Βενεζουέλα: Οι επιθέσεις των ΗΠΑ από το 2002 μέχρι σήμερα
Μια μικρή σύνοψη της επιθετικότητας των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα. Ο μονόπλευρος πόλεμος που διεξάγεται εναντίον μιας χώρας, η οποία δεν έχει απειλήσει και δεν έχει κάνει καμιά ενέργεια για να βλάψει τις ΗΠΑ ή τα συμφέροντά τους. Υπό την ηγεσία των Τσάβες και Mαδούρο ‒δύο προέδρων με τους οποίους άσκησε και ασκεί την κυριαρχία της και το δικαίωμά της στην αυτοδιάθεση‒ είναι ένα κατ’ επανάληψη θύμα των εχθρικών, και ολοένα πιο επιθετικών ενεργειών της Ουάσιγκτον.
Το άρθρο που ακολουθεί ανήκει στην Eva Golinger, δικηγόρο, συγγραφέα πολλών βιβλίων και ερευνήτρια, πολίτη της Βενεζουέλας, και γράφτηκε πριν από 4 χρόνια, στις 25/2/2015. Ωστόσο, με τις πρόσφατες, χυδαία απροσχημάτιστες (όσο κι ο ιμπεριαλισμός) ενέργειες των ΗΠΑ (αλλά και της ΕΕ, με το δικό της αυτόφωτο ιμπεριαλιστικό δόγμα −βλ. και Κούβα), διατηρεί στο ακέραιο την επικαιρότητά του. Και δίνει απαντήσεις σε όσους «γνωρίζουν» τα πάντα για τη Βενεζουέλα, αλλά εξακολουθούν να μη βλέπουν ότι το χρώμα του πετρελαίου είναι κόκκινο, ή να αγνοούν ότι η μεταφορά όπλων σε μιά χώρα, για να ελεγχθούν βίαια οι αγορές της από την αστική τάξη, λέγεται «Ανθρωπιστική Βοήθεια».
«Αν δεν είχε συμβεί η 11η Σεπτέμβρη, θα έπρεπε να την εφεύρουμε» (Οκτ. 2001)
«Πήγαμε στο Ιράκ γιατί ο Σαντάμ κολυμπούσε σε μια θάλασσα πετρελαίου» (2003)
Πολ Γούλφοβιτς (όνομα και πράμα), υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ (2001-2005) και πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας (2005-2007)
*
Τζον Μπόλτον, Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ από το 2018
*
«Η 23η Φεβρουαρίου θα είναι η μέρα που η ανθρωπιστική βοήθεια θα εισέλθει στη Βενεζουέλα, σίγουρα, επειδή ο σφετεριστής δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να φύγει από τη χώρα».
*
«Είναι τεράστιο ψέμα ότι στη Βενεζουέλα υπάρχει ανθρωπιστική κρίση. Η ανθρωπιστική κρίση για την επέμβαση των ΗΠΑ είναι απλά το πετρέλαιο της πατρίδας μου. Η λεγόμενη “ανθρωπιστική βοήθεια”, που συγκεντρώνεται στα σύνορα με την Κολομβία και τη Βραζιλία, είναι το προκάλυμμα για την στρατιωτική εισβολή. Προβλήματα σε κάποιες ελλείψεις τροφίμων και φαρμάκων υπάρχουν μετά από 4 χρόνια τουλάχιστον εμπορικού και οικονομικού αποκλεισμού, αλλά είναι ψέμα ότι υπάρχει ανθρωπιστική κρίση».
Φρέντι Χεσούς Φερνάντες Τόρες, επικεφαλής της πρεσβείας της Βενεζουέλας στην Ελλάδα (εδώ και εδώ).
_______________________________
Η Επιθετικότητα Των ΗΠΑ Κατά Της Βενεζουέλας:
Πραγματικότητα, Όχι Φαντασία
‒ Eva Golinger ‒
The Marxist-Leninist Weekly (11/3/2015)
Newspaper of the Communist Party of Canada (Marxist-Leninist)
*
Μετάφραση, επισημάνσεις με λοξές εντός του κειμένου [ ], πρόσθετες φωτό, σύνδεσμοι, βίντεο, Σημειώσεις, πρώτη δημοσίευση, 27 Μάρτη 2015:
Μπάμπης Ζαφειράτος ‒ Μποτίλια Στον Άνεμο
Στο τέλος
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ – Από το 2015 μέχρι σήμερα
*
Να διαβαστεί και το παλαιότερο από Μποτίλιας Στον Άνεμο (21 Οκτ. 2014):
Τρομοκρατία και Δολοφονίες στη Βενεζουέλα – Ο Νέος Βρόμικος Πόλεμος
*
Οι ΗΠΑ έχουν ένα σημαντικό ιστορικό επιθετικότητας προς τη Βενεζουέλα
Τελευταία, πολλοί εκπρόσωποι της κυβέρνησης Ομπάμα επαναλαμβάνουν μονότονα ότι οι ΗΠΑ δεν παρεμβαίνουν στα εσωτερικά της Βενεζουέλας. Η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, Τζεν Πσάκι, προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα, δηλώνοντας ότι «Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης της Βενεζουέλας περί εμπλοκής των ΗΠΑ σε σχεδιαζόμενο πραξικόπημα και αποσταθεροποίηση είναι αβάσιμοι και ψευδείς».
Στη συνέχεια η Πσάκι επανέλαβε μια παράδοξη δήλωση που είχε κάνει στις 19 Φεβρουαρίου, κατά τη διάρκεια καθιερωμένης ενημέρωσης του Τύπου: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υποστηρίζουν πολιτικές αλλαγές με μη συνταγματικά μέσα».
Οποιοσδήποτε με ελάχιστη εμπειρία σε θέματα Λατινικής Αμερικής, αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας, γνωρίζει ότι ο ισχυρισμός της Πσάκι είναι κάλπικος, και θέτει υπό αμφισβήτηση την ακρίβεια προηγούμενων δηλώσεών της.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει υποστηρίξει, ενθαρρύνει και συντηρήσει πραξικοπήματα στη Λατινική Αμερική και σε όλο τον κόσμο για πάνω από έναν αιώνα.
[Βλ. 125 Χρόνια Στρατιωτικών Επεμβάσεων – Από το Πληγωμένο Γόνατο στη Λιβύη]
Μερικές από τις πιο τρανταχτές περιπτώσεις, που έχουν αναγνωριστεί ανοιχτά από πρώην προέδρους των ΗΠΑ και υψηλά ιστάμενους αξιωματούχους, περιλαμβάνουν πραξικοπήματα εναντίον
του Μοχάμετ Μοσαντέκ στο Ιράν το 1953,
του Τζάκομπο Αρμπένθ στη Γουατεμάλα το 1954,
του Πατρίς Λουμούμπα στο Κονγκό το 1960,
του Ζοάο Γκούλαρτ στη Βραζιλία το 1964 και
του Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή το 1973.
Πιο πρόσφατα, στον εικοστό πρώτο αιώνα, η αμερικανική κυβέρνηση υποστήριξε ανοιχτά τα πραξικοπήματα εναντίον
του προέδρου Ούγο Τσάβες στη Βενεζουέλα το 2002,
του Ζαν-Μπερτράν Αριστίντ της Αϊτής το 2004 και
του Χοζέ Μανουέλ Σελάγια της Ονδούρας το 2009.
Ατράνταχτες αποδείξεις περί συμμετοχής της CIA και άλλων εμπλεκόμενων μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, σε όλες αυτές τις αντισυνταγματικές ανατροπές δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, αφθονούν. Το κοινό όλων των ανατραπέντων ηγετών ήταν η απροθυμία τους να υποκύψουν στα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Παρά τους ψευδείς ισχυρισμούς της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ο Ούγο Τσάβες, μετά την εκλογή του με συντριπτική πλειοψηφία στην προεδρία της Βενεζουέλας, το 1998, και την άρνησή του στη συνέχεια να λάβει εντολές από την Ουάσιγκτον, έγινε γρήγορα στόχος της αμερικανικής επιθετικότητας.
Και μολονότι το υποκινούμενο από τις ΗΠΑ «διήμερο πραξικόπημα» που ανέτρεψε τον Τσάβες το 2002 (12-14 Απρ.) απέτυχε, χάρη στην κινητοποίηση εκατομμυρίων λαού, αλλά και στην εμπιστοσύνη των ενόπλων δυνάμεων, εν τούτοις οι ΗΠΑ επαύξησαν τις εχθρικές τους ενέργειες προς αυτό το πλούσιο σε πετρέλαιο έθνος. Μετά το θάνατο του Τσάβες από καρκίνο το 2013, ο δημοκρατικά εκλεγμένος διάδοχός του, Νικολάς Μαδούρο, έγινε ο κύριος στόχος αυτών των επιθέσεων.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια μικρή σύνοψη της επιθετικότητας των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα, που δείχνει με σαφήνεια το μονόπλευρο πόλεμο. Η Βενεζουέλα δεν έχει απειλήσει και δεν έχει κάνει καμιά ενέργεια για να βλάψει τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τα συμφέροντά τους. Παρ’ όλα αυτά, η Βενεζουέλα, υπό την ηγεσία των Τσάβες και Mαδούρο ‒δύο προέδρων με τους οποίους άσκησε την κυριαρχία της και το δικαίωμά της στην αυτοδιάθεση‒ υπήρξε ένα κατ’ επανάληψη θύμα των εχθρικών, και ολοένα πιο επιθετικών ενεργειών της Ουάσιγκτον.
2002-2004
Το πραξικόπημα εναντίον του Τσάβες πραγματοποιήθηκε στις 11 Απριλίου 2002:
Τα έγγραφα που ελήφθησαν, σύμφωνα με τον Αμερικανικό Νόμο περί Ελευθερίας της Πληροφόρησης (FOIA) αποδεικνύουν ξεκάθαρα τον ρόλο της κυβέρνησης των ΗΠΑ στο πραξικόπημα, καθώς και την οικονομικοπολιτική στήριξή τους για τους Βενεζουελανούς εμπλεκόμενους.
Ένα «λοκάουτ» με ταυτόχρονο οικονομικό σαμποτάρισμα της βιομηχανίας πετρελαίου της Βενεζουέλας επιβλήθηκε από τον Δεκέμβριο του 2002 έως τον Φεβρουάριο του 2003. Μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος εναντίον του Τσάβες, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ενέκρινε ένα ειδικό κονδύλι μέσω του National Endowment for Democracy (NED).(1)
Η USAID (1) «έστησε» στο Καράκας την Υπηρεσία Μετάβασης Πρωτοβουλιών (OTI), έναν υπεργολάβο της Εναλλακτικής Αναπτυξιακής Α.Ε. των ΗΠΑ (Development Alternatives Inc. –DAI), για να επιβλέπει την μεταφορά και διανομή στη Βενεζουέλα εκατομμυρίων δολαρίων σε αντικυβερνητικές ομάδες.
Αποτέλεσμα αυτής της δραστηριότητας ήταν η «εθνική απεργία» που ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2002 που ανάγκασε τη βιομηχανία πετρελαίου να γονατίσει και κατέστρεψε την οικονομία. Διήρκεσε 64 ημέρες με πάνω από 20 δις. δολάρια σε ζημιές. Παρ’ όλα αυτά, οι προσπάθειες δεν κατάφεραν να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση του Τσάβες.
«Guarimbas»(2) το 2004:
Στις 27 Φεβρουαρίου του 2004, εξτρεμιστικές αντικυβερνητικές ομάδες ξεκίνησαν βίαιες διαδηλώσεις στο Καράκας με στόχο την ανατροπή του Τσάβες. Διήρκεσαν 4 ημέρες και προκάλεσαν δεκάδες θανάτους. Οι ηγέτες αυτών των διαμαρτυριών είχαν εκπαιδευτεί από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Άλμπερτ Αϊνστάιν (ΑΕΙ), το οποίο ειδικεύεται σε τακτικές και στρατηγικές αλλαγής καθεστώτων.
Ανάκληση του Δημοψηφίσματος το 2004:
Το NED και η USAID διοχετεύουν εκατομμύρια δολάρια σε μια εκστρατεία για την ανατροπή του προέδρου Τσάβες μέσω δημοψηφίσματος. Με αυτά τα κεφάλαια, η ΜΚΟ Sumate (3) [ιδρύθηκε το 2001], υπό την ηγεσία της πολυεκατομμυριούχου Μαρία Κορίνα Ματσάντο (3), καθοδηγούσε τις προσπάθειες.
Ο Τσάβες κέρδισε το δημοψήφισμα με τη συντριπτική πλειοψηφία του 60%.
2005
Μετά τη νίκη του προέδρου Τσάβες στο δημοψήφισμα του 2004, οι ΗΠΑ σκλήρυναν τη θέση τους απέναντι στη Βενεζουέλα και αύξησαν με δημόσιες δηλώσεις τις εχθρικές ενέργειες και επιθέσεις τους εναντίον της εκλεγμένης κυβέρνησης.
Να ένα μικρό απάνθισμα από δηλώσεις αξιωματούχων των ΗΠΑ για τη Βενεζουέλα:
Ιανουάριος 2005: «Ο Τσάβες είναι μια αρνητική δύναμη στην περιοχή». ‒Κοντολίζα Ράις.
Μάρτιος 2005: «Η Βενεζουέλα είναι μια από τις πιο ασταθείς και επικίνδυνες περιοχές στη Λατινική Αμερική». ‒Πόρτερ Γκος, πρώην διευθυντής της CIA.
«Η Βενεζουέλα ξεκινά μια επικίνδυνη κούρσα εξοπλισμών που απειλεί την περιφερειακή ασφάλεια». ‒Ντόναλντ Ράμσφελντ, πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας.
«Ανησυχώ για την επιρροή της Βενεζουέλας στον τομέα της ευθύνης… Η SOUTHCOM για να διατηρήσει επαφή με τους στρατιωτικούς της Βενεζουέλας». ‒Στρατηγός Bantz Craddock, πρώην Διοικητής της SOUTHCOM. (4)
Ιούλιος 2005: «Η Κούβα και η Βενεζουέλα προωθούν την αστάθεια στη Λατινική Αμερική. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο πρόεδρος Τσάβες χρηματοδοτεί ριζοσπαστικές δυνάμεις στη Βολιβία». ‒Rogelio Pardo-Maurer, Υφυπουργός Άμυνας για το Δυτικό Ημισφαίριο.
«Η Βενεζουέλα και η Κούβα προωθούν το ριζοσπαστισμό στην περιοχή… Η Βενεζουέλα προσπαθεί να υπονομεύσει τις δημοκρατικές κυβερνήσεις της περιοχής για να εμποδίσουν την CAFTA (5)». ‒Ντόναλντ Ράμσφελντ, πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας.
Αύγουστος 2005: «Το έδαφος της Βενεζουέλας είναι ένα ασφαλές καταφύγιο για τους τρομοκράτες της Κολομβίας». ‒Tom Casey, εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Σεπτέμβριος 2005: «Το πρόβλημα συνεργασίας με τον Πρόεδρο Τσάβες είναι σοβαρό και διαρκές». ‒John Walters, διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πολιτικής για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών.
Νοέμβριος 2005: «Η επίθεση κατά των δημοκρατικών θεσμών της Βενεζουέλας συνεχίζεται και το σύστημα βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο». ‒Thomas Shannon, Δεύτερος-Γραμματέας του Κράτους.
2006
Φεβρουάριος 2006: «Ο πρόεδρος Τσάβες συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον έλεγχό του για να καταστείλει την αντιπολίτευση, να περιορίσει την ελευθερία του Τύπου και να περιστείλει τη δημοκρατία… είναι μια απειλή». ‒Τζων Νεγκροπόντε, πρώην διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
«Έχουμε τον Τσάβες στη Βενεζουέλα με πολύ χρήμα από τα πετρέλαια. Είναι ένα άτομο που είχε εκλεγεί νόμιμα, όπως ακριβώς και ο Αδόλφος Χίτλερ…» ‒Ντόναλντ Ράμσφελντ, πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας.
Μάρτιος 2006: «Στη Βενεζουέλα, ένας δημαγωγός με πολύ πετρελαϊκό χρήμα υπονομεύει τη δημοκρατία και προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την περιοχή». ‒Τζωρτζ Μπους.
Αμερικανοί αξιωματούχοι προσπαθούν να συνδέσουν τη Βενεζουέλα με την τρομοκρατία
Ιούνιος 2006: «Η Συνεργασία της Βενεζουέλας στη διεθνή εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας εξακολουθεί να είναι ασήμαντη… Δεν είναι ξεκάθαρο ως ποιο βαθμό η κυβέρνηση της Βενεζουέλας προσφέρει υλική υποστήριξη σε τρομοκράτες της Κολομβίας». ‒Ετήσια Έκθεση για την Τρομοκρατία, Υπουργείο Εξωτερικών.
Ιούνιος 2006: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ μέσω του Τμήματος Εμπορίου και του Υπουργείου Οικονομικών επιβάλλει κυρώσεις κατά της Βενεζουέλας για τον υποτιθέμενο ρόλο της σε τρομοκρατικές ενέργειες, και απαγορεύει την πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού στη χώρα.
Ιούλιος 2006: «Η Βενεζουέλα, υπό τον πρόεδρο Ούγο Τσάβες, ανέχθηκε στο έδαφός της τρομοκράτες…» ‒Επιτροπή για τη διεθνή τρομοκρατία, Βουλή των Αντιπροσώπων.
Οι ΗΠΑ αυξάνουν τη στρατιωτική παρουσία τους στη Λατινική Αμερική
Μάρτιος-Ιούλιος 2006: Ο στρατός των ΗΠΑ εμπλέκεται σε τέσσερεις μεγάλες ασκήσεις στα ανοικτά των ακτών της Βενεζουέλας στην Καραϊβική Θάλασσα, με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, και με τη βοήθεια των αεροπορικών δυνάμεων της βάσης των ΗΠΑ στο Κουρασάο. Μια μόνιμη στρατιωτική παρουσία είναι εγκατεστημένη στη Δομινικανή Δημοκρατία ενώ οι βάσεις στο Κουρασάο και στην Αρούμπα ενισχύονται.
Η πρεσβεία των ΗΠΑ στο Καράκας καθορίζει τις «Αμερικανικές Γωνιές (6)».
Ο Πρεσβευτής των ΗΠΑ William Brownfield κλιμακώνει τη δημόσια εχθρότητά του προς την κυβέρνηση της Βενεζουέλας, με συχνά σαρκαστικά και εχθρικά σχόλια σε διάφορα ελεγχόμενα από την αντιπολίτευση ΜΜΕ.
Το NED και η USAID αυξάνουν τη χρηματοδότηση αντικυβερνητικών ομάδων στη Βενεζουέλα.
2007
Στις αρχές του 2007, η Βενεζουέλα δέχεται σοβαρό πλήγμα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και από εκπροσώπους της κυβέρνησης των ΗΠΑ, για την απόφασή της να κρατικοποιήσει την CANTV (η μόνη εθνική τηλεφωνική εταιρεία), την ηλεκτρική ενέργεια του Καράκας και τις πετρελαιοπηγές Faja Orinoco.
Τον Μάιο του 2007 η επίθεση εντείνεται όταν η κυβέρνηση αποφασίζει να μην ανανεώσει το δικαίωμα δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης στο δημοφιλή αντιπολιτευόμενο τηλεοπτικό σταθμό, RCTV.
Μια ισχυρή εκστρατεία στα διεθνή ΜΜΕ στρέφεται εναντίον της Βενεζουέλας και του προέδρου Τσάβες, αναφερόμενη σε αυτόν σαν σε δικτάτορα.
Ιδιωτικοί διανομείς και εταιρείες αρχίζουν να κατακρατούν τρόφιμα και άλλα βασικά καταναλωτικά αγαθά, προκειμένου να δημιουργήσουν ελλείψεις και πανικό στον πληθυσμό.
Η USAID, το NED και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μέσω της πρεσβείας στο Καράκας, υποθάλπουν, χρηματοδοτούν και ενθαρρύνουν την ανάδυση ενός κινήματος νεολαίας της δεξιάς και συμβάλλουν στην ευνοϊκή προβολή της εικόνας της στη διεθνή κοινότητα, προκειμένου να στρεβλώσουν την εικόνα της δημοτικότητας του Προέδρου Chavez, ανάμεσα στους νέους.
Ομάδες όπως η Human Rights Watch, η Inter-American Press Association και οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα κατηγορούν τη Βενεζουέλα για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης.
Σεπτέμβριος 2007: Ο πρόεδρος Τζωρτζ Μπους χαρακτηρίζει τη Βενεζουέλα έθνος «μη συνεργάσιμο» στον πόλεμο κατά της διακίνησης ναρκωτικών, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, επιβάλλοντας πρόσθετες οικονομικές κυρώσεις.
Σεπτέμβριος 2007: Η Κοντολίζα Ράις δηλώνει ότι οι ΗΠΑ είναι «ανήσυχες για τον καταστροφικό λαϊκισμό» του Τσάβες.
2008
Ιανουάριος 2008:
Ο ναύαρχος Μάικ Μάλεν, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Κολομβίας Άλβαρο Ουρίμπε (Τρομοκρατία και Δολοφονίες στη Βενεζουέλα), και εν συνεχεία με τον υπουργό Άμυνας Χουάν Μανουέλ Σάντος, τον Πρεσβευτή των ΗΠΑ Γουίλιαμ Μπράουνφιλντ και τον Διοικητή των Κολομβιανών Ενόπλων Δυνάμεων Freddy Padilla de Leon και δηλώνει κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι είναι «ανήσυχος για τις προμήθειες όπλων του Τσάβεζ» και εκφράζει ότι αυτό θα μπορούσε να «αποσταθεροποιήσει την περιοχή».
Ο Τζων Γουόλτερς, ο Αμερικανός τσάρος κατά των ναρκωτικών, συναντιέται με τον Ουρίμπε στην Κολομβία, μαζί με 5 μέλη του κογκρέσου των ΗΠΑ και τον Πρέσβη Μπράουνφιλντ, και δηλώνει ότι η Βενεζουέλα «είναι συμμέτοχη στην παράνομη διακίνηση ναρκωτικών» που την καθιστά «απειλή για τις ΗΠΑ και την περιοχή». Εκφράζει επίσης την επιθυμία του ότι η συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ ΗΠΑ και Κολομβίας θα επικυρωθεί από το Κογκρέσο σύντομα.
Η Κοντολίζα Ράις επισκέπτεται την Κολομβία, μαζί με τον υφυπουργό Τόμας Σάνον και 10 μέλη του Κογκρέσου από το Δημοκρατικό Κόμμα, για να ωθήσει τη Free Trade Agreement [Συμφωνία Ελεύθερων Συναλλαγών] και να ωθήσει την Κολομβία σε σύγκρουση με τη Βενεζουέλα.
Ο πρόεδρος Τζωρτζ Μπους τονίζει τη σημασία της ΣΕΣ με την Κολομβία και προειδοποιεί για την απειλή από τις «λαϊκιστικές» και «αντιδημοκρατικές» κυβερνήσεις της περιοχής.
Φεβρουάριος 2008:
Η SOUTHCOM στέλνει τον «4ο στόλο» στην Καραϊβική (μια ομάδα από πολεμικά πλοία, υποβρύχια και αεροπλανοφόρα που δεν έχουν ξαναεμφανιστεί σε αυτά τα ύδατα μετά τον Ψυχρό Πόλεμο).
Ο Στρατηγός Mike McConnell, Διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, δημοσιεύει την Ετήσια Έκθεση Απειλής, η οποία κατατάσσει τη Βενεζουέλα ως την «κύρια απειλή εναντίον των ΗΠΑ στο ημισφαίριο».
Η Exxon Mobil προσπαθεί να «παγώσει» 12 δισ. $ περιουσιακών στοιχείων της Βενεζουέλας στο Λονδίνο, την Ολλανδία και τις Ολλανδικές Αντίλλες.
Μια Έκθεση Πρόσφατων Απειλών για την Εθνική Ασφάλεια της Υπηρεσίας Αμυντικών Πληροφοριών [Defense Intelligence Agency ‒ Υπηρεσία Κατασκοπίας του Υπουργείου Άμυνας ‒ Department of Defense] κατατάσσει τη Βενεζουέλα στις «απειλές για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ».
Άλλη έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών κατηγορεί τη Βενεζουέλα ότι είναι χώρα που επιτρέπει «τη διέλευση των παράνομων ναρκωτικών» το «ξέπλυμα χρήματος» και «είναι συμμέτοχη στην παράνομη διακίνηση ναρκωτικών».
Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ κατατάσσει τρεις υψηλόβαθμους Βενεζουελανούς υπαλλήλους ως «ιθύνοντες νόες των ναρκωτικών», χωρίς να παρουσιάζει καμία επίσημη απόδειξη. Ο στρατηγός Hugo Carvajal ‒επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών της Βενεζουέλας, ο στρατηγός Henry Rangel Silva ‒επικεφαλής της πολιτοφυλακής της Βενεζουέλας, και ο Ramon Rodriguez Chacin ‒πρώην υπουργός Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, «πιστοποιούνται» από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τίθενται στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Υποναύαρχος Joseph Nimmich, διοικητής της Διυπηρεσιακής Task Force των ΗΠΑ, συναντιέται στην Μπογκοτά με τον Γενικό Διοικητή των Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας.
Μάρτιος 2008:
Ο κολομβιανός στρατός εισβάλλει στο έδαφος του Ισημερινού και δολοφονεί τον Ραούλ Ρέγιες των Ένοπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC) και 12 ακόμη άνδρες, συμπεριλαμβανομένων 4 Μεξικανών, σε ένα στρατόπεδο των FARC στη ζούγκλα, κοντά στα σύνορα.
Ο Στρατηγός Jorge Naranjo, Διοικητής της Εθνικής Αστυνομίας της Κολομβίας, δηλώνει ότι οι φορητοί υπολογιστές που διασώθηκαν από τη σκηνή της βομβιστικής επίθεσης που σκότωσε τον Reyes, καθώς και άλλα στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο πρόεδρος Τσάβες έδωσε περισσότερα από 300 εκ. $ στις FARC, μαζί με μια ποσότητα ουρανίου και όπλων. Καμιά άλλη απόδειξη δεν υπάρχει και κανένα άλλο στοιχείο δεν δίνεται στη δημοσιότητα. Ο Ισημερινός κατηγορείται επίσης για την υποστήριξη της FARC.
Η Βενεζουέλα κινητοποιεί στρατεύματα στα σύνορα με την Κολομβία.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ στέλνει το αεροπλανοφόρο Harry Truman στην Καραϊβική Θάλασσα να συμμετάσχει σε στρατιωτικές ασκήσεις για πρόληψη πιθανών τρομοκρατικών επιθέσεων και ενδεχόμενων συγκρούσεων στην περιοχή.
Ο Πρόεδρος Μπους δηλώνει ότι οι ΗΠΑ θα υπερασπιστούν την Κολομβία από τις «προκλήσεις» της Βενεζουέλας.
Ο Ουρίμπε ανακοινώνει ότι θα ασκήσει αγωγή ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου κατά του προέδρου Τσάβες ως «χορηγού γενοκτονιών και τρομοκρατίας».
Μάρτιος 2008:
Ο Πρόεδρος Μπους ζητά από ομάδα δικηγόρων και συμβούλων του να επανεξετάσουν τη δυνατότητα τοποθέτησης της Βενεζουέλας στον κατάλογο των «ΚΡΑΤΩΝ ΧΟΡΗΓΩΝ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ», μαζί με την Κούβα, το Ιράν, τη Συρία και τη Βόρεια Κορέα.
2009
Μάιος 2009:
Ένα έγγραφο από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ δείχνει την κατασκευή μιας στρατιωτικής βάσης των ΗΠΑ στο Παλενκέρο της Κολομβίας, για την καταπολέμηση των «αντι-αμερικανικών» κυβερνήσεων στην περιοχή. Η βάση Παλενκέρο αποτελεί μία από τις 7 στρατιωτικές βάσεις που οι ΗΠΑ σχεδίαζαν να χτίσουν στην Κολομβία, στο πλαίσιο συμφωνίας με την κυβέρνηση της Κολομβίας, για μια περίοδο δέκα ετών.
2010
Φεβρουάριος 2010:
Ο Αμερικανός διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, στην ετήσια έκθεσή του για τις παγκόσμιες απειλές, χαρακτηρίζει τη Βενεζουέλα ως «αντι-Αμερικανό καθοδηγητή» στην περιοχή.
Φεβρουάριος 2010:
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εγκρίνει περισσότερα από 15 εκ. $ μέσω του NED και της USAID για αντικυβερνητικές ομάδες στη Βενεζουέλα.
Ιούνιος 2010:
Μια έκθεση από το ισπανικό Ινστιτούτο FRIDE (7), το οποίο χρηματοδοτείται από το NED, αναφέρει ότι οι διεθνείς οργανισμοί διοχετεύουν περί τα 40-50 εκ. $ το χρόνο σε αντικυβερνητικές ομάδες στη Βενεζουέλα.
Σεπτέμβριος 2010:
Η Ουάσιγκτον επισημοποιεί τις κυρώσεις κατά της Βενεζουέλας με την κατηγορία ότι δεν συνεργάζεται στις προσπάθειες καταπολέμησης των ναρκωτικών ή στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.
2011-2015
Ο Πρόεδρος Ομπάμα εγκρίνει ένα ειδικό κονδύλι, ύψους 5 εκ. $, στον ετήσιο προϋπολογισμό του για την υποστήριξη των αντικυβερνητικών ομάδων στη Βενεζουέλα. Το 2015, ο Ομπάμα αυξάνει αυτό το ποσό σε 5.5 εκ. $.
Το NED συνεχίζει να χρηματοδοτεί αντικυβερνητικές ομάδες στη Βενεζουέλα με περίπου 2 εκ. $ ετησίως.
Κάθε χρόνο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ περιλαμβάνει τη Βενεζουέλα στον κατάλογο των χωρών που δεν συνεργάζονται στις προσπάθειες για την καταπολέμηση των ναρκωτικών ή στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Επίσης, στην ετήσια έκθεσή του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατατάσσει τη Βενεζουέλα ως «πολέμιο» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μετά το θάνατο του προέδρου Τσάβες από καρκίνο, στις 5 Μαρτίου του 2013, νέες εκλογές ανέδειξαν στην προεδρία τον Νικολάς Μαδούρο. Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης διοργάνωσαν βίαιες διαδηλώσεις που είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερους από 12 νεκρούς.
15 Φεβρουαρίου 2014:
Η συντριπτική πλειοψηψία των Βενεζουελανών δείχνει την υποστήριξή της στη Μπολιβαριανή Επανάσταση και στον Πρόεδρο Μαδούρο.
Τον Φεβρουάριο του 2014 οι βίαιες διαμαρτυρίες επαναλαμβάνονται, με επικεφαλής τον Λεοπόλντο Λόπες(3) και τη Μαρία Κορίνα Ματσάδο (3), που καλούν ανοιχτά για την ανατροπή του Προέδρου Μαδούρο, όπου πάνω από 40 άνθρωποι σκοτώνονται. Ο Λόπες, ως ο κύριος υποκινητής, αντιμετωπίζει κατηγορίες για τον ενεργό ρόλο του στη βία. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ζητεί την άμεση απελευθέρωσή του.
Δεκέμβριος 2014:
Ο Πρόεδρος Ομπάμα επέβαλε κυρώσεις σε πάνω από 50 υπαλλήλους της Βενεζουέλας και στους συγγενείς τους, κατηγορώντας τους για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για συμμετοχή σε διαφθορά.
Δεν έχει παρουσιαστεί κανένα αποδεικτικά στοιχείο μέχρι σήμερα που να στοιχειοθετεί αυτές τις σοβαρές καταγγελίες. Το Υπουργείο Εμπορίου επέκτεινε επίσης τις κυρώσεις κατά της Βενεζουέλας, που απαγορεύουν την πώληση «οποιωνδήποτε προϊόντων» που θα μπορούσαν να προορίζονται για «στρατιωτική χρήση» λόγω παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υποτίθεται ότι διαπράχθηκαν από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Βενεζουέλας.
Ιανουάριος 2015:
Ο Αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν προειδοποιεί χώρες της Καραϊβικής ότι η κυβέρνηση του προέδρου Νικολάς Μαδούρο σύντομα θα «ηττηθεί» και ως εκ τούτου θα πρέπει να εγκαταλείψουν την πετρελαϊκή συμμαχία τους, την Petro Caribe, με τη Βενεζουέλα.
Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζεν Πσάκι καταδικάζει την υποτιθέμενη «ποινικοποίηση της πολιτικής διαφωνίας» στη Βενεζουέλα.
Φεβρουάριος 2015:
Ο Πρόεδρος Ομπάμα αποκαλύπτει τη νέα του Εθνική Στρατηγική Ασφαλείας, κατονομάζει τη Βενεζουέλα ως απειλή, και τονίζει την υποστήριξή του στους πολίτες της, που ζουν σε μια χώρα στην οποία «η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο».
Αντικυβερνητικοί παράγοντες κυκλοφορούν ένα έγγραφο για «συμφωνία μιας μεταβατικής κυβέρνησης», που προειδοποιεί την κυβέρνηση του Προέδρου Μαδούρο ότι βρίσκεται «στο τελικό στάδιο» και ότι δεσμεύεται να επανεξετάσει στο σύνολό του το σοσιαλιστικό πρόγραμμα, αντικαθιστώντας το με ένα νεοφιλελεύθερο, φιλο-επιχειρηματικό μοντέλο. Το έγγραφο υπογράφεται από τη Μαρία Κορίνα Ματσάδο (3), τον φυλακισμένο ηγέτη της αντιπολίτευσης Λεοπόλντο Λόπες (3) και τον Αντόνιο Λεδέσμα, δήμαρχο της Μητροπολιτικής Περιφέρειας του Καράκας [η πρωτεύουσα της χώρας, Σαντιάγκο ντε Λεόν ντε Καράκας, και 4 ακόμη δήμοι].
Μερικές μέρες αργότερα, μια συνωμοσία πραξικοπήματος κατά του προέδρου Νικολάς Μαδούρο ανατρέπεται, και 10 εν ενεργεία Βενεζουελανοί αξιωματικοί του στρατού συλλαμβάνονται. Ο Αντόνιο Λεδέσμα συλλαμβάνεται με την κατηγορία της συνωμοσίας για ανατροπή της κυβέρνησης.
12 Φεβρουαρίου 2015. To Πραξικόπημα των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης: Το άθλιο βίντεο που διακινήθηκε από την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας. (Με αφορμή την επέτειο των βίαιων επεισοδίων του 2014, το Telesur εξετάζει το ρόλο των ΜΚΔ στην υποδαύλιση της βίας και της παραπληροφόρησης).
Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ εκδίδει μια σκληρή καταδίκη της κράτησής του, καλώντας τις γειτονικές κυβερνήσεις να αναλάβουν δράση κατά της κυβέρνησης Μαδούρο.
Ο Εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζος Έρνεστ αρνείται οποιαδήποτε ανάμιξη των ΗΠΑ στην απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του Μαδούρο, αποκαλώντας «γελοίους» τους ισχυρισμούς, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει, ότι:
«Το Υπουργείο Οικονομικών και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξετάζουν τα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους και που θα μπορούσαν να οδηγήσουν την κυβέρνηση της Βενεζουέλας προς μια κατεύθυνση όπου αυτοί οι τρεις άνθρωποι θα βρίσκονται επικεφαλής».
Eva Golinger, 25 Φλεβάρη 2015
___________
Δες επίσης (24/2/2022):
ΗΠΑ: Από το Πληγωμένο Γόνατο στην… Ουκρανία ― 132 Xρόνια Στρατιωτικών Επεμβάσεων
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Eva Golinger. 1973, Νέα Υόρκη. Δικηγόρος, συγγραφέας πολλών βιβλίων και ερευνήτρια, πολίτις της Βενεζουέλας. Έχει αφιερωθεί στην έρευνα για τις παρεμβάσεις των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα και στις άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σήμερα ζει στη Νέα Υόρκη και με την έρευνά της κατατάσσεται στους κορυφαίους υποστηρικτές της Μπολιβαριανής Επανάστασης. Το 2009 κέρδισε το Διεθνές Βραβείο Δημοσιογραφίας της Λέσχης Δημοσιογράφων του Μεξικού. Βλέπε και Eva Golinger
13 Φεβ. 2015. Στους δρόμους της Βενεζουέλας βγήκαν και διαδηλωτές αλλά και υποστηρικτές του Νικολάς Μαδούρο. Το Καράκας και το Σαν Κριστομπάλ έγιναν πεδία μάχης μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας, στην επέτειο των περσινών αναταραχών κατά τη διάρκεια των οποίων έχασαν τη ζωή τους 43 άτομα. Τα επεισόδια ξέσπασαν όταν ομάδα διαδηλωτών θέλησε να κατευθυνθεί προς μια εκκλησία για να προσευχηθεί στη μνήμη των νεκρών.
Οι διαδηλωτές πετούσαν πέτρες, σωλήνες και βόμβες μολότωφ στους αστυνομικούς αλλά και στην Εθνοφρουρά που κλήθηκε για να τους αντιμετωπίσει. Με δακρυγόνα επιχείρησαν να τους σταματήσουν οι αστυνομικοί. Τέσσερις φοιτητές συνελήφθησαν στο Σαν Κριστομπάλ ενώ υπήρχαν τραυματισμοί και από τις δύο πλευρές. (Βενεζουέλα: Κλίμα πραξικοπήματος – Συγκρούσεις και συλλήψεις αξιωματικών).
1. NED –National Endowment for Democracy– Εθνικό Ίδρυμα για τη Δημοκρατία: Αμερικανική ΜΚΟ, που ιδρύθηκε το 1983 για την προώθηση(!) της δημοκρατίας (!!) Χρηματοδοτείται κυρίως μέσω ετήσιας επιχορήγησης από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού της USAID. Της γνωστής μας USAID!!! (Ετικέτα από Μποτίλια) ‒Υπηρεσία των ΗΠΑ για τη Διεθνή Ανάπτυξη – Αποστολή, Όραμα και Αξίες: Ηγετικός Οργανισμός της κυβέρνησης των ΗΠΑ που εργάζεται για την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας από τον κόσμο και την ισχυροποίηση δημοκρατικών κοινωνιών να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους!!
Η USAID λειτουργεί σε Αφρική, Ασία, Λατινική Αμερική και Ανατολική Ευρώπη. Η CIA με τον μανδύα της ανθρωπιστικής βοήθειας (USAID). Πού και πού στήνει και καμιά Αραβική Άνοιξη για να βοηθήσει την αντιπολίτευση να συνεχίσει τις προσπάθειές της για την ανατροπή του Τσάβες. [Βλέπε: Τρομοκρατία και Δολοφονίες στη Βενεζουέλα – Ο Νέος Βρόμικος Πόλεμος. Και USAID, επίσημη ιστοσελίδα].
2. Guarimbas – Τα βενεζουελανικά «οδοφράγματα». Πρόκειται για επιχειρησιακό τρόπο πραγματοποίησης βίαιων “διαδηλώσεων” από τη βενεζουελανική δεξιά. (prensa-rebelde)
Το 2004, 9 νεκροί και 193 τραυματίες. Κατά τη διάρκεια αυτών των βίαιων γεγονότων, 43 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 1.800 τραυματίστηκαν (wikipedia).
Για τα πρόσφατα επεισόδια με νεκρούς (Φεβ., Μαρτ. 2014) βλέπε και από Μποτίλια ό.π. (Τρομοκρατία και Δολοφονίες).
3. Για Sumate, Ματσάδο, Λόπες, Ουρίμπε κλπ. βλέπε επισης στο Τρομοκρατία και Δολοφονίες.
4. United States Southern Command ‒ Στρατιωτικός οργανισμός των ΗΠΑ, υπεύθυνος για την παροχή σχεδιασμού και δράσεων έκτακτης ανάγκης στην Κεντρική και Νότια Αμερική, την Καραϊβική (εκτός κοινοπολιτειών, εδαφών και κτήσεων ΗΠΑ), στα χωρικά τους ύδατα, καθώς και για τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις σε αυτές τις περιοχές.
Η USSOUTHCOM είναι επίσης υπεύθυνη για εξασφάλιση άμυνας στη Διώρυγα του Παναμά και στην ευρύτερη περιοχή του καναλιού. (United States Southern Command). Υποστηρίζει τις θέσεις του ΓΕΕΘΑ στο Πρόγραμμα Military-to-Military Program (Mil-to-Mil ή M2M). Επεκτείνεται και προσαρμόζεται μέσα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Η περιοχή ευθύνης της USSOUTHCOM περιλαμβάνει 32 έθνη (19 στην Κεντρική και Νότια Αμερική και 13 στην Καραϊβική, εκ των οποίων τα 31 είναι δημοκρατίες) και 14 αμερικανικά και ευρωπαϊκά εδάφη. Από τον Οκτώβριο του 2002, η ακτίνα δράσης καλύπτει 23,2 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το Πρόγραμμα αυτό είναι μια από τις πιο επιτυχημένες δραστηριότητες εμπλοκής της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ και ξυπηρετεί αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους, ώστε να επεκτείνουν τις δημοκρατίες στην περιοχή ευθύνης τους, σε μια προσπάθεια να επιτύχουν την περιφερειακή σταθερότητα(!!) (military-to-military-engagement-program).
5. CAFTA (Ιδρύθηκε το 2004) ‒Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Κεντρικής Αμερικής (Γουατεμάλα, Ελ Σαλβαδόρ, Ονδούρα, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουα) και Δομινικανή Δημοκρατία (Central America Free Trade Agreement).
Είναι μια επέκταση της NAFTA ‒Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής, 1994).
6. American Corners: Τμήματα των διαφόρων πρεσβειών των ΗΠΑ στις 5 Πολιτείες της Βενεζουέλας (Lara, Monagas, Bolívar, Anzoátegui, Nueva Esparta), για να λειτουργήσουν ως κέντρα προπαγάνδας, ανατροπής, κατασκοπείας και διείσδυσης. (caracas.usembassy.gov).
7. Fundación para las Relaciones Internacionales y el Diálogo Exterior – ανεξάρτητη δεξαμενή σκέψης με έδρες ευρωπαϊκές στη Μαδρίτη και τις Βρυξέλλες. Από το 2012, είναι μία από τις 55 δεξαμενές σκέψης στη χώρα. Επικεντρώνεται στη βελτίωση των ευρωπαϊκών απόψεων και ιδεών σε διάφορα θέματα που σχετίζονται με τις διεθνείς εξελίξεις.
Ο Carlos Latuff (Κάρλος Λατούφ), βεβαίως, με τα εύγλωττα σκίτσα του.
***
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ – Από το 2015 μέχρι σήμερα
Μποτίλια στον Άνεμο
Απρίλιος 2015
*
Ιούνιος 2016
*
Ιούλιος 2016
*
Φεβρουάριος 2017
Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας: Η εξουσία της αστικής τάξης προσπαθεί να το θέσει εκτός νόμου
*
Μάρτιος 2017
*
4 Απριλίου 2017
*
20 Απριλίου 2017
*
22 Απριλίου 2007
*
Αύγουστος 2017
*
*
Μάρτιος 2018
Διακήρυξη του Καράκας – Declaración de Caracas
*
Μάιος 2018
*
Αύγουστος 2018
*
24 Ιανουαρίου 2019
*
*
25 Ιανουαρίου 2019
Βενεζουέλα: Κλιμακώνεται η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο όνομα του Τραμπ και του… Μπολίβαρ!
*
28 Ιανουαρίου 2019
*
31 Ιανουαρίου 2019
*
5 Φεβρουαρίου 2019
*
10 Φεβρουαρίου 2019
*
11 Φεβρουαρίου 2019
*
*
Κατιούσα
Πλούσια αρθρογραφία για τις τρέχουσες εξελίξεις
____________________
Μετάφραση, λοξές [ ] εντός κειμένου, επισημάνσεις, πρόσθετες φωτό, σύνδεσμοι, βίντεο, Σημειώσεις, πρώτη δημοσίευση:
Μπάμπης Ζαφειράτος ‒ Μποτίλια Στον Άνεμο
Παράρτημα 2015 έως σήμερα