Συνέντευξη Παναγιώτη Κατηφέ: Όραμα και πρόγραμμα της ΛΑΣΥ Νίκαιας – Ρέντη είναι ό,τι ορίζουν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες

Ο Δήμος Νίκαιας – Ρέντη είναι από ο μεγαλύτερος δήμος της Β’ Πειραιώς, μια περιοχή λαϊκή, με βαριά ιστορία, ιδιαίτερα στην Κοκκινιά, αλλά και σημαντικά προβλήματα που ταλανίζουν την καθημερινότητα των πολιτών της. Τα τελευταία χρόνια, διοικεί την πόλη μια “υπερκομματική” δημοτική αρχή, που προβάλλει τεχνηέντως το χαρτί της “ανεξαρτησίας” και του “νοικοκυρέματος”, το τελευταίο συχνά με αιχμές εναντίον της προηγούμενης, αγωνιστικής διοίκησης της Λαϊκής Συσπείρωσης. Κανένα όμως από τα μεγάλα ζητήματα του δήμου δεν έχει λυθεί, αντίθετα ο λαός έχει κληθεί να βάλει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Για όλα αυτά η Λαϊκή Συσπείρωση, με υποψήφιο δήμαρχο τον Παναγιώτη Κατηφέ, έχει όχι απλώς καταγγελίες, αλλά συγκεκριμένες αντιπροτάσεις, που μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα, παρέχοντας ανακούφιση στους δημότες που στενάζουν. Κυρίως όμως μπορεί να γίνει μια δημοτική αρχή που θα ορθώνει το ανάστημά της απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην τοπική διοίκηση, μια δημοτική αρχή που θα βάλει φρένο στο φασισμό, τιμώντας την πλούσια ιστορική παρακαταθήκη της πόλης.

Τους επόμενους μήνες αναμένονται τα εγκαίνια του Μετρό στην πόλη, και κάποιοι το βλέπουν ως ευκαιρία για φιέστα, για προεκλογικούς σκοπούς.

-Οτιδήποτε διευκολύνει τη γρήγορη μετάβαση του λαού, μόνο θετικά μπορούμε να το δούμε. Πρέπει να κρατήσουμε όμως κάποια δεδομένα. Πόσο θα ενισχύσει την εμπορική κίνηση και τι αναπλάσεις προσφέρει, γιατί στα τωρινά σχέδια υπάρχουν μόνο δύο πεζόδρομοι, γύρω από το μετρό, χωρίς καμία υποδομή για χώρους στάθμευσης. Ας κρατήσουμε κι ένα άλλο δεδομένο: την άνοδο της αντικειμενικής αξίας και των ενοικίων στα μαγαζιά, την αύξηση των δημοτικών τελών, που τα είδαμε δυστυχώς σε όσους δήμους έφτασε το Μετρό. Το βασικό ερώτημα είναι: το Μετρό έρχεται. Στο λαό που θα το χρησιμοποιεί, θα έρθει αύξηση στο μεροκάματο, για να μπορεί να ψωνίζει από τα μαγαζιά και τους εμπορικούς δρόμους γύρω του; Ή απλά θα περνάει, θα κοιτάει και θα μπαίνει στο μετρό;

–Τι φέρνει στην Τοπική Διοίκηση ο Κλεισθένης;

-Υπάρχει μια λεπτή κόκκινη γραμμή που συνδέει όλες αυτές τις αναδιαρθρώσεις, τον Καποδίστρια επί ΠΑΣΟΚ, τον Καλλικράτη επί ΝΔ και τον Κλεισθένη τώρα επί Σύριζα. Είναι η στρατηγική της ΕΕ: πώς θα παίξουν οι δήμοι και οι περιφέρειες έναν πιο ουσιαστικό ρόλο για την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου. Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Μαζί του φέρνει φορομπηξία, τοπικά έσοδα, για τα οποία πανηγυρίζουν οι αστοί δήμαρχοι, ελαστικές σχέσεις, πρόσδεση του δήμου με τις μεγάλες επιχειρήσεις, κυρίως μέσω ΣΔΙΤ, αλλαγή στη χρήση γης. Ειδικά στη δική μας περιοχή, όπου ο μισός Ρέντης είναι εκτός σχεδίου πόλης, και ο Ελαιώνας είναι φιλέτο για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτό συνδέεται συνολικά με την “ανάπτυξη” για το κεφάλαιο, τη δραστηριότητα της COSCO στο λιμάνι, τους λιγοστούς ελεύθερους χώρους, την ανάπτυξη του logistics. Είναι νομοσχέδια-βούτυρο στο ψωμί για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Έρχονται επίσης ευρύτερες αστικές συγκλίσεις. Βλέπουμε πολλούς υποψηφίους να φοράνε το κοστούμι του αυτοδιοικητικού ή του ανεξάρτητου, αλλά να είναι βαθιά εξαρτημένοι από αυτήν τη στρατηγική. Κάτι που αποτυπώνεται και στην πόλη μας, όπου ο δήμαρχος κ. Ιωακειμίδης, είναι ο εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ και συνδιοικεί με στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οι βουλευτές της ΝΔ τριγυρνάνε στην πόλη τον επίσημο υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, παρά την πόλωση στην κεντρική πολιτική σκηνή. Χωράνε όλοι κάτω από την ίδια ομπρέλα, γιατί τους ενώνει αυτή η πολιτική, τα χαράτσια κι οι ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Στόχος μας είναι, με αφορμή τις εκλογές να κοινωνήσουμε στον κόσμο ένα βασικό κριτήριο: τι δημοτικές αρχές θέλει. Αρχές-μαριονέτες των εκάστοτε κυβερνήσεων, της ΕΕ και των επιχειρηματικών συμφερόντων ή αρχές που θα τα στυλώνουν και θα είναι στην πρώτη γραμμή για να υπερασπιστούν τις λαϊκές ανάγκες; Για αυτό καλούμε σε συστράτευση με τη Λαϊκή Συσπείρωση.

Προβάλλεται το επιχείρημα ότι οι δήμαρχοι γίνονται σα μικροί πρωθυπουργοί, με περισσότερες αρμοδιότητες. Πώς το σχολιάζετε;

Αυτό συζητιόταν και με τον Καποδίστρια. Δεν έχει να κάνει με την έκταση των πόλεων, αλλά με τις αρμοδιότητες στους δήμους, που είναι το τυράκι. Αν τις παίρνουν, χωρίς τους απαραίτητους πόρους, οδηγούμαστε σε χαράτσια, μπαίνει βαθύτερα το χέρι στην τσέπη του λαού. Δείτε για παράδειγμα, πώς ήταν οι παιδικοί σταθμοί πριν περάσουν στους δήμους, που ήταν δημόσιοι και δωρεάν για όλα τα παιδιά, και πώς είναι σήμερα, πόσα παιδιά μένουν έξω, πώς διασπάται ο ενιαίος χαρακτήρας της μόρφωσης με διαφορετικές ταχύτητες τροφείων. Αντίστοιχα, πώς ήταν η συντήρηση των σχολείων, όταν ήταν ευθύνη του κεντρικού κράτους και πώς είναι τώρα με σχολεία πολλών ταχυτήτων, ακόμα και στους ίδιους δήμους, με πολλά κακοσυντηρημένα κτίρια. Το ζήτημα είναι πώς θα μπορέσουν οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν μέτρα πραγματικής ανακούφισης, με στήριγμα μια δημοτική αρχή που θα είναι κόντρα στην πολιτική του “μετα-μνημονίου”, ενώ έχουν καθίσει στην καμπούρα του λαού εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι.

Τι σημαίνει δήμαρχος-μικρός πρωθυπουργός; Τι δυνατότητες έχει να κάνει κάτι διαφορετικό, σε τόσο ασφυκτικά πλαίσια; Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες. Ακόμα κι εκεί που υπάρχουν κομμουνιστές δήμαρχοι, παλεύουμε να ανατραπεί ο συσχετισμός. Να εκλεγούν περισσότεροι κομμουνιστές δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και της ΛΑΣΥ, για να γίνει η διαφορά, να πιστέψει ο λαός ότι μπορεί να πετύχει μικρές νίκες. Δε θα γίνουν νησίδες σοσιαλισμού, χρειάζονται πιο ριζικές ανατροπές. Αλλά για αυτό ακριβώς είμαστε εδώ, για να βγάλουμε το λαό στο προσκήνιο, να αντεπιτεθούμε. Κι αυτό πρέπει να γίνει με ενιαίο κριτήριο σε όλες τις κάλπες, για να αντιπαλέψει από καλύτερες θέσεις ο λαός αυτήν την πολιτική.

Τι περιθώρια έχει λοιπόν σε αυτό το πλαίσιο μια κόκκινη δημοτική αρχή να δώσει ένα διαφορετικό στίγμα και να αποδείξει πως δεν τα παραπέμπει όλα σε ένα απώτερο μέλλον;

Όσο ασφυκτικό κι αν είναι το πλαίσιο, όσο αρνητικός κι αν είναι ο συσχετισμός, τίποτα δεν είναι ξένο για εμάς, τους κομμουνιστές. Όση δύναμη κι αν μας δώσει ο λαός, οφείλουμε να την κάνουμε δύναμη υπέρ του. Κι όταν αυτή εκφράζεται από τη διοίκηση ενός δήμου, έχεις περισσότερες δυνατότητες να αντιπαλέψεις την κεντρική πολιτική. Υπάρχουν δείγματα γραφής, όχι μόνο από τους πέντε κομμουνιστές δημάρχους, με έργα που πατάνε στις ανάγκες του λαού και τον ανακουφίζουν. Υπάρχει ζωντανή πείρα και στην πόλη μας, όπου διοίκησε η Λαϊκή Συσπείρωση οκτώ χρόνια. Βγήκε ο λαός της πόλης στο προσκήνιο, διεκδικήσαμε πόρους για το δήμο. Όταν ανέλαβε το Δήμο η ΛΑΣΥ, βρήκε πάνω από 300 συμβασιούχους. Σήμερα είναι όλοι μόνιμοι στο δήμο, αυτή είναι η θέση μας. Χτίστηκαν σχολεία με αγώνες, έγιναν αναπλάσεις, δεν αυξήθηκαν τα δημοτικά τέλη, δε δόθηκαν ελεύθεροι χώροι βορά στο μεγάλο κεφάλαιο.

Υπάρχουν δυνατότητες. Εμείς αγωνιζόμαστε για μόνιμη σταθερή εργασία, κι ας μην επιτρέπονται οι προσλήψεις με βάση τους μνημονιακούς δρόμους. Δεν έχουμε μαγικό ραβδί, αλλά θα το αντιπαλέψουμε μαζί με τους εργαζόμενους και το λαό της πόλης. Λέμε ότι είναι ζήτημα αρχής να μειωθούν τα τέλη, δε γίνεται να διπλο-τριπλοχαρατσώνεται ο λαός απ’ τους δήμους. Και δεν το λέμε ως σύνθημα, στην πόλη μας μπορούν να μειωθούν. Η σημερινή δημοτική αρχή αύξησε τους δημοτικούς φόρους 10% στη Νίκαια, 6% στο Ρέντη, 25% στην κατάληψη πεζοδρομίων, και την ίδια στιγμή έκανε μηδενική αύξηση στις μεγάλες επιχειρήσεις. Ο δήμος θα μπορούσε να μαζέψει 15 εκατομμύρια -αντί για 14 που επιδιώκει- μειώνοντας τα δημοτικά τέλη στο λαό, την κατοικία και το μικρό κατάστημα, κι αυξάνοντάς τα στις μεγάλες επιχειρήσεις. Το λέμε με βάση τους αριθμούς, όχι ως απλή διεκδίκηση ή σύνθημα, αλλά η δημοτική αρχή το αρνήθηκε, γιατί αυτή είναι η πολιτική της. Αντίστοιχα μπορούν να καταργηθούν τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, που είναι το 1/10 του πλεονάσματος του  Νομικού Προσώπου. Μπορεί να κερδίσει ο λαός με μια άλλη δημοτική αρχή, έργα που καλύπτουν τις ανάγκες του, αντιπλημμυρική προστασία, αντισεισμική θωράκιση, ελεύθερους χώρους.

Για παράδειγμα, το περιβόητο Allou Fun Park στεγάζεται σε 19 στρέμματα του πρώην δήμου Ρέντη, που είχαν εκχωρηθεί πριν τη συνένωση από τον κ. Ιωακειμίδη. Σήμερα το ΑΦΠ χρωστά 700 χιλιάρικα στο Δήμο. Δεν πλήρωνε ενοίκιο για δύο χρόνια και του έκαναν 100 δόσεις να ρυθμίσει το χρέος. Δεν μπορεί μια επιχείρηση με τόσα εκατομμύρια κέρδος να χρωστά τόσα λεφτά και την ίδια στιγμή να έχουμε σχολεία όπου πέφτουν σοβάδες, νηπιαγωγεία σε κοντέινερ, και να δίνονται χώροι στο μεγάλο κεφάλαιο.

Θέλουν όντως την Τοπική Διοίκηση μακρύ χέρι του αστικού κράτους, αλλά για αυτό είμαστε εδώ, για να κοντραριστούμε και να νικήσουμε.

-Αντιλαμβάνεται ο κόσμος το ποιόν της τωρινής δημοτικής αρχής ή περνάει το υπερκομματικό, ενωτικό προφίλ;

Είμαστε κάθε μέρα μες στο λαό της πόλης, έχουμε ζωντανή επαφή, όχι μόνο μπροστά στις εκλογές. Για εμάς λαός είναι οι αγωνίες και οι αγώνες του. Δεν έχουμε την αντίληψη των δημάρχων-μάνατζερ που κάθονται σε ένα γραφείο και έχουν επαφή μέσα από τα ΜΚΔ. Μες στη ζωντανή επαφή κρίνονται, δοκιμάζονται οι θέσεις σου, οργανώνεις και συσπειρώνεις κόσμο, ακούς κριτική, κάνεις ζωντανή αυτοκριτική. Αυτό που πιάνουμε σαν παλμό και πρέπει να αξιοποιηθεί, είναι η πείρα που έχει βγάλει ένα μεγαλύτερο κομμάτι κόσμου: ότι είτε με μπλε, είτε πράσινα, είτε ξεθωριασμένα ροζ μνημόνια, οι λίγοι κερδίζουν και οι πολλοί χάνουν ακόμα περισσότερα. Όσοι κερδίσανε, στηρίζουν τη δημοτική αρχή. Πέρα από το διακομματικό ή το ανεξάρτητο, ο δημότης νιώθει στο πετσί του πως με την πρώτη βροχή πλημμυρίζουν οι δρόμοι, πως κλείνουν δέκα παιδικές χαρές για να ανοίξουν δύο ανακαινισμένες, έχουμε κακοσυντηρημένα σχολεία, παιδιά εκτός παιδικών σταθμών, και πολιτιστικά-αθλητικά προγράμματα με χαράτσι, ενώ δίνονται γήπεδα σχεδόν τζάμπα σε μεγάλες ΠΑΕ. Νιώθει στο πετσί του τις αυξήσεις στα δημοτικά τέλη.

Τα κόμματα που έχουν κάνει μαύρη τη ζωή μας, είναι αυτά που στηρίζουν δημοτικές αρχές σαν αυτή στην πόλη μας, δημάρχους που είναι τα καλά παιδιά των κομμάτων της αντιλαϊκής πολιτικής. Καθόλου τυχαία, ο σημερινός δήμαρχος είναι πρόεδρος της ΠΕΔΑ (Ένωση Δήμων Αττικής) με συμφωνία ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από το τραπέζι.

Και το ψηφοδέλτιο που κατεβαίνει με στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τη στήριξη στελεχών της ΝΔ που έμειναν έξω από το ψηφοδέλτιο του κ. Ιωακειμίδη και αυτό ως ανεξάρτητο προβάλλεται. Εμείς λέμε στο λαό να μην ψάχνει να βρει τις διαφορές μεταξύ των εκλεκτών των κομμάτων που μας έφεραν μέχρι εδώ, να τους τιμωρήσει με ψήφο και δράση. Σήμερα ο λαός και κυρίως η νεολαία πρέπει να κάνει την πραγματική διαφορά με ισχυρό ΚΚΕ και ΛΑΣΥ, να δυναμώσει η δική του φωνή, να δυναμώσουν οι αγώνες.

Θίγετε συχνά στο ιστολόγιο της παράταξης το θέμα του Κρατικού Νοσοκομείου της πόλης. Σε τι κατάσταση βρίσκεται;

Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετική από τα άλλα νοσοκομεία. Το αστικό κράτος μετράει τις λαϊκές ανάγκες στο ζύγι του κέρδους. Όσο η υγεία είναι εμπόρευμα, αυτή θα είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία. Το ΓΚΝ είναι σήμερα στη χειρότερη φάση του, με ελλείψεις γιατρών, βοηθητικού προσωπικού και υποδομής. Είναι ζήτημα πρώτης γραμμής και θα κάνουμε κινητοποίηση με άλλους φορείς της πόλης, για να το αναδείξουμε. Το έχουμε θέσει επανειλημμένα και στο Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί ένας δήμος πρέπει να προβάλει και να ενισχύει τις λαϊκές ανάγκες. Πρέπει να συγκρουστεί με το Υπουργείο και να απαιτήσει, όπως έγινε στο Χαϊδάρι και την Πετρούπολη για το Αττικό.

Μεγάλο πρόβλημα είναι και η διακίνηση ναρκωτικών, απόρροια του προγράμματος με υποκατάστατα ηρωίνης, μεθαδόνη και βουλπρενοφίνη, στο πλαίσιο του ΟΚΑΝΑ, που έχει αποκεντρωθεί στα νοσοκομεία και πέτυχε το στόχο του, να σπάσει τις πιάτσες από το κέντρο της Αθήνας. Το ιεραρχούμε ως στόχο πάλης και το αναδεικνύουμε. Τραγική είναι η κατάσταση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Νίκαια έχει αποψιλωθεί από δημόσιες υπηρεσίες, πχ ο ΕΦΚΑ έχει μεταφερθεί στο Ρέντη. Ίδια πόλη είμαστε, αλλά οκτώ χρόνια η δημοτική αρχή δεν έκανε τίποτα για να συνδέσει με συγκοινωνίες τις δύο περιοχές κι έβαλε λεωφορεία τρεις μήνες πριν τις εκλογές, ενώ εμείς το θέταμε πριν καν ενωθούν οι δήμοι. Και δείτε τον παραλογισμό: 100 χιλιάδες Νικαιώτες εξυπηρετούνται στου Ρέντη, ενώ οι κάτοικοι του Ρέντη εξυπηρετούνται από τα Καμίνια. Αυτό είναι το αστικό κράτος. Αντίστοιχο ζήτημα έχουμε με την εφορία που πήγε στον Άνω Κορυδαλλό, με τον ΟΑΕ και την πολεοδομία που πήγαν στο Ρέντη.

Το ζήτημα δεν είναι πού θα εδρεύουν οι υπηρεσίες, αλλά αν θα εξυπηρετούν το λαό. Χρειάζεται κι αυτό το κριτήριο μπροστά στην κάλπη. Ο λαός θέλει δημοτικές αρχές που θα αναδεικνύουν τα μεγάλα προβλήματα ή σαν τη σημερινή που είπε πως το ΓΚΝ δεν είναι αρμοδιότητα του Δήμου και πέρασε στο επόμενο θέμα, όπως και με το το κέντρο πρόληψης, που έπρεπε να λειτουργεί εδώ και τρία χρόνια στον Πειραιά;

-Τι γίνεται με τις υπηρεσίες της πόλης, πάμε στο επόμενο. Δε γίνεται έτσι.

Εμείς το βάζουμε στο πολιτικό μας άνοιγμα, όταν μας ρωτάνε τι όραμα-πρόγραμμα έχουμε. Όραμα και πρόγραμμα της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι αυτό που ορίζουν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Συζητάμε στην πόλη με τους κατοίκους στις γειτονιές, εκεί που υπάρχει το πρόβλημα.  Συναποφασίζουμε, βλέπουμε τις δυνατότητες κι οργανώνουμε δράσεις, για να σηματοδοτηθεί μια άλλη πολιτική κατεύθυνση, με όσο περισσότερους κομμουνιστές δημάρχους εκλέξει ο λαός.

Η Κοκκινιά είναι εργατοσυνοικία, με αγωνιστική παράδοση. Σε αυτές ακριβώς όμως προσπαθούν να πατήσουν πόδι οι φασίστες της χρυσής αυγής. Πώς προσπαθεί η ΛΑΣΥ να χτίσει ένα αποτελεσματικό μέτωπο ενάντια στο φασισμό;

Το ΚΚΕ είχε ανέκαθεν, αντικειμενικά μέτωπο απέναντι στο φασισμό. Γιατί αυτός γεννιέται από την ίδια μήτρα, είναι έκφανση του ίδιου του καπιταλισμού. Ο καλύτερος τρόπος να σκοτώσεις το φίδι, είναι η πάλη ενάντια στον καπιταλισμό, μια λύση που θα δώσει το οργανωμένο λαϊκό κίνημα. Αν το δούμε ιστορικά, τα φασιστικά κόμματα ανδρώθηκαν σε λαϊκές γειτονιές, γιατί εκεί υπάρχει ανεργία, φτώχεια, ανέχεια. Σήμερα ο λαός μπορεί να καταλάβει καλύτερα ότι φασιστικά μορφώματα σαν τη ΧΑ όχι μόνο δεν είναι ενάντια στο σύστημα, αλλά είναι η προμετωπίδα του. Είναι τα γλυκά, αγαπητά παιδιά των εφοπλιστών. Για αυτό τους πατρονάρουν στη Ζώνη του Περάσματος και περιοχές σαν την Κοκκινιά. Καθόλου τυχαία, τα χρόνια που ανέπτυξαν δράση οι φασίστες στην Κοκκινιά, η πλειοψηφία τους δεν ήταν Νικαιώτες. Ήταν κόσμος φερτός, όπως ο Ρουπακιάς, που ήταν στον πυρήνα της Νίκαιας, αλλά δεν είχε σχέση με την Κοκκινιά. Ένας δολοφόνος που σκότωσε τον αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα και σήμερα κοιμάται σπίτι του. Αυτή είναι η αστική δικαιοσύνη. Ενώ οι απεργίες βγαίνουν σε μια νύχτα παράνομες και καταχρηστικές.

Ας σημειωθεί ότι όσο υπήρχε κομμουνιστής δήμαρχος στην Κοκκινιά, δεν κόταγαν να έχουν τέτοια δράση. Γιατί αναδεικνυόταν η ιστορία της πόλης, υπήρχε πλούσια πολιτιστική δράση, ο κόσμος έβρισκε διέξοδο. Αυτά έχουν εξαλειφθεί τα τελευταία χρόνια. Κι όταν ακόμα κάνει ο δήμος εκδηλώσεις για το μπλόκο ή τη μάχη της Κοκκινιάς, είναι με ένα ξεθωριασμένο, αλλοιωμένο περιεχόμενο, χωρίς ταξικό πρόσημο, χωρίς το κύριο στοιχείο, ότι αιμοδότης του αγώνα και της ιστορίας της πόλης, της Κοκκινιάς όπως την ξέρει ο κόσμος, ήταν το ΚΚΕ.

Μια συγκλονιστική περίπτωση, ήταν τον Αύγουστο του 44, στο μπλόκο της Κοκκινιάς, που εκτελέστηκαν 100 εκλεκτά μέλη και στελέχη του ΚΚΕ. Πριν ακόμα στεγνώσει το αίμα των συντρόφων μας, το ίδιο βράδυ, πριν ξημερώσει, η κομματική οργάνωση Κοκκινιάς είχε μοιράσει προκηρύξεις κάτω από κάθε πόρτα της πόλης και έλεγε: αδέρφια, ψηλά το κεφάλι, η Κοκκινιά δεν έχασε, θα νικήσει.

Αυτό λέμε κι εμείς σήμερα. Όμορφες πόλεις με φασίστες δεν μπορούμε να έχουμε. Ισχυρή ΛΑΣΥ και ΚΚΕ, για να μπορέσει ο λαός να ανεβάσει κι άλλο το μέτωπο απέναντι στη ναζιστική χρυσή αυγή. Γιατί τώρα, με την απλή αναλογική και τα πολυσυλλεκτικά ψηφοδέλτια που βλέπουμε, δε χρειάζεται να κατεβάσει δικό της ψηφοδέλτιο. Πολύ εύκολα μπορεί να χωθεί στο δημοτικό συμβούλιο ένας φασίστας κάτω από τη σκέπη του αυτοδιοικητικού κι αυτός.

Υπάρχει παρακαταθήκη από την προηγούμενη διοίκηση για το λαϊκό παράγοντα, γίνονται κινητοποιήσεις, έχει σπάσει το απόστημα της ανάθεσης, ότι αρκεί να ψηφίσει ο κυρίαρχος λαός;

Εμείς καλούμε το λαό να μη διαλέξει ποιος θα διαχειριστεί καλύτερα τη ζωή του, να γίνει ο ίδιως πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Μπροστά για τις ανάγκες του λαού, λέει το σύνθημά μας. Καμία δημοτική αρχή δεν μπορεί να πετύχει, χωρίς αγκωνάρια, στηρίγματα, μες στον ίδιο το λαό. Υπάρχουν παρακαταθήκες, ποτέ δεν έπαψαν. Ο λαός της Κοκκινιάς προσπάθησε να μπλοκάρει και να ακυρώσει δημοτικά συμβούλια, για να μην ψηφίσουν αυξήσεις στα δημοτικά τέλη. Πέρασαν, αλλά ο λαός μπλόκαρε δύο φορές το δημοτικό συμβούλιο. Γίνονται αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Δεν ξεσηκώνονται οι μαθητές της Κοκκινιάς μέσα από τα Συντονιστικά τους, οι συνταξιούχοι της Κοκκινιάς για το ψαλίδι στις συντάξεις και την κοινωνική ασφάλιση; Δεν ξεσηκώνονται οι εργαζόμενοι της Κοκκινιάς μέσα από τα σωματεία τους; Εμείς θέλουμε να είναι ο λαϊκός παράγοντας που θα γείρει την πλάστιγγα, κάνοντας ένα βήμα μπρος στην πείρα και τη δράση του.

Μπορεί να μπει στόχος εν όψει των εκλογών; Πόσο εύκολο είναι να σπάσει η λογική ότι ψηφίζουμε πρόσωπα στις δημοτικές εκλογές;

-Κριτήριο ψήφου δεν πρέπει να είναι τα πρόσωπα: νέος, παλιός, πετυχημένος, ανεξάρτητος, ακομμάτιστος. Αλλά τι πολιτική υπηρετούν. Τη στρατηγική της ΕΕ, των εκάστοτε κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων; Εξειδικεύουν αυτήν την πολιτική στον τόπο μας ως περιφερειάρχες και δήμαρχοι; Ή έχουν πολιτική το σύνθημα αγώνας-ρήξη-ανατροπή, για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο κοινωνίας και οικονομίας;

Δεν υπάρχει άλλος στόχος από το σύνθημα “όσο πιο ψηλά, όσο πιο δυνατά με τη Λαϊκή Συσπείρωση”. Όσο πιο ισχυρή είναι η εκπροσώπησή της στο Δημοτικό Συμβούλιο, τόσο καλύτερα θα εκπροσωπηθεί ο λαός και οι ανάγκες του. Θέλουμε κι επιδιώκουμε αυτό να εκφραστεί με τη διοίκηση της ΛΑΣΥ. Οι μάχες είναι δύσκολες αλλά είμαστε εδώ, γιατί πιστεύουμε στην ίδια τη δύναμη του λαού. Κανείς δεν είναι ανίκητος, όσο ο λαός όμως μένει στο περιθώριο κι αναθέτει τη ζωή του σε διαχειριστές, επικρατεί η λογική του μικρότερου κακού, που η πείρα έδειξε ότι φέρνει το μεγαλύτερο.

Η απλή αναλογική αλλάζει τα δεδομένα, ευνοεί τη συνεργασία των κυρίαρχων δυνάμεων; Δυσκολεύει το έργο μια κόκκινης δημοτικής αρχής;

Είμαστε υπέρ της απλής και ανόθευτης εκλογής, κάθε δύναμη να εκπροσωπείται ανάλογα με το ποσοστό της. Λέμε στο λαό να μη φοβηθεί από μια πιθανή «ακυβερνησία». Όσο περισσότερα ρήγματα «ακυβερνησίας» ανοίξουν στο αστικό πολιτικό σύστημα, τόσο μεγαλύτερο είναι το όφελός του. Σαφώς θα είναι δύσκολο η διοίκηση του Δήμου για τη ΛΑΣΥ με μειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο. Οι συσχετισμοί  όμως δεν κρίνονται μόνο με τη δύναμη στο ΔΣ, αλλά με δημοτικές αρχές, κόκκινες, αγωνιστικές, που θα έχουν το λαό της πόλης στο προσκήνιο και θα τραβήξουν μπροστά για τις νίκες του μέλλοντος. Πρέπει σήμερα να μπουν καλύτερα στο προσκήνιο οι λαϊκές ανάγκες, οι ανάγκες της νέας γενιάς για μόρφωση, για αθλητισμό, για πολιτισμό, ενάντια στην τοξικοεξάρτηση, απέναντι στο φασισμό, που μπορούν να αναδείξουν τους νέους σε γενιά των ανατροπών. Εμείς οφείλουμε να τους δώσουμε καλύτερα πατήματα για τις ανατροπές που έρχονται συνολικά.

Τι απαντάτε στη λάσπη κατά της προηγούμενης δημοτικής αρχής της ΛΑΣΥ, ότι παρέδωσε “καμένη γη” στους επόμενους;

Ήταν το κύριο κέντρο βάρους αντιπαράθεσης της σημερινής δημοτικής αρχής. Ο κ. Ιωακειμίδης λανσαρίστηκε στην πόλη μας με τη στήριξη, στην πρώτη τετραετία, από το ΠΑΣΟΚ και μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ως ο πετυχημένος δήμαρχος, που ήρθε να αναλάβει καμένη γη. Όταν ο σύντροφος Μπενετάτος ανέλαβε το δήμο από το δήμαρχο του ΠΑΣΟΚ, κ. Τράπαλη, πράγματι ο δήμος είχε 37 εκατομμύρια χρέος σε δάνεια και τα μείωσε κατά 2 εκατομμύρια. Σήμερα πάλι το χρέος είναι ακριβώς το ίδιο, παρότι η σημερινή δημοτική αρχή πήρε 29 εκ. δωράκι από την κυβέρνηση για ληξιπρόθεσμα χρέη. Κι εμείς ρωτάμε: πόσο πετυχημένος ή “μάγκας” μπορεί να είναι ένας δήμαρχος που παίρνει τόσα λεφτά, αλλά τα χρέη του δήμου μένουν ίδια; Πόσο “μάγκας” και πετυχημένος είναι όταν δε μας λέει: με αυτά τα 29 εκ. πόσα χρέη της προηγούμενης αρχής ξεχρέωσε και πόσα ήταν αυτής της οκταετίας.

Η σημερινή αρχή διαφημίζει ότι ήρθε με ένα ταμείο 10 εκ. από το Ρέντη. Δε λέει όμως πως με βάση το φετινό προϋπολογισμό, στους δημότες του Ρέντη αναλογεί σχεδόν το μισό των δημοτικών τελών, ενώ η αναλογία πληθυσμού Νίκαιας – Ρέντη είναι 9 προς 1. Αυτό κάτι δείχνει. Όσο για το αποθεματικό των 8 εκ. για αναπλάσεις στην περιοχή του Ελαιώνα, πρόκειται για χρήματα ειδικού σκοπού που δεν μπορούν να αξιοποιηθούν για καμία λαϊκή ανάγκη, παρά μόνο για αναπλάσεις στην περιοχή. Παρόλα αυτά, μετά από τόσα χρόνια θητείας του, υπάρχουν σήμερα περιοχές του Ρέντη όπως η Αγία Άννα που είναι σε πλήρη εγκατάλειψη, η περιοχή Σταματάκη, που εντάσσεται στον Ελαιώνα.

Κάποτε πρέπει να τελειώνει αυτό το παραμύθι της “καμένης γης”. Μάλλον το αξιοποιούν όσοι θέλουν να στηρίξουν σε αυτό την ανυπαρξία τους. Σήμερα ο λαός πρέπει να αντιληφθεί ότι πετυχημένος δεν είναι ένας δήμαρχος που διοικεί το δήμο ως μάνατζερ επιχείρησης με δείκτες. Ο σημερινός δήμαρχος διαφημίζει στην προεκλογική του εκστρατεία ότι συμμάζεψε τα οικονομικά, γιατί επί της προηγούμενης αρχής ήταν πολλά τα λεφτά που έδινε ο δήμος για τα πολιτιστικά τμήματα. Και λίγο κόστιζε, λέμε εμείς, γιατί ο πολιτισμός είναι ανάγκη του νέου ανθρώπου. Σήμερα παλεύουμε κανείς νέος άνθρωπος ως τα 18 του να μην πληρώνει για συμμετοχή στα προγράμματα πολιτισμού-αθλητισμού. Δε γίνεται να κοκορεύονται κάποιοι για “συμμάζεμα”, όταν όλο το κονδύλι καθαρισμού φρεατίων για μια τόσο μεγάλη πόλη το 19′ είναι 22.000 ευρώ.

–Είχε ζητήματα η πόλη με τις πλημμύρες;

-Υπάρχουν περιοχές που με την πρώτη βροχή πλημμυρίζουν. Το κομμάτι στην οδό Τζαβέλα, προέκταση της Μπελογιάννη, περιοχές στο Ρέντη, ακόμα και στο κέντρο του, περιοχές που γειτνιάζουν με τον Κορυδαλλό. Χρειάζεται μια συνολικότερη μελέτη για την οδό Λαμπράκη, που ενώνει Κορυδαλλό και Νίκαια. Στην πρώτη θητεία του, ο Ιωακεμίδης είχε επιλέξει σε συνεργασία με την Αττικό Μετρό, όλες οι εξορύξεις για την ανασκαφή για τα έργα του Μετρό από Αγία Βαρβάρα, Κορυδαλλό, Νίκαια, όλα τα μπάζα να έρχονται σε δύο περιοχές της Νίκαιας. Στου Καραμπίνη, σε μια περιοχή που τη δεκαετία του 70′ θρήνησε θύματα από τις πλημμύρες. Αν μετέφεραν εκεί τα μπάζα, με την πρώτη βροχή, θα έφραζε όλη η πόλη. Το σχέδιο δεν περπάτησε λόγω των αντιδράσεων και μάλιστα πέντε σύμβουλοι της διοίκησης ανεξαρτητοποιήθηκαν. Είναι ένα παράδειγμα που δείχνει πως μια τέτοια δημοτική αρχή δεν μπορεί να συγκρουστεί με Περιφέρεια, κυβέρνηση και ΕΕ, γιατί δεν κατευθύνει το ΕΣΠΑ ή κοινοτικά κονδύλια στην αντιπλημμυρική προστασία, αφού δεν αφήνουν κέρδος.

Τι αναδεικνύετε στο ψηφοδέλτιο της ΛΑΣΥ;

Το ψηφοδέλτιό μας θα είναι αγωνιστικό, κι επιδιώκουμε να είναι γειωμένο στις ανάγκες της πόλης. Συμμετέχει νέος κόσμος, που συμπορεύτηκε μαζί μας στους αγώνες, που έχει πρωταγωνιστήσει από τα σωματεία του στους χώρους δουλειάς, νέοι που συμμετέχουν στους πολιτιστικούς κι αθλητικούς συλλόγους, νέοι καλλιτέχνες Κοκκινιώτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ηθοποιός Τάσος Σωτηράκης, η συγγραφέας Λιλή Γάτη, η τραγουδίστρια Πολυξένη Καράκογλου, ο τραγουδιστής Δημήτρης Κανέλλος, άνθρωποι που με τη στάση ζωής τους δείχνουν ότι δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο στην πόλη μας και συνολικά αυτή τη μαυρίλα. Κόκκινο ψηφοδέλτιο με όσους συμβολίζουν τη ρήξη και την ανατροπή. Κι εδώ στην Κοκκινιά μπορούμε να τους ανατρέψουμε.

Υπάρχουν μετατοπίσεις από άλλους χώρους;

Υπάρχει ένας κόσμος που τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχε στο συνδικαλιστικό κίνημα σε ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα θα είναι στη Λαϊκή Συσπείρωση, Αυτό πρέπει να αναδειχθεί και βοηθά στην ευρύτερη συμπόρευση. Όπως στην κεντρική σκηνή, έτσι και στην Τοπική Διοίκηση δύο γραμμές συγκρούονται: Από τη μια η γραμμή των μονοπωλίων, της ΕΕ, των αστικών κομμάτων, με τους εκλεκτούς τους και από την άλλη ο λαός. Το ψηφοδέλτιό μας είναι ζωντανό κομμάτι του λαού, της πόλης και της νεολαίας και γι’ αυτό υπάρχουν αυτά τα δείγματα συστράτευσης.