Οι καρέκλες της ντροπής – Στοχοποίηση πυρόπληκτων μαθητών

Η παγκόσμια ημέρα θεάτρου γιορτάστηκε πριν λίγες ημέρες κι ένα είναι βέβαιο, ότι τιμήθηκε καθώς έπρεπε. Ωστόσο, ένα περιστατικό που διαδραματίστηκε λίγες ημέρες νωρίτερα σε θέατρο της Αθήνας, αναδεικνύει το πώς αντιλαμβάνονται ορισμένοι το ρόλο του θεάτρου στην κοινωνία και κυρίως όταν αυτό απευθύνεται σε μαθητές.

Παραθέτουμε παρακάτω την επιστολή διαμαρτυρίας που απηύθυνε ο Σύλλογος Διδασκόντων του 2ου Γυμνασίου Νέας Μάκρης στον Υπεύθυνο-σκηνοθέτη της θεατρικής παράστασης “Ελένη”:

“Οι καρέκλες της ντροπής ή πώς πυρόπληκτοι μαθητές στοχοποιούνται αντί να αγαπήσουν το θέατρο”

Με έκπληξη που μετατράπηκε σε οργή και αγανάκτηση πληροφορηθήκαμε τα τεκταινόμενα της Πέμπτης 14-3-2019, όταν κατά την επίσκεψη του σχολείου μας στο θέατρο « Άλφα» για την παρακολούθηση της «Ελένης» πυρόπληκτοι μαθητές μας στοχοποιήθηκαν κατά τρόπο ανάρμοστο και ανάλγητο από τον σκηνοθέτη της παράστασης.
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή:
Το σχολείο μας, που βρίσκεται στο Νέο Βουτζά, βρέθηκε χωροταξικά στο επίκεντρο των καταστροφικών πυρκαγιών του Ιουλίου και η εκπαιδευτική μας κοινότητα αγωνίζεται πραγματικά να ορθοποδήσει μετά από τις τόσες τραυματικές εμπειρίες που έζησε, με τη βοήθεια της πολιτείας και την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη φορέων και ιδιωτών. Στο πλαίσιο αυτό ζητήθηκε η προσφορά κάποιων δωρεάν εισιτηρίων για μαθητές μας, που μένοντας ακόμα στις κατασκηνώσεις, αδυνατούν να πληρώσουν το αντίτιμο για την παρακολούθηση της παράστασης. Επρόκειτο για μια ευγενή παράκληση, που βεβαίως δεν είχε υποχρεωτικό χαρακτήρα και την οποία έκανε δεκτή ο υπεύθυνος-σκηνοθέτης, προσφέροντάς μας 15 δωρεάν εισιτήρια. Την ημέρα όμως της παράστασης όταν το θέατρο γέμισε ασφυκτικά, προφανώς από λάθος χειρισμούς του ιδίου και καθώς υπήρξαν διαμαρτυρίες από τα άλλα σχολεία, ζητήθηκε από 15 μαθητές του σχολείου μας να σηκωθούν από τις θέσεις τους και να κάτσουν σε ξύλινες καρέκλες, που τοποθετήθηκαν στα πλάγια, επειδή δεν είχαν πληρώσει εισιτήριο, όπως θεώρησε πρέπον να μας υπενθυμίσει ο σκηνοθέτης-υπεύθυνος. Και επειδή ο αριθμός των μαθητών που είχαν στοιβαχτεί μέσα στην αίθουσα ήταν ακόμα μεγαλύτερος και το πρόβλημα παρέμενε, ο σκηνοθέτης ζήτησε και απο άλλους μαθητές μας να σηκωθούν, γεγονός που απετράπη τελικά από την αντίσταση των συνοδών εκπαιδευτικών μας, που έκπληκτοι παρακολουθούσαν την κατάσταση και έβλεπαν τα 15 παιδιά, που δεν είχαν πληρώσει, να υποφέρουν από ντροπή σιωπηλά. Το χειρότερο όμως ήταν ότι ο σκηνοθέτης της παράστασης, θέλοντας να απολογηθεί στα άλλα σχολεία για την αναστάτωση που είχε προκληθεί στην αίθουσα και την έλλειψη επαρκών θέσεων για όλους τους παρευρισκόμενους μαθητές, προέβη σε έναν ανάρμοστο σχολιασμό ενώπιον όλου του ακροατηρίου, λίγο πριν αρχίσει η παράσταση, θίγοντας τη δυσχερή θέση των μαθητών μας, που αδυνατούσαν να ανταποκριθούν οικονομικά, παρόλο που ο ίδιος είχε συναινέσει, όπως προαναφέραμε, στην προσφορά 15 δωρεάν εισιτηρίων («τί να κάνουμε / κάποια παιδιά είναι λιγότερο τυχερά / θα μπορούσε να συμβεί και σε μας» στοχοποιώντας ακόμα περισσότερο τα πυρόπληκτα παιδιά μας.

Και ερωτούμε:
Γνωρίζει πρώτα από όλα η πολιτεία ότι στοιβάζονται μέσα στην αίθουσά σας πολλοί περισσότεροι μαθητές από τους επιτρεπόμενους; Η ύπαρξη και μόνο των ξύλινων καρεκλών εκατέρωθεν των καθισμάτων δεικνύει ότι είναι πάγια τακτική σας να γεμίζετε ασφυκτικά την αίθουσα. Πώς εξασφαλίζεται επομένως η ασφάλεια των παιδιών; Το σχολείο μας, που έχασε μαθητή στα πρόσφατα γεγονότα, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε αυτά τα θέματα.
Έπειτα, το σχολείο μας δεν υποχρέωσε κανέναν να μας παρασχέσει τα δωρεάν εισιτήρια. Θα ήταν προτιμότερο απλώς να μη δούμε τη συγκεκριμένη παράσταση, από το να υποβάλουμε τα παιδιά μας, που ειρήσθω εν παρόδω παρακολουθούνται από σχολικό ψυχολόγο και κοινωνική Λειτουργό, σε τέτοια δοκιμασία. Στόχος μας ήταν οι μαθητές μας να ξεφύγουν από τα τόσα τους προβλήματα και παράλληλα να αγαπήσουν το θέατρο. Αντ αυτού όμως έφυγαν ντροπιασμένοι από την παντελή έλλειψη ακόμα και της στοιχειώδους ενσυναίσθησης, που έφτασε στα όρια της αναλγησίας. Από την άλλη μεριά θεωρούμε δεδομένο ότι ο σκηνοθέτης, που στοχεύει στην προαγωγή της θεατρικής παιδείας, διαθέτει ή όφειλε να διαθέτει εκ προοιμίου την ενδεδειγμένη παιδαγωγική κατάρτιση-ευαισθησία, μιας και αναλαμβάνει το ρόλο του παιδαγωγού και μάλιστα κατά τη δύσκολη περίοδο της εφηβείας.

Ως Διευθύντρια του Γυμνασίου και διοικητική και παιδαγωγική υπεύθυνη, σας γνωστοποιώ ότι έχω ήδη ενημερώσει τον Σύλλογο Γονέων του σχολείου μας και προτίθεμαι να προβώ σε όλες τις νόμιμες ενέργειες για να αποφευχθούν στο μέλλον ανάλογα ατυχή περιστατικά.

Εκ μέρους του Συλλόγου Διδασκόντων
και όλης της σχολικής Κοινότητας του
2ου Γυμνασίου Νέας Μάκρης

Η Διευθύντρια
Γεωργία Παπαγεωργίου