Φέρανε τους μπράβους μες στα σωματεία, να ποια είναι η “δημοκρατία”…

Εκβίασαν τους υπαλλήλους να ψηφίσουν τα αφεντικά τους -για το καλό τους.

Τους εκβίασαν να ψηφίσουν τα πάντα, εκτός από ΔΑΣ -πλην Λακεδαιμονίων που έλεγε και μια ψυχή.

Φούσκωσαν τα νούμερα, τους αντιπροσώπους, με σωματεία-σφραγίδες κι ανύπαρκτους συσχετισμούς.

Έφεραν φουσκωτούς μπράβους για να επικυρώσουν τα φουσκωτά τους νούμερα και τους εργοδότες, σε ρόλο εργάτη-συνέδρου -γιατί απόκριες έχουμε κι όλα επιτρέπονται.

Προσπάθησαν να κανουν το άσπρο-μαύρο και να πουν τάχα πως τους τραμπούκισε το ΠΑΜΕ, βγάζοντας ένα βίντεο, που αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο.

Έκριναν εξ ιδίων τα αλλότρια, μπας και τσιμπήσει κάνας αμύητος στο τουίτερ.

Και οι πρώτες απειλές είναι γεγονός. Δεν πειράζει συνεχίζουμε. Η φωνή μας δεν φιμώνεται, παρά μόνο όταν σταματούν οι χτύποι της καρδιάς.

— DIM KARAGEORGOPOULOS (@karageorgopoulo) February 24, 2019

Δε μιλάμε απλώς για εργοδοτικό συνδικαλισμό, που τα κάνει πλακάκια με τους εργοδότες. Αλλά για το επόμενο στάδιο του εργοδοτικού συνδικαλισμού, όπου οι ίδιοι οι εργοδότες βαφτίζονται εργατική τάξη. Και φέρνουν μπράβους και τσιράκια, για να δέσει το γλυκό της ταξικής νιρβάνας.

Κι έτσι κατάφεραν να αποδείξουν για άλλη μια φορά μερικά βασικά πράγματα.

Πώς διαμορφώνονται οι κάλπικες πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα και ποιοι είναι αυτοί που το εκφυλίζουν και το δυσφημούν, που το κρατάνε σιδηροδέσμιο. Και ύστερα θα αρχίσουν να κουνάν περισπούδαστα το κεφάλι και να λένε για τους συνδικαλιστές που μας έφεραν ως εδώ που είμαστε κι είναι μια από τις πληγές που πρέπει να γιατρέψουμε…

Ας μην κρίνουν όμως την εργατική τάξη από τα δικά τους μούτρα. Στην τελική, αν τους ήταν αδιάφορη αυτή η υπόθεση, αν δεν την ένιωθαν ως απειλή, δε θα έκαναν τα πάντα για να την ελέγξουν και να την κάνουν σαν τα μούτρα τους…