρεσία καθαριότητας του δήμου και να παραδώσει την καθαριότητα στους ιδιώτες. Ένα δήμο που δεν είχε πριν τέσσερα χρόνια ούτε δική του σκούπα, ούτε πλυντήριο κάδων, ούτε φορτωτή, ούτε ανυψωτικό, ούτε φορτηγό και τα απορριμματοφόρα ήταν 20ετίας και διαλυμένα. Ένα δήμο που είχε χρόνια να κάνει προσλήψεις εργαζόμενων στην καθαριότητα (ενώ τότε μπορούσαν). Η νέα δημοτική αρχή ανέλαβε όταν δεν μπορούσε πια λόγω νομοθεσίας να προσλάβει και “για να αγοράσεις τα αυτοκίνητα, όπως από την αρχή αποφάσισε, χρειάζονται εξήντα διαφορετικές τυπικές ενέργειες σχετικές με το διαγωνισμό”. Ο ίδιος λέει ότι “4 χρόνια που κρατούσαν όλες αυτές οι διαδικασίες, υπήρχε θέμα”. Αλλά “ξεκινήσαμε τη διαδικασία το 15 και πριν λίγες μέρες πήραμε τα αυτοκίνητα, αξίας 1.370.000 ευρώ. Θα κυκλοφορήσουν αυτή τη βδομάδα”.

ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΑΛΛΑ ΔΕ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ.

“Εμείς” -είπε- “δεν κάνουμε έργα “επιφανειακά”. Κάνουμε έργα “που είναι κάτω από τη γη, υπόγεια”. Σαν τα αντιπλημμυρικά. Ή σαν το αποχετευτικό, που έχει συνδεθεί με το όνομα του προηγούμενου κομμουνιστή δήμαρχου Χαϊδαρίου, του Δημήτρη Σκαμπά. Ή σαν τις πρωτοβουλίες στις “ξεχασμένες γειτονιές”… που δεν είναι πάνω στην εθνική “για να τα βλέπει όλη η Αθήνα που περνάει”.

Μας μιλά για τη σχέση με όλους τους φορείς της πόλης. Για τις λαϊκές συνελεύσεις. Για τις κινητοποιήσεις που κάνουν πάντα για κάθε πρόβλημα. Όπως π.χ. για να μην κλείσουν τα ψυχιατρεία Δαφνί και Δρομοκαΐτειο, όπως σχεδιαζόταν από την κυβέρνηση. Για να ενισχυθεί το καινούριο, μεγάλο, αλλά υποστελεχωμένο και με πολλές ελλείψεις Αττικό Νοσοκομείο. Για την εξόφληση 4.800.000 ευρώ χρεών των προηγούμενων (όχι μόνο της αμέσως προηγούμενης) δημοτικής αρχής.

ΜΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΟΤ ΣΠΟΤ ΤΟΥ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ.

Που φιλοξενεί σήμερα 2600 σχεδόν ψυχές (κάποια στιγμή έφτασε και τους 3500). Ο Δήμος έκανε παρεμβάσεις ακόμα και στο πώς θα κατασκευαστεί το χοτ σποτ και στο ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσης, με αποτέλεσμα να είναι σήμερα από τα καλύτερα της χώρας -συγκριτικά πάντα- ή μάλλον τα λιγότερο άθλια. Οργανώνουν μόνιμα την έμπρακτη αλληλεγγύη των πολιτών προς τους πρόσφυγες. Αλλά και τη φιλοξενία των μικρών προσφύγων στα σχολεία της περιοχής, “χωρίς να ανοίξει ρουθούνι”, αφού ο δήμαρχος ήταν και είναι διαρκώς εκεί. “Είναι περήφανο το Χαϊδάρι” -μας είπε για τη στάση του λαού- “που από την αρχή τους αντιμετώπισε με αγάπη”.

Κατάλογος μακρύς και πλούσιος. Δε θα δημοσιεύσω εγώ όλη τη συνέντευξη.

ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΑΚΟΜΑ…

Για τη μεταφορά της Βιβλιοθήκης σε νέο κτίριο και την αναβάθμιση της λειτουργίας της.
Για τη διεκδίκηση του “μπλοκ 15” από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου και την ίδρυση μουσείου της Εθνικής Αντίστασης.
Για την ιστορία της πόλης και την αρχαία “Ιερά οδό” που διασχίζει το Χαϊδάρι.

ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ…

«Διαβάζεις την εφημερίδα… “Εστία” ;.
«Γιατί βγήκες δήμαρχος με 70% κι όχι με 55% όπως όλοι;»
«Τι ακριβώς παραπέμπει στη… “δευτέρα παρουσία”;
Για το χαρακτήρα της ψήφου των ερχόμενων εκλογών.
Για το νέο εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής και τον τρόπο που θα λειτουργούν πια τα δημοτικά συμβούλια.

Αλλά κι εσείς μη βιάζεστε να τα μάθετε όλα τώρα και με λεπτομέρειες. Περιμένετε να δείτε τη συνέντευξη. Πρέπει να απομαγνητοφωνηθεί τώρα. Υπομονή μερικές μέρες.

Και θυμηθείτε: Όλοι πρέπει να συμβάλουμε να γίνουν γνωστοί οι απολογισμοί των κομμουνιστών δημάρχων, σαν αποδείξεις ότι «μπορεί να γίνει», ότι «υπάρχει κι άλλος δρόμος», ο δικός μας δρόμος του ανιδιοτελούς διαρκή αγώνα με μοναδική έγνοια τις λαικές ανάγκες. Ότι οι κομουνιστές ξέρουν να διοικούν ένα δήμο ή ένα κράτος προφανώς καλύτερα από τους υπηρέτες του νόμου του κέρδους, γιατί παλεύουν για την οριστική εξάλειψη των παραγόντων που εμποδίζουν την ικανοποίηση αυτών των λαϊκών αναγκών. Για την οριστική εξαφάνιση της εκμετάλλευσης ανθρώπων από άλλους ανθρώπους.