Λύση ή διαχείριση του προβλήματος; Πχ Μανωλάδα

Το ερώτημα κολλάει παντού… Στο μεταναστευτικό, στην οικονομική κρίση, στην ανεργία, στους δήμους, στην αγορά… παντού. Ακόμα και στα μαθηματικά του σχολείου. Κι όπου δείτε ΜΚΟ, “παρατηρητήρια”, εθελοντές, ψυχολόγους κλπ… πέστε τους ξαφνικά τη λέξη “λύση” να δείτε που θα… τρομάξουν. Τώρα όμως μιλάμε για τη Μανωλάδα και την μηνιαία έκθεση του παρατηρητήριου “Manolada watch”, που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΩΣΤΑ

1. 1. “Σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων από το χωριό της Νέας Μανωλάδας παράγεται πάνω από το 90% της ελληνικής φράουλας. Το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής αυτής εξάγεται”. Φέτος προβλέπεται μια μεγαλύτερη ακόμα παραγωγή.
2. 2. Αυτή την παραγωγή τη “βγάζουν” περίπου 7 – 10 χιλιάδες μετανάστες, κυρίως από το Μπαγκλαντές. Το μεροκάματο (δε μιλάμε βέβαια για ωράρια) είναι 24 ευρώ.
3. 3. Δουλεύουν σχεδόν “μαύρα” (το 90%), είναι εξαιρετικά ευάλωτοι σε  κάθε λογής εκμετάλλευση. Η άδεια εργασίας τους είναι και το όχημα του εκβιασμού σε βάρος τους, αφού εξαρτάται από το αφεντικό. Ουσιαστικά πρόκειται για καταναγκαστική εργασία.
4. 4. Ζουν σε αυτοσχέδια παραπήγματα σε 20 περίπου “καταυλισμούς”.  Ο σκελετός των παραπηγμάτων κατασκευάζεται από καλάμια. Ακολουθεί πλαστικό, κουβέρτες για μόνωση και από πάνω πάλι πλαστικό. Ζεσταίνονται (;) και μαγειρεύουν κυρίως με φιάλες πετρογκάζ. Για να στοιβαχτεί κάποιος σε μια τέτοια καλύβα πρέπει να πληρώνει στον ιδιοκτήτη του χωραφιού 50 ευρώ το μήνα.
5. 5. Είναι πολύ συχνά θύματα ρατσιστικής βίας, στα οποία μόνο από σύμπτωση δεν έχουν χαθεί ανθρώπινες ζωές. Όπως την πυρκαγιά (εμπρησμό) του 2009, τους πυροβολισμούς εναντίον τους το 2013 που είχαν σαν αποτέλεσμα 31 τραυματίες (οι 8 σοβαρά), την πυρκαγιά (εμπρησμό) του 2018 κ.ά.

Πάνω: εικόνες από τα άθλια καταλύματα στα οποία μένουν οι εργάτες γης.

Κάτω: Η τουαλέτα τους και το νερό που πίνουν!

ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΛΟΙΠΟΝ;

Να: Φτιάχνουμε δυο επιτροπές και τρία “Παρατηρητήρια” για να βλέπουν (watch), να γράφουν κάθε μήνα εκθέσεις περιγραφής της πραγματικότητας και να συμβάλουν στην “ευαισθητοποίηση”. Όμως αυτοί που ήδη είμαστε ευαισθητοποιημένοι δεν την έχουμε ανάγκη αυτή την “κατά παραγγελία ευαισθητοποίηση”. Τα αφεντικά – δουλοκτήτες δεν την ανέχονται γιατί έχουν αντίθετα συμφέροντα. Κι αυτοί που κυβερνούν την έχουν για να την περιφέρουν στα κανάλια όταν συμβεί κάτι. Και μέχρι εκεί.

Εσείς όμως τις εκθέσεις αυτές διαβάστε τις. (Links στο τέλος). Είναι ενδιαφέρουσες και αρκετά αποκαλυπτικές για την πραγματικότητα.

Όμως μέσα σ’ αυτές δε θα βρείτε εκτιμήσεις, αναφορές ή προτάσεις που να αφορούν την επιθεώρηση εργασίας. Δε θα βρείτε αναφορές ή παρατηρήσεις για το αν έγιναν στα φραουλοχώραφα έλεγχοι και περιοδείες του ΙΚΑ, του υγειονομικού κλπ. Δε θα βρείτε αναφορές στο ρόλο των εισαγγελέων που δε βουτάνε τους ρατσιστές στο αυτόφωρο κάθε φορά που παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία, τον αντιρατσιστικό νόμο ή ακόμα χειρότερα που επιχειρούν κάποιο έγκλημα. Και κυρίως δε θα βρείτε  τα αιτήματα των ίδιων των εργατών γης, που έχουν και σύλλογο (αυτό το λέει) κι έχουν μέχρι τώρα πραγματοποιήσει και αρκετές κινητοποιήσεις.

ΛΥΣΗ Ή ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ; ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ

Η “ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ” των διάφορων προβλημάτων με επιτροπές, ΜΚΟ, ψυχολόγους κλπ, είναι κατεύθυνση κεντρική και παγκόσμια για όλα τα θέματα. Πρέπει να συνηθίσουμε, ότι κανείς πια δε μιλάει για λύσεις. Έτσι παγιώνεται η αντίληψη ότι λύσεις δεν υπάρχουν. Να συνηθίσουμε ότι ανεργία (π.χ.) θα υπάρχει πάντα. Μετανάστες θα υπάρχουν πάντα, γιατί πόλεμος θα υπάρχει πάντα. Φράουλες θα υπάρχουν πάντα. Άρα θα υπάρχει κι εκμετάλλευση. Κανείς δεν πρέπει να μιλά για λύσεις.

Άλλωστε στον καπιταλισμό όλα αυτά τα θέματα δεν μπορούν να βρουν τη λύση τους. Γιατί αυτός ο ίδιος κι ο νόμος του κέρδους τα δημιουργεί. Η αναζήτηση και μόνο της λύσης σε οδηγεί σε άλλα μονοπάτια... “Έξω από το πλαίσιο”. Μόνο ο επιστημονικός σοσιαλισμός – κομμουνισμός μιλά για λύσεις, γιατί είναι η λύση. Οπότε; Οπότε μοιρολατρία και διαχείριση. Πρέπει ή να συμφωνήσεις με το σύστημα και να διαφημίζεις την αιωνιότητα του καπιταλισμού ή να την αποδέχεσαι μοιρολατρικά, έστω κι αν το κάνεις με βαριά καρδιά.

Κινητοποίηση στο Υπουργείο Εργασίας

ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ

Στην αντίθετη κατεύθυνση κινούνται τα αιτήματα των εργατών γης της Μανωλάδας όπως και οι κινητοποιήσεις τους, αλλά και οι πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ που είναι συνεχείς. Όπως η τελευταία τους κινητοποίηση, μαζί με τις Ομοσπονδίες Κλωστοϋφαντουργίας, Φαρμάκου, Τροφίμων και Ποτών, Οικοδόμων και το Εργατικό Κέντρο Αμαλιάδας. Στην κατεύθυνση του οργανωμένου αγώνα των μεταναστών εργατών γης, μαζί με τους Έλληνες εργαζόμενους, για τη διεκδίκηση άμεσων λύσεων στα οξυμένα τους προβλήματά τους.

Από την κινητοποίηση στο Υπουργείο Εργασίας

Η “λύση” που παλεύουν δεν είναι “στη δευτέρα παρουσία”: Η λύση είναι διαρκής, από την πρώτη στιγμή. Κι αν δεν είναι εύκολη, δε σταματάς να αγωνίζεσαι γι’ αυτήν. Έτσι μόνο μπορεί να κερδίζεις κάποια αποτελέσματα στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας αυτών των ανθρώπων, στη διαδικασία επανέκδοσης των εγγράφων τους, τα οποία κάηκαν μετά τη φωτιά του καλοκαιριού, στις αυξήσεις των αποδοχών τους, στην κατάκτηση ρεπό, στον τακτικό έλεγχο από τις επιθεωρήσεις εργασίας για τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Έτσι, μέσα από τη διεκδίκηση και τον ταξικό αγώνα, αποκαλύπτεις τις αιτίες, χτίζεις μέτωπα και συνειδήσεις αγωνιστών, εχθρών του σάπιου καπιταλισμού, οδηγητών του λαού στο φωτεινό του μέλλον. Στο σοσιαλισμό.

Το ΠΑΜΕ στον καταυλισμό της Μανωλάδας

ΠΗΓΕΣ

Έκθεση του Παρατηρητήριου “Manolada watch” στο Press Project

https://www.gargalianoionline.gr/μανωλάδα-μεσάζοντες-προμήθειες-μερο/

https://www.902.gr/eidisi/ergazomenoi-symmahia/178358/maziki-kinitopoiisi-ton-metanaston-ergaton-gis-tis-neas-manoladas

VIDEO από πρόσφατη κινητοποίηση των εργατών γης της Μανωλάδας (Παρακαλώ να δείτε ιδιαίτερα το 2ο λεπτό του βίντεο (από 2:00 μέχρι 3:00).