Δε θα περάσει το πραξικόπημα στη Βενεζουέλα – Μεγάλη εκδήλωση αλληλεγγύης της ΚΝΕ στο Σπόρτινγκ

Με πλήθος κόσμο και ιδίως νεολαίας, πραγματοποιήθηκε απόψε στο Σπόρτινγκ η μεγάλη εκδήλωση αλληλεγγύης προς το λαό της Βενεζουέλας, που δοκιμάζεται από την απόπειρα πραξικοπήματων των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ με τη σύμπραξη των αντιδραστικών κυβερνήσεων του Καναδά και της Λατινικής Αμερικής, αλλά και της ΕΕ. Στην εκδήλωση μίλησαν ο Νίκος Ζαχαρόπουλος εκ μέρους της ΚΝΕ, η Ανόι Ρόσας από την Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας, αλλά και ο επιτετραμμένος της Βενεζουέλας στην Ελλάδα, Φρέντι Χεσούς Φερνάντες Τόρες. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο Δημήτρης Κουτσούμπας ως επικεφαλής πολυπληθούς αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ, αλλά και η πρέσβειρα της Κούβας. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μουσικό πρόγραμμα, αποτελούμενο από κομμουνιστικά και αντιϊμπεριαλιστικά τραγούδια από όλο τον κόσμο.

Την αλληλεγγύη της ΚΝΕ αλλά και γενικά του ελληνικού λαού στη Βενεζουέλα έστειλε ο Νίκος Ζαχαρόπουλος, τονίζοντας το πραγματικό διακύβευμα της επέμβασης στη Βενεζουέλα, που δεν είναι άλλο από τα πετρελαϊκά της αποθέματα. Υπογράμμισε πως “χωρίς μισόλογα και περιστροφές”:

Καταδικάζουμε την ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Βενεζουέλα. Και την καταδικάζουμε είτε προωθείται με ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση, είτε με απόπειρα πραξικοπήματος, είτε και με τα δύο μαζί. Αλλά και είτε γίνεται με τελεσίγραφα που “ντύνονται” με κομψές εκφράσεις όπως “διπλωματική διαμεσολάβηση” και πιέσεις για τις λεγόμενες “ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές”.

Για εμάς, ο μόνος υπεύθυνος για τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα, είναι ο λαός της χώρας, ο οποίος πρέπει μόνος του να αποφασίσει – χωρίς εξωτερικές επεμβάσεις – για το παρόν και το μέλλον του.

Έχει κάθε δικαίωμα να παλεύει για το δρόμο ανάπτυξης που επιθυμεί!

Αναφέρθηκε στα κρίσιμα επίδικα των ημερών, δηλαδή αν ΗΠΑ και ΕΕ θα βάλουν χέρι στα κοιτάσματα πετρελαίου της χώρας, που είναι τα μεγαλύτερα στον κόσμο, όπως και στη σημαντική εσωτερική αγορά, αν θα ανατραπούν οι σχέσεις της Βενεζουέλας με ανταγωνιστικές προς τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της δυνάμεις, όπως η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν. Επεσήμανε τον πακτωλό χρημάτων στην αντιπολίτευση της Βενεζουέλας, από τα κόμματα μέχρι τα ΜΜΕ που την στηρίζουν, με παράλληλες ασφυκτικές οικονομικές κυρώσεις στο κύριο εξαγώγιμο προϊόν της κυβέρνησης και δέσμευση κρατικών λογαριασμών σε ξένες τράπεζες.

Υπενθύμισε τις διαρκείς προσπάθειες ανατροπής των νόμιμων κυβερνήσεων στη χώρα, από την εποχή του Ούγο Τσάβες, υπογραμμίζοντας πως

“Οι ιμπεριαλιστές δεν το βάζουν κάτω. Ο λύκος αρνί δε γίνεται, όσες προβιές κι αν φορέσει!”

Αναφέρθηκε μάλιστα και στο γνωστό ανέκδοτο των λαών της Λατινικής Αμερικής, που λέει:

«Γιατί δεν έχει γίνει ποτέ πραξικόπημα στις Ηνωμένες Πολιτείες; Μα γιατί εκεί δεν υπάρχει αμερικανική πρεσβεία».

Στηλίτευσε την υποκρισία όσων μιλούν τάχα για τα δεινά του λαού της Βενεζουέλας, χωρίς να κοιτούν την καμπούρα τους στη δική τους χώρα:

” Μιλάει για το χαμηλό βιοτικό επίπεδο του λαού, ο Αμερικάνος πρόεδρος Τραμπ… αλλά στη Βενεζουέλα! Γιατί στις ΗΠΑ μπορεί να ζει το 25% των δισεκατομμυριούχων παγκοσμίως, ζούν όμως και 41 εκατομμύρια άνθρωποι κάτω από τα όρια της φτώχειας. Μιλά για καταπάτηση των δικαιωμάτων του λαού… ο πρόεδρος που στηρίχθηκε από τους ναζιστές δολοφόνους της Κου-Κλουξ-Κλαν, και στην Ελλάδα από τη ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή, ο πρόεδρος της ιμπεριαλιστικής δύναμης που έχει περισσότερες από 800 αμερικανικές ετοιμοπόλεμες στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο και έχει εξαπολύσει πολέμους σε όλες τις ηπείρους.

Μιλάει για “καταστολή της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα” ο Μακρόν, που μόνο τους προηγούμενους μήνες στη Γαλλία συνελήφθησαν 3.300 διαδηλωτές, τραυματίστηκαν 2.000 από τις δυνάμεις καταστολής και σκοτώθηκαν 8, και κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει τις …δημοκρατικές εικόνες μετά από μαθητική κινητοποίηση στη Γαλλία με τους δεκάδες μαθητές, να είναι γονατισμένοι με τα χέρια στο κεφάλι, περιτριγυρισμένοι από πάνοπλους αστυνομικούς, λες και είναι κρατούμενοι σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Μιλούν για εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες από τη Βενεζουέλα, ο πρωθυπουργός της χώρας που το 21% των πολιτών της ζει έξω από αυτήν, ο Κόστα της Πορτογαλίας, και για “συνθήκες που δεν μπορεί κανείς να ζει” ο πρωθυπουργός Σάντσεθ της Ισπανίας, που είναι δεύτερη στην ανεργία στην Ευρώπη.

Μιλούν για ναρκωδικτατορία στη Βενεζουέλα, ο πρόεδρος της Κολομβίας, της χώρας που εξάγει το 65% του παγκόσμιου εμπορίου κοκαϊνης, για διαφθορά της κυβέρνησης Μαδούρο ο Αργεντίνος πρόεδρος, που φιγουράρει στην κορυφή των Panama Papers, για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βενεζουέλα ο ακροδεξιός πρόεδρος της Βραζιλίας Μπολσονάρο, που έλεγε ότι “θα σβήσει από τον χάρτη τους κόκκινους συμμορίτες”, ταυτίζεται με την εξωτερική πολιτική του Τραμπ και σπέρνει το ρατσισμό και τον εθνικισμό στη βραζιλιάνικη κοινωνία.

Έκανε αναδρομή σε μια σειρά επεμβάσεων από τη Γιουγκοσλαβία ως τη Μέση Ανατολή, καυτηριάζοντας την υποκρισία όσων κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ώρα που το φριχτό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας είναι ο καλύτερος σύμμαχός τους.

Αναφέρθηκε στους στενούς δεσμούς της ΚΝΕ με τους νέους κομμουνιστές στη Βενεζουέλα και προανήγγειλε την παρουσία της οργάνωσης στη χώρα το αμέσως προσεχές διάστημα σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης που θα πραγματοποιηθούν στο έδαφός της.

Δεν παρέλειψε να επικρίνει και τη στάση των αστικών δυνάμεων στην Ελλάδα, τόσο της ΝΔ, που ανοιχτά στηρίζει την επέμβαση στη Βενεζουέλα, όσο και το Σύριζα που δεν έχει πει κουβέντα για το ρόλο των ΗΠΑ, ενώ η κριτική της ΝΔ που την εμφανίζει ως “υποστηρικτή της δικτατορίας του Μαδούρο” το διευκολύνει να παρουσιάζεται ως “προοδευτικός” σε ένα ψεύτικο δίπολο, ανάλογα με το εκάστοτε ακροατήριο.

Τέλος, δεσμεύτηκε για τη συνέχιση της πάλης και τη σύσφιγξη των σχέσεων με τους νέους κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο:

“Γιατί η καρδιά κάθε Κνίτη και κάθε Κνίτισας χτυπάει στην Ελλάδα, όμως χτυπάει και για το λαό της Βενεζουέλας, για τον άνθρωπο στην πόλη της Καλκούτας που τον εμποδίζουν να βαδίζει, για τα ταξικά μας αδέρφια σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης που ίσως να μην ακούσουμε ποτέ τη φωνή τους, για τους μαθητές που σηκώνουν την Bandiera Rossa ξανά στην Ιταλία, για όσους βαδίζουν σήμερα στα βήματα του Κομαντάντε Τσε Γκεβάρα στη Λατινική Αμερική και λένε “Hasta la victoria siempre”, για πάντα μέχρι τη νίκη. Για όλους και όλες αυτούς που είναι αφιερωμένα τα διεθνιστικά τραγούδια που θα ακούσουμε σε λίγο από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες μουσικούς που τα επιμελήθηκαν.

Γιατί η αγκαλιά κάθε Κνίτη και κάθε Κνίτισας χωράει τους συναδέλφους μας στη δουλειά και τη σχολή, τους συμμαθητές μας στο σχολείο, χωράει όμως και τους νέους και τις νέες που σε άλλες γωνιές του πλανήτη δίνουν τη μάχη ενάντια στον καπιταλισμό, για τη νίκη, τον σοσιαλισμό.

Γιατί όπως το σύστημα ότι και να κάνει δε βάζει τους Κνίτες και τις Κνίτισες στο χέρι, έτσι δε θα βάλει επίσης τόσους και τόσους νέους σε άλλες χώρες, που παλεύουν μέσα από τις γραμμές των Κομμουνιστικών Νεολαιών.

Από την παρέμβαση της Ρόσας, ξεχωρίζει το σημείο όπου επισημαίνει ότι:

“Ο νέος συσχετισμός δυνάμεων στην περιοχή μας, που είναι ευνοϊκός για τον ιμπεριαλισμό, επιβεβαιώνει τις προειδοποιήσεις που έκανε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας για την αναμενόμενη στασιμότητα και την ενδεχόμενη οπισθοδρόμηση των προοδευτικών μεταρρυθμιστικών διαδικασιών στην περίπτωση που δεν προχωρούσαν σε μια πραγματικά επαναστατική πορεία για να ξεπεραστεί η καπιταλιστική εκμετάλλευση.”

Ενώ πιο κάτω να αναφέρεται στις προτάσεις του ίδιου του Κομμουνιστικού Κόμματος Βενεζουέλας για πραγματικό ξεπέρασμα της κρίσης:

Η επαναστατική διέξοδος από την κρίση απαιτεί συσσώρευση και συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και ανοιχτή προοπτική για την σοσιαλιστική επανάσταση. Όπως σωστά ορίζεται από το 15ο Συνέδριο του PCV στην πολιτική του γραμμή, τον Ιούνη του 2017: «Προτείνουμε στο πλαίσιο της ταξικής πάλης, την προώθηση της οικοδόμησης και την εμβάθυνση της γραμμής της επαναστατικής ενότητας των εργατών και των αγροτών, κοινή και λαϊκή, για να διαμορφώσουμε στην πραγματικότητα τη δημιουργία ενός νέου συσχετισμού δυνάμεων που θα επιτρέψει στην εργατική τάξη και τους εργαζόμενους της πόλης και της επαρχίας, να γίνει συνειδητή πρωτοπορία και καθοδηγητής των επαναστατικών αλλαγών. ”

Από την πλευρά του, ο επιτετραμμένος της Βενεζουέλας, εκφράζοντας το θαυμασμό του για τις διάφορες μορφές αλληλεγγύης του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και συνολικά του ελληνικού λαού, αναφέρθηκε στην παρόδοση αντίσταση των λαών της Λατινικής Αμερικής από την πρώτη στιγμή της άφιξης των Ευρωπαίων στην ήπειρο, ενώ παρουσίασε και μια σειρά επιτεύγματα των βολιβαριανών κυβερνήσεων στη Βενεζουέλα. Τόνισε τις μεγάλες απώλειες στην οικονομία της χώρας από τον οικονομικό αποκλεισμό των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, αλλά και στα ψέματα που κατασκευάζουν περί ανθρωπιστικής κρίσης στη χώρα, με αποτέλεσμα ακόμα και τμήματα του Ερυθρού Σταυρού να αρνούνται να τα προσυπογράψουν.

Τέλος, ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατακλείδα του, με την οποία απαντά με ποιον τρόπο σκοπεύει η χώρα να απαντήσει στις επιθέσεις που δέχεται:

Αρκετοί σύντροφοι στον κόσμο, μας ρωτάνε πως θα απαντήσουμε σε αυτές τις νέες επιθέσεις. Η απάντησή μας είναι πως θα το κάνουμε με περισσότερη λαϊκή εξουσία. Είμαστε ένα είδος ανθρώπων ικανοί να ξεσηκωθούν ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες για να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας και την ανεξαρτησία μας. “Μεγαλειώτατε, αυτός ο λαός, αυτοί οι στρατιώτες βγήκαν σχεδόν γυμνοί να αντιμετωπίσουν τα καλύτερα στρατεύματα του Βασιλιά. Έμοιαζαν με λιοντάρια και πολεμούσαν σα γίγαντες” Με αυτά τα λόγια εξηγούσε το 1817 ο στρατηγός Μορίγιο την ήττα του στο Βασιλιά της Ισπανίας. Μας ρωτάνε, πως θα αντιμετωπίσει η Βενεζουέλα τη νέα επίθεση με οικονομικά μέτρα; Θα απαντήσουμε, με περισσότερη λαϊκή εξουσία, με μεγαλύτερα επίπεδα εργατικής οργάνωσης, με μεγαλύτερη παραγωγικότητα, με διαφοροποίηση της οικονομίας μας. Σύντροφοι, θα απαντήσουμε με περισσότερη δημοκρατία και με περισσότερο σοσιαλισμό».

Με πληροφορίες από 902.gr